It was stated that punicacortein A,

It was stated that punicacortein A, B, C, D in the structure
of hydrolysable C-glycoside, which is a new ellagitannin,
as well as punigluconin which contains one gluconic acid;
and also casuariline and casuarine were present in the
fresh body roots of P. granatum (Drillien and Viel, 1963;
Fayez et al., 1963). Punicafolin as well well four
ellagitannins and two gallotannins were isolated from the
leaves. These were indicated to be granatin A and B,
strictinin, corilagin, 1,2,4,6-tetra-O-galloyl D-glucose with
1,2,3,4,6-penta-O-galloyl D-glucose (Feldman and
Markh, 1970). Pericarpium Granati on the other handcontains granatin A and B with punicalin and punicalagin
(Gabbasova and Abdurazokova, 1968; Gil et al., 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก็ที่ punicacortein A, B, C, D ในโครงสร้างของ hydrolysable C-glycoside ซึ่งเป็น ellagitannin ใหม่เช่นเดียวกับ punigluconin ซึ่งประกอบด้วยกรด gluconic หนึ่งและนอกจากนี้ casuariline และ casuarine ในการร่างกายสดราก P. granatum (Drillien และ Viel, 1963เมอร์สำหรับ et al. 1963) Punicafolin สี่เช่นกันellagitannins และ gallotannins สองถูกแยกจากการใบไม้ เหล่านี้ถูกแสดงเป็น granatin A และ Bstrictinin, corilagin, 1,2,4,6-tetra-O-galloyl D-กลูโคสด้วย1,2,3,4,6-ห้องสแตนดาร์ด-O-galloyl D-กลูโคส (เฟลด์แมน และMarkh, 1970) Pericarpium Granati ในอื่น ๆ handcontains granatin A และ B punicalin และ punicalagin(Gabbasova และ Abdurazokova, 1968 กิล et al. 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันถูกระบุว่า punicacortein A, B, C, D ในโครงสร้าง
ของ hydrolysable C-glycoside ซึ่งเป็น ellagitannin ใหม่
เช่นเดียวกับ punigluconin ซึ่งมีกรดหนึ่ง Gluconic;
และ casuariline และ casuarine อยู่ในปัจจุบันใน
รากร่างกายสด พี granatum (Drillien และ Viel 1963;
. Fayez, et al, 1963) Punicafolin เช่นเดียวดีสี่
ellagitannins และสอง gallotannins ที่แยกได้จาก
ใบ เหล่านี้ถูกระบุไว้จะได้รับการ granatin A และ B
strictinin, corilagin, 1,2,4,6-Tetra-O-galloyl D-กลูโคสกับ
1,2,3,4,6-Penta-O-galloyl D-กลูโคส ( เฟลด์แมนและ
Markh, 1970) Pericarpium Granati บน handcontains อื่น ๆ granatin A และ B มี punicalin และ punicalagin
(Gabbasova และ Abdurazokova 1968. Gil, et al, 2000)