Mueang Sing (Thai: เมืองสิงห์ (Pron

Mueang Sing (Thai: เมืองสิงห์ (Pronunciation)) is a historical park in the Sai Yok district, Kanchanaburi province, Thailand. The remains of two Khmer temples date to the 13th and 14th century. It was declared a historical park in 1987.

Built in the Bayon style, the temple relates to the Khmer kingdom in the reign of King Jayavarman VII (1180 to 1219). A stone inscription of Prince Vira Kumara praising his father, 23 cities are named. One of these cities was named Srichaiya Singhapura, which some scholars identify with Mueang Sing.

The history of the site goes back to the period between 857 and 1157, a period when the Khmer Kingdom was flourishing. Records show that the town was abandoned until the reign of King Rama I.[1] The name Mueang Sing first showed in the chronicles of the reign of King Rama I (1782-1809), when it was a fortified town protecting the town Kanchanaburi. In the reform of provincial administration at the end of the 19th century its status was reduced from Mueang to Tambon (commune).

Four monuments are existing inside the area of 736,000 m² enclosed by a laterite wall. The southern wall winds along the Khwae Noi river course, while the other three sides are quadratic. The main monument is in the center of the area, northwest of this are the foundations of a second temple building. The other two monuments are of much smaller scale.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมืองสิงห์ (ไทย: เมืองสิงห์ (ออกเสียง)) คืออุทยานประวัติศาสตร์ในกาญจนบุรี จังหวัดกาญจนบุรี ประเทศไทย ของวัดเขมร 2 วัน 13 และ 14 ศตวรรษ มันถูกประกาศให้เป็นอุทยานประวัติศาสตร์ในปี 1987

สร้างในสไตล์ไทยพีบีเอส วัดเกี่ยวข้องกับราชอาณาจักรเขมรในรัชกาลของกษัตริย์วรมัน VII (1180-1219) มีจารึกของเจ้าชายวีรา Kumara สรรเสริญบิดา เป็นชื่อเมือง 23 เมืองเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งชื่อว่า Srichaiya Singhapura ซึ่งนักวิชาการบางคนระบุ มีเมือง Sing.

ประวัติความเป็นมาของเว็บไซต์ไปกลับระยะเวลาระหว่าง 857 1157 ระยะเวลาเมื่อราชอาณาจักรเขมรไหน ระเบียนที่แสดงว่า เมืองถูกยกเลิกจนถึงรัชสมัยของพระรามฉัน[1] ตามชื่อเมืองสิงห์ก่อนพบในพงศาวดารในรัชกาลของฉัน (1782-1809), เมื่อเมืองธาตุปกป้องเมืองกาญจนบุรี ในการปฏิรูปการบริหารจังหวัดในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 สถานะถูกลดจากเมืองตำบล (commune)

4 อนุสาวรีย์จะอยู่ภายในบริเวณของ m ² 736,000 ล้อมรอบ ด้วยกำแพงศิลาแลง ลมใต้ผนังถึงแควน้อยริเวอร์ ในขณะที่สามด้านอื่น ๆ กำลังสอง อนุสาวรีย์หลักอยู่ในใจกลางเมือง ตะวันตกเฉียงเหนือนี้เป็นรากฐานของอาคารวัดที่สอง อนุสาวรีย์สองอื่น ๆ มีขนาดเล็กมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองสิงห์ (ไทย: เมืองสิงห์ (การออกเสียง)) เป็นอุทยานประวัติศาสตร์ในอำเภอไทรโยคจังหวัดกาญจนบุรี ส่วนที่เหลือของทั้งสองวัดเขมรวันที่ไปในศตวรรษที่ 13 และ 14 มันได้รับการประกาศให้เป็นอุทยานประวัติศาสตร์ในปี 1987 สร้างขึ้นในสไตล์ Bayon วัดที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรเขมรในรัชสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่เจ็ด (1180-1219) ศิลาจารึกของเจ้าชายวีระ Kumara ยกย่องพ่อของเขา 23 เมืองมีชื่อ หนึ่งในเมืองเหล่านี้เป็นชื่อ Srichaiya Singhapura ซึ่งนักวิชาการบางคนระบุกับเมืองสิงห์ประวัติของเว็บไซต์ที่กลับไปช่วงระหว่าง 857 และ 1157, ช่วงเวลาที่อาณาจักรเขมรเฟื่องฟู บันทึกแสดงให้เห็นว่าเมืองที่ถูกทิ้งร้างจนถึงรัชสมัยของรัชกาลที่หนึ่ง [1] ชื่อเมืองสิงห์แรกพบในพงศาวดารแห่งรัชสมัยของรัชกาลที่ (1782-1809) เมื่อมันเป็นเมืองที่มีกำแพงล้อมรอบปกป้องเมืองกาญจนบุรี . ในการปฏิรูปการบริหารงานของจังหวัดในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 สถานะของลดลงจากเมืองตำบล (ชุมชน) สี่อนุสาวรีย์มีอยู่ภายในพื้นที่ 736,000 ตารางเมตรล้อมรอบด้วยกำแพงศิลาแลง กำแพงด้านใต้ลมไปตามแม่น้ำแควแน่นอนน้อยในขณะที่อีกสามด้านเป็นสมการกำลังสอง อนุสาวรีย์หลักตั้งอยู่ในใจกลางของพื้นที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของนี้เป็นฐานรากของอาคารวัดที่สอง อีกสองอนุเสาวรีย์ที่มีขนาดเล็กมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมืองสิงห์ ( ไทย : เมืองสิงห์ ( ออกเสียง ) เป็นอุทยานประวัติศาสตร์ในอำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี ประเทศไทย ศพของทั้งสองวัดเขมร วันที่ไปในศตวรรษที่ 13 และ 14 มันถูกประกาศให้เป็นอุทยานแห่งชาติในปี 1987

สร้างในรูปแบบศิลปะบายน เป็นวัดที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรเขมรในรัชสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 , เพื่อลงทะเบียน )ศิลาจารึกของเจ้าชายวีระ kumara ยกย่องบิดา 23 เมืองที่ชื่อ หนึ่งของเมืองเหล่านี้เป็นชื่อ srichaiya singhapura ซึ่งนักวิชาการบางคนระบุกับเมืองสิงห์ .

ประวัติความเป็นมาของเว็บไซต์กลับไปช่วงระหว่าง 857 และ 1157 , รอบระยะเวลาเมื่อราชอาณาจักรเขมรกำลังเฟื่องฟู ระเบียนแสดงให้เห็นว่าเมืองถูกทิ้งร้าง จนถึงสมัยรัชกาลที่ .[ 1 ] ชื่อเมืองร้องก่อนพบในพงศาวดารรัชกาลที่ฉัน ( 1782-1809 ) เมื่อมันเป็นป้อมเมืองปกป้องเมืองกาญจนบุรี ในการปฏิรูปการบริหารงานในตอนท้ายของศตวรรษที่ 19 สถานะลดลงจากเมืองตำบล ( เทศบาล )

4 อนุสาวรีย์ที่มีอยู่ภายในพื้นที่ของ 736000 เมตร ล้อมรอบด้วยกำแพงศิลาแลง พนักงานขาย .ใต้ลมติดผนังริมแควน้อยอยู่แล้ว ส่วนอีกสามด้านเป็นกำลังสอง . อนุสาวรีย์หลักอยู่ในศูนย์กลางของพื้นที่ตะวันตกเฉียงเหนือของนี้เป็นรากฐานของการสร้างวัดที่สอง อีกสองแห่งมีขนาดเล็กมากขนาด