They were quiet because they had be

They were quiet because they had been stunned. Their hearts had almost run out of their bodies when the line of people on deck finally started to move forward, and, with a great cheer, a thousand souls began to descend from the gangway into the new land That morning, Brooklyn had spoken off to the right with its church bells, klaxons, and boat horns. The streets that ran up its sloping hills glittered and waved in the sun they were the scene of constant traffic, as were the harbor, the piers, and the river lanes. Even the air was crowded with clouds and birds, fleeing together in the wind with unbent white energy. After so long in places so difficult, the immigrants could almost hear music as the buildings rose up ahead and sparkled. Here was a place that was infinitely variable and rich Its gates were like the gates of heaven; and if there were some on the other side who said that this was not true, all one had to say was, "After what I have been through, the power of my dream makes it true. Even if this place is not the great beauty that I think it is, I'll make it so, one way or another." As they moved in the packed line, they looked over the rails and saw people beyond the barriers smiling at them as if to say, "Just wait! You have hard and good times ahead, as I did." The signals were from everywhere and very strong. The world they faced was terrifying and beautiful.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาก็เงียบสงบเนื่องจากพวกเขาได้รับสตัน หัวใจของพวกเขาได้ทำงานเกือบออกจากร่างกายเมื่อบรรทัดของคนบนดาดฟ้าก็เริ่มก้าวไปข้างหน้า และ เสียงไชโยดี พันวิญญาณเริ่มจากเดินลงไปในดินแดนใหม่เช้าวัน บรู๊คลินได้พูดปิดด้านขวา มีระฆังโบสถ์ klaxons และแตรเรือ ถนนที่วิ่งขึ้นเนินเขาลาดเอียงความแวววาว และโบกที่มีฉากของการจราจรคง ณท่าเรือ ท่าเรือ และแม่น้ำเลน แม้อากาศก็เต็มไป ด้วยเมฆและนก หลบหนีกันลมกับพลังงาน unbent ขาว หลังจากที่นาน ในสถานให้ยาก ผู้อพยพอาจเกือบจะฟังเพลงได้อาคารลุกขึ้นล่วงหน้า และ sparkled ที่นี่เป็นสถานที่เป็นอนันต์แปรและรวยได้ประตูเช่นประตูของสวรรค์ และถ้ามีบางคนในด้านอื่น ๆ ที่ว่า นี้คือความจริง คนอื่นๆ ถูก "หลังจากสิ่งที่ฉันได้รับผ่าน พลังแห่งความฝันของฉันทำให้เป็นจริง แม้สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่ความดีงามที่ผมคิดว่า มันเป็น ฉันจะทำให้มันดังนั้น ทางเดียว หรืออื่น " พวกเขาย้ายในสายบรรจุ พวกเขามองไปราง และเห็นคนนอกเหนือจากอุปสรรคที่พวกเขายิ้มราวกับจะบอกว่า "รอ คุณมีเวลาที่ยาก และดีข้างหน้า ขณะที่ผมทำ " สัญญาณได้จากทุกที่ และมากแข็งแรง โลกที่พวกเขาต้องเผชิญคือน่ากลัว และสวยงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขามีความเงียบสงบเพราะพวกเขาได้รับการตะลึง หัวใจของพวกเขาเกือบจะวิ่งออกมาจากร่างกายของพวกเขาเมื่อสายของผู้คนบนดาดฟ้าในที่สุดก็เริ่มที่จะก้าวไปข้างหน้าและมีกำลังใจที่ดีพันคนเริ่มที่จะสืบเชื้อสายมาจากทางเดินเข้าไปในดินแดนใหม่เช้าวันนั้นบรูคลิได้พูดออกไป ที่เหมาะสมกับระฆังโบสถ์, Klaxons และแตรเรือ ถนนที่วิ่งขึ้นเนินเขาลาดชันของ glittered และโบกมือในดวงอาทิตย์พวกเขาเป็นฉากของการจราจรอย่างต่อเนื่องเช่นเดียวกับท่าเรือสะพานและถนนหนทางแม่น้ำ แม้อากาศที่ถูกอัดแน่นไปด้วยเมฆและนกหนีร่วมกันในลมกับพลังงานสีขาว unbent หลังจากที่นานมากในสถานที่จึงยากอพยพเกือบจะได้ยินเสียงเพลงเป็นอาคารลุกขึ้นข้างหน้าและเป็นประกาย ที่นี่เป็นสถานที่ที่เป็นตัวแปรอนันต์และอุดมไปด้วยประตูเป็นเหมือนประตูสวรรค์นั้น และถ้ามีบางในด้านอื่น ๆ ที่บอกว่าเรื่องนี้ไม่เป็นความจริงทุกอย่างใดอย่างหนึ่งได้กล่าวว่า "หลังจากสิ่งที่ฉันได้รับผ่านพลังของความฝันของผมที่ทำให้มันเป็นจริง. แม้ว่าสถานที่แห่งนี้ไม่ได้เป็นความงามที่ดี ที่ผมคิดว่ามันเป็นฉันจะทำให้มันเป็นเช่นนั้นหรืออีกวิธีหนึ่ง. " ขณะที่พวกเขาย้ายไปอยู่ในสายการบรรจุที่พวกเขามองข้ามรางและเห็นคนเกินอุปสรรคยิ้มที่พวกเขาราวกับว่าจะพูดว่า "เพียงแค่รอ! คุณมีเวลาที่ยากลำบากและที่ดีไปข้างหน้าตามที่ผมได้." สัญญาณมาจากทุกที่และแข็งแกร่งมาก โลกที่พวกเขาต้องเผชิญกับการเป็นที่น่ากลัวและมีความสวยงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาเงียบเพราะมีอึ้ง หัวใจของพวกเขาก็แทบจะวิ่งออกมาจากร่างกายของพวกเขาเมื่อสายของผู้คนบนดาดฟ้าก็เริ่มที่จะย้ายไปข้างหน้า และมีกำลังใจที่ดี เป็นพันคน เริ่มลงมาจากทางเดินเข้าไปในดินแดนใหม่ที่ตอนเช้า , Brooklyn ได้พูดออกไปทางขวากับระฆังโบสถ์ของแนวเดลทอยด์ และเรือเขา ถนนที่วิ่งขึ้นเนินเขาลาดชัน glittered และแกว่งในดวงอาทิตย์เป็นฉากของการจราจรคงที่เป็นท่าเรือ , ท่าเรือและแม่น้ำถนน แม้อากาศที่แออัดไปด้วยเมฆและนกหนีไปด้วยกันในลม unbent สีขาวพลังงาน หลังจากในที่ยากดังนั้น ผู้อพยพ เกือบ จะ ได้ ฟัง เพลง เป็นอาคารลุกขึ้นข้างหน้าและเป็นประกาย ที่นี่เป็นสถานที่ที่เป็นอนันต์ตัวแปรและอุดมไปด้วยประตูของมันเป็นเหมือนประตูสวรรค์ และหากมีบางด้านอื่น ๆ ที่พูดนี้ไม่ได้จริง หนึ่งทั้งหมดต้องพูดคือ " หลังจากที่ฉันผ่านอะไรมา พลังแห่งความฝันของฉันก็เป็นจริง แม้ว่าที่นี่ไม่ใช่ความงามที่ดีที่ฉันคิดว่า ฉันจะทำมัน หรืออีกวิธีหนึ่ง " ตามที่พวกเขาย้ายในบริการจัดบรรทัด พวกเขามองผ่านทางรถไฟ และเห็นคนเกินอุปสรรคยิ้มให้ราวกับจะบอกว่า " รอก่อน ! คุณมีงานหนักและมีเวลาข้างหน้า เช่นข้า " สัญญาณได้จากทุกที่ และแข็งแรงมาก โลกที่พวกเขาต้องเผชิญ มันน่ากลัวและสวยงาม