The Little Red Hen needed to feed h

The Little Red Hen needed to feed her twelve little chicks. They were always hungry! Food was a scarcity. It seemed there was never enough food to go around.

She saved six of her precious eggs and decided to take them to town to try to trade them for some food for the chicks. She put her six large brown eggs into a basket and headed toward town.

As the Little Red Hen walked, she looked at the ground ahead of her, always searching for something to eat. She ate some grains of rice that had fallen from someone's shopping basket. She swallowed a nice large grasshopper. She began to feel a little better. She hoped she could get some food for her chicks and they would feel better, too.

Soon she met Mrs. Brown, the farmer's wife. "Hello, Mrs. Brown," she clucked. "How are you today?"

"I'm fine," replied Mrs. Brown with a sigh. "But I walked all the way to town hoping to buy some eggs to make a cake, and the grocer was completely out of eggs."

"Perhaps I can help you," replied the Little Red Hen. "I have six eggs to trade for some food for my chicks. Do you have anything you could trade?"

"Well, yes, I do!" said Mrs. Brown, happily. "I have a large basket of wheat. I was going to take it to Mr. Jonas at the mill and have it ground into flour. But I have plenty of flour at home. Would you please trade your eggs for a basket of wheat?"

The Little Red Hen and Mrs. Brown traded something of value to each other without using money. This is called barter. The Little Red Hen gave Mrs. Brown her basket of eggs, and Mrs. Brown gave the Little Red Hen her basket of wheat. They said goodbye and went their separate ways.

The Little Red Hen was thinking about how happy her chicks would be to get this food. But it was just enough for one good meal for all the chicks, and then it would all be gone. The Little Red Hen began to think of other ways to use this wheat instead of just eating the grains.

"I shall take this wheat to Mr. Jonas at the mill. He can grind it into flour for me, just like Mrs. Brown was going to do. Then I can use the flour to make bread for my chicks to eat! The bread will last much longer than just one meal!" decided the Little Red Hen.

The Little Red Hen took her basket of wheat to the mill. Mr. Jonas, who was a very nice man, said he would be happy to barter with the Little Red Hen. Mr. Jonas usually charged several dollars for grinding wheat into flour. His mill cost money, you see, whenever he used his machinery to grind wheat. He had to charge his customers to pay his expenses. Expenses are the costs to run a business. After he paid his business expenses, he had to earn a profit to pay for his own family's food, clothing, and other needs. Needs are things that people must have to live, like food, clothing, shelter, and water. The reason people start businesses is to make a profit. Mr. Jonas said that he would grind wheat for the Little Red Hen for a small share of the flour. His family could use the flour to make bread for themselves. When people barter, they each get something that they need.
The Little Red Hen and Mr. Jonas shook hands. Mr. Jonas ground the wheat into flour, keeping a small bag of it for himself. The Little Red Hen took home four large bags of flour for her chicks and herself! She was so happy, she clucked to herself all the way home.

When she got home, she called the little chicks to her. "Cluck, cluck, cluck!" she called. All twelve little chicks came running. "I'm going to make some wonderful bread for our dinner," she told them. "Who would like to help me make the bread?" she asked.

"Not I!" shouted all twelve little chicks. Then they ran out into the chicken yard looking for bugs to eat and games to play. They were much too busy to help their mother make bread

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไก่แดงน้อยต้องเลี้ยงลูกไก่น้อยของเธอ 12 พวกเขาก็หิว อาหารที่ขาดแคลนได้ ดูเหมือนว่าไม่มีอาหารเพียงพอไป เธอบันทึก 6 ไข่ของเธอล้ำค่า และตัดสินใจที่จะพาไปเมืองเพื่อทางค้าสำหรับอาหารสำหรับลูกไก่ เธอใส่ไข่สีน้ำตาลขนาดใหญ่ของเธอหกลงในกระเช้า และมุ่งหน้าไปยังเมือง เป็นไก่แดงน้อยเดิน เธอมองที่พื้นก่อนเธอ เสมอหาให้กิน เขากินบางแป้งข้าวที่ได้ตกลงมาจากตะกร้าสินค้าของผู้อื่น เธอกลืนกินตั๊กแตนตัวใหญ่ดี เธอเริ่มรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย เธอหวังว่า เธอได้รับประทานอาหารสำหรับลูกไก่ของเธอ และพวกเขาจะรู้สึกดีกว่า เกินไป เร็ว ๆ นี้ เธอได้พบนางแดง ภรรยาของชาวนา "สวัสดี นางบราวน์ เธอ clucked "เป็นอย่างไรคุณวันนี้" "ฉันดี ตอบกลับนางบราวน์กับการแยกกัน "แต่ฉันเดินไปทางเมืองหวังจะซื้อไข่ไก่ต้องการเค้ก และชำได้อย่างสมบูรณ์จากไข่" "บางทีฉันสามารถช่วยให้คุณ ตอบไก่แดงน้อย "แล้วไข่หกค้าสำหรับอาหารสำหรับลูกไก่ของฉัน คุณมีอะไรคุณสามารถทำค้าหรือไม่" "ดี ใช่ ฉัน" กล่าวว่า นางบราวน์ อย่างมีความสุข "ฉันมีตะกร้าขนาดใหญ่ของข้าวสาลี ฉันจะไปนายโจนัสที่โรงสี และจะมีพื้นเป็นแป้ง แต่มีแป้งมากมายที่บ้าน จะคุณกรุณาค้าไข่ในตะกร้าของข้าวสาลีของคุณ" ไก่แดงน้อยและนางบราวน์ซื้อขายสิ่งที่มีค่ากันโดยไม่ต้องใช้เงิน นี้คือ barter ไก่แดงน้อยให้นางน้ำตาลตะกร้าไข่ของเธอ และนางบราวน์ให้ไก่แดงน้อยเธอตะกร้าของข้าวสาลี พวกเขากล่าวลา และก็วิธีการแยกต่างหาก ไก่แดงน้อยได้คิดเกี่ยวกับว่าความสุขของลูกไก่จะได้รับอาหารนี้ แต่มันก็เพียงพอสำหรับหนึ่งมื้ออาหารที่ดีสำหรับลูกไก่ และจากนั้น ก็จะหมดไป ไก่แดงน้อยเริ่มคิดวิธีอื่น ๆ การใช้ข้าวสาลีนี้เพียงกินธัญพืช "ฉันจะไปข้าวสาลีนี้นายโจนัสที่โรงสี เขาสามารถบดมันเป็นแป้งสำหรับฉัน เหมือนนางบราวน์เป็นไปไม่ แล้วผมสามารถใช้แป้งเพื่อทำขนมปังสำหรับลูกไก่ฉันกิน ขนมปังจะนานมากกว่ามื้อเดียว "ตัดสินใจไก่แดงน้อย The Little Red Hen took her basket of wheat to the mill. Mr. Jonas, who was a very nice man, said he would be happy to barter with the Little Red Hen. Mr. Jonas usually charged several dollars for grinding wheat into flour. His mill cost money, you see, whenever he used his machinery to grind wheat. He had to charge his customers to pay his expenses. Expenses are the costs to run a business. After he paid his business expenses, he had to earn a profit to pay for his own family's food, clothing, and other needs. Needs are things that people must have to live, like food, clothing, shelter, and water. The reason people start businesses is to make a profit. Mr. Jonas said that he would grind wheat for the Little Red Hen for a small share of the flour. His family could use the flour to make bread for themselves. When people barter, they each get something that they need. The Little Red Hen and Mr. Jonas shook hands. Mr. Jonas ground the wheat into flour, keeping a small bag of it for himself. The Little Red Hen took home four large bags of flour for her chicks and herself! She was so happy, she clucked to herself all the way home. When she got home, she called the little chicks to her. "Cluck, cluck, cluck!" she called. All twelve little chicks came running. "I'm going to make some wonderful bread for our dinner," she told them. "Who would like to help me make the bread?" she asked. "Not I!" shouted all twelve little chicks. Then they ran out into the chicken yard looking for bugs to eat and games to play. They were much too busy to help their mother make bread

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไก่สีแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จำเป็นในการกินอาหารสิบสองลูกไก่เล็ก ๆ ของเธอ พวกเขามักจะหิว! อาหารขาดแคลน มันดูเหมือนไม่เคยมีอาหารเพียงพอที่จะไปรอบ ๆ . เธอบันทึกไว้หกของไข่ที่มีค่าของเธอและตัดสินใจที่จะพาพวกเขาไปยังเมืองที่จะลองเพื่อการค้าพวกเขาสำหรับอาหารบางอย่างสำหรับลูกไก่ เธอใส่ไข่หกสีน้ำตาลขนาดใหญ่ของเธอเข้าไปในตะกร้าและมุ่งหน้าไปยังเมือง. ในฐานะที่เป็นแม่ไก่สีแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ เดินเธอมองที่พื้นข้างหน้าของเธอมักจะหาบางสิ่งบางอย่างที่จะกิน เธอกินธัญพืชบางส่วนของข้าวที่ได้ลดลงจากตะกร้าของใครบางคน เธอกลืนกินตั๊กแตนขนาดใหญ่ที่ดี เธอเริ่มที่จะรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย เธอหวังว่าเธอจะได้รับอาหารบางอย่างสำหรับลูกไก่ของเธอและพวกเขาจะรู้สึกดีขึ้นอีกด้วย. เร็ว ๆ นี้เธอได้พบกับนางบราวน์ภรรยาของเกษตรกร "สวัสดีนางบราวน์" เธอ clucked "คุณเป็นอย่างไรวันนี้?" "ผมสบายดี" นางบราวน์ตอบพร้อมกับถอนหายใจ "แต่ผมเดินไปตลอดทางจนถึงเมืองหวังที่จะซื้อไข่ที่จะทำให้เค้กและร้านขายของชำเป็นสมบูรณ์ออกจากไข่." "บางทีฉันสามารถช่วยให้คุณ" ตอบไก่สีแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ "ผมมีหกไข่เพื่อการค้าสำหรับอาหารบางอย่างสำหรับลูกไก่ของฉัน. คุณมีอะไรที่คุณสามารถทางการค้า?" "อืมใช่ฉันทำ!" กล่าวว่านางบราวน์อย่างมีความสุข "ผมมีตะกร้าขนาดใหญ่ของข้าวสาลี. ผมจะเอามันไปนายโจนัสที่โรงสีและมีมันบดเป็นแป้ง. แต่ฉันมีความอุดมสมบูรณ์ของแป้งที่บ้าน. คุณกรุณาค้าไข่ของคุณสำหรับตะกร้าของข้าวสาลีหรือไม่? "ลิตเติ้ลสีแดงไก่และนางสีน้ำตาลซื้อขายสิ่งที่มีค่ากับแต่ละอื่นๆ โดยไม่ต้องใช้เงิน นี้เรียกว่าการแลกเปลี่ยน สีแดงเล็ก ๆ ไก่ให้นางสีน้ำตาลตะกร้าไข่ของเธอและนางบราวน์ให้ไก่สีแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ ในตะกร้าของข้าวสาลีของเธอ พวกเขากล่าวลาและเดินแยกกัน. The Little Red ไก่คิดเกี่ยวกับวิธีการที่มีความสุขลูกไก่ของเธอจะได้รับอาหาร แต่มันก็เป็นเพียงเพียงพอสำหรับหนึ่งอาหารที่ดีสำหรับลูกไก่ทั้งหมดและแล้วมันจะหายไปทั้งหมด ไก่สีแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ เริ่มที่จะคิดว่าวิธีการอื่น ๆ ที่จะใช้ข้าวสาลีนี้แทนเพียงการรับประทานธัญพืช. "ผมจะเอาข้าวสาลีนี้นายโจนัสในโรงงาน. เขาสามารถบดเป็นแป้งสำหรับผมเช่นเดียวกับนางบราวน์ จะทำ. แล้วฉันสามารถใช้แป้งทำขนมปังสำหรับลูกไก่ของฉันที่จะกิน! ขนมปังจะมีอายุนานกว่าเพียงแค่มื้อเดียว! " ตัดสินใจไก่สีแดงเล็ก ๆ . เล็ก ๆ สีแดงเอาไก่ตะกร้าของเธอจากข้าวสาลีโรงงาน นายโจนัสซึ่งเป็นคนที่ดีมากกล่าวว่าเขาจะมีความสุขที่จะแลกเปลี่ยนกับไก่สีแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ นายโจนาสมักจะเรียกเก็บเงินหลายสำหรับบดข้าวสาลีลงในแป้ง เงินค่าใช้จ่ายในโรงงานของเขาที่คุณเห็นเมื่อใดก็ตามที่เขาใช้เครื่องจักรของเขาที่จะบดข้าวสาลี เขาจะต้องคิดค่าบริการลูกค้าของเขาที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายของเขา ค่าใช้จ่ายค่าใช้จ่ายในการดำเนินธุรกิจ หลังจากที่เขาจ่ายค่าใช้จ่ายในธุรกิจของเขาที่เขาจะต้องได้รับผลกำไรที่จะจ่ายสำหรับอาหารที่ครอบครัวของเขาเองของเสื้อผ้าและความต้องการอื่น ๆ ความต้องการเป็นสิ่งที่ต้องมีคนที่จะใช้ชีวิตเช่นอาหารเครื่องนุ่งห่มที่อยู่อาศัยและน้ำ คนเหตุผลที่เริ่มต้นธุรกิจคือการทำกำไร นายโจนัสบอกว่าเขาจะบดข้าวสาลีสำหรับไก่สีแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับหุ้นเล็ก ๆ ของแป้ง ครอบครัวของเขาสามารถใช้แป้งทำขนมปังสำหรับตัวเอง เมื่อคนแลกเปลี่ยนพวกเขาแต่ละคนได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องการ. The Little Red ไก่และนายโจนาสจับมือ นายโจนาข้าวสาลีบดเป็นแป้งที่ทำให้ถุงเล็ก ๆ ของมันให้กับตัวเอง สีแดงเล็ก ๆ ไก่เอาบ้านสี่ถุงขนาดใหญ่ของแป้งลูกไก่ของเธอและตัวเอง! เธอเป็นคนที่มีความสุขมากเธอ clucked กับตัวเองตลอดทางกลับบ้าน. เมื่อเธอกลับมาถึงบ้านที่เธอเรียกว่าลูกไก่เล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับเธอ "กุ๊ก, กุ๊ก, กุ๊ก!" หล่อนโทรมา. ทั้งหมดสิบสองลูกไก่เล็ก ๆ น้อย ๆ มาทำงาน "ฉันจะทำให้บางขนมปังที่ยอดเยี่ยมสำหรับอาหารมื้อเย็นของเรา" เธอบอกกับพวกเขา "ใครอยากจะช่วยให้ฉันทำขนมปังได้หรือไม่" เธอถาม. "ไม่ฉัน!" ตะโกนทั้งหมดสิบสองลูกไก่เล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วพวกเขาก็วิ่งออกไปที่ลานไก่ที่กำลังมองหาข้อบกพร่องที่จะกินและเกมที่จะเล่น พวกเขามากเกินไปไม่ว่างที่จะช่วยให้แม่ของพวกเขาทำขนมปัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไก่สีแดงเล็ก ๆน้อย ๆที่จำเป็นเพื่อให้อาหารสิบสองของเธอเล็กน้อยลูกไก่ พวกเขาหิวเสมอ อาหาร คือ ข้าวยากหมากแพง มันดูเหมือนไม่มีอาหารเพียงพอที่จะไปรอบ ๆ

เธอช่วยหกของไข่ที่มีค่าของเธอ และตัดสินใจที่จะนำพวกเขาไปยังเมืองที่จะลองพวกเขาเพื่อการค้าสำหรับอาหารให้ลูกไก่ เธอใส่เธอหกขนาดใหญ่สีน้ำตาลไข่ในตะกร้า และมุ่งหน้าไปเมือง

เป็นสีแดงเล็ก ๆเดินเธอมองไปที่พื้นข้างหน้าเธอ มักจะหาอะไรกิน เธอกินเม็ดข้าวที่ได้ลดลงจากคนที่ช้อปปิ้งตะกร้า เธอกลืนตั๊กแตนใหญ่ดี เธอเริ่มรู้สึกดีขึ้นหน่อย เธอหวังว่าเธอจะเอาอาหารให้ลูกไก่ของเธอและพวกเขาก็รู้สึกดีเหมือนกัน

แล้วที่เธอเจอคุณนายบราวน์ ภรรยาของชาวนา " สวัสดีครับ คุณนายบราวน์ " เธอ clucked ." วันนี้คุณเป็นยังไงบ้าง ? "

" ผมสบายดี " ตอบคุณนายบราวน์ด้วยเฮ้อ . แต่ผมเดินทางไปเมืองหวังที่จะซื้อไข่ให้เค้กและคนขายของชำคือทั้งหมดออกจากไข่ "

" บางทีฉันสามารถช่วยให้คุณ " ตอบ Hen สีแดงเล็ก ๆน้อย ๆ " ฉันมีหกไข่แลกอาหารให้ลูกไก่ของฉัน คุณมีอะไรที่คุณไม่สามารถค้า ?

" เอ่อ ใช่ ฉันทำได้ ! " คุณนายบราวน์ อย่างมีความสุข" ผมมีตะกร้าขนาดใหญ่ของข้าวสาลี ผมจะเอาไปให้คุณโจนัสที่โรงสี และจะคายลงในแป้ง แต่ผมมีแป้งที่บ้าน คุณจะกรุณาแลกไข่ในตะกร้าของข้าวสาลี " ?

สีแดงเล็ก ๆและคุณนายบราวน์แลกสิ่งที่มีค่ากับแต่ละอื่น ๆโดยไม่ต้องใช้เงิน นี้เรียกว่าการแลกเปลี่ยน ไก่สีแดงเล็ก ๆน้อย ๆให้คุณนายบราวน์เธอตะกร้าของไข่ และคุณนายสีน้ำตาลให้แม่ไก่สีแดงเล็ก ๆน้อย ๆตะกร้าของเธอของข้าวสาลี พวกเขาบอกลาและเดินแยกย้ายกันไป

ไก่สีแดงเล็ก ๆน้อย ๆคิดว่าเธอมีความสุขในลูกไก่จะได้รับอาหาร แต่มันก็มากพอสำหรับอาหารที่ดีสำหรับสาวๆ แล้ว ทั้งหมดก็จะหายไป ไก่สีแดงเล็ก ๆน้อย ๆเริ่มคิดหาวิธีอื่น ๆที่จะใช้ข้าวสาลีแทน

กินธัญพืช" ข้าจะใช้ข้าวสาลีนี้นายโจนัสที่โรงสี เขาสามารถบดเป็นแป้ง สำหรับผม เหมือนคุณนายบราวน์กำลังจะทำ แล้วฉันจะใช้แป้งทำขนมปังไก่ของฉันกิน ! ขนมปังจะคงอยู่ได้นานกว่าแค่มื้อเดียว " ตัดสินใจไก่สีแดงเล็ก ๆน้อย ๆ

ไก่สีแดงเล็ก ๆน้อย ๆเอาตะกร้าของเธอของข้าวสาลีต่อโรงสี นายโจนัส ใครเป็นผู้ชายที่ดีมากกล่าวว่าเขาจะยินดีแลกเปลี่ยนกับ Hen สีแดงเล็ก ๆน้อย ๆ นายโจนัส มักจะเรียกเก็บหลายดอลลาร์สำหรับการบดข้าวสาลีเป็นแป้ง เขาอัดจ่าย เห็นไหม เวลาเขาใช้เครื่องจักรของเขาที่จะบดข้าวสาลี เขาต้องดูแลลูกค้าของเขาที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายของเขา ค่าใช้จ่ายเป็นค่าใช้จ่ายในการทำธุรกิจ หลังจากที่เขาจ่ายค่าใช้จ่ายทางธุรกิจของเขา เขาจะได้รับเงินที่จะจ่ายค่าอาหารของตัวเอง ของครอบครัวเสื้อผ้าและความต้องการอื่น ๆ ความต้องการเป็นสิ่งที่คนต้องอยู่ เช่น อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย และน้ำ เหตุผลที่คนเริ่มต้นธุรกิจคือการสร้างกำไร นายโจนัสบอกว่าเขาจะบดข้าวสาลีสีแดงเล็ก ๆสำหรับหุ้นเล็ก ๆของแป้ง ครอบครัวของเขาอาจใช้แป้งทำขนมปังเอง เมื่อคนนึง พวกเขาแต่ละคนได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องการ .
สีแดงเล็ก ๆและนายโจนัส ส่ายมือ นายโจนัส บดข้าวสาลีเป็นแป้ง เก็บถุงเล็กๆ ให้ตัวเอง ไก่สีแดงเล็ก ๆน้อย ๆเอาบ้านสี่ขนาดใหญ่ถุงแป้งลูกไก่ของเธอ และตัวเธอเอง ! เธอดีใจมาก เธอ clucked กับตัวเองตลอดทางกลับบ้าน

เมื่อเธอกลับมาถึงบ้าน เธอก็เรียกลูกไก่น้อยของเธอ . โถ โถ โถ ! เธอโทรมา ทั้งหมดสิบสองตัวน้อยก็วิ่งมา" ฉันจะทำขนมปังที่ยอดเยี่ยมสำหรับอาหารมื้อเย็นของเรา " เธอบอกเขา " ใครอยากจะช่วยฉันทำขนมปัง ? เธอถาม

" ไม่ฉัน ! " ตะโกนทั้งหมดสิบสองน้อยลูกไก่ แล้วพวกเขาก็วิ่งเข้ามาในลานไก่ หาแมลงกิน และการเล่นเกม พวกเขากำลังยุ่งช่วยแม่ทำขนมปัง