I miss my yellow, purple, red, pink

I miss my yellow, purple, red, pink and even my blue. Without my colours I am no one. I do not really exist. Without colours how can others see me the way I want and need to be seen? Without colours I am close to death. Am I dying? Who put the stamp on me that say EXIT? I would go and find more colours but it is not that easy. No one just randomly leaves their colours pattering around.

I need the colour yellow. Yellow is my laughter. It reminds me of sunshine during the summer. I love having the sun bake down on my skin. Yellow reminds me that there are priceless moments that we live for. Those snapshots of our lives that make us feel on top of the world! Yellow makes me smile and grateful for who I am.

I miss purple. This colour brings me hope. What a life to live without purple! No hope day after day, after day. There would be no point. I need to cling to purple like a raft that drifts alone in the ocean. Purple is like my mask. A mask I need in order to face challenges.

Pink provides me with protection. Pink is what protects me from the ugly slush that is constantly thrown at me. Not just during the winter months either. There is such an abundance of slush. I am lucky enough to encounter it quite frequently. The good news is the slush is free. Just a heads up, frequent use does not accumulate air miles! My pink is a cape with sequins that sparkle and cloak me when I need it.

My blue has been stripped away! How dare they? This is my strength Blue is my mojo and energy. How am I to give to others? I cannot even breathe without my colour blue. Blue is like water, it quenches my soul’s thirst.

Tears glide down. I blink several times. This is not a dream. This is my harsh reality. I look down and inside myself once again. Still, there are no colours. Inside of me is still horrid black. There are no colours that dance around. Just a dark cavern, I am pathetic space. Something is trying to come to light. There is something crucial that I need to remember. It is important. Without colours, WITHOUT COLOURS WHAT? Why are colours so important?

Someone gently takes hold of my left hand. They whisper gently into my left ear “Do not move, just be. I love you today, tomorrow and always”. NO COLOUR IS.....DEATH.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิดถึงของฉันสีเหลือง สีม่วง สีแดง สีชมพู และแม้กระทั่งสีฟ้าของฉัน โดยสีของฉัน ฉันไม่มีใคร ฉันจริง ๆ มีอยู่ ไม่ มีสี สามารถอื่น ๆ ดูฉันใน แบบที่ฉันต้องต้องมองเห็น โดยสี ผมใกล้ตาย ฉันตาย ผู้ที่ใส่ตราประทับฉันที่บอกว่า ทางออก ฉันจะไป และหาเพิ่มเติมสีสัน แต่ไม่ว่าง่าย ไม่มีใครสุ่มเพียงใบสี pattering รอบต้องสีเหลือง สีเหลืองคือ เสียงหัวเราะของฉัน ทำให้นึกของแสงแดดในฤดูร้อน ฉันรักมีอบแดดลงบนผิวของฉัน สีเหลืองนึกว่า มีภาพช่วงเวลาสำคัญที่เรามีชีวิตอยู่ สแนปช็อตที่ชีวิตของเราที่ทำให้เรารู้สึกอยู่ด้านบนของโลก สีเหลืองทำให้ฉันยิ้ม และขอบคุณสำหรับผู้ที่ผมคิดถึงสีม่วง สีนี้ทำให้ผมมีความหวัง สิ่งมีชีวิตอย่างสีม่วง ไม่มีวันความหวัง วันหลังจากวันที่ จะมีจุด ต้องการยึดสีม่วงเหมือนแพที่หยิบยื่นสัมผัสเพียงอย่างเดียวในมหาสมุทร สีม่วงเป็นเหมือนหน้ากากของฉัน หน้ากากเพื่อเผชิญความท้าทายสีชมพูให้ดิฉัน มีการป้องกัน สีชมพูเป็นสิ่งปกป้องฉันจากสเลอปี้น่าเกลียดที่จะเกิดขึ้นตลอดเวลาที่ฉัน ไม่เพียงแค่ในช่วงฤดูหนาวอย่างใดอย่างหนึ่ง มีเช่นความอุดมสมบูรณ์ของสเลอปี้ ผมโชคดีพอที่จะพบค่อนข้างบ่อย ข่าวดีก็คือการสเลอปี้ฟรี เพียงแค่หัวขึ้น ใช้บ่อยไม่สะสมไมล์อากาศ สีชมพูของฉันเป็นแหลมเลื่อมที่มีประกายไฟ และปิดบังฉันเมื่อต้องสีน้ำเงินของฉันได้ถูกปล้นไป วิธีกล้าพวกเขา นี่คือความแข็งแรงของฉันสีน้ำเงินคือ mojo และพลังงานของฉัน วิธีฉันให้คนอื่น ฉันไม่สามารถหายใจได้โดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบของฉันสีน้ำเงิน สีฟ้าเหมือนน้ำ มันปลอบประโลมความกระหายจิตวิญญาณของฉันน้ำตาร่อนลง ฉันกระพริบหลายครั้ง นี่ไม่ใช่ความฝัน นี่คือความจริงที่เลวร้ายของฉัน ฉันมองลง และภาย ในตัวเองอีกครั้ง ยังคง มีสีไม่มี ภายในของฉันจะยังคงรักดำ ไม่มีสีที่ใกล้เคียงกัน เพียงเป็นถ้ำมืด ฉันเนื้อที่น่าสงสาร สิ่งที่กำลังจะมาแสง มีสิ่งสำคัญที่ต้องจำ มันเป็นสิ่งสำคัญ ไม่ มีสี ไม่มีสีอะไร ทำไมสีให้ความสำคัญคนเบา ๆ ใช้เวลาถือของมือซ้าย พวกเขากระซิบเบา ๆ ในหูของฉัน "ไม่ย้าย ก็จะ ฉันรักเธอวันนี้ วันพรุ่งนี้ และเสมอ" ไม่มีสีคือ... ความตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันคิดถึงของฉันสีเหลือง, สีม่วง, สีแดง, สีชมพูและสีฟ้าของฉัน โดยไม่ต้องสีของฉันฉันไม่มีใคร ฉันไม่ได้จริงๆอยู่ โดยไม่ต้องสีวิธีการอื่น ๆ สามารถมองเห็นฉันในแบบที่ฉันต้องการและความจำเป็นที่จะเห็น? โดยไม่ต้องสีผมใกล้จะตาย ฉันกำลังจะตาย? ที่ใส่แสตมป์กับฉันที่บอกว่า EXIT? ฉันจะไปหาสีที่มากขึ้น แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่มีใครเพียงการสุ่มใบสีของพวกเขา pattering รอบ.

ฉันต้องสีเหลือง สีเหลืองเป็นเสียงหัวเราะของฉัน มันทำให้ผมนึกถึงแสงแดดในช่วงฤดูร้อน ฉันรักมีดวงอาทิตย์อบลงบนผิวของฉัน สีเหลืองทำให้ผมนึกถึงว่ามีช่วงเวลาล้ำค่าที่เรามีชีวิตอยู่เพื่อ ภาพรวมบรรดาของชีวิตของเราที่ทำให้เรารู้สึกอยู่ด้านบนของโลก! สีเหลืองทำให้ฉันยิ้มและขอบคุณที่ฉัน.

ฉันคิดถึงสีม่วง สีนี้ทำให้ผมมีความหวังว่า สิ่งที่ชีวิตจะมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องสีม่วง! ไม่มีวันความหวังหลังจากวันหลังจากวันที่ จะมีจุดใด ฉันจำเป็นต้องยึดติดกับสีม่วงเหมือนแพที่ลอยอยู่คนเดียวในมหาสมุทร สีม่วงเป็นเหมือนหน้ากากของฉัน หน้ากากผมต้องเพื่อที่จะเผชิญกับความท้าทาย.

สีชมพูให้ฉันด้วยการป้องกัน สีชมพูเป็นสิ่งที่ปกป้องฉันจากโคลนน่าเกลียดที่จะโยนมาที่ผมอย่างต่อเนื่อง ไม่เพียง แต่ในช่วงฤดูหนาวอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่นมีความอุดมสมบูรณ์ของโคลนคือ ผมโชคดีพอที่จะพบว่ามันค่อนข้างบ่อย ข่าวดีก็คือโคลนที่เป็นอิสระ เพียงแค่หัวขึ้นใช้บ่อยไม่เกิดการสะสมไมล์อากาศ! สีชมพูของฉันคือเคปด้วยเลื่อมที่ประกายและปิดบังฉันเมื่อฉันต้องการมัน a.

สีฟ้าของฉันได้รับปล้นไป! กล้าวิธีการที่พวกเขา? นี่คือความแข็งแรงของฉันสีฟ้าเป็น Mojo และพลังงานของฉัน วิธีที่ฉันจะมอบให้กับคนอื่น ๆ ? ฉันไม่สามารถแม้แต่จะหายใจโดยไม่ต้องสีฟ้าของฉัน สีฟ้าเป็นเหมือนน้ำก็ช่วยดับกระหายจิตวิญญาณของฉัน.

น้ำตาร่อนลง ฉันกระพริบตาหลายครั้ง นี้ไม่ได้เป็นความฝัน นี่คือความจริงอันโหดร้ายของฉัน ฉันมองลงมาและภายในตัวเองอีกครั้ง ยังคงไม่มีสี ภายในของฉันยังคงเป็นที่น่าเกลียดน่ากลัวดำ มีสีไม่มีที่เต้นรอบ เพียงแค่ถ้ำมืด, I am พื้นที่น่าสงสาร สิ่งที่จะพยายามที่จะมากับแสง มีบางอย่างที่สำคัญที่ผมต้องจำไว้คือ มันเป็นสิ่งสำคัญ โดยไม่ต้องสีโดยไม่มีสีอะไร? ทำไมเป็นสีที่สำคัญเพื่อ?

ใครบางคนเบา ๆ ใช้เวลาจับมือซ้ายของฉัน พวกเขากระซิบเบา ๆ ในหูซ้ายของฉัน "อย่าย้ายเพียงให้ ผมรักคุณในวันนี้พรุ่งนี้และมักจะ " ไม่มีสี ..... ตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันคิดถึงสีเหลือง , สีม่วง , สีแดง , สีชมพู และสีฟ้าของฉัน . ไม่มีสีของฉันฉันไม่มีใคร ผมไม่ได้มีอยู่จริง โดยไม่ให้คนอื่นเห็นฉันอย่างที่ฉันต้องการ และต้องการที่จะเห็น ? ไม่มีสี ฉันใกล้จะตาย ผมกำลังจะตายเหรอ ? ใครใส่แสตมป์ที่ฉันพูดออก ผมจะออกไปหาสีสันมากขึ้น แต่มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น ไม่มีใครมาสุ่มใบสีของพวกเขาเสียงเดินรอบ ๆผมต้องการสีเหลือง สีเหลืองคือเสียงหัวเราะของฉัน มันทำให้ผมนึกถึงแสงแดดในฤดูร้อน ผมชอบที่มีแสงแดดอบลงบนผิวของฉัน สีเหลืองเตือนว่ามีช่วงเวลาที่ล้ำค่าที่เรามีชีวิตอยู่ ที่ภาพรวมของชีวิตของเราที่ทำให้เรารู้สึกอยู่ด้านบนของโลก สีเหลืองทำให้ผมยิ้มและขอบคุณผมฉันคิดถึงสีม่วง สีนี้ทำให้ฉันมีความหวัง ช่างเป็นชีวิตที่ต้องอยู่โดยไม่มีสีม่วง ไม่หวังว่า วันต่อวัน หลังจากวัน มันก็ไม่มีประโยชน์ครับ ฉันต้องการที่จะยึดสีม่วงเหมือนแพ ที่ลอยไว้ในมหาสมุทร สีม่วงเป็นเหมือนหน้ากาก หน้ากากที่ฉันต้องการในการเผชิญความท้าทายสีชมพูให้ฉัน ด้วยการป้องกัน สีชมพูคือสิ่งที่ปกป้องผมจากโคลนน่าเกลียดนั่นอยู่ตลอดเวลา ขว้างใส่ฉัน ไม่เพียง แต่ในฤดูหนาวเช่นกัน มีความอุดมสมบูรณ์ของโคลน . ผมโชคดีพอที่จะพบได้ค่อนข้างบ่อย ข่าวดี คือ โคลนฟรี เพียงหัวขึ้น ใช้บ่อยไม่ได้สะสมไมล์อากาศ สีชมพูของฉันเป็นแหลมที่มีเลื่อมที่แวววาวและเสื้อคลุมฉันเมื่อฉันต้องการมันฟ้าของฉันถูกปล้นไป ! พวกเขากล้าดียังไง ? นี้เป็นสีฟ้าพลังคือพลังของฉันและพลังงาน แล้วผมจะให้คนอื่นได้ ? ผมไม่สามารถแม้แต่จะหายใจ โดยที่สีของฉันสีฟ้า สีฟ้าเป็นเหมือนน้ำ มันช่วยกระหายวิญญาณของฉันน้ำตาที่ไหลลงมา ฉันกระพริบตาหลายๆ ครั้ง นี่ไม่ใช่ความฝัน นี่คือความเป็นจริงที่โหดร้ายของฉัน ฉันมองลงไปในตัวเองอีกครั้ง ยังไม่มีสี ในใจฉันยังน่ากลัวสีดำ ไม่มีสีที่เต้นอยู่รอบๆ ถ้ำมันมืด ฉันน่าสมเพชอวกาศ สิ่งที่กำลังจะปรากฎ มีบางอย่างที่สำคัญที่ต้องจำ มันเป็นสิ่งสำคัญ ไม่มีสี ไม่มีสีอะไร ทำไมสีจึงสำคัญ ?คนเบา ๆ จะถือของมือซ้ายของฉัน เขากระซิบเข้าไปในหูซ้ายของฉันเบา ๆ " ไม่ย้าย ก็เป็นได้ ฉัน รัก คุณ วันนี้ พรุ่งนี้ และตลอดไป " ไม่มีสี คือ . . . ความตาย