“Gong Luyun, I cannot disperse the

“Gong Luyun, I cannot disperse the hatred towards you even if I killed you ten thousand times because of the evils that you committed by killing my Chu family. You alone cannot eradicate my hatred towards you. I will send everyone related to you, down with you.”

Chu Feng said as he tightly grabbed Gong Luyun’s hair and saw his bloody and disfigured face. Even though the current Gong Luyun seemed abnormally frightening, it was not comparable to the fierceness on Chu Feng’s face.

The anger that he suppressed in his heart for a long time all emerged today. It was truly not removable by a few simple words or killing a few people. A debt of blood must be paid in blood. Naturally, the debt of blood of the Chu family’s extermination was going to be paid back several times. The price would be all of Gong Luyun’s relatives, and Chu Feng wanted all of them to die with him.

“Ho.. Chu Feng, you truly think too highly of yourself. Do you really think you can kill me? If you feel you can, go ahead and try!” Gong Luyun actually smiled, and his smile was full of confidence.

“You feel that I can’t? That’s fine. I’ll let you see whether I can or not!”

Chu Feng flung his leg up and it kicked Gong Luyun’s jaws. Strong power threw Gong Luyun into the air, and after a few flips, he fell back down.

“Ahh!” After landing back down, Gong Luyun miserably cried out. Chu Feng’s kick caused his jaw to shatter and the pain was unendurable.

*hmm* At the same time, Chu Feng raised his foot and stamped on Gong Luyun’s arm. He clenched his right hand, and a golden-coloured big chopper blade condensed in his hand. His face was sinister, and the corner of his mouth formed an evil cold smile. He looked at Gong Luyun and indifferently said,

“You said that if I dare to touch one of your fingers, there would be a calamity? That’s fine, I’ll touch five of your fingers.”

*whoosh* After speaking, the big blade in Chu Feng’s hand formed into a golden blur, and it landed on Gong Luyun’s hand, forcibly cutting off five of his fingers.

“Ahh~~~~~~~”

The pain of a finger being cut off made Gong Luyun who just calmed down to wretchedly scream again. As the proverbs said, “The ten fingers connect to the heart”. That pain was certainly not imaginable by normal people.

The most important thing was the importance of fingers to a person like Gong Luyun. He could simply not endure as he had his five fingers cut off. To him, most likely the pain in his heart was greater than the pain from his body.

The current Gong Luyun could not speak anymore. He could only unceasingly howl in pain, but within his eyes, killing intent overflowed everywhere and cold glares surged. He fiercely glared at Chu Feng, as if saying, “You’re dead. You’re dead! You dare to do this to me? You are absolutely dead!!”

“What? You like it very much? Okay, I’ll help you out. I’ll let you become a person with no fingers.” However, would Chu Feng be afraid of him? The big blade in his hand sliced down again, and the other five fingers from Gong Luyun’s other hand were chopped off again.

“Heavens! This this this…”

The scene on the stage caused everyone’s soul to be frightened. Although they knew who won and who lost and the result had already been set, they never would have thought that Chu Feng did not quickly kill Gong Luyun. Instead, bit by bit, he destroyed Gong Luyun’s body in front of the crowd.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"กง Luyun ฉันไม่สามารถกระจายความเกลียดชังต่อคุณแม้ว่าฉันจะฆ่าคุณสิบพันครั้งเนื่องจากความชั่วร้ายที่คุณมุ่งมั่น โดยการฆ่าครอบครัวชู คุณคนเดียวไม่สามารถขจัดความเกลียดชังของฉันต่อคุณ ฉันจะส่งทุกคนที่เกี่ยวข้องกับคุณ ลงกับคุณ"ฮชูกล่าวว่า เขาคว้าฆ้อง Luyun ผมแน่น และเห็นใบหน้าของเขาสงสาร และเลือด แม้ว่า Luyun กงปัจจุบันดูเหมือนน่ากลัวอย่างผิดปกติ ก็ไม่เทียบได้กับความรุนแรงบนใบหน้าชูฮความโกรธว่า เขาถูกระงับในหัวใจของเขาเป็นเวลานานทั้งหมดโผล่ออกมาวันนี้ ได้อย่างแท้จริงไม่ได้ถอดออกได้ โดยง่าย ๆ ไม่กี่คำหรือฆ่ากี่คน ต้องชำระหนี้เลือดเลือด ธรรมชาติ หนี้เลือดของมรณะของครอบครัวชูกำลังต้องชำระหลายครั้ง ราคาจะมีทั้งหมดของกง Luyun ญาติ และฮชูอยากให้ตายไปกับเขาทั้งหมด"โฮ. ชูฮ คุณอย่างแท้จริงคิดว่า สูงเกินไปของตัวเอง จริง ๆ อะไรคุณสามารถฆ่าฉัน ถ้าคุณรู้สึกว่า คุณสามารถ ไปข้างหน้า และพยายาม" Luyun กงยิ้มจริง และรอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ"คุณรู้สึกว่า ฉันไม่สามารถ ที่ว่าดี ฉันจะให้คุณเห็นว่า สามารถ หรือไม่"ชูฮโยนออกขาของเขาขึ้น และมันเตะขากรรไกรกง Luyun ไฟแรงโยนฆ้อง Luyun ไป ในอากาศ และหลัง จากพลิกกี่ เขาตกกลับลง"ปรบมือ" หลังจากขึ้นฝั่งกลับลง Luyun กงเป็นท่าร้องออกมา ชูฮเตะเกิดขากรรไกรของเขาจะสลาย และความเจ็บปวดถูก unendurable* ปรับ * ในเวลาเดียวกัน ฮชูยกเท้าของเขา และประทับบนกอง Luyun แขน เขากัดมือขวา และใบมีดสับขนาดใหญ่สีทองแบบยในมือของเขา หน้าอุบาทว์ และมุมของปากของเขาเกิดรอยยิ้มเย็นชั่วร้าย เขามองไปที่กง Luyun และ indifferently กล่าว ว่า"คุณบอกว่า ถ้าผมกล้าที่จะแตะนิ้วของคุณอย่างใดอย่างหนึ่ง จะมีวิกฤต ที่ว่าดี ฉันจะแตะห้านิ้ว"* เสียงหวือ * หลังจากการพูด ใบมีดใหญ่ในมือชูฮเกิดขึ้นเป็นความพร่าสีทอง และมันที่ดินในมือฆ้อง Luyun บังคับให้ตัดห้านิ้วมือของเขา"ปรบมือ ~ ~ ~ "อาการปวดนิ้วมือถูกตัดออกทำ Luyun กงที่เพิ่งสงบลงไป wretchedly ร้องอีกครั้ง เป็นสุภาษิตกล่าวว่า "10 นิ้วเชื่อมต่อหัวใจ" ความเจ็บปวดที่แน่นอนไม่ได้เท่าคนปกติสิ่งสำคัญสุดคือ ความสำคัญของนิ้วมือบุคคลเช่นกง Luyun เขาก็ไม่สามารถทนเขามีนิ้วทั้งห้าของเขาตัดออก เขา มักปวดในหัวใจของเขาได้มากกว่าความเจ็บปวดจากร่างกายของเขาปัจจุบัน Luyun กงพูดอีกต่อไป เขาเพียงคุณธรรมสามารถเห่าหอน ในความเจ็บปวด แต่ภาย ในดวง ตาของเขา ฆ่าเจตนา overflowed ทุกที่ และ glares เย็นเพิ่มขึ้น เขา glared ที่ฮองชู ถึงพริกถึงขิงเช่นถ้าพูดว่า "คุณจะตาย คุณตาย คุณกล้าทำกับผม คุณจะตายอย่างแน่นอน!!""อะไร คุณชอบมันมาก โอเค ฉันจะช่วยให้คุณออก ฉันจะให้คุณเป็น คนที่ มีนิ้วมือไม่" อย่างไรก็ตาม ฮองชูจะกลัวเขา ใบมีดขนาดใหญ่ในมือหั่นลงอีก และอื่น ๆ ห้านิ้วจากกง Luyun มืออื่น ๆ ถูกสับปิดอีกครั้ง"สวรรค์ นี่... "ฉากบนเวทีที่เกิดจากจิตวิญญาณของทุกคนจะกลัว แม้ว่าพวกเขารู้ว่าผู้ชนะ และผู้แพ้ และผลมีการตั้ง พวกเขาไม่เคยจะมีความคิดว่า ชูฮไม่เร็วฆ่า Luyun กง แทน บิตโดยบิต เขาทำลายกง Luyun ร่างกายด้านหน้าของฝูงชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฆ้อง Luyun ฉันไม่สามารถสลายความเกลียดชังที่มีต่อคุณแม้ว่าผมจะฆ่าคุณหมื่นครั้งเพราะความชั่วร้ายที่คุณมุ่งมั่นโดยการฆ่าครอบครัวของฉันจือ คุณเพียงอย่างเดียวไม่สามารถขจัดความเกลียดชังของฉันต่อคุณ เราจะส่งทุกคนที่เกี่ยวข้องกับคุณลงกับคุณ. " จือฮกล่าวว่าในขณะที่เขาแน่นคว้าผมฆ้อง Luyun และเห็นใบหน้าเปื้อนเลือดและรูปร่างของเขา แม้ว่าปัจจุบันฆ้อง Luyun ดูเหมือนน่ากลัวอย่างผิดปกติก็ไม่ได้เปรียบได้กับความรุนแรงบนใบหน้าจือฮฯ . ความโกรธว่าเขาเก็บกดในหัวใจของเขาเป็นเวลานานทุกโผล่ออกมาในวันนี้ มันเป็นอย่างแท้จริงไม่สามารถถอดออกโดยคำง่ายๆหรือไม่ก็ฆ่าคนไม่กี่คน หนี้เลือดจะต้องชำระในเลือด ธรรมชาติหนี้เลือดขุดรากถอนโคนครอบครัวชูกำลังจะได้รับเงินกลับมาหลายต่อหลายครั้ง ราคาจะทั้งหมดของญาติฆ้อง Luyun และจือฮต้องการทั้งหมดของพวกเขาที่จะตายกับเขา. "โฮ .. จือฮคุณอย่างแท้จริงคิดเกินไปสูงของตัวเอง จริงๆคุณคิดว่าคุณสามารถฆ่าฉัน? ถ้าคุณรู้สึกว่าคุณสามารถไปข้างหน้าและลอง! "ฆ้อง Luyun จริงยิ้มและรอยยิ้มของเขาก็เต็มไปด้วยความเชื่อมั่น. " คุณรู้สึกว่าฉันไม่สามารถ? ไม่เป็นไร. ฉันจะให้คุณดูว่าฉันสามารถหรือไม่! " จือฮเหวี่ยงขาขึ้นและขากรรไกรเตะฆ้อง Luyun ของ พลังที่แข็งแกร่งโยนฆ้อง Luyun ไปในอากาศและหลังจากนั้นไม่กี่พลิกเขาลดลงกลับลง. "อ่า!" หลังจากที่เชื่อมโยงไปถึงกลับลงฆ้อง Luyun ร้องออกมาอย่างน่าสังเวช เตะจือฮเกิดจากขากรรไกรของเขาที่จะสลายและความเจ็บปวดก็ไม่สามารถทนทาน. * * * * * * * * อืมในเวลาเดียวกันชูฮยกเท้าของเขาและประทับตราบนแขนของ Gong Luyun เขากำแน่นมือขวาของเขาและโกลเด้นสีใบมีดสับใหญ่ข้นในมือของเขา ใบหน้าของเขาที่น่ากลัวและมุมปากของเขากลายเป็นรอยยิ้มเย็นชั่วร้าย เขามองไปที่ Gong Luyun และเอาใจใส่กล่าวว่า"คุณบอกว่าถ้าผมกล้าที่จะสัมผัสหนึ่งในมือของคุณจะมีภัยพิบัติหรือไม่? ที่ดีฉันจะสัมผัสห้านิ้วของคุณ. " * หวือ * หลังจากพูดใบมีดขนาดใหญ่ในมือชูฮเกิดขึ้นเป็นเบลอทองและร่อนลงบนมือฆ้อง Luyun ของการบังคับตัดห้านิ้วมือของเขา. " อ่า ~~~~~~~ " ความเจ็บปวดของนิ้วมือถูกตัดออกไปทำฆ้อง Luyun ที่เพิ่งสงบลงไป wretchedly กรีดร้องอีกครั้ง ในฐานะที่เป็นสุภาษิตกล่าวว่า "สิบนิ้วเชื่อมต่อกับหัวใจ" ความเจ็บปวดที่ได้อย่างแน่นอนไม่เท่าโดยคนปกติ. สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความสำคัญของนิ้วมือให้กับบุคคลเช่นฆ้อง Luyun ที่ เขาก็สามารถทนอยู่ไม่ในขณะที่เขามีห้านิ้วมือของเขาถูกตัดออก กับเขาส่วนใหญ่มีแนวโน้มความเจ็บปวดในหัวใจของเขาเป็นมากกว่าความเจ็บปวดจากร่างกายของเขา. ปัจจุบันฆ้อง Luyun ไม่สามารถพูดได้อีกต่อไป เขาเพียงอย่างไม่หยุดยั้งจะเห่าหอนอยู่ในความเจ็บปวด แต่ภายในดวงตาของเขาเจตนาฆ่าล้นทุกที่และจ้องเย็นเพิ่มขึ้น เขาจ้องหน้ากันอย่างดุเดือดจือฮเช่นถ้าบอกว่า "คุณจะตาย คุณจะตาย! คุณกล้าที่จะทำเช่นนี้กับผมหรือเปล่า คุณจะตายอย่างแน่นอน !! " " คืออะไร? คุณชอบมันมาก? เอาล่ะฉันจะช่วยให้คุณออก ฉันจะให้คุณกลายเป็นคนที่มีไม่มีนิ้วมือ. " แต่จือฮจะต้องกลัวของเขา? ใบมีดขนาดใหญ่ในมือของเขาหั่นบาง ๆ ลงมาอีกครั้งและอีกห้านิ้วจากมืออื่น ๆ ฆ้อง Luyun ถูกตัดออกไปอีกครั้ง. "สวรรค์! นี้นี่นี้ ... " ฉากบนเวทีที่เกิดจากจิตวิญญาณของทุกคนที่จะต้องกลัว แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าผู้ที่ได้รับรางวัลและผู้ที่สูญเสียและผลที่ได้รับการตั้งค่าไว้แล้วพวกเขาไม่เคยจะคิดว่าจือฮไม่ได้อย่างรวดเร็วฆ่าฆ้อง Luyun แต่ทีละนิดเขาทำลายร่างกายฆ้อง Luyun ในด้านหน้าของฝูงชน