บทละครอังกฤษ
ณเมืองแห่งหนึ่งมีเด็กหนึ่งคนที่อยู่ในครอบครัวที่มีฐานะพอสมครเขาใช่ชีวิตแบบสบายมากๆ วันๆเขาได้แต่เปิดแอร์อยู่แต่ที่บ้าน เปิดคอม เล่นโทรศัพท์มือถือ
พลอย : โอ้ยวันนี้อากาศร้อนจังเปิดแอร์ดีกว่า
พ่อแม่พลอย : ลูกพ่อกับแม่ไปทำงานก่อนน่ะ
เด็กคนนั้นก็รีบโทรหาเพื่อนๆเพื่อนัดกันไปเดินเล่นที่สยาม
พลอย : ฮัลโลลลล แกพ่อแม่เราไม่อยู่บ้านอ่ะเราออกไปเดินเล่น ไปช๊อปปิ้งกันเทอะ ฉันเบื่ออ่ะอยู่แต่กับบ้าน
จากนั้นเธอกับเพื่อนก็นัดเจอกันที่สยาม
พลอย : นี้เธอเราไปเดินเล่นกันเทอะ
พลอยและเพื่อนก็เดินเล่นกันอย่างเพลิดเพลินซื้อของที่ไม่จำเป็นมากมาย ใช่จ่ายกับการกิน การเที่ยวสนุกในวัยรุ่น พอกลับมาถึงบ้านเธอได้รับข่าวร้ายจากพ่อแม่
พ่อและแม่พลอย : พลอยลูกแม่มีไรจะบอกลูกน่ะ ธุรกิจที่เราทำอยู่กำลังจะล้มทำลายน่ะลูกเราควรช่วยกันประหยัดน่ะลูก เพราะถ้าลูกยังกินเที่ยว ใชเงินแบบนี้อยู่ ครอบครัวเราจะล้มละลายเอาน่ะลูก
พลอยคิดได้จากคำพูดที่แม่บอก พลอยจึงชักชวนเพื่อนมาร่วมการทำความดีโดยการปลูกป่าเอาเวลาที่ไปเดินแถวห้างสรรพสินค้ามาช่วยกันปลูกป่าเพื่อ รณรงค์ให้ผู้คนที่มีเวลาว่างมาช่วยกันเพิ่มทรัพยากรป่าไม้ที่เสียไป และพลอยได้ลดการใช้เงินของเขาให้น้อยลง เพื่อช่วยแบ่งเบาภาระหน้าที่ของพ่อแม่มากขึ้น
พลอย : ฮัลโลแก เรามาช่วยกันรณรงค์ปลูกป่ากันดีไหม
เพื่อน : ได้สิแกเราจะได้เอาเวลาว่างของพวกเรามาทำให้เกิดประโยชน์กัน
พลอย : งั้นแกโทรหาเพื่อนๆน่ะช่วยกันกระจ่ายข่าวกัน
เพื่อน: โอเค
ณ วันที่ปลูกป่า เพื่อนๆของพลอยก็มาช่วยกันปลูกป่าอย่างมีความสุข สนุกสนานกันเป็นอย่างมาก หลังจากนั้นพลอยก็กลายเป็นคนที่ประหยัดด
อดออมใช่เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ต่อส่วนร่วม ทางครอบครัวของพลอยจึงกลับมามีฐานะอีกครั้ง