As a retired social worker and also

As a retired social worker and also the original mother of a child whom I felt obliged to give up for adoption in the 1960s, I was interested in your article on the Foundling Museum’s current exhibition, The Fallen Woman (The mothers who had to beg to have their babies taken away, 19 September). Nowadays “bad character”, perhaps reinterpreted as weakness rather than sin, seems to have become a major factor in decisions to take a woman’s child from her, for instance if she is a drug addict, an alcoholic, suffers depression, or is even trapped by domestic violence. The ability of social services to give support in such situations now stands at an all-time low.

But for the women who were branded unmarried mothers in the mid-to-late 20th century, there was still the sense of desperation and extremely limited choices. Most people don’t realise how many women suffer still, from being forced to give up a child simply because they were unmarried. There is now a campaign to get acknowledgment of those practices in this parliament, but politicians seem to prefer to ignore us. Perhaps the clue lies in the fact that, as your writer comments, the “fault” was all female, and there was no parallel narrative of a “fallen man”.
Jean Robertson-Molloy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นผู้ปฏิบัติงานสังคมต้องออกตามวาระ และแม่เดิมของเด็กที่ฉันรู้สึกว่าหน้าที่แพ้เกมในปี 1960 ผมสนใจในบทความของคุณในนิทรรศการของพิพิธภัณฑ์ Foundling ปัจจุบัน ผู้หญิงที่ลดลง (มารดาที่ต้องขอให้เด็กของพวกเขานำไป 19 กันยายน) ปัจจุบัน "อักขระ" reinterpreted อาจจะเป็นจุดอ่อนมากกว่าบาป ดูเหมือนว่าจะ กลายเป็น ปัจจัยสำคัญในการตัดสินใจนำเด็กผู้หญิงจาก เธออย่างเธอว่าการเสพติด แอลกอฮอล์การ suffers ภาวะซึมเศร้า หรือแม้แต่ติดกับดัก โดยความรุนแรงในครอบครัว ความสามารถในการบริการสังคมให้การสนับสนุนในสถานการณ์ดังกล่าวนี้หมายถึงที่ต่ำที่สุดแต่สำหรับผู้หญิงที่มีตราแม่โสดในศตวรรษกลางถึงปลาย มียังคงความรู้สึกสิ้นหวังและทางเลือกที่จำกัดมาก คนส่วนใหญ่ไม่ตระหนักถึงว่าผู้หญิงจำนวนมากประสบจากการถูกบังคับให้เด็กก็ยังคง เพราะยังไม่ได้ ตอนนี้มีแคมเปญได้รับการยอมรับของผู้ปฏิบัติในรัฐสภานี้ แต่นักการเมืองดูเหมือนจะ ต้องละเว้นเรา บางทีตั้งใจจะอยู่ในความเป็นจริงว่า เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน "ข้อบกพร่อง" เป็นผู้หญิงทั้งหมด และมีเล่าเรื่องไม่ขนานของ "คนลดลง"เจียน่ามอลเลย์ฌองโรเบิร์ตสัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นผู้ปฏิบัติงานเกษียณสังคมและยังเป็นแม่ของเดิมของเด็กผู้ที่ฉันรู้สึกว่าจำเป็นต้องให้ขึ้นสำหรับการนำไปใช้ในปี 1960 ผมมีความสนใจในบทความของคุณในปัจจุบันจัดแสดงพิพิธภัณฑ์เด็กกำพร้าของผู้หญิงลดลง (มารดาที่ต้องขอ มีทารกของพวกเขาเอาไป 19 กันยายน) ปัจจุบัน "ตัวอักษรที่ไม่ดี" ตีความใหม่บางทีอาจจะเป็นความอ่อนแอมากกว่าบาปดูเหมือนจะกลายเป็นปัจจัยสำคัญในการตัดสินใจที่จะใช้เด็กผู้หญิงคนหนึ่งจากเธอเช่นถ้าเธอติดยาเสพติดแอลกอฮอล์ทนทุกข์ทรมานกับภาวะซึมเศร้าหรือถูกขังอยู่แม้กระทั่ง โดยความรุนแรงในครอบครัว ความสามารถในการให้บริการทางสังคมที่จะให้การสนับสนุนในสถานการณ์เช่นนี้ตอนนี้ยืนที่ทุกเวลาต่ำ. แต่สำหรับผู้หญิงที่ถูกตราหน้าว่าแม่ยังไม่ได้แต่งงานในช่วงกลางถึงปลายศตวรรษที่ 20 ยังคงมีความรู้สึกของความสิ้นหวังและตัวเลือกที่ จำกัด มาก . คนส่วนใหญ่ไม่ได้ตระหนักถึงวิธีการที่ผู้หญิงจำนวนมากยังคงต้องทนทุกข์ทรมานจากการถูกบังคับให้เด็กเพียงเพราะพวกเขายังไม่ได้แต่งงาน ขณะนี้มีการรณรงค์ที่จะได้รับการรับรู้ของการปฏิบัติที่ผู้ที่อยู่ในรัฐสภานี้ แต่นักการเมืองดูเหมือนจะชอบที่จะไม่สนใจเรา บางทีอาจจะเป็นเบาะแสที่อยู่ในความจริงที่ว่าเป็นความคิดเห็นของผู้เขียนว่า "ความผิดพลาด" เป็นเพศหญิงทั้งหมดและไม่มีการเล่าเรื่องแบบขนานของ "คนลดลง". ฌองโรเบิร์ตคีร์กีซ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นนักสังคมสงเคราะห์ที่เกษียณและยังแม่เดิมของเด็กที่ผมรู้สึกผูกพันที่จะให้ขึ้นสำหรับการยอมรับใน 1960 , ฉันมีความสนใจในบทความของคุณในนิทรรศการปัจจุบันพิพิธภัณฑ์เด็กกำพร้า , ลดลงผู้หญิง ( ผู้มารดาได้ขอร้องให้ลูกเอาไป 19 กันยายน ) ทุกวันนี้ที่ไม่ดี " ตัวละคร " บางที reinterpreted เป็นจุดอ่อนมากกว่าบาปดูเหมือนจะกลายเป็นปัจจัยหลักในการตัดสินใจที่จะรับเด็กผู้หญิงจากเธอ ตัวอย่างเช่นถ้าเธอติดยา ติดเหล้า ทุกข์ depression หรือจะติดอยู่กับการใช้ความรุนแรงในครอบครัว ความสามารถของการบริการทางสังคมเพื่อให้สนับสนุนในสถานการณ์ตอนนี้ยืนที่ทุกเวลาต่ำ

แต่สำหรับผู้หญิงที่ถูกตราหน้ามารดานอกสมรสในช่วงกลางถึงปลายศตวรรษที่ 20ยังมีความรู้สึกของความสิ้นหวังและทางเลือกน้อยมาก คนส่วนใหญ่ไม่ตระหนักว่าผู้หญิงหลายคนยังถูกบังคับให้ยอมแพ้เด็กเพียงเพราะพวกเขายังไม่แต่งงาน ขณะนี้มีการรณรงค์ได้รับการยอมรับของผู้ปฏิบัติในรัฐสภา แต่นักการเมืองดูเหมือนจะชอบไม่สนใจเรา บางทีร่องรอยอยู่ในความเป็นจริงว่า เขียนความคิดเห็น" ผิด " เป็นหญิงทั้งหมด และไม่มีการเล่าเรื่องคู่ขนานของ " Fallen Man " .
Jean ดาวน์โหลด โรเบิร์ตสัน