and weekday data separately for eac

and weekday data separately for each child. Accordingly, only one weekend recall and 2 weekday recalls were included in the analysis, which may have limited the reliability of the food and nutrient estimates and reduced the power to detect differences. The fat intakes reported by both samples were relatively low and may have reflected the children’s inability to report dietary intake, especially fat intake, or this finding may show true regional or ethnic differences in fat consumption.
Second, the samples were too small for analysis of differences insexorethnicity,andpoolingdatafromheterogeneoussamples increases the risk of invalid results (31, 32). For example, the 2 samples differed notably in vegetable intake. The fifth-grade children were from low-income, Latino homes in which beans, which were classified as a vegetable, were staple foods, and thereforetheirvegetableintakewassignificantlyhigherthanthat of the third-grade sample. The correlational results also differed between the 2 samples, so pooling the samples would likely obscure the differences in these relations and lead to misleading conclusions. Therefore, this research should be replicated in a large multiethnic sample.
In sum, this study shows that a significant proportion of children’s daily energy is consumed during television viewing, and the consumption of high-fat foods during television viewing on weekdays was associated with BMI in the third-grade sample. These findings support the speculation that eating while watching television is a potential mechanism linking television viewing to obesity. These results serve to justify future experimental studies to test this hypothesis. Interventions designed to help children change the types of foods consumed during television viewing, reduce food consumption during television viewing, or even reduce television viewing may markedly change children’s dietary intake patterns (33).
We thank Helena C Kraemer for statistical advice and Kara Hansen, Jennifer Styles, Melissa Saphir, Andrea Romero, and Rebecca Brown for assistance with data collection.
DMM was responsible for the design of the study, collection of the data, and thewritingofthemanuscript.JDKcontributedtothedesignofthestudyandthe securingoffunding.YWandAVwereresponsiblefordataanalysisandprovided statisticaladvice.TNRwasresponsibleforthesecuringoffunding,thedesignof the study, and the writing of the manuscript. None of the authors had advisory board affiliations or financial interests in the organizations sponsoring the research.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และข้อมูลวันทำงานแยกต่างหากสำหรับแต่ละลูก ตาม การเรียกคืนของสุดสัปดาห์เดียวเท่านั้น และวันธรรมดา 2 คืนรวมอยู่ในการวิเคราะห์ ซึ่งอาจมีจำกัดของอาหาร และสารอาหารประเมิน และลดอำนาจการตรวจสอบความแตกต่าง บริโภคไขมันที่รายงาน โดยทั้งสองตัวอย่างค่อนข้างต่ำ และอาจมีผลกับเด็กไม่สามารถบริโภคอาหารรายงาน การบริโภคไขมันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง หรือค้นหานี้อาจแสดงความแตกต่างจริงภูมิภาค หรือชาติพันธุ์ที่การบริโภคไขมันที่สอง ตัวอย่างมีขนาดเล็กเกินไปสำหรับการวิเคราะห์ความแตกต่างของ insexorethnicity, andpoolingdatafromheterogeneoussamples เพิ่มความเสี่ยงของผลลัพธ์ไม่ถูกต้อง (31, 32) เช่น ตัวอย่างที่ 2 แตกต่างโดดเด่นในการบริโภคผัก ชั้นที่ 5 เด็ก ๆ จากบ้านรายได้ต่ำ ลาตินในเมล็ดใด ซึ่งถูกจัดประเภทเป็นผัก มีอาหารหลัก และ thereforetheirvegetableintakewassignificantlyhigherthanthat ตัวอย่างสามชั้น ผล correlational ยังแตกต่างระหว่างตัวอย่าง 2 เพื่อจะบดบังความแตกต่างในความสัมพันธ์เหล่านี้ และนำไปสู่การเข้าใจผิดสรุปแนวโน้มร่วมกันตัวอย่าง ดังนั้น งานวิจัยนี้ควรถูกจำลองแบบในตัวอย่าง multiethnic ใหญ่ในผลรวม การศึกษานี้แสดงว่า สัดส่วนสำคัญของพลังงานต่อวันของเด็กจะถูกใช้ในระหว่างการดูโทรทัศน์ และการบริโภคอาหารที่มีไขมันสูงในโทรทัศน์ดูวันเกี่ยวข้องกับ BMI ในตัวอย่างสามเกรด ผลการวิจัยนี้สนับสนุนการเก็งกำไรว่า กินขณะดูโทรทัศน์เป็นกลไกการเชื่อมโยงโทรทัศน์ดูไปอ้วน ผลลัพธ์เหล่านี้เป็นการจัดชิดขอบในอนาคตการศึกษาทดลองเพื่อทดสอบสมมติฐานนี้ ออกแบบมาเพื่อช่วยให้เด็กเปลี่ยนชนิดของอาหารที่บริโภคระหว่างดูโทรทัศน์ ลดการบริโภคอาหารในระหว่างการดูโทรทัศน์ หรือแม้แต่ลดการดูโทรทัศน์การแทรกแซงซึ่งอาจเปลี่ยนแปลงรูปแบบการบริโภคอาหารของเด็ก (33) เราขอขอบคุณ Kraemer C Helena สถิติคำแนะนำ และ Kara แฮนเซน รูป แบบเจนนิเฟอร์ แซ ฟไฟร์ Melissa, Romero Andrea และรีเบคก้าน้ำตาลสำหรับความช่วยเหลือในการรวบรวมข้อมูลDMM รับผิดชอบสำหรับการออกแบบของการศึกษา ข้อมูล และ thewritingofthemanuscript JDKcontributedtothedesignofthestudyandthe securingoffunding YWandAVwereresponsiblefordataanalysisandprovided statisticaladvice TNRwasresponsibleforthesecuringoffunding, thedesignof ศึกษา และการเขียนของต้นฉบับ ผู้เขียนไม่ได้เข้าสังกัดคณะหรือผลทางการเงินในองค์กรสนับสนุนการวิจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และข้อมูลในวันทำงานแยกต่างหากสำหรับเด็กแต่ละคน ดังนั้นการเรียกคืนเฉพาะวันหยุดสุดสัปดาห์และวันที่ 2 จำได้ว่าถูกรวมอยู่ในการวิเคราะห์ซึ่งอาจมี จำกัด ความน่าเชื่อถือของอาหารและสารอาหารที่ประมาณการและลดอำนาจในการตรวจสอบความแตกต่าง บริโภคไขมันรายงานโดยกลุ่มตัวอย่างทั้งสองค่อนข้างต่ำและอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงการไร้ความสามารถของเด็กที่จะรายงานการบริโภคอาหารการบริโภคไขมันโดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือการค้นพบนี้อาจแสดงความแตกต่างที่แท้จริงในระดับภูมิภาคหรือชาติพันธุ์ในการบริโภคไขมัน.
สองตัวอย่างมีขนาดเล็กเกินไปสำหรับการวิเคราะห์ ความแตกต่าง insexorethnicity, andpoolingdatafromheterogeneoussamples เพิ่มความเสี่ยงของผลที่ไม่ถูกต้อง (31, 32) เดอะ ยกตัวอย่างเช่น 2 ตัวอย่างแตกต่างสะดุดตาในการบริโภคผัก เด็กห้าเกรดมาจากรายได้ต่ำ, บ้านลาตินซึ่งในถั่วซึ่งถูกจัดเป็นผักเป็นอาหารหลักและ thereforetheirvegetableintakewassignificantlyhigherthanthat ของกลุ่มตัวอย่างที่สามเกรด ผลการหาความสัมพันธ์ยังแตกต่างกันระหว่าง 2 กลุ่มตัวอย่างเพื่อร่วมกันตัวอย่างมีแนวโน้มว่าจะปิดบังความแตกต่างในความสัมพันธ์เหล่านี้และนำไปสู่ข้อสรุปที่ทำให้เข้าใจผิด ดังนั้นงานวิจัยนี้ควรได้รับการจำลองแบบในตัวอย่างความหลากหลายทางเชื้อชาติที่มีขนาดใหญ่.
โดยสรุปการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าสัดส่วนที่สำคัญของการใช้พลังงานในชีวิตประจำวันของเด็กมีการบริโภคในระหว่างการดูโทรทัศน์และการบริโภคอาหารที่มีไขมันสูงในระหว่างการชมโทรทัศน์ในวันธรรมดามีความสัมพันธ์กับค่าดัชนีมวลกาย ในตัวอย่างที่สามเกรด การค้นพบนี้สนับสนุนการเก็งกำไรว่าการรับประทานอาหารขณะที่ดูโทรทัศน์เป็นกลไกที่มีศักยภาพในการเชื่อมโยงการชมโทรทัศน์ไปสู่โรคอ้วน ผลลัพธ์เหล่านี้ทำหน้าที่ในการแสดงให้เห็นถึงการศึกษาทดลองในอนาคตที่จะทดสอบสมมติฐานนี้ การแทรกแซงการออกแบบมาเพื่อช่วยให้เด็กเปลี่ยนประเภทของอาหารที่บริโภคในช่วงการดูโทรทัศน์ลดการบริโภคอาหารในระหว่างการดูโทรทัศน์หรือแม้กระทั่งลดการดูโทรทัศน์อย่างเห็นได้ชัดอาจมีการเปลี่ยนแปลงของเด็กรูปแบบการบริโภคอาหาร (33).
เราขอขอบคุณเฮเลนา C Kraemer สำหรับคำแนะนำทางสถิติและคาร่าแฮนเซน รูปแบบเจนนิเฟอร์เมลิสสา Saphir เอนเดรียโรเมโรและรีเบคก้าสีน้ำตาลสำหรับความช่วยเหลือเกี่ยวกับการเก็บรวบรวมข้อมูล.
DMM เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการออกแบบของการศึกษา, การเก็บรวบรวมข้อมูลและ thewritingofthemanuscript.JDKcontributedtothedesignofthestudyandthe securingoffunding.YWandAVwereresponsiblefordataanalysisandprovided statisticaladvice.TNRwasresponsibleforthesecuringoffunding, thedesignof การศึกษาและ เขียนต้นฉบับ ไม่มีของผู้เขียนมีความเกี่ยวพันกับคณะกรรมการที่ปรึกษาหรือผลประโยชน์ทางการเงินในองค์กรที่ให้การสนับสนุนการวิจัย