Are we rising again?" "No. On the c

Are we rising again?" "No. On the contrary." "Are we descending?" "Worse than that, captain! we are falling!" "For Heaven's sake heave out the ballast!" "There! the last sack is empty!" "Does the balloon rise?" "No!" "I hear a noise like the dashing of waves. The sea is below the car! It cannot be more than 500 feet from us!" "Overboard with every weight! ... everything!"
Such were the loud and startling words which resounded through the air, above the vast watery desert of the Pacific, about four o'clock in the evening of the 23rd of March, 1865.
Few can possibly have forgotten the terrible storm from the northeast, in the middle of the equinox of that year. The tempest raged without intermission from the 18th to the 26th of March. Its ravages were terrible in America, Europe, and Asia, covering a distance of eighteen hundred miles, and extending obliquely to the equator from the thirty-fifth north parallel to the fortieth south parallel. Towns were overthrown, forests uprooted, coasts devastated by the mountains of water which were precipitated on them, vessels cast on the shore, which the published accounts numbered by hundreds, whole districts leveled by waterspouts which destroyed everything they passed over, several thousand people crushed on land or drowned at sea; such were the traces of its fury, left by this devastating tempest. It surpassed in disasters those which so frightfully ravaged Havana and Guadalupe, one on the 25th of October, 1810, the other on the 26th of July, 1825.
But while so many catastrophes were taking place on land and at sea, a drama not less exciting was being enacted in the agitated air.
In fact, a balloon, as a ball might be carried on the summit of a waterspout, had been taken into the circling movement of a column of air and had traversed space at the rate of ninety miles an hour, turning round and round as if seized by some aerial maelstrom.
Beneath the lower point of the balloon swung a car, containing five passengers, scarcely visible in the midst of the thick vapor mingled with spray which hung over the surface of the ocean.
Whence, it may be asked, had come that plaything of the tempest? From what part of the world did it rise? It surely could not have started during the storm. But the storm had raged five days already, and the first symptoms were manifested on the 18th. It cannot be doubted that the balloon came from a great distance, for it could not have traveled less than two thousand miles in twenty-four hours.
At any rate the passengers, destitute of all marks for their guidance, could not have possessed the means of reckoning the route traversed since their departure. It was a remarkable fact that, although in the very midst of the furious tempest, they did not suffer from it. They were thrown about and whirled round and round without feeling the rotation in the slightest degree, or being sensible that they were removed from a horizontal position.
Their eyes could not pierce through the thick mist which had gathered beneath the car. Dark vapor was all around them. Such was the density of the atmosphere that they could not be certain whether it was day or night. No reflection of light, no sound from inhabited land, no roaring of the ocean could have reached them, through the obscurity, while suspended in those elevated zones. Their rapid descent alone had informed them of the dangers which they ran from the waves. However, the balloon, lightened of heavy articles, such as ammunition, arms, and provisions, had risen into the higher layers of the atmosphere, to a height of 4,500 feet. The voyagers, after having discovered that the sea extended beneath them, and thinking the dangers above less dreadful than those below, did not hesitate to throw overboard even their most useful articles, while they endeavored to lose no more of that fluid, the life of their enterprise, which sustained them above the abyss.
The night passed in the midst of alarms which would have been death to less energetic souls. Again the day appeared and with it the tempest began to moderate. From the beginning of that day, the 24th of March, it showed symptoms of abating. At dawn, some of the lighter clouds had risen into the more lofty regions of the air. In a few hours the wind had changed from a hurricane to a fresh breeze, that is to say, the rate of the transit of the atmospheric layers was diminished by half. It was still what sailors call "a close-reefed topsail breeze," but the commotion in the elements had none the less considerably diminished.
Towards eleven o'clock, the lower region of the air was sensibly clearer. The atmosphere threw off that chilly dampness which is felt after the passage of a great meteor. The storm did not seem to have gone farther to the west. It appeared to have exhausted itself. Could it have passed away in electric sheets, as is sometimes the case with regard to the typhoons of the Indian Ocean?
But at the same time, it was also evident that the balloon was again slowly descending with a regular movement. It appeared as if it were, little by little, collapsing, and that its case was lengthening and extending, passing from a spherical to an oval form. Towards midday the balloon was hovering above the sea at a height of only 2,000 feet. It contained 50,000 cubic feet of gas, and, thanks to its capacity, it could maintain itself a long time in the air, although it should reach a great altitude or might be thrown into a horizontal position.
Perceiving their danger, the passengers cast away the last articles which still weighed down the car, the few provisions they had kept, everything, even to their pocket-knives, and one of them, having hoisted himself on to the circles which united the cords of the net, tried to secure more firmly the lower point of the balloon.
It was, however, evident to the voyagers that the gas was failing, and that the balloon could no longer be sustained in the higher regions. They must infallibly perish!
There was not a continent, nor even an island, visible beneath them. The watery expanse did not present a single speck of land, not a solid surface upon which their anchor could hold.
It was the open sea, whose waves were still dashing with tremendous violence! It was the ocean, without any visible limits, even for those whose gaze, from their commanding position, extended over a radius of forty miles. The vast liquid plain, lashed without mercy by the storm, appeared as if covered with herds of furious chargers, whose white and disheveled crests were streaming in the wind. No land was in sight, not a solitary ship could be seen. It was necessary at any cost to arrest their downward course, and to prevent the balloon from being engulfed in the waves. The voyagers directed all their energies to this urgent work. But, notwithstanding their efforts, the balloon still fell, and at the same time shifted with the greatest rapidity, following the direction of the wind, that is to say, from the northeast to the southwest.
Frightful indeed was the situation of these unfortunate men. They were evidently no longer masters of the machine. All their attempts were useless. The case of the balloon collapsed more and more. The gas escaped without any possibility of retaining it. Their descent was visibly accelerated, and soon after midday the car hung within 600 feet of the ocean.
It was impossible to prevent the escape of gas, which rushed through a large rent in the silk. By lightening the car of all the articles which it contained, the passengers had been able to prolong their suspension in the air for a few hours. But the inevitable catastrophe could only be retarded, and if land did not appear before night, voyagers, car, and balloon must to a certainty vanish beneath the waves.
They now resorted to the only remaining expedient. They were truly dauntless men, who knew how to look death in the face. Not a single murmur escaped from their lips. They were determined to struggle to the last minute, to do anything to retard their fall. The car was only a sort of willow basket, unable to float, and there was not the slightest possibility of maintaining it on the surface of the sea.
Two more hours passed and the balloon was scarcely 400 feet above the water.
At that moment a loud voice, the voice of a man whose heart was inaccessible to fear, was heard. To this voice responded others not less determined. "Is everything thrown out?" "No, here are still 2,000 dollars in gold." A heavy bag immediately plunged into the sea. "Does the balloon rise?" "A little, but it will not be long before it falls again." "What still remains to be thrown out?" "Nothing." "Yes! the car!" "Let us catch hold of the net, and into the sea with the car."
This was, in fact, the last and only mode of lightening the balloon. The ropes which held the car were cut, and the balloon, after its fall, mounted 2,000 feet. The five voyagers had hoisted themselves into the net, and clung to the meshes, gazing at the abyss.
The delicate sensibility of balloons is well known. It is sufficient to throw out the lightest article to produce a difference in its vertical position. The apparatus in the air is like a balance of mathematical precision. It can be thus easily understood that when it is lightened of any considerable weight its movement will be impetuous and sudden. So it happened on this occasion. But after being suspended for an instant aloft, the balloon began to redescend, the gas escaping by the rent which it was impossible to repair.
The men had done all that men could do. No human efforts could save them now.
They must trust to the mercy of Him who rules the elements.
At four o'clock the balloon was only 500 feet above the surface of the water.
A loud barking was heard. A dog accompanied the voyagers, and was held pressed close to his master in the meshes of the net.
"Top has seen something," cried one of the men. Then immediately a loud voice shouted,—
"Land! land!" The balloon,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเพิ่มขึ้นอีกหรือไม่" หมายเลข" กลับ" "มีเราน้อย" "ที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้น กัปตัน เราจะล้ม" "สำหรับสวรรค์ของสาเกชักออกบัลลาสต์" "มี กระสอบสุดท้ายว่างเปล่า" "ไม่ขึ้นบอลลูน" "ไม่" "ฉันได้ยินเสียงเหมือนมีชีวิตชีวาของคลื่น ทะเลนี้รถ มันไม่มากกว่า 500 ฟุตจากเรา" "ถูกโยนลงทะเลด้วยน้ำหนักทุก ...ทุกอย่าง! "เช่นมีเสียงดัง และตกใจคำที่ resounded ผ่านอากาศ เหนือทะเลทรายแฉะมากมายแปซิฟิก ประมาณ 4 โมงเย็นที่ 23 ของเดือนมีนาคม ปี 1865 ในไม่กี่สามารถอาจมีลืมพายุจากอีสาน กลางวิษุวัตของปีนั้น ความวุ่นวายที่ raged โดยไม่พักจากที่ 18 ไปที่ 26 มีนาคม Ravages ของได้แย่ ในอเมริกา ยุโรป เอเชีย ครอบคลุมระยะทางจำนวนร้อยไมล์ และขยาย obliquely กับเส้นศูนย์สูตรจากสามสิบห้าขนานเหนือใต้ fortieth ขนาน ที่ overthrown เมือง ป่า uprooted ก็ย่อมทำลาย โดยภูเขาน้ำที่มีตะกอนนั้น เรือโยนบนชายฝั่ง การบัญชีประกาศเลขร้อย leveled โดยกิจกรรมที่ทำลายทุกอย่างที่พวกเขาส่งผ่าน หลายพันคนบดบนบก หรือจมในทะเล เขตทั้งหมด ดังกล่าวมีร่องรอยของความโกรธ จากความวุ่นวายทำลายล้างนี้ มันทะลุในภัยพิบัติผู้ซึ่งดังนั้น frightfully ravaged ฮาวานาและ Guadalupe หนึ่งในที่ 25 ของเดือนตุลาคม 1810 อื่น ๆ ในที่ 26 ของเดือนกรกฎาคม 1825แต่ขณะหายนะทางจำนวนมากมีการเกิด บนบก และ ในทะเล ละครไม่น้อยที่น่าตื่นเต้นถูกตราขึ้นในอากาศ agitatedในความเป็นจริง บอลลูน ลูกอาจดำเนินการในการประชุมสุดยอดของนาคเล่นน้ำ มีการดำเนินการเป็นการเคลื่อนไหว circling ของคอลัมน์ของอากาศ และมีพื้นที่ที่อัตราไมล์เก้าสิบอันชั่วโมง เปิด รอบถ้ายึดตามบางห้วงมหาภัยทางอากาศที่ไม่เหมือนกันข้างใต้จุดล่างของบอลลูน swung รถ ประกอบด้วยผู้โดยสาร 5 แทบเห็นท่ามกลางไอน้ำหนาสำราญสเปรย์ที่แขวนเหนือพื้นผิวของมหาสมุทรไหน มันอาจจะถาม มาที่ plaything ในความวุ่นวาย จากส่วนใดของโลกไม่ได้มันขึ้น มันก็ไม่ได้เริ่มในช่วงพายุ แต่พายุมี raged ห้าวันแล้ว และอาการแรกได้ประจักษ์ในที่ 18 มันไม่มี doubted ว่า บอลลูนมาจากระยะทางที่ดี สำหรับมันอาจไม่ได้เดินทางน้อยกว่าสองพันไมล์ใน ๒๔ ชั่วโมงทั้งนี้ทั้ง ผู้โดยสาร ไร้เครื่องหมายทั้งหมดสำหรับคำแนะนำ อาจไม่มีต้องพาหนะถูกสอบสวนกระบวนการผลิตที่ไม่เหมือนกันตั้งแต่การออก มันเป็นความจริงที่น่าทึ่งว่า แม้ว่าในใจมากของความวุ่นวายรุนแรง จะได้ไม่ทรมานจาก พวกเขาถูกโยนเกี่ยวกับ และ whirled รอบ โดยไม่มีความรู้สึกหมุนในระดับน้อย หรือเหมาะสมที่จะถูกเอาออกจากตำแหน่งแนวนอนตาอาจไม่เจาะผ่านม่านหมอกหนาที่มารวมตัวกันใต้รถ ไอมืดรอบ ๆ พวกเขาได้ เช่นความหนาแน่นของบรรยากาศว่า พวกเขาไม่สามารถแน่นอนว่ามันถูกก็ได้ ไม่สะท้อนแสง ไม่มีเสียงจากที่ดินที่อยู่อาศัย ไม่คำรามของมหาสมุทรอาจได้แล้วนั้น ผ่าน obscurity ในขณะที่หยุดชั่วคราวในเขตที่สูง เชื้อสายของพวกเขาอย่างรวดเร็วเพียงอย่างเดียวได้ทราบอันตรายซึ่งหนีจากคลื่นเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม บอลลูน lightened บทความหนัก เช่นกระสุน อาวุธ บท บัญญัติ ได้เกิดขึ้นในชั้นสูงของบรรยากาศ ความสูง 4500 ฟุต Voyagers หลังจากมีการค้นพบว่า ทะเลขยายพวก และคิดอันตรายเหนือ dreadful น้อยกว่าด้านล่าง ไม่ลังเลที่จะโยนไม่ให้ล่มแม้บทความของพวกเขามีประโยชน์มากที่สุด ในขณะที่พวกเขาขะมักเขม้นเสียไม่ทำให้น้ำมัน ชีวิตขององค์กรของพวกเขา ที่ยั่งยืนนั้นเหนือหุบเหวคืนผ่านไปท่ามกลางสัญญาณเตือนซึ่งจะมีการตายจะน้อยมีพลังวิญญาณ อีกวันปรากฏ และความวุ่นวายมันเริ่มบรรเทาลง จากจุดเริ่มต้นของวันที่ ที่ 24 มีนาคม ก็พบว่าอาการของ abating ที่รุ่งอรุณ เมฆเบาบางอย่างได้เกิดขึ้นในภูมิภาคสูงส่งมากขึ้นของอากาศ ในไม่กี่ชั่วโมงที่ลมก็เปลี่ยนจากพายุเฮอริเคนอ่อน ๆ กล่าวคือ อัตราการส่งต่อของชั้นบรรยากาศลดลง โดยครึ่งหนึ่ง มันเป็นยังที่ชาวเรือเรียก "ลม reefed ปิด topsail" แต่หลีกหนีความวุ่นวายในองค์ประกอบมี none น้อยมากลดลงต่อเอ็ดโมง ขอบเขตล่างของอากาศได้ชัดเจนเลย บรรยากาศโยนออกที่เปียกรอยหนาวที่รู้สึกหลังจากเส้นทางของดาวตกดี พายุไม่ได้ดูจะ ได้หายไปอยู่ห่างไปทางตะวันตก มันปรากฏได้หมดเอง ไม่มันแล้วเก็บในแผ่นงานไฟฟ้า เป็นบางกรณีตามไต้ฝุ่นมหาสมุทรแต่ในเวลาเดียวกัน ก็ยังเห็นได้ชัดว่า บอลลูนมีน้อยอีกช้ากับการเคลื่อนไหวปกติ ปรากฏว่ามัน ได้ น้อย ยุบ และเพิ่มความยาวของตัวเครื่อง และขยาย ช่วยให้จากการทรงกลมแบบวงรี ต่อกลางวัน บอลลูนถูกสามารถโฉบเหนือทะเลที่มีความสูงเพียง 2000 ฟุต มันมีอยู่ 50000 ลูกบาศก์ฟุตของก๊าซ และ ด้วยของกำลังการผลิต มันสามารถรักษาตัวเองเป็นเวลานานในอากาศ แม้ว่ามันควรถึงสูงมาก หรืออาจจะโยนไปในตำแหน่งแนวนอนPerceiving อันตรายของพวกเขา ผู้โดยสารหลุดบทความล่าสุดซึ่งยังคง ให้น้ำหนักลงรถ บทบัญญัติบางพวกเขาก็ยังคงอยู่ ทุกอย่าง แม้มีดพกพาของพวกเขา และหนึ่งของพวกเขา มี hoisted ตัวเองเข้าสู่วงการซึ่งสหรัฐสายของสุทธิ พยายามที่จะรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนามากขึ้นจุดล่างของบอลลูนได้ แต่ ชัดเจนต่อ voyagers ก๊าซถูกล้มเหลว และบอลลูนอาจไม่ยั่งยืนในภูมิภาคสูงขึ้น พวกเขาต้องอย่างถูกต้องพินาศยังไม่มีทวีป หรือแม้แต่เกาะ เห็นพวกนั้น บริการน้ำได้นำ speck เดียวที่ดิน ไม่ทึบพื้นผิวซึ่งยึดความสามารถกดค้างไว้มันเป็นทะเลเปิด คลื่นยังมีนวล ด้วยความรุนแรงมหาศาล ก็มหาสมุทร ไม่ มีการจำกัดใด ๆ สามารถมองเห็นได้ แม้สำหรับผู้สายตา จากตำแหน่งนั่งของพวกเขา ขยายมากกว่ารัศมีสี่สิบไมล์ เหลวล้วนกว้างใหญ่ lashed ไม่ มีความเมตตา โดยพายุ ปรากฏว่ามีฝูงของปล่องไฟชาร์จ crests ขาว และ disheveled มีกระแสลม ที่ดินไม่อยู่ในสายตา อาจเห็นไม่เรือปัจเจก จำเป็นใช้จ่ายใด ๆ ใน การจับหลักสูตรของพวกเขาลง และป้องกันไม่ให้บอลลูนกำลังสูง ๆ ในคลื่นได้ Voyagers ที่นำพลังงานทั้งหมดของพวกเขางานนี้เร่งด่วน แต่ อย่างไรก็ตามความพยายามของพวกเขา บอลลูนยังตก และในเวลาเดียวกันเปลี่ยนกับ rapidity สุด ตามทิศทางลม กล่าวคือ จากภาคอีสานเดินFrightful แน่นอนถูกสถานการณ์ของคนโชคร้ายเหล่านี้ พวกเขาอย่างเห็นได้ชัดไม่ของเครื่อง ความพยายามของพวกเขาทั้งหมดไม่ได้ กรณีของบอลลูนยุบมาก แก๊สที่รั่ว โดยใด ๆ สามารถรักษาได้ เชื้อสายของพวกเขาถูกเร่งระยะ และเร็ว ๆ นี้หลังจากตอนกลางวัน รถแขวนภายใน 600 ฟุตทะเลไม่สามารถป้องกันการหลบหนีของก๊าซ ที่วิ่งผ่านให้เช่าขนาดใหญ่ในผ้าไหมได้ โดยเด้งรถของบทความทั้งหมดที่มันอยู่ ผู้โดยสารที่มีได้ทันการระงับในอากาศกี่ชั่วโมง แต่เพียงจะปัญญาอ่อนแผ่นดินไหวที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และถ้าที่ดินไม่ปรากฏก่อนคืน voyagers รถยนต์ และบอลลูนต้องการแน่นอนหายใต้คลื่นพวกเขาขณะนี้ resorted การที่จะเท่าเหลือสมควร พวกผู้ชาย dauntless อย่างแท้จริง รู้เรื่องวิธีการดู ตายในหน้า ไม่มีเมอร์เมอร์หลบหนีออกจากริมฝีปากของพวกเขา พวกจะต่อสู้ถึงนาทีสุดท้าย ทำอะไรเหนี่ยวตกของพวกเขา รถเฉพาะการเรียงลำดับของตะกร้าวิลโลว์ ลอย ไม่สามารถ และไม่มีความเป็นไปได้เพียงน้อยนิดของมันบนพื้นผิวของทะเลผ่านไปสองชั่วโมงขึ้นไป และบอลลูนถูกน้ำแทบ 400 ฟุตขณะที่ ได้ยินเสียง เสียงของคนที่มีจิตใจไม่ถึงกลัว เป็นเสียงนี้ตอบผู้อื่นไม่น้อยกว่ากำหนด "เป็นทุกสิ่งทุกอย่างโยนลง" "ไม่มี ที่นี่จะยังคง 2000 ดอลลาร์ ทองคำ" กระเป๋าหนักลดลงไปในทะเลทันที "ไม่ขึ้นบอลลูน" "เล็กน้อย แต่จะไม่นานก่อนที่จะตกอีก" "อะไรยังคงไปหา" "ไม่" "ใช่ รถ" "เราจับค้างสุทธิ และ ลงทะเลกับรถ"นี้ได้ จริง ล่าสุดและโหมดของเด้งบอลลูน ตัดเชือกที่ขึ้นรถได้ และบอลลูน หลังของฤดูใบไม้ร่วง ติด 2000 ฟุต Voyagers ห้ามี hoisted ตัวเองลงในเน็ต และพืชให้ตาข่าย พร้อมที่หุบเหวอย่างทันที่ละเอียดอ่อนของลูกโป่งเป็นที่รู้จัก มันเพียงพอที่จะทิ้งบทความน้ำหนักเบาที่สุดในการผลิตความแตกต่างในตำแหน่งแนวตั้ง เป็นเครื่องมือในอากาศเช่นของความแม่นยำทางคณิตศาสตร์ มันสามารถทำง่าย ๆ เข้าใจว่า เมื่อมันเป็น lightened ของมีน้ำหนักมาก การเคลื่อนย้ายจะ impetuous และฉับพลัน ดังนั้น จะเกิดขึ้นในโอกาสนี้ แต่หลังจากการหยุดในทันทีโรงแรมอลอฟท์ บอลลูนเริ่ม redescend แก๊สหลบหนี โดยเช่าซึ่งก็ไม่สามารถซ่อมแซมคนที่ได้ทำทั้งหมดที่คนไม่ ความพยายามของมนุษย์ไม่สามารถบันทึกได้ขณะนี้พวกเขาต้องเชื่อมั่นกับความเมตตาของพระองค์เจ้าองค์ประกอบที่สี่โมง บอลลูนได้เพียง 500 ฟุตเหนือพื้นผิวของน้ำเสียงเก้งไม่ได้ยิน สุนัขพร้อมที่ voyagers และจัดขึ้นกดใกล้กับนายของเขาในตาข่ายของสุทธิ"ด้านบนได้เห็นบางสิ่งบางอย่าง ร้องคนหนึ่ง แล้ว ทันทีที่เสียง ตะโกน, —"แผ่นดิน ที่ดิน" บอลลูน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเพิ่มขึ้นอีกแล้วเหรอ ? " ไม่ ในทางตรงกันข้าม " " เราลง ? " แย่กว่านั้น กัปตัน เรากำลังตก ! " เพื่อเห็นแก่สวรรค์กระทุ้งออกมาอับเฉา ! " มี กระสอบสุดท้ายก็ว่างเปล่า ! " ทำบอลลูนขึ้น ? " " ไม่ ! ฉันได้ยินเสียงเหมือนห้าวของคลื่น ทะเลที่ด้านล่างรถ มันไม่เกิน 500 ฟุตจากเรา ! " นอกเรื่องกับทุกน้ำหนัก . . . . . . . ทุกอย่าง ! "
เช่น เป็นดังคำที่น่าตกใจ ทั้งผ่านอากาศเหนือทะเลทรายน้ำกว้างใหญ่ของแปซิฟิก ประมาณ 4 โมงเย็นของวันที่ 23 มีนาคม 1865
ไม่อาจลืมพายุจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในช่วงกลางของวิษุวัติของปีนั้น พายุฝนผ่านพ้นโดยไม่ intermission จากศตวรรษที่ 18 ถึง 26 มีนาคมการปล้นสะดมแย่ในอเมริกา ยุโรป และเอเชีย ครอบคลุมระยะทางสิบแปดร้อยไมล์ และการบิดเบือนเส้นศูนย์สูตรจากเหนือขนานกับสามสิบห้าสี่สิบใต้เส้นขนาน เมืองล้มตาย ป่า ถอนรากถอนโคน ชายฝั่งทะเลภูเขาน้ำที่ตกตะกอนในพวกเขาเรือทิ้งบนฝั่งซึ่งได้รับการตีพิมพ์โดยหลายบัญชีเลขทั้งเขตระดับโดยท่อระบายน้ำซึ่งทำลายทุกสิ่งที่พวกเขาผ่าน หลายพันคน ทำลายแผ่นดินหรือจมน้ำตายในทะเล ไม่มีร่องรอยของความโกรธ , ซ้ายโดยพายุที่แรงนี้ มันทะลุภัยพิบัติเหล่านั้นที่น่าขนพองสยองเกล้า ย่ำยีฮาวานาและ Guadalupe , หนึ่งในวันที่ 25 ตุลาคม 1810 , ,อื่น ๆ ในวันที่ 26 กรกฎาคม , 1825 .
แต่ในขณะที่หายนะมากมายที่เกิดขึ้นบนแผ่นดินและในทะเล ละครไม่น้อยที่น่าตื่นเต้นที่ถูกตราขึ้นในอากาศปั่นป่วน .
ในความเป็นจริง ลูกโป่ง เป็นลูกบอลอาจจะอยู่บนยอดของน้ำพุได้เข้าวงการเคลื่อนไหวของคอลัมน์ของอากาศ และได้เดินทางไปพื้นที่ในอัตรา 90 ไมล์ต่อชั่วโมงเปิดรอบและรอบที่เป็นถ้ายึดโดยอากาศบางน้ำวน
ใต้ล่างจุดที่บอลลูนเหวี่ยงรถที่มีผู้โดยสาร 5 ก็แทบไม่ปรากฏในท่ามกลางของไอหนาปนสเปรย์ซึ่งแขวนอยู่เหนือพื้นผิวของมหาสมุทร .
ซึ่งก็อาจจะถามกลับมาที่ของเล่นของเทมเพส ? จากส่วนใดของโลกมันขึ้นรึเปล่าคะ ?มันก็อาจไม่ได้เริ่มต้นในระหว่างพายุ แต่พายุได้ผ่านพ้น 5 วันแล้ว อาการแรกที่ปรากฏบน 18 มันไม่สามารถสงสัยว่าลูกโป่งจากมาไกลมาก เพราะไม่ต้องเดินทางน้อยกว่า 2 , 000 ไมล์ในยี่สิบสี่ชั่วโมง .
อัตราผู้โดยสารยากจนเครื่องหมายสำหรับคำแนะนำของพวกเขาไม่อาจได้ครอบครองวิธีการของการคำนวณเส้นทาง traversed ตั้งแต่การเดินทางของพวกเขา มันน่าทึ่งที่ว่า แม้ในท่ามกลางของพายุพิโรธ พวกเขาไม่ประสบจากมัน พวกเขาถูกโยนและหมุนคว้างรอบโดยไม่รู้สึกหมุนในระดับน้อยที่สุด หรืออ่อนไหว พวกเขาถูกปลดออกจากตำแหน่งในแนวนอน .
สายตาของพวกเขาไม่สามารถทะลุผ่านหมอกหนาซึ่งรวมตัวกันภายใต้รถ ไอมืดทั้งหมดรอบ ๆพวกเขา เช่นมีความหนาแน่นของบรรยากาศที่พวกเขาไม่อาจจะแน่ใจว่ามันเป็นเวลากลางวันหรือกลางคืน ไม่มีการสะท้อนของแสง ไม่มีเสียง จากที่อาศัยอยู่ในที่ดิน ไม่มีเสียงคำรามของมหาสมุทรสามารถติดต่อพวกเขาผ่านความสับสน ในขณะที่ถูกระงับในระดับโซนเชื้อสายของตนคนเดียวได้แจ้งให้พวกเขาอย่างรวดเร็วของอันตรายที่พวกเขาวิ่งออกมาจากคลื่น อย่างไรก็ตาม , บอลลูน , ลดหย่อนสิ่งของที่หนัก เช่น กระสุน อาวุธ และเสบียง ได้เพิ่มขึ้นเป็นสูงกว่าชั้นของบรรยากาศ ที่ความสูง 4 , 500 ฟุต โดยเฉพาะตัวหลังมีการค้นพบว่าทะเลไปภายใต้พวกเขาและคิดอันตรายข้างต้นน่ากลัวน้อยกว่าที่ด้านล่างไม่ลังเลที่จะยกเลิกแม้แต่บทความที่มีประโยชน์มากที่สุดของพวกเขา ในขณะที่พวกเขาพยายามที่จะสูญเสียไม่มีของของเหลวนั้น ชีวิตขององค์กรของพวกเขาซึ่งได้รับพวกเขาเหนือเหว
คืนวันที่ผ่านไปในท่ามกลางของสัญญาณเตือนซึ่งจะได้รับความตายมีพลังน้อยคน อีกวันปรากฏพร้อมกับพายุฝนเริ่ม ปานกลาง จากจุดเริ่มต้นของวันนั้นวันที่ 24 มีนาคม พบอาการของ abating . รุ่งเช้า บางส่วนของเมฆเบามีเพิ่มขึ้นในภูมิภาคอันสูงส่งของอากาศ ในไม่กี่ชั่วโมง ลมก็เปลี่ยนจากพายุเฮอริเคนในลม กล่าวคือ อัตราการขนส่งของชั้นบรรยากาศลดลงครึ่งนึง มันยังว่าลูกเรือเรียก " ปิด reefed ใบเรือสายลม" แต่ความสับสนวุ่นวายในองค์ประกอบมีไม่น้อยมากลดลง
ต่อสิบเอ็ดนาฬิกา บริเวณล่างของอากาศอย่างสมเหตุสมผลให้ชัดเจนขึ้น บรรยากาศที่หนาวเย็น ความชื้นโยนปิดที่รู้สึกหลังจากทางเดินของดาวตกที่ยิ่งใหญ่ พายุไม่ได้ดูเหมือนจะได้ไปไกลออกไปทางตะวันตก ดูเหมือนมันได้หมดนั่นเอง มันอาจจะเสียชีวิตในแผ่นไฟฟ้าเป็นบางครั้ง กรณีเกี่ยวกับการพายุไต้ฝุ่นของมหาสมุทรอินเดีย
แต่ในขณะเดียวกันก็ยังเห็นได้ชัดว่าลูกโป่งเป็นอีกครั้งอย่างช้า ๆ ลงกับการเคลื่อนไหวปกติ มันจะปรากฏเป็นถ้ามันเป็นนิด ๆ ความล้มเหลว และกรณีของตน คือ ยาว และ ขยาย ผ่านจากทรงกลมเป็นรูปวงรีไปเที่ยงลูกบอลลูนโฉบเหนือทะเลที่ความสูงเพียง 2 ฟุต มันมี 50 , 000 ลูกบาศก์ฟุตของก๊าซธรรมชาติ และ ต้องขอบคุณความสามารถของ มันสามารถรักษาตัวเองนานในอากาศ แต่มันควรถึงความสูงที่ดีหรืออาจจะโยนเข้าไปในตำแหน่งแนวนอน
รับรู้อันตรายของผู้โดยสารทิ้งท้ายบทความซึ่งยังหนักลง รถพวกเขามีเก็บไว้ไม่กี่บท ทุกอย่าง แม้แต่มีดในกระเป๋าของพวกเขา และหนึ่งในนั้น มีขึ้นเองในกลุ่ม ซึ่งสหรัฐสายไฟของสุทธิ , พยายามที่จะรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนามากขึ้นกว่าจุดของบอลลูน
มันเป็น แต่ที่เห็นได้ชัดกับเฉพาะตัวว่า ก๊าซที่ถูกล้มเหลว และ ว่าลูกโป่งอาจไม่ยั่งยืนในภูมิภาคที่สูงขึ้น พวกเขาต้องอย่างถูกต้องจะพินาศ
ไม่มีทวีป หรือแม้แต่เกาะ มองเห็นเบื้องล่างได้ การขยายน้ำไม่ได้อยู่จุดเดียวของแผ่นดิน ไม่แข็ง พื้นผิวที่ยึดจะถือ
มันเป็นทะเลเปิดที่มีคลื่นยังห้าวที่มีความรุนแรงอย่างมาก มันคือมหาสมุทร โดยไม่มีการมองเห็นจำกัด แม้สำหรับผู้ที่มีสายตา จากตำแหน่งผู้บังคับบัญชาของพวกเขาขยายเกินรัศมี 40 กิโลเมตร ธรรมดาน้ำกว้างใหญ่ , lashed โดยปราศจากความเมตตา โดยพายุ ปรากฎว่าปกคลุมไปด้วยฝูงชาร์จพิโรธ ที่มีสีขาวและกระเซอะกระเซิง crests เป็นสตรีมมิ่งในลม ที่ดินเปล่าอยู่ในสายตา ไม่โดดเดี่ยว เรืออาจจะเห็น มันเป็นความจำเป็นที่ค่าใช้จ่ายใด ๆ ที่จะจับแน่นอนลงของพวกเขาและเพื่อป้องกันลูกโป่งจากการตกอยู่ในคลื่นโดยเฉพาะตัวกำกับพลังงานของพวกเขาทั้งหมดจะทำงานนี้ด่วน แต่แม้จะมีความพยายามของพวกเขา , บอลลูนยังล้ม และในเวลาเดียวกันที่ขยับด้วยความเร็วที่สุด ตามทิศทางของลม กล่าวคือ จากภาคตะวันออกเฉียงเหนือไปยังตะวันตกเฉียงใต้
น่ากลัวจริงๆสถานการณ์ของผู้ชายที่โชคร้ายเหล่านี้ พวกเขาเห็นได้ชัดว่าไม่โทของเครื่องความพยายามทั้งหมดมันก็ไร้ประโยชน์ กรณีของลูกโป่งยุบมากขึ้น ก๊าซหนีโดยไม่มีความเป็นไปได้ของการรักษามัน เชื้อสายของพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด เร่ง และหลังจากเที่ยงรถแขวนภายใน 600 ฟุตของมหาสมุทร .
มันเป็นไปไม่ได้เพื่อป้องกันการหลบหนีของก๊าซซึ่งวิ่งผ่านเช่าขนาดใหญ่ในผ้าไหมโดยจุดบริการของบทความทั้งหมดซึ่งประกอบด้วย ผู้โดยสารก็สามารถยืดแขนของเขาในอากาศไม่กี่ชั่วโมง แต่ภัยพิบัติที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อาจจะปัญญาอ่อน ถ้าที่ดินที่ไม่ได้ปรากฏขึ้นก่อนที่จะคืน วอยาเจอร์ รถยนต์ และบอลลูนต้องมั่นใจหายไปใต้คลื่น .
ตอนนี้พวกเขา resorted ที่จะเหลือสมควร . พวกเขาไม่เกรงกลัวจริงๆผู้ชายใครรู้วิธีดูความตายในหน้า ไม่มีเสียงออกมาจากริมฝีปากของตน พวกเขามุ่งมั่นที่จะต่อสู้เพื่อนาทีสุดท้าย ทำอะไรปัญญาอ่อนอยู่ได้ รถเป็นเพียงการจัดเรียงของตะกร้า Willow , ไม่สามารถที่จะลอย และมีความเป็นไปได้น้อยในการรักษาบนพื้นผิวของทะเล
สองชั่วโมงผ่านไปและบอลลูนเกือบ 400 ฟุตเหนือน้ำ
ตอนนั้นเสียงดัง เสียงของผู้ชายคนหนึ่งที่มีหัวใจอยู่ได้ กลัวเป็นข่าว เสียงนี้ตอบคนอื่นไม่น้อยมุ่งมั่น " ทุกอย่างทิ้ง ? " ไม่ ที่นี่ยังเป็น 2000 เหรียญทอง ถุงหนักทันทีกระโจนลงทะเล " ทำบอลลูนขึ้น ? " เล็กน้อยแต่มันจะไม่นานก่อนที่จะตกอีกแล้ว " " สิ่งที่ยังคงที่จะถูกโยนออก ? " ไม่มีอะไร . . . " " ใช่ ! รถ ! " ให้เราจับสุทธิ และในทะเล กับรถ "
นี้ ในความเป็นจริง และสุดท้ายโหมดเฉพาะจุดบอลลูน เชือกซึ่งจัดขึ้นรถถูกตัด และบอลลูน หลังจากที่ล้ม ติด 2000 ฟุต ห้าเฉพาะตัวได้ยกเองสุทธิและการยึดติดกับตาข่าย จ้องมองเหว
ความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนของลูกโป่งจะรู้จักกันดี มันจะเพียงพอที่จะโยนออกบทความเบาเพื่อสร้างความแตกต่างในตำแหน่งแนวตั้งของ เครื่องมือในอากาศอย่างสมดุลของความแม่นยำทางคณิตศาสตร์ มันสามารถทำให้เข้าใจได้ง่ายว่า เมื่อมีการลดหย่อนใด ๆ มาก น้ำหนัก การเคลื่อนไหวของมันจะคึกคะนองและฉับพลันมันเกิดขึ้นในโอกาสนี้ แต่หลังจากถูกระงับทันที Aloft , บอลลูนเริ่ม redescend ก๊าซหนีค่าเช่าซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ที่จะซ่อมแซม
ผู้ชายก็ทำทุกอย่างที่ผู้ชายทำได้ ไม่มีความพยายามของมนุษย์สามารถช่วยพวกเขาแล้ว พวกเขาจะต้องเชื่อใจ
ความเมตตาของคนที่กฎองค์ประกอบ .
ที่ สี่ ทุ่ม บอลลูนเป็นเพียง 500 ฟุตเหนือผิวน้ำ
เสียงเห่าดังขึ้น . สุนัขมีเฉพาะตัว และถูกกดปิดเพื่อเจ้านายของเขาในหลุมพรางของสุทธิ .
" ด้านบนเห็นบางอย่าง " ร้องไห้คนหนึ่ง . แล้วทันทีเสียงดังตะโกน , -
" ที่ดิน ที่ดิน " บอลลูน