second, cooperation possibilities t

second, cooperation possibilities through new institutional structures is another relevant dimension of cooperation at the regional sea level. an example is the cooperation among stakeholders (albeit not across sectors) within the RACs and the ACs. the european common fisheries policy (cfp) reform in 2003 has resulted in more dialogues between operational actors and the RACs, and is seen as a step towards more co-managment in fisheries. in the refrom of 2013 the seven RACs aer replaced by 11 ACs for seven geographical areas and for the themes; outermost regions, aquaculture, markets and the Black sea. just as the RACs, the ACs constitute stakeholder forums consisting of representatives of the fisheries sector (60%) and repre-sentatives of NGOs (40%) (European union, 2013; hegland et al., 2012). the initial main intentions with the RACs were to take over much of the informal and stakeholder participation earlier conducted by the european commission, as some of the work that the advisory committee on fisheries and aquaculture (ACFA).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่สอง ความร่วมมือผ่านโครงสร้างสถาบันใหม่เป็นอีกมิติที่เกี่ยวข้องของความร่วมมือในระดับภูมิภาคทะเล ตัวอย่างคือ ความร่วมมือระหว่างผู้ที่เกี่ยวข้อง (แม้ว่าไม่ข้ามภาค) ภายใน RACs และ ACs การยุโรปทั่วไปประมงนโยบาย (cfp) ปฏิรูปใน 2003 มีผลในการหารือเพิ่มเติมระหว่างนักแสดงการดำเนินงานและการ RACs และถูกมองว่าเป็นขั้นตอนที่ต่อเพิ่มเติมร่วมจัดการประมง ใน refrom 2013 aer RACs เจ็ดแทน 11 ACs สำหรับเจ็ดภูมิศาสตร์ และรูป แบบ นอกสุดภูมิภาค สัตว์น้ำ ตลาด และทะเลสีดำ เป็น RACs, ACs ถือเสียฟอรั่มที่ประกอบด้วยตัวแทนจากภาคการประมง (60%) และ sentatives ยิ่งขององค์กรพัฒนาเอกชน (40%) (สหภาพยุโรป 2013; hegland et al. 2012) ความตั้งใจหลักเริ่มต้น ด้วยการ RACs ถูกใช้ผ่านมากของการเป็นทางการและเสียมีส่วนร่วมก่อนหน้านี้ดำเนินการ โดยคณะกรรมาธิการยุโรป เป็นงานที่ปรึกษาคณะกรรมการการประมงและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ (ACFA)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองความเป็นไปได้ความร่วมมือผ่านโครงสร้างสถาบันใหม่เป็นอีกหนึ่งมิติที่เกี่ยวข้องของความร่วมมือที่ระดับน้ำทะเลในระดับภูมิภาค ตัวอย่างเป็นความร่วมมือระหว่างผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (แม้จะไม่ได้ในภาค) ภายใน RACs และเอซีเอส ยุโรปนโยบายประมงร่วมกัน (CFP) การปฏิรูปในปี 2003 มีผลในการหารือระหว่างนักแสดงการดำเนินงานและ RACs และถูกมองว่าเป็นขั้นตอนต่อมากขึ้นร่วมจัดการในการประมง ใน refrom ปี 2013 เจ็ด RACs Aer แทนที่ด้วย 11 ACs เจ็ดพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และรูปแบบ; ภูมิภาคนอกสุดเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำตลาดและทะเลสีดำ เช่นเดียวกับ RACs เอซีเอสเป็นการฟอรั่มของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียประกอบด้วยผู้แทนของภาคการประมง (60%) และ repre-sentatives ขององค์กรพัฒนาเอกชน (40%) (European Union, 2013;. hegland et al, 2012) ความตั้งใจหลักครั้งแรกกับ RACs ก็จะใช้เวลามากกว่ามากของทางการและผู้มีส่วนได้เสียมีส่วนร่วมดำเนินการก่อนหน้านี้โดยคณะกรรมาธิการยุโรปเป็นบางส่วนของงานที่คณะกรรมการที่ปรึกษาเกี่ยวกับการประมงและการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ (ACFA)