Diagnosis[edit]There are currently

Diagnosis[edit]
There are currently no blood tests for diagnosing tetanus. The diagnosis is based on the presentation of tetanus symptoms and does not depend upon isolation of the bacterium, which is recovered from the wound in only 30% of cases and can be isolated from patients without tetanus. Laboratory identification of C. tetani can be demonstrated only by production of tetanospasmin in mice.[6] Having recently experienced head trauma may indicate cephalic tetanus if no other diagnosis has been made.

The "spatula test" is a clinical test for tetanus that involves touching the posterior pharyngeal wall with a soft-tipped instrument and observing the effect. A positive test result is the involuntary contraction of the jaw (biting down on the "spatula") and a negative test result would normally be a gag reflex attempting to expel the foreign object. A short report in The American Journal of Tropical Medicine and Hygiene states that, in a patient research study, the spatula test had a high specificity (zero false-positive test results) and a high sensitivity (94% of infected patients produced a positive test).[24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[แก้] การวินิจฉัยปัจจุบันมีการตรวจเลือดไม่มีการวินิจฉัยบาดทะยัก การวินิจฉัยตามงานนำเสนอของบาดทะยักอาการขึ้นอยู่กับการแยกแบคทีเรีย ซึ่งหายจากแผลในเพียง 30% และสามารถแยกจากผู้ป่วยโดยบาดทะยัก สามารถแสดงรหัสห้องปฏิบัติการของ C. tetani โดยผลิต tetanospasmin ในหนูเท่านั้น [6] เมื่อเร็ว ๆ นี้มีประสบการบาดเจ็บที่ศีรษะอาจแสดงเซฟาลิคบาดทะยักหากไม่วินิจฉัยโรคอื่น ๆ ได้"ทดสอบคน" คือ การทดสอบทางคลินิกสำหรับบาดทะยักที่เกี่ยวข้องกับสัมผัสผนังคอหอยหลัง ด้วยเครื่องมือปลายนุ่มและสังเกตผล ผลการทดสอบเป็นบวกคือ การหดตัวล็ขากรรไกร (กัดลงบน "คน") และผลการทดสอบลบมักจะสะท้อนปิดปากที่พยายามขับไล่สิ่งแปลกปลอม รายงานสั้น ๆ อเมริกันสมุดของเวชศาสตร์เขตร้อนและสุขอนามัยแจ้งที่ ในการศึกษาวิจัยผู้ป่วย การทดสอบคนที่มีความสูง (ผลทดสอบเป็นบวกเท็จเป็นศูนย์) และความไวสูง (94% ของผู้ป่วยติดเชื้อผลิตทดสอบบวก) [24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวินิจฉัยโรค [แก้ไข]
ขณะนี้ไม่มีการทดสอบเลือดสำหรับการวินิจฉัยโรคบาดทะยัก การวินิจฉัยจะขึ้นอยู่กับการนำเสนอของอาการโรคบาดทะยักและไม่ได้ขึ้นอยู่กับการแยกแบคทีเรียซึ่งเป็นหายจากแผลในเพียง 30% ของผู้ป่วยและสามารถแยกได้จากผู้ป่วยที่ไม่มีโรคบาดทะยัก บัตรประจำตัวที่ห้องปฏิบัติการของซี tetani สามารถแสดงให้เห็นโดยเฉพาะการผลิตของ tetanospasmin ในหนู. [6] มีการบาดเจ็บที่ศีรษะมีประสบการณ์เมื่อเร็ว ๆ นี้อาจบ่งบอกถึงโรคบาดทะยักศีรษะหากไม่มีการวินิจฉัยอื่น ๆ ที่ได้รับการทำ. "การทดสอบไม้พาย" คือการทดสอบทางคลินิกสำหรับโรคบาดทะยักที่เกี่ยวข้องกับการ สัมผัสผนังหลังคอหอยกับเครื่องดนตรีนุ่มปลายและสังเกตผลกระทบ ผลการทดสอบในเชิงบวกคือการหดตัวโดยไม่สมัครใจของขากรรไกร (กัดลงที่ "พาย") และผลการทดสอบเชิงลบตามปกติจะเป็นสะท้อนปิดปากพยายามที่จะขับไล่สิ่งแปลกปลอม รายงานสั้น ๆ ในอเมริกันวารสารเวชศาสตร์เขตร้อนและสุขอนามัยกล่าวว่าในการศึกษาวิจัยผู้ป่วยทดสอบไม้พายมีความจำเพาะสูง (ศูนย์ผลการทดสอบ false-positive) และความไวสูง (94% ของผู้ป่วยที่ติดเชื้อผลิตการทดสอบเป็นบวก ). [24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวินิจฉัยโรค [ แก้ไข ]ขณะนี้มีเลือดไม่มีการทดสอบการวินิจฉัยเชื้อบาดทะยัก การวินิจฉัยขึ้นอยู่กับการนำเสนอของอาการบาดทะยัก และไม่ได้ขึ้นอยู่กับการแยกแบคทีเรีย ซึ่งหายจากแผลในเพียง 30 % ของผู้ป่วย และสามารถแยกได้จากผู้ป่วยโดยไม่บาดทะยัก ห้องปฏิบัติการการ C เตตานิที่สามารถแสดงให้เห็นถึงโดยเฉพาะการผลิตเตตาโนสะปาสมิน ) [ 6 ] มีเมื่อเร็ว ๆนี้ที่มีประสบการณ์หัวอาจพบศีรษะ บาดทะยัก ถ้าไม่มีการวินิจฉัยได้ด้วย" พาย " Test เป็นการทดสอบทางคลินิกสำหรับบาดทะยักที่เกี่ยวข้องกับการสัมผัสผนังคอหอยด้านหลังด้วยผ้านุ่มปลายเครื่องมือและผลการสังเกต ผลการทดสอบในเชิงบวกคือ การหดตัวของของขากรรไกร ( กัดลงบน " พาย " ) และผลการทดสอบเป็นลบปกติจะเป็นสะท้อนปิดปากพยายามขับไล่สิ่งแปลกปลอม . รายงานสั้น ๆในวารสารอายุรศาสตร์เขตร้อนและสุขวิทยาที่อเมริกา ในผู้ป่วย การวิจัยการศึกษา ไม้พายทดสอบมีความจำเพาะสูง ( ศูนย์ false-positive ผลการทดสอบ ) และมีความไวสูง ( 94 % ของผู้ป่วยที่ติดเชื้อผลิตการทดสอบในเชิงบวก ) [ 24 ]