Well, thank you, Landlady Auntie.”

Well, thank you, Landlady Auntie.” Zhang Ye did not stand on ceremony as he picked up a pair of chopsticks to wolf down the food.

Rao Aimin derided him, “Look at the way you eat. Were you reborn from a starving ghost? I’m telling you that I need to go out in the afternoon to settle the residential information for Chenchen. It was not settled the last time, so I need to go again. I won’t be home, so help me babysit. I do not trust others.”

Zhang Ye smiled wryly, “Man, so this meal wasn’t for free. Landlady Auntie, I won’t be resting today. I still need to go to work in the afternoon.”

Rao Aimin picked her eyebrow, “I don’t care about that. Anyway, the child is in your hands.”

Zhang Ye said helplessly, “But how can I bring the child to the television station?”

At this moment, Chenchen looked at him and said with a hoarse voice, “Television station? I want to see!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดี ขอบคุณ ป้า Landlady " จางเย่ไม่ได้ยืนบนพิธี ตามที่เขาหยิบตะเกียบคู่กะซวกอาหารAimin ราวเยาะหยันพระองค์ "ดูกิน มีคุณรีบอร์นจากผีหล้า ฉันบอกคุณว่า ต้องไปในช่วงบ่ายเพื่อชำระข้อมูลที่อยู่อาศัยสำหรับ Chenchen มันไม่ถูกชำระครั้งสุดท้าย ดังนั้นฉันต้องไปอีกครั้ง ฉันจะไม่ เพื่อช่วยให้ผมกล่อม ผมไม่เชื่อถือผู้อื่น"จางเย่ยิ้ม wryly "คน เพื่อให้อาหารนี้ไม่ฟรี ป้า landlady ฉันจะไม่ได้พักผ่อนวันนี้ ฉันยังคงต้องไปทำงานในช่วงบ่าย"Aimin ราวเบิกคิ้วของเธอ "ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับการที่ อย่างไรก็ตาม เด็กอยู่ในมือคุณ"จางเย่กล่าวว่า ซม "แต่ฉันสามารถนำเด็กไปสถานีโทรทัศน์"ขณะนี้ Chenchen มองไปที่เขา และกล่าว ด้วยเสียงแหบ "สถานีโทรทัศน์ อยากดู"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดีขอขอบคุณเจ้าของที่ดินที่หญิงป้า. "จางเจ้าไม่ได้ยืนอยู่บนพิธีในขณะที่เขาหยิบขึ้นมาคู่ของตะเกียบหมาป่าลงอาหารได้.

ราว Aimin เย้ยหยันเขา" ดูที่วิธีการที่คุณกิน คุณกำลังเกิดจากผีหิว? ฉันบอกคุณว่าฉันต้องออกไปในช่วงบ่ายที่จะชำระข้อมูล chenchen ที่อยู่อาศัย มันก็ไม่ได้ตัดสินครั้งสุดท้ายดังนั้นฉันจะต้องไปอีกครั้ง ฉันจะไม่ได้กลับมาบ้านเพื่อช่วยให้ฉันดูแล ฉันไม่ไว้วางใจคนอื่น ๆ . "

จางเจ้ายิ้มถึงคราว" ชายดังนั้นอาหารนี้ไม่ได้สำหรับฟรี เจ้าของป้าผมจะไม่ได้รับการพักผ่อนในวันนี้ ฉันยังคงต้องไปทำงานในช่วงบ่าย. "

ราว Aimin หยิบคิ้วของเธอ" ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับว่า อย่างไรก็ตามเด็กที่อยู่ในมือของคุณ. "

จางกล่าวว่าเจ้าทำอะไรไม่ถูก" แต่วิธีการที่ฉันสามารถนำเด็กไปที่สถานีโทรทัศน์ได้หรือไม่ "

ขณะนี้ chenchen มองไปที่เขาและพูดด้วยเสียงแหบแห้ง" สถานีโทรทัศน์? ฉันอยากเห็น!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบคุณ เจ๊ป้า " จาง ท่านไม่เกรงใจเขาหยิบตะเกียบคู่หมาป่าลงอาหารราว Aimin derided เขา " ดูที่วิธีที่คุณกิน คุณรีบอร์นจากหิวผี ? ฉันกำลังบอกเธอว่า ฉันต้องการที่จะออกไปในช่วงบ่าย เพื่อจัดการข้อมูลที่อยู่อาศัยสำหรับ chenchen . มันไม่ได้ตัดสินครั้งสุดท้ายแล้ว ฉันต้องไปอีกครั้ง ผมจะไม่กลับบ้าน ดังนั้น ช่วยให้ฉันเป็นพี่เลี้ยงเด็ก ฉันไม่ไว้ใจคนอื่น .จาง ท่านยิ้มอย่างบิดเบี้ยว " ผู้ชาย ดังนั้นมื้อนี้ไม่ฟรี เจ๊ป้า ฉันไม่ได้พักวันนี้ ผมยังต้องไปทำงานในช่วงบ่าย "ราว Aimin เลือกคิ้วของเธอ " ฉันไม่สนใจเรื่องนั้น ยังไงก็ตาม เด็กอยู่ในมือของคุณจาง ท่านกล่าวว่า ไร้ประโยชน์ แต่ฉันสามารถพาเด็กไปสถานีโทรทัศน์ ? "ขณะนี้ chenchen มองตาเค้าและพูดด้วยเสียงที่แหบแห้ง " สถานีโทรทัศน์ ? ฉันต้องการที่จะเห็น "