I hope that I can elaborate my thou

I hope that I can elaborate my thoughts here completely and effectively, but I still doubt myself because this film is entirely based on ideas, and though I do love myself some ideas, they and my thoughts, like all beliefs, are hard to discuss. I can agree with so much of this review, but yet...despite all the originality and invention entailed, why did it leave me feeling so empty? "It's worth pointing out here that all these characters and locations, as well as the supporting players that we meet inside Riley's brain, are figurative." I think beginning with that statement I should attempt to discuss my opinions. It is neat how all the characters called emotions interact. Weirdly, the emotions can feel different emotions. Yet I couldn't delete nor distill my suspension of disbelief. The emotions may represent Riley, but in a way they are their own characters. THEY are the main focus of the film, not Riley. They may be part of her, but for some reason I didn't feel like they were of the same mind, with instead the emotional characters playing voodoo with her feelings. The movie tells a simple tale, yet everything about it is symbolic. The cartoon representations of reality make the WHOLE thing feel surrealy unreal. These imaginary "things" are emblems, the whole thing feeling like some knowing gimmick, nowhere being more evident than the finale sequence where all types of peoples' and animals' emotions are shown, proving to be a new kind of blooper reel. Everything is spelled out too easily, making it feel as if the film is winking at us the whole time. We are able to tell EXACTLY what is going on in these people's heads, but that's not

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันหวังว่าฉันสามารถอธิบายความคิดของฉันอย่างสมบูรณ์ และมีประสิทธิภาพ แต่ฉันยังคงสงสัยเอง เพราะภาพยนตร์เรื่องนี้ทั้งหมดตามความคิด และแม้ว่าฉันรักตัวเองความคิดบางอย่าง พวกเขาและความคิดของฉัน เช่นความเชื่อทั้งหมด จะยากที่จะพูดคุย ข้าพเจ้าสามารถยอมรับมากรีวิวนี้ แต่ยัง...แม้ทั้งหมดความคิดริเริ่มและสิ่งประดิษฐ์ที่เกี่ยว ทำไมมันให้ฉันรู้สึกว่างเปล่า "มันเป็นควรชี้ให้เห็นที่นี่ว่า ตัวอักษรเหล่านี้ และสถานที่ เป็นผู้เล่นที่สนับสนุนที่เราตอบสนองภายในสมองของไรลีย์ เป็นรูป" ผมคิดว่า เริ่มต้น ด้วยสั่งว่าฉันควรพยายามพูดคุยเห็น มันเป็นระเบียบวิธีการโต้ตอบของตัวละครทั้งหมดที่เรียกว่าอารมณ์ วิจิตรพิสดาร อารมณ์สัมผัสอารมณ์ที่แตกต่าง ยัง ฉันไม่สามารถลบ หรือกลั่นของฉันระงับการศรัทธา อารมณ์อาจเป็นไรลีย์ แต่ในวิธีพวกเขามีอักขระของตนเอง โฟกัสหลักของฟิล์ม ไรลีย์ไม่ได้ พวกเขาอาจจะเป็นส่วนหนึ่ง ของเธอ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างผมไม่ได้รู้สึกเหมือนพวกเขาก็ใจเดียวกัน ด้วยแทนตัวละครอารมณ์เล่นขึ้นกับความรู้สึกของเธอ ภาพยนตร์บอกเล่าเรื่องง่าย ๆ ได้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับมันเป็นสัญลักษณ์ แทนการ์ตูนของจริงทำให้ surrealy ความรู้สึกทั้งหมดไม่จริง สิ่งเหล่านี้ในจินตนาการ""ตราสัญลักษณ์ สิ่งทั้งหมดที่ความรู้สึกเช่นบางกลไกรู้ ไม่มีที่ไหนจะชัดเจนมากขึ้นกว่าตอนจบลำดับที่แสดงอารมณ์ของคนและของสัตว์ทุกชนิด พิสูจน์จะ ปล่อยไก่ม้วนแบบใหม่ได้ ตัวสะกดทุกออกง่ายเกินไป ทำให้รู้สึกว่าฟิล์มจะกระพริบที่เราตลอดเวลา เราสามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในหัวของคนเหล่านี้ แต่ที่ไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันหวังว่าฉันสามารถอธิบายรายละเอียดความคิดของฉันที่นี่อย่างสมบูรณ์และมีประสิทธิภาพ แต่ฉันยังคงสงสัยในตัวเองเพราะหนังเรื่องนี้จะขึ้นอยู่ทั้งหมดในความคิดและแม้ว่าฉันจะรักตัวเองความคิดบางอย่างที่พวกเขาและความคิดของฉันเช่นความเชื่อทั้งหมดจะยากที่จะหารือเกี่ยวกับ ฉันสามารถเห็นด้วยกับมากของรีวิวนี้ แต่ยัง ... แม้จะมีทั้งหมดริเริ่มและสิ่งประดิษฐ์ยกทำไมมันทิ้งฉันรู้สึกว่างเปล่าเพื่อ? "มันคุ้มค่าที่ชี้ออกจากที่นี่ว่าตัวละครเหล่านี้และสถานที่เช่นเดียวกับผู้เล่นที่ให้การสนับสนุนที่เราพบในสมองของไรลีย์เป็นรูปเป็นร่าง". ผมคิดว่าการเริ่มต้นด้วยคำว่าฉันควรพยายามที่จะหารือเกี่ยวกับความคิดเห็นของฉัน มันเป็นระเบียบวิธีการที่ตัวละครทุกตัวที่เรียกว่าอารมณ์โต้ตอบ วิจิตรพิสดารอารมณ์จะรู้สึกอารมณ์ที่แตกต่างกัน แต่ฉันไม่สามารถลบมิได้กลั่นระงับฉันเชื่อ อารมณ์อาจเป็นตัวแทนของไรลีย์ แต่ในทางที่พวกเขาเป็นตัวละครของตัวเอง พวกเขาเป็นจุดสนใจหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้ไรลีย์ พวกเขาอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของเธอ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างผมไม่ได้รู้สึกเหมือนพวกเขามีความคิดอย่างเดียวกันกับแทนตัวละครอารมณ์เล่น Voodoo กับความรู้สึกของเธอ ภาพยนตร์เรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวที่เรียบง่าย แต่ทุกอย่างที่เกี่ยวกับมันเป็นสัญลักษณ์ การเป็นตัวแทนของความเป็นจริงการ์ตูนทำให้สิ่งที่ทั้งรู้สึกไม่จริง surrealy เหล่านี้จินตนาการ "สิ่งที่" เป็นสัญลักษณ์ของความรู้สึกสิ่งทั้งหมดเช่นบางกลไกรอบรู้ที่ไหนเลยเป็นที่เห็นได้ชัดมากขึ้นกว่าตอนจบลำดับที่ทุกประเภทของคนและสัตว์อารมณ์จะแสดงการพิสูจน์ให้เป็นชนิดใหม่ของรีลปล่อยไก่ ทุกอย่างถูกสะกดออกมาง่ายเกินไปทำให้มันรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้ขยิบตาให้เราตลอดเวลา เราสามารถที่จะบอกได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในหัวของผู้คนเหล่านี้ แต่นั่นไม่ใช่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันหวังว่าฉันสามารถที่ซับซ้อนในความคิดของฉันที่นี่อย่างสมบูรณ์ และมีประสิทธิภาพ แต่ผมก็ยังสงสัยในตัวเอง เพราะภาพยนตร์เรื่องนี้ทั้งหมดขึ้นอยู่กับความคิด และถึงแม้ว่าฉันรักตัวเอง ความคิดบางอย่าง พวกเขาและความคิดของฉัน เหมือนความเชื่อ ยากที่จะพูด ฉันสามารถยอมรับมากของรีวิวนี้ แต่ . . . . . . . แม้จะมีความคิดริเริ่มและสิ่งประดิษฐ์ ( ทำไมมันทำให้ฉันรู้สึกว่างเปล่า ? " มันคุ้มค่าที่ชี้ให้เห็นว่าตัวอักษรเหล่านี้และสถานที่ รวมทั้งสนับสนุนผู้เล่นที่เราได้พบกัน ภายในสมอง , ไรลี่ย์จะเป็นรูปเป็นร่าง ฉันคิดว่าการเริ่มต้นด้วยงบที่ฉันควรพยายามที่จะหารือเกี่ยวกับความคิดเห็นของฉัน เป็นที่เรียบร้อยว่าตัวละครทั้งหมดเรียกว่าอารมณ์โต้ตอบ แปลกนะ ความรู้สึกที่รู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่แตกต่างกัน แต่ผมยังไม่ลบหรือแยกผู้ต้องสงสัยของการปฏิเสธศรัทธา อารมณ์อาจเป็นตัวแทนไรลีย์ , แต่ในทางที่พวกเขามีตัวละครเป็นของตัวเอง พวกเขาเป็นโฟกัสหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้ ไม่ใช่ ไรลี่ย์ พวกเขาอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของเธอ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างผมไม่ได้รู้สึกเหมือนพวกเขามีความคิดเดียวกันกับอารมณ์ตัวละครเล่นวูดูกับความรู้สึกของเธอแทน หนังบอกเล่าเรื่องราวที่เรียบง่าย แต่ทุกอย่างมันคือสัญลักษณ์ การ์ตูนที่เป็นตัวแทนของความเป็นจริงให้มันรู้สึก surrealy ลวงตา เหล่านี้จินตนาการ " สิ่งที่ " เป็นสัญลักษณ์ , สิ่งทั้งหมดรู้สึกเหมือนรู้เล่ห์กล ไม่มีที่ไหนถูกชัดเจนกว่าตอนจบลำดับที่ทุกประเภทของคนและสัตว์ " อารมณ์จะแสดง พิสูจน์เป็นชนิดใหม่ของรีลปล่อยไก่ . ทุกอย่างถูกสะกดออกมากเกินไปได้อย่างง่ายดาย ทำให้รู้สึกว่าฟิล์มจะขยิบตาให้เราตลอด เราสามารถบอกได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในหัวของคน แต่ไม่ใช่