If worries about ghosts weren't eno

If worries about ghosts weren't enough to guarantee sleepless nights, there were the fairies to think about, too. Those to be feared weren't the tiny sweet playful fairies that Shakespeare invented for A Midsummer Night's Dream—that mischief-making but good-hearted fairy tribe led by Oberon and Titania; nor were they the cute little animated figures who flit around Walt Disney Studios on their shimmering wings. No, these Elizabethan fairies were life-sized creatures, fiendish and malicious, who made the milk go sour and the livestock sick. This is the kind of fairy that Dromio of Syracuse means when he calls his churlish master in The Comedy of Errors "A fiend, a fairy, pitiless and rough.
Fairies came in several models: there were hostile river spirits and wily mermaids who lured unsuspecting sailors to their deaths; giants and hags; fairy aristocrats who, like their human counterparts, spent their time dancing, hunting, and feasting; and the ordinary everyday goblins. But not all fairies were malevolent. Best-known of all was the native English fairy Robin Good-fellow, or Puck, a "shrewd and knavish sprite," as Shakespeare calls him, who was the special guardian of home and hearth.

The fairies considered the workings of the household to be their special concern and inspected domestic operations during their nocturnal visits. They rewarded a well-kept house and a well-swept hearth by helping with the chores and bringing luck. Puck could make himself particularly useful to a family that treated him well; as a fellow-fairy points out in A Midsummer Night's Dream, "Those that 'Hobgoblin' call you, and 'Sweet Puck,' You do their work, and they shall have good luck."

The best strategy for an Elizabethan family to adopt with the fairies was one of preemptive obedience and flattery, which might work where charms and conjurations failed. They could also be won over by food and drink left out for them at night. As a contemporary wrote, women "were wont to set a bowl of milk before [the fairies] and Robin Good-fellow for grinding of malt or mustard, and sweeping the house at midnight."

But woe to the housewife who neglected her chores! The fairies were enemies of untidiness, or "sluttery," and punished it wherever they found it, almost always by third degree pinching during the night: "Where fires thou find'st unraked, and hearths unswept, There pinch the maids as blue as bilberry. Our radiant Queen hates sluts and sluttery," the make-believe fairies are reminded in The Merry Wives of Windsor.

Pinching wasn't reserved only for the slovenly housekeeper, however; the lustful and lecherous—or any other mortals judged offensive by the fairies—often found themselves similarly bruised when they woke up. This is why Mistress Ford and Mistress Page, the merry wives of Windsor, can punish the lustful (and superstitious) Falstaff by dressing children up "fairylike, to pinch the unclean knight." And Dromio of Syracuse, bewildered by the topsy-turvy events of The Comedy of Errors, wonders if he and his master have blundered into the wrong place: "This is the fairy land. O spite of spites, We talk with goblins, elves and sprites! If we obey them not, this will ensue: They'll suck our breath or pinch us black and blue."

One thing fairies enjoyed more than anything was causing domestic confusion with their practical jokes—which sometimes weren't so funny. They loved dairy tricks—spilling the milk from the pail as the milkmaid carried it back to the house, or keeping the cream from turning to butter. Fairies put spells on animals, sometimes even causing death. And they considered it great fun to lead travelers astray: Caliban, in The Tempest, mutters that his master Prospero will send fairies who will "lead me, like a firebrand, in the dark Out of my way."

Fairies were most notorious and most feared for their practice of abducting a human baby from its cradle and replacing it with a fairy changeling, which was usually hideous, deformed, or retarded. This was one of an Elizabethan mother's greatest fears. But King Henry IV, fed up with his Plantagenet son's wild and riotous behavior (in contrast to the honor and valor of the young Percy) resorts to some wishful thinking about changelings: "O that it could be proved That some night-tripping fairy had exchanged In cradle clothes our children where they lay And called mine Percy, his Plantagenet!"

Of course, no Elizabethan actually saw the fairies abducting a human baby, for that matter no Elizabethan ever saw a fairy at all. In the first place, they came out only during the night—Puck calls himself "that merry wanderer of the night." In the second place, everyone knew that mortals were expressly forbidden to see or speak to fairies. They guarded their privacy fiercely and didn't take at all kindly to being spied on even accidentally. This is the fear that grips Falstaff as the child-fairies dance around him. Throwing his huge body down on the ground outside Windsor Forest, he

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้ากังวลเรื่องผีไม่เพียงพอที่จะรับประกันคืนนอนไม่หลับ มีนางคิดเกี่ยวกับ เกินไป ผู้ที่จะได้กลัวไม่ได้นางสนุกสนานหวานเล็ก ๆ ที่เช็คสเปียร์ที่คิดค้นสำหรับ A มิดซัมเมอร์คืนฝัน — ที่ mischief-making แต่เผ่านางฟ้าหัวใจดี Oberon และซซี ไม่ได้เคลื่อนไหวน้อยเลขที่เหาะรอบ ๆ วอลท์ดิสนีย์สตูดิโอบนปีกขณะ พวกเขาน่ารัก ไม่มี เหล่านางเอลิซาเบธได้ขนาดจริงสัตว์ อันตราย และโหดร้ายที่ทำนมไปเปรี้ยวและสัตว์ป่วย นี้เป็นนางฟ้าที่ Dromio ไซราคูสหมายความว่า เมื่อเขาเรียกของเขาหลักอย่างชิว ๆ ตลกของข้อผิดพลาด "เป็นมาร นางฟ้า pitiless และหยาบนางฟ้ามาในหลายรูปแบบ: มีศัตรูน้ำสุราและนางเงือกต้นขิงที่ล่อลวงเรือการเสียชีวิตของพวกเขา ยักษ์ใหญ่และ hags นางฟ้า aristocrats ที่ เช่นลูกชิ้นมนุษย์ ใช้เวลาของพวกเขาเต้นรำ ล่าสัตว์ และ เลี้ยง และผีประจำวันธรรมดา แต่นางฟ้าทั้งหมดซึ่งคิดร้าย รู้จักทั้งหมดเลยนางฟ้าอังกฤษเจ้า Robin ดีเพื่อน หรือเด็กซน มี "ไหวพริบ และ knavish สไปร์ท เช็คสเปียร์เรียกเขา ผู้ปกครองพิเศษของบ้านและอาคารนางฟ้าถือว่าเป็นงานของครัวเรือนเป็น ปัญหาพิเศษของพวกเขา และตรวจสอบการดำเนินงานภายในประเทศในระหว่างการเยี่ยมชมของพวกเขากิน พวกเขาได้รับรางวัลบ้านพักและพื้นเตา swept ดี โดยช่วยงานบ้าน และนำโชค ฮอกกี้สามารถทำให้ตัวเองมีประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งครอบครัวที่พระองค์ดี เป็นนางฟ้าเป็นเพื่อนชี้ออกใน A มิดซัมเมอร์คืนฝัน, "ผู้ที่ 'Hobgoblin' คุณ และโทร 'หวานฮอกกี้ คุณทำงานของพวกเขา และพวกเขาจะมีโชคดี"กลยุทธ์ดีที่สุดสำหรับครอบครัวเอลิซาเบธจะนำมาใช้กับนางฟ้าเป็นหนึ่งเชื่อฟัง preemptive และ flattery ซึ่งอาจทำงานที่ลัดและ conjurations ล้มเหลว พวกเขาสามารถได้ โดยอาหารและเครื่องดื่มด้านซ้ายออกสำหรับพวกเขาในเวลากลางคืนได้ มีความร่วมสมัยเขียน ผู้หญิง "ได้เคยชินการตั้งชามนมก่อน [นางฟ้า] และ Robin ดีเพื่อนสำหรับบดมอลต์หรือมัสตาร์ด และกวาดบ้านเที่ยงคืน"แต่ฉิบหายเพื่อแม่ที่ทอดทิ้งเธอเหลือเกิน นางฟ้าถูกศัตรูของ untidiness, "sluttery" และลงโทษได้ทุกที่พวกเขาพบมัน เกือบตลอดเวลา โดยระดับสามบีบในตอนกลางคืน: "ที่ยิงเจ้า find'st unraked และ hearths unswept มีหยิกแม่บ้านฟ้าเป็น bilberry ควีนของเรากระจ่างใสเกลียดร่านและ sluttery นางเทียมจะลับสุขสันต์ภรรยาของวินเซอร์บีบไม่สงวนไว้เฉพาะสำหรับเกิดลวก ๆ อย่างไรก็ตาม ตัณหา และกิเลส — หรือปุถุชนอื่นตัดสินไม่เหมาะสม โดยนาง — มักจะพบตัวเองที่คล้าย รอยช้ำเมื่อพวกเขาตื่นขึ้นมา นี่คือเหตุผลที่ฟอร์ดผู้เป็นที่รักและรักหน้า ภรรยาสุขสันต์ของวินเซอร์ สามารถลงโทษสตาตัณหา (และเชื่อโชคลาง) โดยเด็กแต่งขึ้น "fairylike ลักอัศวินไม่สะอาด" และ Dromio ของไซราคูส สับสน โดย topsy-turvy ตลกของข้อผิดพลาด ถ้า ข้อมูลหลักของเขาและเขามี blundered เข้าไม่ถูกต้อง: "นี่คือแฟรี่แลนด์ O ทั้ง ๆ ของ spites เราพูดคุยกับผี เอลฟ์ และมาริโอ ถ้าเราฟังไม่ นี้จะใส่ใจ: พวกเขาจะดูดลมหายใจของเรา หรือหยิกเราสีดำ และสีฟ้าด้วย "นางฟ้าสิ่งหนึ่งที่ชอบมากกว่าสิ่งที่ทำให้เกิดความสับสนในประเทศกับเรื่องตลกของพวกเขาปฏิบัติตัวซึ่งบางครั้งไม่ได้ตลกมาก พวกเขารักนมเทคนิค — หกนมจากมังเป็นวัวดำเนินกลับบ้าน หรือรักษาครีมเปิดกับเนย นางฟ้าสวมคาถาสัตว์ บางครั้งก็ทำให้ตาย และพวกเขาถือว่าสนุกดีนำนักท่องเที่ยวหลงทาง: Caliban ใน The Tempest มุตเตอร์สว่า Prospero ของเขาหลักจะส่งนางฟ้าที่จะ "ทำให้ฉัน เช่น firebrand การ ในมืดออกจากทางของฉัน"นางฟ้าสุดอื้อฉาว และน่ากลัวที่สุดสำหรับฝึกพาเด็กจากแหล่งกำเนิดของมนุษย์ และเปลี่ยน changeling นางฟ้า ซึ่งโดยปกติ hideous คง หรือปัญญาอ่อนได้ นี่คือแม่ของเอลิซาเบธกลัวมากที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่กษัตริย์ Henry IV เบื่อกับ Plantagenet เขาลูกชายป่า และ riotous ลักษณะการทำงาน (ตรงข้ามกับเกียรติและแห่งความกล้าหาญของ Percy หนุ่ม) รีสอร์ทแห่งการคิดบาง wishful เชนเจอลิ่งส์: "O ที่สามารถพิสูจน์ว่า บางนางฟ้าสะดุดคืนและแลกเปลี่ยนในเสื้อผ้าเปลเด็กของเราที่วาง และเรียกว่าเหมือง Percy, Plantagenet เขา"แน่นอน เอลิซาเบธไม่เห็นจริงนางฟ้าพาทารกมนุษย์ สำหรับเรื่องที่ เอลิซาเบธไม่เคยเห็นนางฟ้าทั้งหมด ในสถานที่แรก พวกเขาออกมาเฉพาะช่วงกลางคืน — ฮอกกี้เรียกตัวเอง "ที่ร่าเริงคนหลงทางของคืนนี้" ที่สอง ทุกคนรู้ว่า ปุถุชนได้ห้ามจ่ายเห็น หรือพูดคุยกับนางฟ้า พวกเขารักษาความเป็นส่วนตัวแวว และไม่ได้ใช้กรุณาที่ทั้งหมดจะถูกสอดแนมได้โดยบังเอิญ นี่คือความกลัวว่าสุญญากาศสตาเป็นเต้นเด็กนางฟ้ารอบ ๆ ตัวเขา โยนร่างของเขาใหญ่ลงบนพื้นดินภายนอก Windsor ป่าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากความกังวลเกี่ยวกับผีไม่เพียงพอที่จะรับประกันคืนนอนไม่หลับมีนางฟ้าที่จะคิดเกี่ยวเกินไป ผู้ที่จะกลัวไม่ได้เล็ก ๆ นางฟ้าขี้เล่นหวานที่เชคสเปียคิดค้นสำหรับคืนกลางฤดูร้อนฝันที่ก่อความเสียหายทำ แต่ชนเผ่านางฟ้าใจดีนำโดย Oberon และไททาเนีย; บริษัท ก็ไม่ได้น่ารักตัวเลขเคลื่อนไหวน้อยที่โผรอบวอลท์ดิสนีย์สตูดิโอบนปีกส่องแสงของพวกเขา ไม่มีเหล่านางฟ้าลิซาเบ ธ เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตขนาดโหดเหี้ยมและอันตรายที่ทำให้นมเปรี้ยวไปและป่วยปศุสัตว์ นี้เป็นชนิดของนางฟ้าที่ Dromio ซีราคิวส์หมายความว่าเมื่อเขาเรียกว่าเจ้านายของเขาโฉ่งฉ่างในภาพยนตร์ตลกของข้อผิดพลาด "อสูร, นางฟ้า, โหดร้ายและหยาบ.
นางฟ้าเดินเข้ามาในหลายรูปแบบ: มีวิญญาณแม่น้ำที่เป็นมิตรและนางเงือกเขี้ยวลากดินที่ล่อไว้วางใจ ลูกเรือเสียชีวิตของพวกเขา; ยักษ์และแม่มด; ขุนนางนางฟ้าที่ชอบคู่ของมนุษย์ของพวกเขาใช้เวลาเต้นรำเวลาของพวกเขาการล่าสัตว์และการเลี้ยงกัน. และก๊อบลินในชีวิตประจำวันธรรมดา แต่ไม่ใช่นางฟ้าทุกคนมุ่งร้ายที่รู้จักกันดีของทั้งหมดคือพื้นเมืองภาษาอังกฤษ. นางฟ้าโรบินดีเพื่อนหรือเด็กซนเป็น "ผีสางที่ชาญฉลาดและขี้โกง" ในขณะที่เชคสเปียเรียกเขาซึ่งเป็นผู้ปกครองพิเศษที่บ้านและครอบครัว. นางฟ้าพิจารณาการทำงานของใช้ในครัวเรือนที่จะกังวลพิเศษของพวกเขาและการตรวจสอบการดำเนินงานในประเทศในช่วง . ผู้เข้าชมออกหากินเวลากลางคืนของพวกเขาได้รับรางวัลบ้านดีเก็บไว้และครอบครัวดีพัดให้ความช่วยเหลือกับการทำงานและนำโชคซนจะทำให้ตัวเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประโยชน์ให้กับครอบครัวที่ปฏิบัติต่อเขาอย่างดี. เป็นเพื่อนนางฟ้าชี้ให้เห็นในกลางฤดูร้อน คืนฝัน "คนที่หลอกเด็ก 'โทรหาคุณและ' หวานซน 'คุณทำผลงานของพวกเขาและพวกเขาจะมีโชคดี." กลยุทธ์ที่ดีที่สุดสำหรับครอบครัวลิซาเบ ธ จะนำมาใช้กับนางฟ้าเป็นหนึ่งในการเชื่อฟังคำสั่งมาตรการและเยินยอ ซึ่งอาจจะทำงานที่มีเสน่ห์และ conjurations ล้มเหลว พวกเขาก็อาจจะได้รับรางวัลมากกว่าโดยอาหารและเครื่องดื่มที่เหลือออกสำหรับพวกเขาในเวลากลางคืน ในฐานะที่เป็นร่วมสมัยเขียนผู้หญิง "นั้นเคยตั้งชามนมก่อน [นางฟ้า] และโรบินดีเพื่อนสำหรับบดของมอลต์หรือมัสตาร์ดและกวาดบ้านตอนเที่ยงคืน." แต่วิบัติแก่แม่บ้านที่ถูกทอดทิ้งเหลือเกินเธอ! นางฟ้าเป็นศัตรูของความไม่เรียบร้อยหรือ "sluttery" และลงโทษมันก็ตามที่พวกเขาพบว่ามันเกือบจะตลอดเวลาโดยระดับที่สามจับในช่วงเวลากลางคืน: "ที่ไหนยิงเจ้า find'st unraked และเตาผิง unswept มีแม่บ้านหยิกเป็นสีฟ้า . บิลเบอร์รี่ควีนสดใสของเราเกลียดร่านและ sluttery "ทำให้เชื่อนางฟ้าได้รับการเตือนในเมอร์รี่ภรรยาของวินด์เซอร์. ฉกไม่ได้ลิขสิทธิ์เฉพาะสำหรับแม่บ้านสกปรกอย่างไรก็ตาม; ตัณหาและกิเลสหรือปุถุชนอื่น ๆ ที่น่ารังเกียจตัดสินโดยนางฟ้ามักจะพบว่าตัวเองในทำนองเดียวกันช้ำเมื่อพวกเขาตื่นขึ้นมา นี่คือเหตุผลที่นายฟอร์ดและนายหญิงหน้าสุขภรรยาของวินด์เซอร์สามารถลงโทษตัณหา (และเชื่อโชคลาง) ฟอลสตัฟฟ์ด้วยการแต่งกายของเด็กขึ้น "fairylike เพื่อหยิกอัศวินมลทิน." และ Dromio ซีราคิวส์สับสนโดยเหตุการณ์หัวหกก้นขวิดของตลกที่ผิดพลาด, สงสัยว่าเขาและต้นแบบของเขาได้พลาดเข้าไปในสถานที่ที่ไม่ถูกต้อง:. "นี่คือนางฟ้า Land O ทั้งๆที่ spites เราพูดคุยกับก๊อบลิน, เอลฟ์และ ! สไปรท์ถ้าเราเชื่อฟังเขาไม่นี้จะตามมา:. พวกเขาจะดูดลมหายใจของเราหรือเราหยิกสีดำและสีฟ้า " สิ่งหนึ่งที่นางฟ้ามีความสุขมากขึ้นกว่าสิ่งที่ก่อให้เกิดความสับสนในประเทศที่มีการปฏิบัติของพวกเขาตลกซึ่งบางครั้งก็ไม่ได้ตลกมาก พวกเขารักนมเทคนิค-spilling นมจากถังเป็นวัวดำเนินการมันกลับไปที่บ้านหรือการรักษาครีมจากการเปลี่ยนเนย นางฟ้าใส่คาถาในสัตว์บางครั้งก็ก่อให้เกิดการเสียชีวิต และพวกเขาคิดว่ามันสนุกดีที่จะนำนักท่องเที่ยวหลง: คาลิบันในพายุพึมพำว่าเจ้านายของเขาพรจะส่งนางฟ้าผู้ที่จะ "ทำให้ฉันเหมือนปลุกระดมในที่มืดออกจากทางของฉัน." นางฟ้าเป็นที่รู้จักมากที่สุดและมากที่สุด กลัวสำหรับการปฏิบัติของพวกเขาจากการลักพาตัวเด็กทารกมนุษย์จากอู่และแทนที่ด้วย Changeling นางฟ้าซึ่งมักจะน่าเกลียดพิการหรือปัญญาอ่อน นี่คือหนึ่งในความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแม่ของลิซาเบ ธ แต่กษัตริย์เฮนรี่ที่สี่ระอากับลูกชายแพลนของเขาพฤติกรรมป่าและขัดขืน (ตรงกันข้ามกับเกียรติและความกล้าหาญของเพอร์ซี่หนุ่ม) รีสอร์ทบางคิดปรารถนาเกี่ยวกับภูติ "โอ้ว่ามันอาจจะพิสูจน์ให้เห็นว่าบางนางฟ้าคืนสะดุดได้ แลกเปลี่ยนในเปลเสื้อผ้าเด็กของเราที่พวกเขาวางและเรียกเหมืองแร่เพอร์ซี่แพลนของเขา! " แน่นอนไม่มีลิซาเบ ธ ที่จริงเห็นนางฟ้าลักพาตัวเด็กทารกมนุษย์สำหรับเรื่องที่ไม่มีลิซาเบ ธ เคยเห็นนางฟ้าที่ทั้งหมด ในสถานที่แรกที่พวกเขาออกมาเฉพาะในช่วงคืนซนเรียกตัวเองว่า "เมอร์รี่ที่ Wanderer ของคืน." ในสถานที่ที่สองทุกคนรู้ว่ามนุษย์ไม่ได้รับอนุญาตอย่างชัดแจ้งที่จะเห็นหรือพูดคุยกับนางฟ้า พวกเขารักษาความเป็นส่วนตัวของพวกเขาอย่างรุนแรงและไม่ได้ใช้เวลาที่ทุกคนกรุณาถูกสอดแนมแม้ไม่ตั้งใจ นี่คือความกลัวว่าจับฟอลสตัฟฟ์เป็น-นางฟ้าเด็กเต้นรอบ ๆ ตัวเขา โยนร่างกายขนาดใหญ่ของเขาลงบนพื้นดินนอกวินด์เซอร์ป่าเขา