The history of blood agar, as we kn

The history of blood agar, as we know it today, is uncertain. The inclusion of blood as a nutritive supplement in culture media may pre-date the use of agar. In their 1903 Manual of Bacteriology, Muir and Ritchie list its inclusion before they discuss “agar-agar” as a replacement for gelatin as a solidifying agent.

In the same discussion, however, they note that Robert Koch preferred plates poured by mixing bacterial inocula with melted gelatin rather than streaking material on the surface. Koch recommended media that were “firm, and where possible, …transparent…” It appears that pour plates were the standard procedure for many years due largely to problems with surface contamination upon incubation. (It should be noted that, initially, agar “plates” were, indeed, sterilized flat glass plates, not Petrie dishes as we know today.)

An interesting method of adding blood to agar media is described in Bulloch’s 1938 The History of Bacteriology:
Human blood or the blood of animals may be used. “Sloped tubes” of agar are employed. …Purify a finger first with 1-1000 corrosive sublimate, dry, and then wash with absolute alcohol to remove the sublimate. Allow the alcohol to evaporate. Prick with a needle sterilised by heat, and, catching a drop of blood in the loop of a sterile platinum wire, smear it on the surface of the agar. The excess of the blood runs down and leaves a film on the surface. Cover the tubes with India-rubber caps, and incubate them for one to two days at 37°C before use, to make certain that they are sterile. Agar poured out in a thin layer in a Petri dish may be smeared with blood in the same way and used for culture. In investigating the diseases of races other than the white, it appears advisable to use the blood of the race under investigation.
Any reader interested in the history of microbiology should explore Wolfgang Hesse’s biographical sketch of his grandparents, Walther and Angelina (“Lina”) (below). Walther was a protégé of Koch, and Angelina served as his assistant and illustrator. Sometime prior to the end of 1882, Walther was frustrated by the melting of his gelatin-coated culture tubes in the summer heat. He quizzed Lina about her jellies and puddings which maintained their solid consistency even at the warm temperatures. It seems that she had learned about the use of agar from a former neighbor (who had emigrated from Java where agar was a common food additive). Although there is no written record of such, it could easily be imagined that Walther stirred blood into his cooled, melted agar in the same way that Lina did her fruit and meat juices!
(Rebecca Buxton with archival help from Jeff Karr)

ASM News article "Walther and Angelina Hesse - Early Contributors to Bacteriology" by Wolfgang Hesse and translated by Dieter H. M. Groschel (1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติศาสตร์เลือด agar เท่าที่เรารู้ว่าวันนี้ ไม่แน่นอน รวมของเลือดเป็นอาหารเสริมที่วิจัยในสื่อวัฒนธรรมอาจก่อนวันใช้ agar ในของ 1903 คู่มือของ Bacteriology, Muir และ Ritchie รายการรวมของก่อนที่จะหารือเกี่ยวกับ "agar-agar" แทนตุ๋นเป็นแบบ solidifying แทน

ในที่เดียวกันสนทนา อย่างไรก็ตาม พวกเขาทราบว่า โรเบิร์ตคอต้องการแผ่น poured โดยผสมแบคทีเรีย inocula กับหลอมตุ๋น แทน streaking วัสดุบนพื้นผิว คอแนะนำสื่อที่ "บริษัท และที่สุด,...โปร่ง..." ปรากฏว่า แผ่นเทมีขั้นตอนมาตรฐานหลายปีปัญหาปนเปื้อนผิวเมื่อบ่มครบส่วนใหญ่ (ควรสังเกตที่ ตอนแรก agar "แผ่น" ได้ แน่นอน sterilized กระจกแผ่น ไม่ Petrie อาหารเท่าที่เรารู้ว่าวันนี้)

วิธีการน่าสนใจในการเพิ่มเลือด agar สื่ออธิบายไว้ใน Bulloch ของ 1938 ประวัติของ Bacteriology:
เลือดมนุษย์หรือเลือดสัตว์อาจจะใช้ได้ "ท่อ sloped" ของ agar เป็นลูกจ้าง …เพียวริฟายนิ้วแรก มี 1-1000 กัดกร่อน sublimate แห้ง แล้ว ล้าง ด้วยแอลกอฮอล์สัมบูรณ์เอา sublimate หมาย ให้แอลกอฮอล์จะระเหย Prick กับเข็ม sterilised ด้วยความร้อน และ จับหยดเลือดในลูปของลวดแพลทินัมกอซ ฉาบบนผิวของ agar เกินของเลือดทำงานลง และทิ้งคราบบนพื้นผิว ครอบท่อกับหมวกยางอินเดีย และที่ฟักได้หนึ่งถึงสองวันที่ 37° C ก่อนใช้ เพื่อให้แน่ใจว่า จะผ่านการฆ่าเชื้อ Agar poured ออกในบางชั้นในจานเพาะเชื้ออาจถูกป้าย ด้วยเลือดแบบเดียวกัน และใช้สำหรับวัฒนธรรม ในการตรวจโรคของการแข่งขันไม่ใช่ขาว เหมือนแนะนำให้ใช้เลือดของการแข่งขันภายใต้การตรวจสอบการ
มีผู้อ่านสนใจในประวัติศาสตร์ของจุลชีววิทยาควรสำรวจ Wolfgang เฮสส์ร่างชีวประวัติของเขาปู่ย่าตายาย Walther และแองเจลินา ("ลี") (ด้านล่าง) Walther ฝากคอ และแองเจลินาทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของเขาและจิตรกรภาพประกอบ บางครั้งก่อนสิ้น 1882, Walther ถูกผิดหวัง โดยการหลอมหลอดเคลือบตุ๋นวัฒนธรรมของเขาในฤดูร้อนความร้อน เขา quizzed ลีเกี่ยวกับ jellies และเลี่ยงดอกไม้ซึ่งรักษาความสอดคล้องของแข็งแม้ในอุณหภูมิอบอุ่น ของเธอ ดูเหมือนว่า เธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับการใช้ agar จากบ้านเดิม (ที่มีได้อพยพจาก Java ที่ agar ได้เสริมอาหารทั่วไป) แต่ไม่เป็นลายลักษณ์อักษรเช่นบันทึก มันไม่ได้คิดว่าว่า Walther กวนเลือดเป็นของเย็น ๆ agar หลอมแบบเดียวกับที่ลีได้น้ำและเนื้อผลไม้ของเธอ
(รีเบคก้า Buxton ถาวร มีเจฟ Karr)

ข่าวเข้ม "Walther และแองเจลินาเฮ–ต้นร่วมสมทบการ Bacteriology" ของบทความ โดย Wolfgang เฮสส์ และแปล โดย Dieter H. M. Groschel (1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติความเป็นมาของเลือดวุ้น , ที่เรารู้ว่าวันนี้มีความไม่แน่นอน รวมของเลือดเป็นอาหารเสริมทางโภชนาการในอาหารเลี้ยงเชื้ออาจอาจใช้วุ้นก่อน ในคู่มือของแบคทีเรีย 1903 มัวร์ , และรายการ Ritchie รวมก่อนที่จะอภิปราย " วุ้น " แทนเจลาตินเป็นแข็งตัวแทน

ในการสนทนาเดียวกัน แต่พวกเขาทราบว่าโรเบิร์ต คอช ต้องการแผ่น เทผสมกับแบคทีเรีย inocula ละลายเจลาตินมากกว่า streaking วัสดุบนพื้นผิว คอช แนะนำสื่อที่ " ของบริษัท และที่เป็นไปได้ . . . . . . . ใส . . . . . . . " ปรากฏว่าเทแผ่นเป็นขั้นตอนมาตรฐานสำหรับหลายปีเนื่องจากส่วนใหญ่จะมีปัญหากับการปนเปื้อนพื้นผิวเมื่อบ่ม . ( มันควรจะสังเกตว่าตอนแรกวุ้น " จาน " คือจริงๆ ฆ่าเชื้อแผ่นแก้วแบน ไม่ใช่ เพทรี อาหารที่เรารู้ว่าวันนี้ )

วิธีการที่น่าสนใจของเพิ่มเลือดกับอาหารวุ้นที่อธิบายไว้ใน bulloch ของ 2481 ประวัติของแบคทีเรีย :
เลือดคนหรือเลือดของสัตว์ อาจจะใช้ " ลาดหลอด " วุ้นเป็นลูกจ้าง . . . . . . . ทำให้นิ้วแรกกับ 1-1000 กัดกร่อนระเหิดแห้งแล้วล้างด้วยแอลกอฮอล์สัมบูรณ์ลบระเหิด . ให้แอลกอฮอล์ระเหย ทิ่มด้วยเข็ม sterilised โดยความร้อน และจับหยดเลือดในการวนรอบของลวดแพลทินัมหมัน , ป้ายบนพื้นผิวของวุ้น ส่วนเกินของเลือดวิ่งลงและทิ้งฟิล์มบนพื้นผิว ครอบคลุมหลอดกับหมวกยางอินเดียและที่พักสำหรับหนึ่งถึงสองวัน ที่อุณหภูมิ 37 องศา C ก่อนใช้ เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะเป็นหมัน วุ้นเทในชั้นบาง ๆในจานเลี้ยงเชื้ออาจจะเปื้อนไปด้วยเลือดในลักษณะเดียวกัน และใช้วัฒนธรรม ในการสอบสวนโรคของเผ่าพันธุ์อื่นนอกจากสีขาวจะปรากฏแนะนําให้ใช้เลือดของ
การแข่งขันภายใต้การสอบสวนมีผู้อ่านที่สนใจในประวัติศาสตร์ของจุลชีววิทยาควรสํารวจของโวล์ฟกัง เฮสชีวประวัติภาพร่างของปู่ย่าตายายของเขา วอลเตอร์ และ Angelina ( " ลีน่า " ) ( ด้านล่าง ) วอลเตอร์เป็นเมซุท เอิทซิลของ Koch และแองเจลิน่า ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของเขา และภาพประกอบ บางครั้งก่อนที่จะสิ้นสุดปี 1882 โดย Walther ผิดหวัง , ละลายเจลาตินเคลือบท่อวัฒนธรรมของเขาในความร้อนของฤดูร้อนเค้าถามเกี่ยวกับเธอและลีน่า เยลลี่พุดดิ้ง ซึ่งยังคงความแข็งของพวกเขาแม้ในอุณหภูมิที่อุ่น ดูเหมือนว่าเธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับการใช้วุ้นจากเพื่อนบ้านอดีต ( ที่ได้อพยพจาก Java ที่วุ้นเป็นอาหารทั่วไป เสริม ) ถึงแม้ว่าจะไม่มีเขียนบันทึกดังกล่าว ก็อาจจะคิดว่าวอลเทอร์เลือดเข้าไปกวนเขาเย็นลงละลายวุ้นในแบบเดียวกับที่ลีน่าทำผลไม้และเนื้อ !
( รีเบคก้าดันกับจดหมายเหตุช่วยจากเจฟฟ์คาร์ )

เครือข่ายข่าว " วอลเตอร์และ Angelina เฮสส์ - ต้นผู้แบคทีเรียวิทยา " โดย โวล์ฟกัง เฮสและแปลโดย Dieter H . M .
groschel ( 1992 )