Before reaching Knightsbridge, Mr V

Before reaching Knightsbridge, Mr Verloc took a turn to the left out of the busy main thoroughfare, uproarious with the traffic of swaying omnibuses and trotting vans, in the almost silent, swift flow of hansoms. Under his hat, worn with a slight backward tilt, his hair had been carefully brushed into respectful sleekness; for his business was with an Embassy. And Mr Verloc, steady like a rock—a soft kind of rock—marched now along a street which could with every propriety be described as private. In its breadth, emptiness, and extent it had the majesty of inorganic nature, of matter that never dies. The only reminder of mortality was a doctor’s brougham arrested in august solitude close to the curbstone. The polished knockers of the doors gleamed as far as the eye could reach, the clean windows shone with a dark opaque lustre. And all was still. But a milk cart rattled noisily across the distant perspective; a butcher boy, driving with the noble recklessness of a charioteer at Olympic Games, dashed round the corner sitting high above a pair of red wheels. A guilty-looking cat issuing from under the stones ran for a while in front of Mr Verloc, then dived into another basement; and a thick police constable, looking a stranger to every emotion, as if he too were part of inorganic nature, surging apparently out of a lamp-post, took not the slightest notice of Mr Verloc. With a turn to the left Mr Verloc pursued his way along a narrow street by the side of a yellow wall which, for some inscrutable reason, had No. 1 Chesham Square written on it in black letters. Chesham Square was at least sixty yards away, and Mr Verloc, cosmopolitan enough not to be deceived by London’s topographical mysteries, held on steadily, without a sign of surprise or indignation. At last, with business-like persistency, he reached the Square, and made diagonally for the number 10. This belonged to an imposing carriage gate in a high, clean wall between two houses, of which one rationally enough bore the number 9 and the other was numbered 37; but the fact that this last belonged to Porthill Street, a street well known in the neighbourhood, was proclaimed by an inscription placed above the ground-floor windows by whatever highly efficient authority is charged with the duty of keeping track of London’s strayed houses. Why powers are not asked of Parliament (a short act would do) for compelling those edifices to return where they belong is one of the mysteries of municipal administration. Mr Verloc did not trouble his head about it, his mission in life being the protection of the social mechanism, not its perfectionment or even its criticism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนจะถึงลอนดอน นาย Verloc เอาเลี้ยวซ้ายไม่ว่างไปด้วย uproarious กับการจราจรของต้น omnibuses และ trotting ตู้ ในกระแส hansoms เกือบเงียบ รวดเร็ว ภายใต้หมวกของเขา สวมใส่ ด้วยการย้อนหลังความเอียง ผมของเขาได้ถูกอย่างระมัดระวังงานเข้า sleekness เคารพ สำหรับธุรกิจที่ มีสถานทูต และนาย Verloc, steady ก้อนหิน — แบบหินอ่อน — ตอนนี้เดินตามถนนซึ่งอาจ มีสมณสารูปทุกจะอธิบายเป็นส่วนตัว ในความกว้าง ความว่างเปล่า ขอบเขต มันมีความใหญ่โตของอนินทรีย์ธรรมชาติ เรื่องที่ไม่เคยตาย ปลาการแพทย์จับสิงหาคมสันโดษใกล้กับ curbstone เตือนเท่าของการตายได้ Gleamed knockers ขัดเงาของประตูเป็นที่ตาสามารถเข้าถึง windows สะอาด shone มีความวาวทึบแสงมืด และทั้งหมดก็ยัง แต่รถนม rattled ฟ้าลั่นครืนทั้งมุมมองระยะไกล เด็กผู้ชายเขียง ขับรถ ด้วยอำนาจโนเบิลของ charioteer มีในโอลิมปิกเกมส์ เส้นประรอบมุมที่นั่งสูงเหนือคู่ล้อสีแดง ความผิดมองแมวออกอย่างหินวิ่งในขณะหน้านาย Verloc แล้วดำลงในชั้นใต้ดินอีก และความหนาตำรวจคอนสตาเบิล มอง เป็นคนแปลกหน้าทุกอารมณ์ ว่าเขาไปอยู่ส่วนของอนินทรีย์ธรรมชาติ พล่านเห็นได้ชัดจากโคมไฟโพสต์ เอาไม่ประกาศเพียงน้อยนิดของนาย Verloc นาย Verloc ติดตามเขาไปตามถนนแคบริมผนังสีเหลืองที่ สำหรับเหตุผลบางอย่าง inscrutable มีเลข 1 Chesham สแควร์เขียนในตัวอักษรสีดำบน กับเลี้ยวซ้าย สแควร์ Chesham น้อยหกหลาไป และนาย Verloc สากลพอที่ไม่ให้ถูกหลอกลวง โดยลอนดอน topographical ลึกลับ จัดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เงินแปลกใจหรือ indignation ในที่สุด กับธุรกิจเช่น persistency เขาถึงสี่เหลี่ยม และตามแนวทแยงมุมสำหรับหมายเลข 10 นี้อยู่กับประตูรถปลอดกำแพงสูง ทำความสะอาดระหว่างสองบ้าน ที่หนึ่งลูกพอแบกหมายเลข 9 และอื่น ๆ มีเลข 37 แต่ความจริงที่ว่า นี้ครั้งล่าสุดเป็นสมาชิก Porthill Street ถนนรู้จักกันดีในพื้นที่ใกล้เคียง ประกาศ โดยจารึกไว้เหนือหน้าต่างชั้นล่าง โดยคิดหน่วยงานใดมีประสิทธิภาพสูงมีหน้าที่ในการติดตามของลอนดอน strayed บ้าน ทำไมไม่ขออำนาจของ รัฐสภา (จะทำกระทำสั้นได้) สำหรับผล edifices เหล่านั้นกลับเป็นของที่เป็นหนึ่งของลึกลับบริหารเทศบาล นาย Verloc ไม่ได้ปัญหาในหัวของเขาเกี่ยวกับมัน ภารกิจของเขาในการปกป้องของกลไกทางสังคม ไม่ perfectionment ความหรือแม้แต่การวิจารณ์ของชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่จะถึง Knightsbridge นาย Verloc จึงหันไปทางซ้ายจากถนนสายหลักไม่ว่างดังระงมกับการจราจรของรถโดยสารโยกและรถตู้วิ่งเหยาะในเงียบเกือบไหลรวดเร็วของ hansoms ภายใต้หมวกของเขาสวมใส่กับเอียงไปข้างหลังเล็กน้อยผมของเขาได้รับการแปรงอย่างรอบคอบเป็นความอ่อนนิ่มเคารพ; สำหรับธุรกิจของเขาอยู่กับสถานทูต และนาย Verloc มั่นคงเหมือนหินชนิดอ่อนนุ่มของร็อคตอนนี้เดินไปตามถนนซึ่งจะเหมาะสมกับทุกอธิบายเป็นส่วนตัว ในความกว้างของความว่างเปล่าและขอบเขตมันมีความสง่างามของธรรมชาตินินทรีย์ของเรื่องที่ไม่เคยตาย เตือนเพียงอย่างเดียวของการตายเป็นม้าแพทย์จับกุมในความสันโดษสิงหาคมใกล้กับขอบ Knockers ขัดประตูประกายเท่าที่ตาสามารถเข้าถึงหน้าต่างสะอาดส่องกับความเป็นเงาทึบแสงที่มืด และทั้งหมดก็ยังคงอยู่ แต่ตะกร้านม rattled ดังทั่วมุมมองไกล; เด็กขายเนื้อ, ขับรถด้วยความประมาทอันสูงส่งของคนขับรถม้าที่โอลิมปิกเกมส์ประรอบมุมนั่งอยู่สูงเหนือคู่ของล้อแดง แมวมีความผิดที่มองออกมาจากใต้ก้อนหินวิ่งไปหาในขณะที่ด้านหน้าของนาย Verloc แล้วดำดิ่งลงไปชั้นใต้ดินอีก และตำรวจหนามองคนแปลกหน้ากับทุกอารมณ์, ราวกับว่าเขาเป็นเกินไปส่วนหนึ่งของธรรมชาตินินทรีย์เพิ่มขึ้นเห็นได้ชัดออกมาจากโคมไฟโพสต์เอาไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้าน้อยที่สุดของนาย Verloc ด้วยการหันไปทางซ้ายนาย Verloc ไล่ตามทางของเขาไปตามถนนแคบ ๆ โดยด้านข้างของผนังสีเหลืองซึ่งด้วยเหตุผลบางอย่างลึกลับมีหมายเลข 1 Chesham สแควร์เขียนไว้ในตัวอักษรสีดำ Chesham สแควร์เป็นอย่างน้อยหกสิบหลาออกไปและนาย Verloc สากลพอที่จะไม่ถูกหลอกโดยลึกลับภูมิประเทศของกรุงลอนดอนเมื่อวันที่อย่างต่อเนื่องโดยไม่มีสัญญาณของความประหลาดใจหรือไม่พอใจ ที่ล่าสุดมีความยั่งยืนทางธุรกิจเหมือนเขาไปถึงสแควร์และทำให้แนวทแยงมุมสำหรับจำนวน 10 นี้เป็นประตูการขนส่งการจัดเก็บภาษีในระดับสูงผนังสะอาดระหว่างสองบ้านที่หนึ่งมีเหตุผลพอเบื่อหมายเลข 9 และ ได้รับหมายเลข 37 อื่น ๆ แต่ความจริงที่ว่าที่ผ่านมานี้เป็น Porthill ถนนถนนที่รู้จักกันดีในพื้นที่ใกล้เคียงได้รับการประกาศโดยจารึกอยู่เหนือหน้าต่างชั้นล่างโดยสิ่งที่ผู้มีอำนาจที่มีประสิทธิภาพสูงถูกกล่าวหาว่ามีการปฏิบัติหน้าที่ของการติดตามของกรุงลอนดอนหลงบ้าน ทำไมอำนาจไม่ได้ถามรัฐสภา (การกระทำสั้นจะทำ) ที่น่าสนใจสำหรับผู้ที่ edifices ที่จะกลับมาที่พวกเขาอยู่เป็นหนึ่งในความลึกลับของการบริหารเทศบาล นาย Verloc ไม่ได้ปัญหาในหัวของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ภารกิจของเขาในชีวิตการเป็นป้องกันของกลไกทางสังคมที่ไม่ perfectionment หรือแม้กระทั่งการวิพากษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนถึง Knightsbridge , นาย verloc พาเลี้ยวซ้ายออกจากทางสัญจรหลักไม่ว่าง ตลกโปกฮากับการจราจรและโอนเอน omnibuses trotting รถตู้ในเกือบเงียบ การไหลอย่างรวดเร็วของ hansoms . ภายใต้หมวกที่สวมใส่ด้วยเล็กน้อยข้างหลังเอียง ผมของเขาอย่างแปรงเข้าไปเคารพ sleekness ; สำหรับธุรกิจของเขากับสถานทูต นาย verloc และ ,มั่นคงเหมือนหินอ่อน rock-a เดินอยู่ตามถนน ซึ่งอาจจะด้วยทุกอันสามารถอธิบายเป็นส่วนตัว ในขอบเขตกว้างว่างเปล่า และได้ทรงของอนินทรีย์ธรรมชาติ เรื่องที่ไม่เคยตาย การแจ้งเตือนของการตายเป็นหมอม้าจับในเดือนสิงหาคมที่ชิดขอบ .Knockers ที่สวยงามของประตูแสงสว่างเท่าที่ตาอาจเข้าถึง ความสะอาดหน้าต่างส่องกับความมืดทึบเงา . และทั้งหมดยังคง แต่นมรถเข็นเขย่าเกรียวกราวทั่วมุมมองไกล เป็นคนฆ่าเด็กผู้ชายขับรถด้วยความชะล่าใจ โนเบิลของสารถีที่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิก , วิ่งรอบมุมนั่งสูงเหนือคู่ของล้อสีแดงผิดมองแมวออกจากใต้หิน วิ่งไปสักพัก ต่อหน้านาย verloc แล้วพุ่งเข้าไปใต้ถุนบ้านอีก และเจ้าหน้าที่ตำรวจ หนา มองคนแปลกหน้าสำหรับทุกอารมณ์ ว่าเขาก็เป็นส่วนหนึ่งของอนินทรีย์ธรรมชาติ ( เห็นได้ชัดจากเสาไฟ จึงไม่ได้สังเกตแม้แต่น้อย นาย verloc .กับเลี้ยวซ้ายคุณ verloc ไล่ตามทางของเขาไปตามถนนแคบๆ ข้างๆเป็นสีเหลืองผนังซึ่งสำหรับบางเหตุผลที่ลึกลับ ได้หมายเลข 1 chesham สี่เหลี่ยมที่เขียนเกี่ยวกับมันในตัวอักษรสีดำ chesham สี่เหลี่ยมอย่างน้อยหกสิบหลา และนาย verloc cosmopolitan พอที่จะไม่โดนหลอกจากลอนดอนและความลึกลับ จัดขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยไม่มีสัญญาณของความประหลาดใจหรือความกริ้วที่ล่าสุดกับธุรกิจ เช่น การคงอยู่ เขาถึงสี่เหลี่ยม และทำมุมกับหมายเลข 10 นี่เป็นประตูในการขนส่งสูง สะอาด กำแพงระหว่างบ้านสองหลัง ซึ่งหนึ่งในเหตุผลเพียงพอเจาะเลข 9 คือเลข 37 และอื่น ๆ แต่ความจริงที่ว่านี้เป็นของ porthill ถนนรู้จักกันดีในตาง ๆถูกประกาศโดยจารึกไว้เหนือพื้นหน้าต่างโดยสิ่งที่มีประสิทธิภาพสูงอำนาจเรียกเก็บเงินกับหน้าที่การรักษาติดตามของลอนดอนหลงบ้าน ทำไมพลังจะไม่ขอให้รัฐสภา ( ละครสั้นจะทำ ) น่าสนใจ edifices เหล่านั้นกลับมาที่พวกเขาอยู่เป็นหนึ่งในความลึกลับการบริหารงานของเทศบาล นาย verloc ไม่ได้ปัญหาที่หัวของเขาเลยภารกิจในชีวิตของเขาด้วยการคุ้มครองของกลไกทางสังคม ไม่ใช่ของ perfectionment หรือแม้แต่การวิจารณ์ของ