When her grandmother’s health began

When her grandmother’s health began to deteriorate in the fall of 1994, Mary would make the drive from Washington, DC to Winchester, VA every few days.
She hated highway driving, finding it ugly and monotonous. She preferred to take meandering back roads to her grandmother’s hospital. When she drove through the rocky town of Harpers Ferry, the beauty of the rough waters churning at the intersection of the Shenandoah and Potomac rivers always captivated her.
Toward the end of her journey, Mary had to get on highway 81. It was here that she discovered a surprising bit of beauty during one of her trips. Along the median of the highway, there was a long stretch of wildflowers. They were thin and delicate and purple, and swayed in the wind as if whispering poems to each other.
The first time she saw the flowers, Mary was seized by an uncontrollable urge to pull over on the highway and yank a bunch from the soil. She carried them into her grandmother’s room when she arrived at the hospital and placed them in a water pitcher by her bed.
For a moment her grandmother seemed more lucid than usual. She thanked Mary for the flowers, commented on their beauty and asked where she had gotten them. Mary was overjoyed by the ability of the flowers to wake something up inside her ailing grandmother.
Afterwards, Mary began carrying scissors in the car during her trips to visit her grandmother. She would quickly glide onto the shoulder, jump out of the car, and clip a bunch of flowers. Each time Mary placed the flowers in the pitcher, her grandmother’s eyes would light up and they would have a splendid conversation.
One morning in late October, Mary got a call that her grandmother had taken a turn for the worse. Mary was in such a hurry to get to her grandmother that she sped past her flower spot. She decided to turn around, head several miles back, and cut a bunch.
Mary arrived at the hospital to find her grandmother very weak and unresponsive. She placed the flowers in the pitcher and sat down to hold her grandmother’s hand. She felt a squeeze on her fingers. It was the last conversation they had.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อสุขภาพของยายเริ่มร่อยหรอในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1994 แมรี่จะให้ไดรฟ์จากวอชิงตัน DC วินเชสเตอร์ VA ทุกสองสามวันเธอขี้เกียจขับรถทางหลวง การค้นหาน่าเกลียด และน่าเบื่อ เธอต้องการที่จะคดเคี้ยวถนนหลังโรงพยาบาลของยายของเธอ เมื่อเธอขับรถผ่านหินเมืองของเพอร์เฟอร์ ความงามของน้ำหยาบปั่นบริเวณแม่น้ำ Potomac และ Shenandoah เสมอหลงเธอไปทางส่วนท้ายของการเดินทางของเธอ แมรีได้รับบน 81 มันเป็นที่นี่เธอพบเล็กน้อยน่าแปลกใจความสวยงามระหว่างการเดินทางของเธอ ตามค่ามัธยฐานของทางหลวง มีความยืดยาวของ wildflowers พวกเขาบาง และละเอียดอ่อน และสี ม่วง และ swayed ลมว่าวิสเปอริ่งบทกวีกันครั้งแรกที่เธอเห็นดอกไม้ แมรี่ถูกยึด โดยการกระตุ้น uncontrollable ดึงผ่านบนทางหลวง และดึงเอาพวงจากดิน เธอทำให้ในห้องของยายของเธอเมื่อเธอมาถึงที่โรงพยาบาล และวางไว้ในเหยือกน้ำ ด้วยเตียงของเธอช่วง ที่ยายประจักษ์ lucid มากขึ้นกว่าปกติ เธอขอบคุณแมรี่สำหรับดอกไม้ ข้อคิดเห็นเกี่ยวกับความงามของพวกเขา และถามที่เธอได้รับนั้น แมรี่เป็นปลื้ม ด้วยความสามารถของดอกไม้เพื่อปลุกสิ่งภายในยาย ailingภายหลัง แมรี่เริ่มดำเนินกรรไกรในรถระหว่างการเดินทางของเธอไปเยี่ยมยาย เธอจะเร็วเหินบนไหล่ กระโดดออกจากรถ และคลิปพวงดอกไม้ กันแมรี่ทำดอกไม้ในเหยือก ของยายตาจะสว่างขึ้น และจะมีการสนทนาที่สวยงามเช้าวันหนึ่งในปลายเดือนตุลาคม แมรี่มีการเรียกที่ยายได้ดำเนินการเปิดการแย่ลง แมรี่ถูกเร่งรีบไปให้ยายที่เธอ sped ผ่านดอกไม้ของเธอจุด เธอตัดสินใจเปิดรอบ หัวกลับหลายไมล์ และตัดพวงแมรี่มาถึงโรงพยาบาลหายายอ่อนมาก และไม่ตอบสนอง เธอวางดอกไม้ในเหยือก และนั่งลงกุมมือของยายของเธอ เธอรู้สึกบีบบนนิ้วมือของเธอ บทสนทนาสุดท้ายที่พวกเขาได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสุขภาพของคุณยายก็เริ่มเสื่อมลงในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1994 , แมรี่จะทำให้ไดรฟ์จากวอชิงตัน ดีซี เพื่อ วินเชสเตอร์ และทุกสองสามวัน .
เธอเกลียดขับรถทางหลวง พบว่ามันน่าเกลียดและน่าเบื่อ เธอต้องการที่จะใช้ถนนที่คดเคี้ยวกลับไปโรงพยาบาลคุณยายของเธอ . เมื่อเธอขับรถผ่านเมืองหินของ Harpers Ferry ,ความงามของทะเลหยาบปั่นที่จุดตัดของ Shenandoah Potomac แม่น้ำเสมอและหลงรักเธอ
ไปยังจุดสิ้นสุดของการเดินทางของเธอแมรี่ได้รับบนทางหลวง 81 มันคือที่นี่ที่เธอค้นพบบิตที่น่าแปลกใจของความงามในช่วงหนึ่งของการเดินทางของเธอ ตามค่าเฉลี่ยของทางหลวง มียืดยาวของดอกไม้ป่า พวกเขาบางและละเอียดอ่อน และสีม่วงและ โอนเอนในลมกระซิบบทกวีกับแต่ละอื่น ๆ .
ครั้งแรกที่เธอได้เห็นดอกไม้ แมรี่ ถูกยึดโดยมีแรงกระตุ้นที่ควบคุมไม่ได้ จอดบนถนน และกระชากพวงจากดิน เธอนำพวกเขาเข้าไปในห้องยายของเธอ เมื่อเธอมาถึงโรงพยาบาลและวางไว้ในเหยือกน้ำเตียงของเธอ .
สักครู่ยายของเธอดูชัดเจนกว่าปกติเธอขอบคุณ แมรี่ สำหรับดอกไม้ และความงามของพวกเขาและถามว่าเธอได้มัน แมรี่มีความสุข โดยความสามารถของดอกไม้ที่ปลุกบางอย่างขึ้นภายในไม่สบายของเธอคุณย่า
หลังจากนั้นแมรี่เริ่มถือกรรไกรอยู่ในรถระหว่างที่เธอเดินทางไปเยี่ยมคุณย่าของเธอ เธอจะรีบร่อนลงบนไหล่ กระโดดออกจากรถ และตัดพวงของดอกไม้แต่ละเวลา แมรี่ เอาดอกไม้ใส่ในเหยือกน้ำ ตา ยายเธอจะสว่างขึ้นและพวกเขาจะมีการสนทนาที่วิจิตร
เช้าวันหนึ่งในปลายเดือนตุลาคม แมรี่ ได้รับโทรศัพท์แจ้งว่า คุณยายของเธอได้แย่ แมรี่รีบพาคุณยายของเธอที่เธอวิ่งผ่านจุดดอกไม้ของเธอ เธอตัดสินใจที่จะหันไปรอบ ๆหัว หลายไมล์ และตัดพวง .
แมรี่มาถึงโรงพยาบาลหาคุณย่าของเธออ่อนแอมาก และไม่ตอบสนอง เธอเอาดอกไม้ใส่ในเหยือก และนั่งจับมือยายของเธอ . เธอรู้สึกบีบบนนิ้วของเธอ มันเป็นบทสนทนาครั้งสุดท้ายที่พวกเขาได้