This pattern of sensory input typic

This pattern of sensory input typically induces the illusory
sensation that touch is felt on the surface of the rubber hand, as
well as a heightened sense of ownership for the rubber hand (see
Ehrsson, 2012, for review). The integration between visual and
tactile sensory inputs is also associated with a measurable drift in
perceived hand location towards the rubber hand (Botvinick &
Cohen, 1998; Tsakiris & Haggard, 2005) and subtle changes in
subsequent reaching movements performed with the stimulated
hand (e.g., Kammers, Kootker, Hogendoorn, & Dijkerman, 2010).
Importantly, these phenomena tend to exist specifically when the
seen and felt touch are applied synchronously, and are reduced for
asynchronous stimulation. This paradigm therefore involves both
sensory integration under different global causal models and, also,
a highly unusual, uncertainty-inducing context of experiencing
touch on a rubber hand

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปแบบนี้เข้าทางประสาทสัมผัสโดยทั่วไปก่อให้เกิดความจริงความรู้สึกที่สัมผัสเป็นความรู้สึกบนผิวมือยาง เป็นตลอดจนความรู้สึกเป็นเจ้าของสำหรับมือยาง (ดูEhrsson, 2012 ทบทวน) รวมระหว่าง visual และข้อมูลความรู้สึกสัมผัสยังเกี่ยวข้องกับดริฟท์ในวัดรับรู้ตำแหน่งมือต่อมือยาง (Botvinick &โคเฮน 1998 Tsakiris & Haggard, 2005) และการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งในเคลื่อนไหวตามมาถึงกับการกระตุ้นมือ (เช่น Kammers, Kootker, Hogendoorn, & Dijkerman, 2010)สำคัญ ปรากฏการณ์เหล่านี้มักจะ มีอยู่เฉพาะเมื่อการสัมผัสมองเห็น และสักหลาดใช้ synchronously และจะลดลงสำหรับกระตุ้นแบบอะซิงโครนัส กระบวนทัศน์นี้จึงเกี่ยวข้องกับทั้งสองรวมประสาทสัมผัสภายใต้รูปแบบเชิงสาเหตุโลกแตกต่างกัน และบริบทสูงผิดปกติ กระตุ้นให้ เกิดความไม่แน่นอนของการประสบสัมผัสมือยาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบของประสาทนี้มักจะเจือจางเหลวไหล
ความรู้สึกที่สัมผัสจะรู้สึกบนพื้นผิวของมือยางเช่น
เดียวกับความรู้สึกของความเป็นเจ้าของมือยาง (ดู
Ehrsson 2012 สำหรับการตรวจสอบ) บูรณาการระหว่างภาพและ
ปัจจัยการผลิตทางประสาทสัมผัสสัมผัสยังเกี่ยวข้องกับการดริฟท์ที่วัดได้ใน
สถานที่ตั้งมือรับรู้ต่อมือยาง (Botvinick &
โคเฮน 1998; Tsakiris และแห้งเหี่ยว, 2005) และการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งใน
การเคลื่อนไหวถึงภายหลังการดำเนินการกับการกระตุ้น
มือ (เช่น , Kammers, Kootker, Hogendoorn และ Dijkerman 2010).
ที่สำคัญปรากฏการณ์เหล่านี้มีแนวโน้มที่จะมีอยู่เฉพาะเมื่อ
เห็นและรู้สึกสัมผัสถูกนำมาใช้พร้อมกันและมีการลด
การกระตุ้นตรงกัน กระบวนทัศน์นี้จึงเกี่ยวข้องกับทั้ง
บูรณาการประสาทสัมผัสภายใต้แบบจำลองเชิงสาเหตุทั่วโลกที่แตกต่างกันและยัง
ผิดปกติอย่างมากมีความไม่แน่นอนชักนำบริบทของการประสบ
สัมผัสบนมือยาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบของการป้อนข้อมูลโดยทั่วไปก่อให้เกิดภาพลวงความรู้สึกที่ได้สัมผัสจะรู้สึกบนพื้นผิวของยางมือ เช่นรวมทั้งความความรู้สึกของความเป็นเจ้าของสำหรับยางมือ ( ดูehrsson 2012 เพื่อทบทวน ) การบูรณาการระหว่างภาพและกระผมรับความรู้สึกสัมผัสยังเกี่ยวข้องกับวัดลอยในการรับรู้ตำแหน่งมือต่อมือ ( botvinick & ยางโคเฮน , 1998 ; tsakiris & ซูบผอม , 2005 ) และการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งในต่อมาถึงการกระตุ้นการเคลื่อนไหวกับมือ ( เช่น kammers kootker hogendoorn , , , และ dijkerman , 2010 )ที่สำคัญ ปรากฏการณ์เหล่านี้มักจะมีอยู่เฉพาะเมื่อเห็น และรู้สึกสัมผัสใช้ synchronously และลดลงการกระตุ้นไม่ตรงกัน นี้จึงเกี่ยวข้องกับทั้งกระบวนทัศน์การบูรณาการเชิงสาเหตุภายใต้ที่แตกต่างกันทั่วโลก รูปแบบและ ยังสูงผิดปกติ โดยบริบทของการประสบความไม่แน่นอนสัมผัสบนมือยาง