Character education has been a part

Character education has been a part of public schooling in the United States since its beginning.
It has undergone dramatic changes over the years, from didactic instruction to service learning; it
continues to evolve as more and more schools become involved in teaching students right from
wrong. The current emphasis on character education in schools began in the early 1990s as an
attempt to alleviate the increasingly violent behavior of students as reported in the media.
The purpose of this study was to determine how character education affected the behavior of
students. The study involved: observing student behavior; interviewing teachers, students, and
parents to determine their perceptions of the effects of the character education program on
student behavior; and reviewing disciplinary records to identify behavioral patterns.
The findings from this study suggested that character education programs may have a positive
effect on student behavior. Furthermore, the findings led to recommendations regarding the
implementation of character education programs in elementary schools. Character education
should be an integral part of the curriculum, not taught as a separate subject. This includes not
only academic subjects but also specialty areas such as art, music, and physical education.
Classroom rules should be based on the principles of good character, and teachers should model
good character for the students to observe. Additionally, students should be taught character
through hands-on service activities that contribute to the school, the community, and society in
general. This will help the students develop a sense of ownership of the program and should
help to improve student behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาอักขระได้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาสาธารณะในสหรัฐอเมริกาตั้งแต่จุดเริ่มต้นของมันมีเปลี่ยนแปลงอย่างมากปี จากคำแนะนำพลวัตการเรียนรู้บริการ มันยังพัฒนาเป็นข้องแวะในการสอนนักเรียนจากโรงเรียนมาก ขึ้นไม่ถูกต้อง เน้นศึกษาอักขระในโรงเรียนปัจจุบันเริ่มต้นขึ้นในช่วงปี 1990 เป็นการพยายามลดพฤติกรรมรุนแรงมากขึ้นของนักเรียนในสื่อวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ กำหนดวิธีการศึกษาอักขระได้รับผลกระทบการทำงานของนักเรียน การศึกษาที่เกี่ยวข้อง: สังเกตพฤติกรรมนักเรียน ครู นักเรียน การสัมภาษณ์ข้อมูลส่วนตัว และผู้ปกครองสามารถตรวจสอบความเข้าใจของผลของโปรแกรมการศึกษาอักขระบนพฤติกรรมนักเรียน และตรวจสอบระเบียนวินัยเพื่อระบุรูปแบบพฤติกรรมผลการวิจัยจากการศึกษานี้แนะนำว่า โปรแกรมศึกษาอักขระอาจเป็นค่าบวกผลต่อพฤติกรรมนักเรียน นอกจากนี้ ผลการวิจัยนำไปคำแนะนำเกี่ยวกับการนำอักขระหลักสูตรการศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษา ศึกษาอักขระควรจะเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร สอนไม่เป็นเรื่องต่างหาก รวมถึงไม่เฉพาะวิชา แต่ยังพื้นที่พิเศษเช่นศิลปะ ดนตรี และพลศึกษากฎของห้องเรียนควรยึดตามหลักอัชฌาสัย และครูควรรุ่นอักขระที่ดีสำหรับนักเรียนสังเกต นอกจากนี้ นักเรียนควรได้รับการสอนอักขระโดยผ่านกิจกรรมการบริการเชิงปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียน ชุมชน และสังคมในทั่วไป นี้จะช่วยให้นักเรียนพัฒนาความรู้สึกเป็นเจ้าของโปรแกรม และควรช่วยปรับปรุงลักษณะการทำงานของนักเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาตัวละครที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาของประชาชนในประเทศสหรัฐอเมริกาตั้งแต่จุดเริ่มต้นของมัน.
มันมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในช่วงหลายปีจากการเรียนการสอนการสอนเพื่อการเรียนรู้การให้บริการ; มันยังคงมีวิวัฒนาการเป็นโรงเรียนมากขึ้นและมีส่วนร่วมในการเรียนการสอนนักเรียนที่ถูกต้องจากที่ไม่ถูกต้อง เน้นการศึกษาในปัจจุบันเกี่ยวกับตัวละครในโรงเรียนเริ่มต้นขึ้นในช่วงปี 1990 ในฐานะที่เป็นความพยายามที่จะบรรเทาความรุนแรงมากขึ้นพฤติกรรมของนักเรียนตามที่รายงานในสื่อ. วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้เพื่อกำหนดวิธีการศึกษาตัวละครที่ได้รับผลกระทบการทำงานของนักเรียน การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ: การสังเกตพฤติกรรมของนักเรียน; สัมภาษณ์ครูนักเรียนและผู้ปกครองที่จะตรวจสอบการรับรู้ของพวกเขาจากผลกระทบของโปรแกรมการศึกษาตัวละครในพฤติกรรมของนักเรียน; และการทบทวนบันทึกวินัยในการระบุรูปแบบพฤติกรรม. ผลการวิจัยจากการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าโปรแกรมการศึกษาตัวละครที่อาจจะมีบวกผลกระทบต่อพฤติกรรมของนักเรียน นอกจากนี้ผลการวิจัยที่นำไปสู่คำแนะนำเกี่ยวกับการดำเนินงานของโปรแกรมการศึกษาตัวละครในโรงเรียนประถมศึกษา การศึกษาตัวละครที่ควรจะเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรการเรียนการสอนไม่ได้เป็นเรื่องที่แยกจากกัน ซึ่งรวมถึงการไม่ได้เรื่องการศึกษาเพียง แต่ยังพื้นที่พิเศษเช่นศิลปะดนตรีและการศึกษาทางกายภาพ. กฎในชั้นเรียนควรเป็นไปตามหลักการของตัวละครที่ดีและครูควรโมเดลตัวละครที่ดีสำหรับนักเรียนที่จะสังเกตเห็น นอกจากนี้นักเรียนควรจะสอนตัวละครผ่านมือในกิจกรรมด้านการบริการที่นำไปสู่โรงเรียนชุมชนและสังคมทั่วไป นี้จะช่วยให้นักเรียนพัฒนาความรู้สึกของความเป็นเจ้าของของโปรแกรมและควรช่วยในการปรับปรุงพฤติกรรมของนักเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาอักขระที่ได้รับการเป็นส่วนหนึ่งของประชาการในสหรัฐอเมริกาตั้งแต่จุดเริ่มต้น .
มันได้รับการเปลี่ยนแปลงมากกว่าปีที่ผ่านมา จากการสอนคำสอนให้บริการการเรียนรู้ ;
ยังคงมีวิวัฒนาการเป็นมากขึ้นกลายเป็นที่เกี่ยวข้องในโรงเรียนสอนนักเรียนจาก
ผิด ปัจจุบันเน้นการศึกษาอักขระในโรงเรียนเริ่มขึ้นในช่วงต้นปี 1990 เป็น
พยายามที่จะลดพฤติกรรมรุนแรงมากขึ้นของนักศึกษาตามที่รายงานในสื่อ
วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้คือ เพื่อศึกษาวิธีการศึกษาพฤติกรรมของตัวละครมีผลต่อ
นักเรียน การศึกษาพฤติกรรมของนักเรียนที่เกี่ยวข้อง : การสังเกต การสัมภาษณ์ครู นักเรียน และผู้ปกครอง เพื่อค้นหา
รับรู้ผลของโปรแกรมการศึกษาลักษณะพฤติกรรมนักเรียนและตรวจสอบประวัติทางวินัยระบุรูปแบบพฤติกรรม .
จากการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าตัวโปรแกรมการศึกษาอาจมีผลบวก
พฤติกรรมนักเรียน นอกจากนี้ ผลการวิจัยนำไปสู่ข้อเสนอแนะที่เกี่ยวกับการนำตัวละคร
โปรแกรมการศึกษาในโรงเรียน
การศึกษาอักขระควรเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรไม่สอนเป็นวิชาที่แยกต่างหาก ซึ่งรวมถึงไม่เพียง แต่ยังพื้นที่
วิชาการเฉพาะ เช่น ศิลปะ ดนตรี และการพลศึกษา
กฎชั้นเรียนควรอยู่บนพื้นฐานของหลักการของตัวละครที่ดีและครูควรรูปแบบ
ตัวละครที่ดีให้นักเรียนสังเกต นอกจากนี้ นักเรียนควรได้รับการสอนตัวอักษร
ผ่านมือในกิจกรรมที่สนับสนุนโรงเรียน ชุมชน และสังคมใน
ทั่วไป นี้จะช่วยให้นักเรียนพัฒนาความรู้สึกของความเป็นเจ้าของของโปรแกรมและจะช่วยปรับปรุงพฤติกรรมนักเรียน