Because EM traces indicating lung p

Because EM traces indicating lung placement were significantly different from subsequent EM traces, which were later independently X-ray confirmed to be gastric, it appears that EM-tracking can pre-empt lung damage. This is important because official data appear to underreport complications. ‘Never’ events (undetected misplacement causing serious harm) are only reported as averaging 20 per year, including 4 deaths (NPSA, 2011). However, pooling 6628 patients having 11 414 tube placements from seven studies, misplacement occurred in 1.5%, major complications (pneumonia or pneumothorax) in 0.5% and death in 0.27% (Taylor, 2014). Applied to UK tube usage (275 000) (NPSA, 2008) this would equate to 3989 misplacements, 1353 pneumothoraces and 732 deaths. Specifically, risk of placementrelated pneumothorax is 0.38% in ICU patients (Marderstein et al, 2004). However, this group
is disproportionately at risk from subsequent misplacement (32%) and risk of pneumothorax rises from 5% after a single misplacement to 36% after more than three misplacements (Marderstein et al, 2004). When regarded as discrete misplacements, risk of pneumothorax increases from daytime (4.7%) to night (16%) and 67.8% of misplacements occurred when an endotracheal tube or tracheostomy was present. This can only be reduced by using real-time confirmation or a two-stage placement (0.09% risk equivalent to reducing from 26.9% to 3.3% of those with intrabronchial placement) (Marderstein et al, 2004). The latter involves placing the tube via the nose to 35 cm (30 cm if oral) and excluding lung placement using
X-ray or capnography, then, if safe, completing placement and confirming gastric placement with pH or X-ray. Combining canography with pH would significantly reduce delay to feeding and cost compared with the traditional two-stage X-ray (Roubenoff and Ravich, 1989) but 44% (current data) would require a final X-ray. Alternatively, EM tracking permits preemption of pneumothorax and confirmation of final position.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากมีการแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญสืบต่อมา EM ซึ่งในภายหลังต่างหากเอ็กซ์เรย์ยืนยันในกระเพาะอาหาร EM ร่องรอยบ่งชี้ตำแหน่งปอดปรากฏติดตาม EM สามารถ pre-empt ปอดหาย ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากข้อมูลทางจะ underreport ภาวะแทรกซ้อน 'ไม่เคย' เหตุการณ์ (misplacement หายที่ก่อให้เกิดอันตรายร้ายแรง) เท่านั้นรายงานเป็น 20 ต่อปี รวม 4 ตาย (NPSA, 2011) การหาค่าเฉลี่ย อย่างไรก็ตาม ร่วมกันผู้ป่วย 6628 มี 11 414 หลอดและจากการศึกษา 7, misplacement เกิดใน 1.5% ภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญ (โรคหรือ pneumothorax) 0.5% และตายใน 0.27% (Taylor, 2014) กับ UK หลอดใช้ (275 000) (NPSA, 2008) ซึ่งจะกำหนด 3989 misplacements, 1353 pneumothoraces และเสียชีวิตที่ 732 โดยเฉพาะ ความเสี่ยงของ placementrelated pneumothorax คือ 0.38% ในผู้ป่วยฉุกเฉิน (Marderstein et al, 2004) อย่างไรก็ตาม กลุ่มนี้จะสลายความเสี่ยงจาก misplacement ตามมา (32%) และความเสี่ยงของ pneumothorax เพิ่มขึ้นจาก 5% หลัง misplacement เดียว 36% หลังมากกว่าสาม misplacements (Marderstein et al, 2004) เมื่อถือเป็น misplacements แยกกัน ความเสี่ยงของ pneumothorax เพิ่มจากเวลากลางวัน (4.7%) คืน (16%) และ 67.8% ของ misplacements เกิดขึ้นเมื่อมีท่อ endotracheal หรือ tracheostomy เป็นปัจจุบัน นี้เท่านั้นสามารถลดโดยการยืนยันแบบเรียลไทม์หรือวางสอง (0.09% ความเสี่ยงเท่ากับลดจาก 26.9% 3.3% ของผู้ที่มีตำแหน่ง intrabronchial) (Marderstein et al, 2004) ได้ เกี่ยวข้องกับที่หลังการวางท่อผ่านจมูก 35 ซม. (30 ซม.ถ้าปาก) และ ไม่ใช้วางของปอดเอ็กซ์เรย์หรือ capnography แล้ว ถ้าเซฟ กรอกตำแหน่ง และยืนยันตำแหน่งในกระเพาะอาหาร มีค่า pH หรือเอกซเรย์ รวม canography ด้วยค่า pH จะมากลดระหว่างอาหาร และต้นทุนเปรียบเทียบกับเอกซเรย์สองแบบดั้งเดิม (Roubenoff และ Ravich, 1989) แต่ 44% (ข้อมูลปัจจุบัน) จะต้องเอกซเรย์ขั้นสุดท้าย หรือ ติดตาม EM อนุญาต preemption pneumothorax และยืนยันตำแหน่งสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะ EM ร่องรอยบ่งบอกตำแหน่งปอดอย่างมีนัยสำคัญแตกต่างจากร่องรอยที่ตามมา EM ซึ่งเป็นอิสระต่อมาเอ็กซ์เรย์ได้รับการยืนยันที่จะเป็นกระเพาะอาหารปรากฏว่า EM-ติดตามสามารถจับจองทำลายปอด นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะข้อมูลอย่างเป็นทางการปรากฏ underreport ภาวะแทรกซ้อน เหตุการณ์ 'ไม่เคย' (ตรวจไม่พบการวางผิดที่ก่อให้เกิดอันตรายอย่างร้ายแรง) จะมีการรายงานเป็นเพียงค่าเฉลี่ย 20 ต่อปีรวมทั้งการเสียชีวิต 4 (NPSA 2011) อย่างไรก็ตามผู้ป่วยร่วมกัน 6628 มี 11 หลอด 414 ตำแหน่งจากเจ็ดการศึกษา, การวางผิดที่เกิดขึ้นใน 1.5% ภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญ (โรคปอดบวมหรือ pneumothorax) ใน 0.5% และความตายใน 0.27% (เทย์เลอร์, 2014) นำไปใช้กับการใช้งานหลอดสหราชอาณาจักร (275 000) (NPSA 2008) นี้จะถือเอา misplacements 3989, 1353 และ 732 pneumothoraces เสียชีวิต โดยเฉพาะความเสี่ยงของ pneumothorax placementrelated เป็น 0.38% ในผู้ป่วยที่ห้องไอซียู (Marderstein et al, 2004) แต่กลุ่มนี้
เป็นสัดส่วนที่มีความเสี่ยงจากการวางผิดที่ตามมา (32%) และความเสี่ยงของ pneumothorax เพิ่มขึ้นจาก 5% หลังจากที่ใส่ผิดที่เดียวถึง 36% หลังจากใช้เวลานานกว่าสาม misplacements (Marderstein et al, 2004) เมื่อได้รับการยกย่องเป็น misplacements เนื่องความเสี่ยงของการเพิ่มขึ้น pneumothorax จากเวลากลางวัน (4.7%) ที่จะคืน (16%) และ 67.8% ของ misplacements เกิดขึ้นเมื่อท่อช่วยหายใจหรือหายใจเป็นปัจจุบัน นี้จะสามารถลดลงได้โดยใช้ยืนยันเวลาจริงหรือตำแหน่งที่สองขั้นตอน (0.09% เทียบเท่ากับความเสี่ยงลดลงจาก 26.9% มาอยู่ที่ 3.3% ของผู้ที่มีตำแหน่ง intrabronchial) (Marderstein et al, 2004) หลังเกี่ยวข้องกับการวางท่อผ่านทางจมูกถึง 35 ซม. (30 ซม. ถ้าปาก) และไม่รวมตำแหน่งปอดโดยใช้
X-ray หรือ capnography แล้วถ้าปลอดภัยเสร็จสิ้นการจัดวางและยืนยันตำแหน่งว่าในกระเพาะอาหารที่มีความเป็นกรดด่างหรือ X-ray รวม canography กับค่า pH อย่างมีนัยสำคัญจะช่วยลดความล่าช้าในการให้อาหารและค่าใช้จ่ายเมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิมสองขั้นตอนการ X-ray (Roubenoff และ Ravich, 1989) แต่ 44% (ข้อมูลปัจจุบัน) จะต้องมีขั้นสุดท้าย X-ray อีกวิธีหนึ่งคือการติดตาม EM อนุญาตให้ใบจองของ pneumothorax และการยืนยันของตำแหน่งสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะมันมีระบุตำแหน่งปอด แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ตามมามันร่องรอย ซึ่งต่อมาได้รับการยืนยันที่จะเป็นอิสระเอกซเรย์กระเพาะอาหาร ปรากฏว่า มันติดตามได้ก่อน empt ปอดเสียหาย นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะข้อมูลอย่างเป็นทางการปรากฏ underreport ยุ่ง' ไม่เคย ' เหตุการณ์ ( อาจก่อให้เกิดอันตรายร้ายแรงน้อย ) มีเพียงรายงานเฉลี่ย 20 ต่อปี รวม 4 คน npsa , 2011 ) อย่างไรก็ตาม การ 6628 ผู้ป่วยมี 11 ท่านหลอดเจาะจากเจ็ดศึกษาน้อยที่เกิดขึ้นใน 1.5% ผลแทรกซ้อนที่สำคัญ ( โรคปอดบวมหรือปอด ) 0.5% และความตายในร้อยละ 0.27 ( เทย์เลอร์ , 2014 ) ใช้กับการใช้หลอด ( 275 , 000 ) ( npsa UK ,2551 ) นี้จะถือเอาการ 3989 misplacements 1278 , pneumothoraces และเสียชีวิตโดย . โดยเฉพาะ ความเสี่ยงของ placementrelated pneumothorax คือ 0.38 % ในผู้ป่วย ICU ( marderstein et al , 2004 ) ทั้งนี้ กลุ่ม
เป็นสัดส่วนที่ความเสี่ยงจากต่อมาทอดตลาด ( 32% ) และความเสี่ยงของปอดเพิ่มขึ้นจาก 5% หลังเดียวน้อย 36 % หลังจากกว่าสาม misplacements ( marderstein et al , 2004 ) เมื่อถือว่าเป็น misplacements ต่อเนื่อง เสี่ยงเพิ่มปอดจากกลางวัน ( ร้อยละ 4.7 ) กลางคืน ( 16% ) และ 67.8 % ของ misplacements เกิดขึ้นเมื่อคาท่อ หรือ การเจาะคออยู่นี้สามารถจะลดลงโดยเฉพาะการยืนยันแบบเรียลไทม์หรือสองตำแหน่ง ( 0.09 % ความเสี่ยงเทียบเท่ากับการลดมากจากร้อยละ 3.3 % ของผู้ที่มีตำแหน่ง intrabronchial ) ( marderstein et al , 2004 ) หลังมีการวางท่อผ่านจมูกถึง 35 ซม. ( 30 ซม. ถ้าช่องปาก ) และไม่รวมการใช้เอกซเรย์ปอด
หรือ capnography แล้วว่าปลอดภัยการจัดวางและยืนยันในการ pH หรือเอกซเรย์ รวม canography pH จะลดความล่าช้าที่จะให้อาหารและค่าใช้จ่ายเมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิม ( และรังสี roubenoff ravich , 1989 ) แต่ 44 % ( ข้อมูลปัจจุบัน ) จะต้องเอกซเรย์ สุดท้าย อีกวิธีหนึ่งคือ เอ็มติดตามให้ใบจองของปอดและการยืนยัน
ตำแหน่งสุดท้าย