ความเสี่ยงของโรค มีความเสี่ยงต่อโรค

ความเสี่ยงของโรค มีความเสี่ยงต่อโรคความดันโลหิตสูง ยิ่งดื่มมากยิ่งสูงมาก เมื่อความดันโลหิตสูงก็เป็นปัจจัยเสี่ยงทำให้เกิดโรคหัวใจ โรคหลอดเลือดในสมอง(เครื่องดื่มแอลกอฮอล์, บุหรี่ หรือนิโคติน จะไปกระตุ้นหัวใจ ให้มีการทำงานหนักมากขึ้นและมีส่วนทำให้ลด HDL-C ในเลือด รวมไปถึงการลดลงของอัตราการใช้ออกซิเจนสูงสุด)

โปรแกรมการออกกำลังกายตามหลัก Fitt
จุดประสงค์ เพื่อเสริมสร้างความแข็งแรง เพิ่มอัตราการใช้ออกซิเจนสูงสุด

เราจะนำนำให้ออกกำลังกายแบบใช้ออกซิเจน (Aerobic Exercise) เป็นการออกกำลังกายที่ทำให้ร่างกายเพิ่มพูนความสามารถสูงสุดในการรับออกซิเจนทำให้ได้บริหารปอด หัวใจและกล้ามเนื้อเป็นเวลานานพอที่จะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่เป็นประโยชน์ขึ้นต่อร่างกายด้วยความเร็วต่ำหรือปานกลาง ในระยะเวลาอย่างน้อย 15 นาทีขึ้นไป การออกกำลังกายแบบแอโรบิกนับว่าเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพมากที่สุด จะเป็นการออกกำลังกายชนิดใดก็ได้ที่จะกระตุ้นให้หัวใจและปอดต้องทำงานมากขึ้นถึงจุดจุดหนึ่ง และด้วยระยะเวลาหนึ่งซึ่งนานพอที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย เช่น ว่ายน้ำ วิ่ง ขี่จักรยาน เดินเร็ว เต้นรำแอโรบิก กรรเชียงเรือ กระโดดเชือก เป็นต้น คำว่า “แอโรบิก” ถูกนำมาใช้ในการออกกำลังกายเมื่อปี ค.ศ. 1968 โดยนายแพทย์คูเปอร์ (Kenneth H. Cooper) และคณะ นายแพทย์คูเปอร์ได้เขียนหนังสือขึ้นเล่มหนึ่งชื่อ “Aerobic” ซึ่งได้รับความสนใจมากในระยะนั้น การออกกำลังกายแบบแอโรบิกนั้นร่างกายจะทำงานอย่างต่อเนื่องช้าๆ เป็นเวลานาน และใช้ระยะทางไกล โดยยึดหลัก “FITT” เช่นกัน ดังนี้

F = Frequency ความถี่ของการฝึก 2-3 วันต่อสัปดาห์

I = Intensity ความเข้มของการฝึก 70-85 เปอร์เซ็นต์ของ HRmax

T = Time ระยะเวลาของการฝึกแต่ละครั้ง 15-60 นาที หรือมากกว่า

T = Type ชนิดของกิจกรรมที่ใช้ เช่น ว่ายน้ำ วิ่งเหยาะ เดินเร็ว เต้นรำแอโรบิก ขี่จักรยาน กระโดดเชือก ยกน้ำหนักแบบแอโรบิก เป็นต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเสี่ยงของโรคมีความเสี่ยงต่อโรคความดันโลหิตสูงยิ่งดื่มมากยิ่งสูงมากเมื่อความดันโลหิตสูงก็เป็นปัจจัยเสี่ยงทำให้เกิดโรคหัวใจโรคหลอดเลือดในสมอง (เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ บุหรี่หรือนิโคตินจะไปกระตุ้นหัวใจให้มีการทำงานหนักมากขึ้นและมีส่วนทำให้ลดรวมไปถึงการลดลงของอัตราการใช้ออกซิเจนสูงสุดในเลือด HDL-C)โปรแกรมการออกกำลังกายตามหลัก Fittจุดประสงค์เพื่อเสริมสร้างความแข็งแรงเพิ่มอัตราการใช้ออกซิเจนสูงสุดเราจะนำนำให้ออกกำลังกายแบบใช้ออกซิเจน (Aerobic Exercise) เป็นการออกกำลังกายที่ทำให้ร่างกายเพิ่มพูนความสามารถสูงสุดในการรับออกซิเจนทำให้ได้บริหารปอด หัวใจและกล้ามเนื้อเป็นเวลานานพอที่จะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่เป็นประโยชน์ขึ้นต่อร่างกายด้วยความเร็วต่ำหรือปานกลาง ในระยะเวลาอย่างน้อย 15 นาทีขึ้นไป การออกกำลังกายแบบแอโรบิกนับว่าเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพมากที่สุด จะเป็นการออกกำลังกายชนิดใดก็ได้ที่จะกระตุ้นให้หัวใจและปอดต้องทำงานมากขึ้นถึงจุดจุดหนึ่ง และด้วยระยะเวลาหนึ่งซึ่งนานพอที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย เช่น ว่ายน้ำ วิ่ง ขี่จักรยาน เดินเร็ว เต้นรำแอโรบิก กรรเชียงเรือ กระโดดเชือก เป็นต้น คำว่า “แอโรบิก” ถูกนำมาใช้ในการออกกำลังกายเมื่อปี ค.ศ. 1968 โดยนายแพทย์คูเปอร์ (Kenneth H. Cooper) และคณะ นายแพทย์คูเปอร์ได้เขียนหนังสือขึ้นเล่มหนึ่งชื่อ “Aerobic” ซึ่งได้รับความสนใจมากในระยะนั้น การออกกำลังกายแบบแอโรบิกนั้นร่างกายจะทำงานอย่างต่อเนื่องช้าๆ เป็นเวลานาน และใช้ระยะทางไกล โดยยึดหลัก “FITT” เช่นกัน ดังนี้F =ความถี่ 2-3 ความถี่ของการฝึกวันต่อสัปดาห์ฉัน =ความเข้มความเข้มของการฝึก 70-85 เปอร์เซ็นต์ของ HRmaxT =เวลาระยะเวลาของการฝึกแต่ละครั้ง 15-60 นาทีหรือมากกว่าT =ชนิดชนิดของกิจกรรมที่ใช้เช่นว่ายน้ำวิ่งเหยาะเดินเร็วเต้นรำแอโรบิกขี่จักรยานกระโดดเชือกยกน้ำหนักแบบแอโรบิกเป็นต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเสี่ยงของโรคมีความเสี่ยงต่อโรคความดันโลหิตสูงยิ่งดื่มมากยิ่งสูงมากเมื่อความดันโลหิตสูงก็เป็นปัจจัยเสี่ยงทำให้เกิดโรคหัวใจ ( เครื่องดื่มแอลกอฮอล์โรคหลอดเลือดในสมอง ,บุหรี่หรือนิโคตินจะไปกระตุ้นหัวใจให้มีการทำงานหนักมากขึ้นและมีส่วนทำให้ลด HDL-C ในเลือดรวมไปถึงการลดลงของอัตราการใช้ออกซิเจนสูงสุด )


โปรแกรมการออกกำลังกายตามหลักฟิตจุดประสงค์เพื่อเสริมสร้างความแข็งแรงเพิ่มอัตราการใช้ออกซิเจนสูงสุด

เราจะนำนำให้ออกกำลังกายแบบใช้ออกซิเจน ( แอโรบิก ) เป็นการออกกำลังกายที่ทำให้ร่างกายเพิ่มพูนความสามารถสูงสุดในการรับออกซิเจนทำให้ได้บริหารปอดในระยะเวลาอย่างน้อย 15 นาทีขึ้นไปการออกกำลังกายแบบแอโรบิกนับว่าเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพมากที่สุดจะเป็นการออกกำลังกายชนิดใดก็ได้ที่จะกระตุ้นให้หัวใจและปอดต้องทำงานมากขึ้นถึงจุดจุดหนึ่งเช่นว่ายน้ำวิ่งขี่จักรยานเดินเร็วเต้นรำแอโรบิกกรรเชียงเรือกระโดดเชือกเป็นต้นคำว่า " แอโรบิก " ถูกนำมาใช้ในการออกกำลังกายเมื่อปีค .ศ . 1968 โดยนายแพทย์คูเปอร์ ( Kenneth H .คูเปอร์ ) และคณะนายแพทย์คูเปอร์ได้เขียนหนังสือขึ้นเล่มหนึ่งชื่อ " แอโรบิก " ซึ่งได้รับความสนใจมากในระยะนั้นการออกกำลังกายแบบแอโรบิกนั้นร่างกายจะทำงานอย่างต่อเนื่องช้าๆเป็นเวลานานและใช้ระยะทางไกลโดยยึดหลัก " ฟิต "ดังนี้

F = ความถี่ความถี่ของการฝึก 2-3 วันต่อสัปดาห์

ผม = ความเข้มความเข้มของการฝึก 70-85 เปอร์เซ็นต์ของ hrmax

t = เวลาระยะเวลาของการฝึกแต่ละครั้ง 15-60 นาทีหรือมากกว่า

T = ประเภทชนิดของกิจกรรมที่ใช้เช่นว่ายน้ำวิ่งเหยาะเดินเร็วเต้นรำแอโรบิกขี่จักรยานกระโดดเชือกยกน้ำหนักแบบแอโรบิกเป็นต้น