The phenolic acids isolated from ra

The phenolic acids isolated from raw and boiled tubers were
primarily chlorogenic and gallic acid and together they constituted
more than 99% of the total phenolic acids content (data not
shown). According to Mattila and Hellström (2007) chlorogenic
acid, caffeic acid and an unidentified acid were the major phenolic
acids in Jerusalem artichoke tubers. Tchoné et al. (2006) also found
salicylic acid, in addition to chlorogenic acid, as the most dominating
phenolics in Jerusalem artichoke tubers. As both chlorogenic
acid and gallic acid can form dark-coloured complexes with iron
due to their o-diphenolic structure, we used the content of these
two phenolic acids as an indicator of the after-cooking darkening
potential of Jerusalem artichoke tubers. Raw tubers had phenolic
acid contents between 38.1 and 57.0 mg/100 g DM in the autumn
and 21.0 and 27.4 mg/100 g DM in the spring (Table 3). There were
no significant differences (p > 0.05) between varieties in contents
of phenolic acids.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีกรดฟีนอที่แยกต่างหากจากวัตถุดิบ และต้ม tubers
หลัก chlorogenic และกรด gallic และกันพวกเขาทะลัก
มากกว่า 99% ของเนื้อหาทั้งหมดกรดฟีนอ (ข้อมูลไม่
แสดง) ตาม Mattila และ Hellström (2007) chlorogenic
กรด กรด caffeic และกรดที่ไม่ถูกหลักฟีนอ
กรดใน tubers แก่น Tchoné et al. (2006) นอกจากนี้ยัง พบ
กรดซาลิไซลิ นอกจากกรด chlorogenic เป็นพลังอำนาจเหนือสุด
phenolics ใน tubers แก่น เป็น chlorogenic ทั้ง
กรดและกรด gallic สามารถฟอร์มคอมเพล็กซ์สีดำพร้อมเหล็ก
เนื่องจากโครงสร้าง o diphenolic เราใช้เนื้อหาเหล่านี้
กรดฟีนอสองเป็นตัวบ่งชี้ของอาหารหลังจาก darkening ที่
ศักยภาพของ tubers แก่น Tubers ดิบมีฟีนอ
เนื้อหากรดระหว่าง 38.1 57.0 mg/100 g DM ในฤดูใบไม้ร่วง
และ 21.0 และ 27.4 mg/100 g DM ในฤดูใบไม้ผลิ (ตาราง 3) มี
ไม่แตกต่างกัน (p > 0.05) ระหว่างพันธุ์ในเนื้อหา
กรดฟินอลิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรดฟีนอลที่แยกได้จากหัวสดและต้มเป็น
หลัก chlorogenic และฝรั่งเศสกรดและร่วมกันพวกเขาประกอบด้วย
มากกว่า 99% จากทั้งหมดเนื้อหากรดฟีนอล (ข้อมูลไม่
แสดง) ตามที่ Mattila และHellström (2007) chlorogenic
กรดกรด caffeic และไม่ปรากฏชื่อเป็นกรดฟีนอลที่สำคัญ
กรดในหัวเยรูซาเล็มอาติโช๊ค Tchonéตอัล (2006) นอกจากนี้ยังพบ
กรดซาลิไซลินอกเหนือไปจากกรดที่ครอบครองมากที่สุด
ฟีนอลในกรุงเยรูซาเล็มอาติโช๊คหัว ขณะที่ทั้งสอง chlorogenic
กรดและฝรั่งเศสกรดสามารถสร้างคอมเพล็กซ์สีเข้มด้วยเหล็ก
เนื่องจากโครงสร้าง o-diphenolic พวกเขาที่เราใช้เนื้อหาเหล่านี้
สองกรดฟีนอลเป็นตัวบ่งชี้ของการปรุงอาหารหลังจากมืด
ศักยภาพของหัวเยรูซาเล็มอาติโช๊ค หัวดิบมีฟีนอล
กรดเนื้อหาระหว่าง 38.1 และ 57.0 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม DM ในฤดูใบไม้ร่วง
และ 21.0 และ 27.4 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม DM ในฤดูใบไม้ผลิ (ตารางที่ 3) มี
ไม่แตกต่างกัน (p> 0.05) ระหว่างพันธุ์ในเนื้อหา
ของกรดฟีนอล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรดฟีโนลิก ที่แยกได้จากดิบและต้ม อ้อม
หลักและ chlorogenic เพิ่มขึ้นและร่วมกันพวกเขา constituted
มากกว่า 99 % ของทั้งหมด กรดฟีโนลิก เนื้อหา ( ข้อมูลไม่
แสดง ) ตาม mattila และ hellstr ö m ( 2007 ) และกรด Caffeic กรด chlorogenic
, กรดที่เป็นกรดฟีนอล
หลักในแก่นตะวันหัว tchon é et al . ( 2006 ) นอกจากนี้ยังพบ
กรด salicylic และ chlorogenic acid เป็นสุด dominating
โพลีฟีนอลในแก่นตะวันหัว เป็นกรด chlorogenic กรดแกลลิคและสามารถรูปแบบเชิงซ้อน

เนื่องจากสีเข้มกับเหล็กโครงสร้าง o-diphenolic ของพวกเขา เราใช้ เนื้อหาเหล่านี้
2 ฟีโนลิก กรดเป็นตัวบ่งชี้ของหลังจากการปรุงอาหาร darkening
ศักยภาพของแก่นตะวันหัว ดิบและมีฟีนอล
ปริมาณกรดระหว่าง 38.1 57.0 มิลลิกรัม / 100 กรัม และแห้งในฤดูใบไม้ร่วง
21.0 และ 0.06 มิลลิกรัมต่อลิตรและ DM 100 กรัมในฤดูใบไม้ผลิ ( ตารางที่ 3 ) มี
ไม่มีความแตกต่างกัน ( p > 0.05 ) ระหว่างพันธุ์ในเนื้อหา
ฟีโนลิก กรด