Now in a certain place there lived

Now in a certain place there lived a Brahman named Haridatta. He was a farmer, but poor was the return his labour brought him. One day, at the end of the hot hours, the Brahman, overcome by the heat, lay down under the shadow of a tree to have a doze. Suddenly he saw a great hooded snake creeping out of an ant-hill near at hand. So he thought to himself, "Sure this is the guardian deity of the field, and I have not ever worshipped it. That's why my farming is in vain. I will at once go and pay my respects to it."

When he had made up his mind, he got some milk, poured it into a bowl, and went to the ant-hill, and said aloud: "O Guardian of this Field! all this while I did not know that you dwelt here. That is why I have not yet paid my respects to you; pray forgive me." And he laid the milk down and went to his house. Next morning he came and looked, and he saw a gold denar in the bowl, and from that time onward every day the same thing occurred he gave milk to the serpent and found a gold denar.

One day the Brahman had to go to the village, and so he ordered his son to take the milk to the ant-hill. The son brought the milk, put it down, and went back home. Next day he went again and found a denar, so he thought to himself: "This ant-hill is surely full of golden denars; I'll kill the serpent, and take them all for myself." So next day, while he was giving the milk to the serpent, the Brahman's son struck it on the head with a cudgel. But the serpent escaped death by the will of fate, and in a rage bit the Brahman's son with its sharp fangs, and he fell down dead at once. His people raised him a funeral pyre not far from the field and burnt him to ashes.

Two days afterwards his father came back, and when he learnt his son's fate he grieved and mourned. But after a time, he took the bowl of milk, went to the ant-hill, and praised the serpent with a loud voice. After a long, long time the serpent appeared, but only with its head out of the opening of the ant-hill, and spoke to the Brahman: "'Tis greed that brings you here, and makes you even forget the loss of your son. From this time forward friendship between us is impossible. Your son struck me in youthful ignorance, and I have bitten him to death. How can I forget the blow with the cudgel? And how can you forget the pain and grief at the loss of your son?" So speaking, it gave the Brahman a costly pearl and disappeared. But before it went away it said: "Come back no more." The Brahman took the pearl, and went back home, cursing the folly of his son.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ ในบางมีอาศัย Brahman ที่ชื่อ Haridatta เขาเป็นเกษตรกร แต่ยากจนแรงงานของเขานำเขากลับมา วันหนึ่ง ที่จุดสิ้นสุดของชั่วโมงร้อน Brahman เอาชนะ ด้วยความร้อน วางภายใต้เงาของต้นไม้ให้ doze ทันใดนั้นเขาเห็นงูหมวกขาวดีหนีออกจากตัวมดฮิลล์ใกล้มือ เขาคิดว่า ตนเอง "แน่ใจว่า เป็นพระผู้ปกครองของฟิลด์ และฉันมีไม่เคยบูชาก็ จึงนาของฉันจะสู้ ฉันจะกันไป และจ่ายประการฉันนั้น"เมื่อเขามีขึ้นจิตใจของเขา เขามีนมบาง poured ในชาม ไปเขามด และออกเสียงว่า: "O ผู้ปกครองของฟิลด์นี้ ทั้งหมดในขณะนี้ผมไม่รู้ว่า คุณอาศัยอยู่ที่นี่ นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่ได้ยังชำระประการของฉันคุณ อธิษฐานยกโทษให้ฉันด้วย" และเขาวางนม และไปบ้านของเขา เช้าวันถัดไปเขามา และ มอง และเขาเห็น denar ทองในถ้วย และต่อจากนั้น ทุกวันเหมือนเกิดเขานมให้พญานาค และพบ denar ทองวันหนึ่งมี Brahman ที่ไปหมู่บ้าน และให้ เขาสั่งบุตรนำนมมดฮิลล์ บุตรนำนม วางลง และก็กลับบ้าน วันถัดไปเขาไปอีกครั้ง และพบ denar ดังนั้นเขาคิดว่า ตนเอง: "มดฮิลล์นี้จึงย่อม denars ทอง ฉันจะฆ่าพญานาค และพาตัวเอง " ดังนั้นวันถัดไป ในขณะที่เขามีให้นมถึงพญานาค ลูกชายของ Brahman หลงมันหัวกับ cudgel เป็น แต่พญานาคหนีตาย โดยของโชคชะตา และโทสะบิตของ Brahman ลูกเขี้ยวคม และลดลงมือเขาตายลงครั้ง คนเขายกเขาเมรุไม่ไกลจากฟิลด์ และเผาเขาเพื่อขี้เถ้าหลังจากนั้น 2 วันพ่อกลับมา และเมื่อเขาเรียนรู้ชะตากรรมบุตรชายของ เขา grieved และ mourned แต่หลังจากเวลา เขาเอาชามนม ไปมดฮิลล์ และยกย่องพญานาคเสียง ยาว นานเวลาพญานาค ปรากฏ แต่ ด้วยความใหญ่เปิดมดฮิลล์ และได้พูดกับ Brahman ที่: "'Tis ความโลภที่นำคุณที่นี่ และทำให้คุณลืมได้สูญเสียลูกชายของคุณ จากนี้ ไปข้างหน้ามิตรภาพระหว่างเราเป็นไปไม่ได้ ลูกชายของคุณหลงฉันในไม่รู้อ่อนเยาว์ และฉันได้กัดเขาตาย วิธีสามารถฉันลืมเป่ากับ cudgel และวิธีสามารถลืมความเจ็บปวดและความเศร้าโศกในการสูญเสียลูกชายของคุณ" ดังนั้นพูด มันให้ Brahman ที่เพิร์ลราคาแพง และหายไป แต่ ก่อนมันออกไปได้กล่าวว่า: "กลับมาอีกไม่" Brahman ที่เอาไข่มุก และก็กลับบ้าน cursing หลังของบุตรชาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้ในสถานที่หนึ่งอาศัยอยู่ที่นั่นพราหมณ์ชื่อ Haridatta เขาเป็นเกษตรกร แต่ยากจนเป็นผลตอบแทนแรงงานของเขาทำให้เขา วันหนึ่งในตอนท้ายของชั่วโมงร้อน, พราหมณ์เอาชนะด้วยความร้อนวางภายใต้ร่มเงาของต้นไม้ที่จะมีเคลิ้ม ทันใดนั้นเขาเห็นงูคลุมด้วยผ้าที่ดีคืบคลานออกมาจากมดเนินเขาใกล้ที่อยู่ในมือ ดังนั้นเขาจึงคิดกับตัวเอง "แน่นอนนี่คือเทพผู้ปกครองของสนามและผมยังไม่เคยบูชามัน. นั่นเป็นเหตุผลที่การเลี้ยงของฉันอยู่ในไร้สาระ. ผมในครั้งเดียวจะไปแสดงความเคารพของฉันไป." เมื่อเขาได้ทำ จิตใจของเขาเขามีนมบางส่วนเทลงในชามและไปมดเนินเขาและพูดออกมาดัง ๆ !. "โอการ์เดียนของสนามนี้ทั้งหมดในขณะนี้ผมไม่ทราบว่าคุณอาศัยอยู่ที่นี่นั่นคือเหตุผลที่ผม ยังไม่ได้จ่ายเงินประการของฉันกับคุณ; อธิษฐานยกโทษให้ฉัน ". และเขาวางนมลงและเดินไปที่บ้านของเขา เช้าวันรุ่งขึ้นเขาก็มาดูและเขาเห็นดีนาร์ทองในชามและจากนั้นเป็นต้นมาทุกวันสิ่งเดียวกันที่เกิดขึ้นเขาให้นมงูและพบดีนาร์ทอง. วันหนึ่งพราหมณ์ได้ไปที่หมู่บ้าน และเพื่อให้เขาสั่งให้ลูกชายของเขาที่จะใช้นมมดเนินเขา ลูกชายนำนมใส่มันลงและเดินกลับบ้าน วันรุ่งขึ้นเขาไปอีกครั้งและพบว่าดีนาร์เขาจึงคิดกับตัวเอง ". นี้มดเนินเขาที่เต็มไปด้วยแน่นอนของ Denars ทอง; ฉันจะฆ่างูและใช้พวกเขาทั้งหมดเพื่อตัวเอง" ดังนั้นวันรุ่งขึ้นขณะที่เขากำลังให้นมแก่งูว่าลูกชายของพราหมณ์หลงบนศีรษะด้วยตะบอง แต่งูหนีตายโดยความประสงค์ของชะตากรรมและในความโกรธกัดลูกชายของพราหมณ์ด้วยคมเขี้ยวของตนและเขาก็ล้มลงตายในครั้งเดียว คนของเขาเขายกเมรุเผาศพอยู่ไม่ไกลจากสนามและถูกเผาไหม้เป็นเถ้าถ่านเขา. สองวันหลังจากนั้นพ่อของเขากลับมาและเมื่อเขาเรียนรู้ชะตากรรมของลูกชายของเขาที่เขาเสียใจและอาลัย แต่หลังจากที่เวลาเขาเอาชามนมไปมดเนินเขาและยกย่องงูด้วยเสียงอันดัง หลังจากระยะเวลานานงูปรากฏ แต่ด้วยหัวของมันออกมาจากการเปิดตัวของมดเนินเขาและพูดกับพราหมณ์: "ความโลภของพ่อที่จะนำคุณมาที่นี่และทำให้คุณลืมการสูญเสียของลูกชายของคุณ . จากเวลานี้ไปข้างหน้ามิตรภาพระหว่างเราเป็นไปไม่ได้. ลูกชายของคุณหลงฉันในความไม่รู้อ่อนเยาว์และฉันได้กัดเขาไปสู่ความตาย. ฉันจะลืมระเบิดที่มีตะบองหรือไม่และวิธีการที่คุณสามารถลืมความเจ็บปวดและความเศร้าโศกที่สูญเสียของ ลูกชายของคุณ? " ดังนั้นการพูดมันทำให้พราหมณ์มุกค่าใช้จ่ายและหายไป แต่ก่อนที่จะกลับออกไปก็กล่าวว่า "กลับมาไม่มาก." พราหมณ์เอามุกและเดินกลับบ้านด่าโง่เขลาของลูกชายของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้ในบางสถานที่มี อยู่ พราหมณ์ชื่อ haridatta . เขาเป็นชาวนา แต่ที่น่าสงสารคือผลตอบแทนแรงงานของเขา พาเขากลับมา วันหนึ่ง ในตอนท้ายของชั่วโมง , จาพราหมณ์เอาชนะโดยความร้อน วางใต้เงาของต้นไม้มีเคลิ้ม . ทันใดนั้นเขาเห็นงูเลื้อยออกมาจากผ้ายืดมากมดฮิลล์ใกล้มือ เขาคิดกับตัวเอง" แน่ใจนะว่าเป็นเทพผู้พิทักษ์ของฟิลด์และฉันไม่เคยบูชามัน นั่นเป็นเหตุผลที่ฟาร์มของฉันในการเรียน ฉันจะพร้อมกันไปเคารพมัน "

เมื่อเขาได้ตัดสินใจแล้ว เขาเอานมเทใส่ชาม แล้วก็ไปมดฮิลล์ และพูดออกมาดังๆ " O ผู้ปกครองของเขตนี้ ทั้งหมดนี้ในขณะที่ฉันยังไม่รู้ว่าเธออาศัยอยู่ที่นี่