In law, a minor is a person under a

In law, a minor is a person under a certain age—usually the age of majority—which legally demarcates childhood from adulthood. The age of majority depends upon jurisdiction and application, but is generally 18. Minor may also be used in contexts unconnected to the overall age of majority. For example, the drinking age in the United States is usually 21, and people below this age are sometimes called minors in the context of alcohol law even if they are older than 18.[1][2] The term underage often refers to those under the age of majority, but may also refer to persons under a certain age limit, such as the drinking age, smoking age, age of consent, marriageable age, driving age, voting age, etc. These age limits are often different from the age of majority.

The concept of minor is not sharply defined in most jurisdictions. The ages of criminal responsibility and consent, the age at which school attendance is no longer obligatory, the age at which legally binding contracts can be entered into, and so on, may be different.

In many countries, including Australia, India, Philippines, Brazil, Croatia, and Colombia, a minor is defined as a person under the age of 18. In the United States, where the age of majority is set by the individual states, minor usually refers to someone under the age of 18, but can in some states be used in certain areas (such as casino gambling, handgun ownership and the consuming of alcohol) to define someone under the age of 21. In the criminal justice system in some places, "minor" is not entirely consistent, as a minor may be tried and punished for a crime either as a "juvenile" or, usually only for "extremely serious crimes" such as murder, as an "adult".[3]

In Japan, Taiwan and Thailand, a minor is a person under 20 years of age. In New Zealand law, the age of majority is 20 years of age as well,[4] but most of the rights of adulthood are assumed at lower ages: for example, entering into contracts and having a will are legally possible at age 15

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกฎหมาย ผู้เยาว์คือ บุคคลอายุบาง — อายุส่วนใหญ่มักจะ — ซึ่งกฎหมายแบ่งแยกวัยเด็กจากผู้ใหญ่ อายุส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับเขตอำนาจศาลและการประยุกต์ใช้ แต่โดยทั่วไป 18 ยังอาจใช้รองในบริบทกับอายุโดยรวมของส่วนใหญ่ เช่น อายุดื่มในไทยปกติ 21 และท่านอายุนี้บางครั้งเรียกว่าผู้เยาว์ในบริบทของกฎหมายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แม้ว่าจะอายุเกิน 18 [1] [2]นิติภาวะระยะมักจะหมายถึงคนอายุส่วนใหญ่ แต่อาจหมายถึงคนใต้อายุจำกัด ดื่มอายุ อายุสูบบุหรี่ ได้รับการยินยอมอายุ อายุแต่งงาน ขับรถอายุ เสียงอายุ ฯลฯ จำกัดอายุเหล่านี้มักแตกต่างจากการบรรลุนิติภาวะคมชัดไม่มีกำหนดแนวคิดของรองประเทศส่วนใหญ่ อายุความคดีอาญารับผิดชอบ และยินยอม การอายุซึ่งโรงเรียนเข้าร่วมประชุมจะไม่บังคับ อายุที่ซึ่งผูกพันตามสัญญาสามารถป้อนเข้า และอื่น ๆ อาจแตกต่างกันIn many countries, including Australia, India, Philippines, Brazil, Croatia, and Colombia, a minor is defined as a person under the age of 18. In the United States, where the age of majority is set by the individual states, minor usually refers to someone under the age of 18, but can in some states be used in certain areas (such as casino gambling, handgun ownership and the consuming of alcohol) to define someone under the age of 21. In the criminal justice system in some places, "minor" is not entirely consistent, as a minor may be tried and punished for a crime either as a "juvenile" or, usually only for "extremely serious crimes" such as murder, as an "adult".[3]In Japan, Taiwan and Thailand, a minor is a person under 20 years of age. In New Zealand law, the age of majority is 20 years of age as well,[4] but most of the rights of adulthood are assumed at lower ages: for example, entering into contracts and having a will are legally possible at age 15

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกฎหมาย, รองลงมาเป็นคนหนึ่งอายุมักจะอายุภายใต้ส่วนใหญ่ที่ถูกต้องตามกฎหมาย demarcates ในวัยเด็กจากวัย อายุของคนส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับเขตอำนาจและการประยุกต์ใช้ แต่โดยทั่วไป 18. ไมเนอร์นอกจากนี้ยังอาจถูกนำมาใช้ในบริบทที่ไม่เกี่ยวกับอายุโดยรวมของคนส่วนใหญ่ ยกตัวอย่างเช่นการดื่มอายุในประเทศสหรัฐอเมริกาโดยปกติจะเป็น 21 และคนที่อายุต่ำกว่านี้บางครั้งเรียกว่าผู้เยาว์ในบริบทของกฎหมายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แม้ว่าพวกเขาจะมีอายุมากกว่า 18 [1] [2] ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะระยะมักจะหมายถึงพวกที่อายุของคนส่วนใหญ่ภายใต้ แต่ยังอาจหมายถึงบุคคลที่อยู่ภายใต้ข้อ จำกัด บางกลุ่มอายุเช่นอายุดื่มอายุบุหรี่, Age of Consent อายุสมรสอายุขับขี่โหวตอายุ ฯลฯ เหล่านี้ จำกัด อายุมักจะแตกต่างจากอายุของคนส่วนใหญ่.

แนวคิดของเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ได้ถูกกำหนดขึ้นอย่างรวดเร็วในศาล ยุคของความรับผิดชอบต่อความผิดทางอาญาและยินยอม, อายุที่เข้าร่วมประชุมโรงเรียนจะไม่บังคับอายุที่สัญญาผูกพันตามกฎหมายสามารถป้อนลงและอื่น ๆ อาจจะแตกต่างกัน.

ในหลายประเทศรวมทั้งออสเตรเลีย, อินเดีย, ฟิลิปปินส์ บราซิล, โครเอเชียและโคลัมเบียผู้เยาว์ถูกกำหนดให้เป็นคนอายุ 18 ในสหรัฐอเมริกาที่อายุของคนส่วนใหญ่ถูกกำหนดโดยแต่ละรัฐที่อยู่ภายใต้รองมักจะหมายถึงคนที่อายุต่ำกว่า 18 ปี แต่สามารถ ในบางรัฐนำมาใช้ในบางพื้นที่ (เช่นการเล่นการพนันคาสิโน, เป็นเจ้าของปืนและเสียของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์) เพื่อกำหนดคนที่มีอายุต่ำกว่า 21 ปีในระบบยุติธรรมทางอาญาในบางสถานที่ "ผู้เยาว์" ไม่สอดคล้องทั้งหมดเป็น เล็ก ๆ น้อย ๆ อาจจะพยายามและลงโทษสำหรับความผิดทางอาญาไม่ว่าจะเป็น "เด็กและเยาวชน" หรือมักจะมีเพียงสำหรับ "อาชญากรรมที่ร้ายแรงมาก" เช่นการฆาตกรรมเป็น "ผู้ใหญ่". [3]

ในประเทศญี่ปุ่นไต้หวันและประเทศไทยรองลงมาเป็นคน ภายใต้อายุ 20 ปี ในกฎหมายนิวซีแลนด์อายุของคนส่วนใหญ่คืออายุ 20 ปีเช่นกัน [4] แต่ส่วนมากของสิทธิของผู้ใหญ่จะถือว่าที่อายุต่ำ: ยกตัวอย่างเช่นการทำสัญญาและมีความประสงค์ถูกต้องตามกฎหมายที่เป็นไปได้ตอนอายุ 15

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกฎหมายที่เป็นผู้เยาว์คือบุคคลอายุต่ำกว่าหนึ่งมักจะอายุส่วนใหญ่ที่ถูกต้องตามกฎหมาย demarcates วัยเด็กจากผู้ใหญ่ อายุส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับสังกัดและโปรแกรม แต่โดยทั่วไป 18 น้อย อาจจะใช้ในบริบทที่ไม่เกี่ยวเนื่องกับอายุโดยรวมของเสียงข้างมาก ตัวอย่างเช่น ดื่มอายุในสหรัฐอเมริกามัก 21 และคนด้านล่าง วัยนี้บางครั้งเรียกว่าผู้เยาว์ในบริบทของกฎหมายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แม้ว่าพวกเขาจะอายุมากกว่า 18 [ 1 ] [ 2 ] ในระยะไม่ถึงมักจะหมายถึงผู้ที่อายุน้อยกว่า ส่วนใหญ่ แต่อาจหมายถึงบุคคลภายใต้ จำกัดอายุบางอย่าง เช่น ดื่มสุรา อายุ การสูบบุหรี่ อายุยินยอม อาทิตย์ กำลังเอก ขับรถอายุการ จำกัด อายุ ฯลฯ เหล่านี้มักจะแตกต่างจากยุคของเสียงข้างมากแนวคิดของผู้เยาว์ไม่ได้กำหนดอย่างรวดเร็วในเขตอำนาจศาลส่วนใหญ่ อายุของความรับผิดชอบทางอาญาและยินยอม อายุที่เข้าเรียนโรงเรียนไม่บังคับ อายุที่กฎหมายผูกพันสัญญาสามารถป้อนลงใน และอื่น ๆที่อาจจะแตกต่างกันในหลายประเทศ ได้แก่ ออสเตรเลีย , อินเดีย , ฟิลิปปินส์ , บราซิล , โครเอเชีย และ โคลัมเบีย ผู้เยาว์จะหมายถึงบุคคลอายุต่ำกว่า 18 ปี ในสหรัฐอเมริกาที่อายุส่วนใหญ่กำหนดโดยแต่ละรัฐ ผู้เยาว์มักจะหมายถึงคนที่อายุน้อยกว่า 18 ปี แต่ในบางรัฐจะใช้ในบางพื้นที่ ( เช่นการพนันคาสิโน , ปืนพกกรรมสิทธิ์และการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ) หาคนอายุ 21 ในระบบความยุติธรรมทางอาญาในบางสถานที่ " เล็กน้อย " ไม่สอดคล้องกันทั้งหมด เป็นเด็กอาจจะลองและลงโทษอาชญากรรม ไม่ว่าจะเป็น " เด็กและเยาวชน " หรือ มักจะมีเพียง " อาชญากรรมร้ายแรงมาก " เช่น ฆาตกรรม เป็น " ผู้ใหญ่ " [ 2 ]ในญี่ปุ่น ไต้หวัน และไทย รองคือบุคคลต่ำกว่า 20 ปีอายุ กฎหมายนิวซีแลนด์ อายุ 20 ปี ส่วนใหญ่อายุเช่นกัน [ 4 ] แต่ส่วนใหญ่ของสิทธิของผู้ที่อายุกว่าสมมติตัวอย่างเช่น ป้อนลงในสัญญา และมีจะเป็นไปได้ตามกฎหมายตอนอายุ 15