The Tibetan people (Tibetan: བོད་པ་

The Tibetan people (Tibetan: བོད་པ་) are an ethnic group that is native to Tibet. They number an estimate of 7.8 million. Significant Tibetan minorities also live outside of Tibet Autonomous Region (TAR) in China, and in India, Nepal, and Bhutan.

Tibetans speak the Tibetic languages, many varieties of which are mutually unintelligible. They belong to the Tibeto-Burman languages. The traditional, or mythological, explanation of the Tibetan people's origin is that they are the descendants of the human Pha Trelgen Changchup Sempa and rock ogress Ma Drag Sinmo. It is thought that most of the Tibeto-Burman-speakers in Southwest China, including the Tibetans, are direct descendants from the ancient Qiang.[5] Most Tibetans practice Tibetan Buddhism, though some observe the indigenous Bön religion and there is a small Muslim minority. Tibetan Buddhism influences Tibetan art, drama, and architecture, while the harsh geography of Tibet has produced an adaptive culture of Tibetan medicine and cuisine.
Demographics[edit]
As of 2014 Census, there are 7.5 million Tibetans living in the Tibet Autonomous Region and the 10 Tibetan Autonomous Prefectures in Gansu. Qinghai and Sichuan, China .[6][not in citation given] The SIL Ethnologue in 2009 documents an additional 189,000 Tibetic speakers living in India, 5,280 in Nepal, and 4,800 in Bhutan.[7] The Central Tibetan Administration's (CTA) Green Book (Tibetan document) (of the Tibetan Government in Exile) counts 145,150 Tibetans outside Tibet: a little over 100,000 in India; in Nepal there are over 16,000; over 1,800 in Bhutan and more than 25,000 in other parts of the world. There are Tibetan communities in the United States,[8] Australia, Canada, Costa Rica, France, Mexico, Norway, Taiwan, Switzerland, and the United Kingdom.[citation needed]

How the current numbers compare to Tibetans historically is a difficult claim. The Central Tibetan Administration claims that the 5.4 million number is a decrease from 6.3 million in 1959[9] while the Chinese government claims that it is an increase from 2.7 million in 1954.[10] However, the question depends on the definition and extent of "Tibet"; the region claimed by the CTA is more expansive and China more diminutive. Also, the Tibetan administration did not take a formal census of its territory in the 1950s; the numbers provided by the administration at the time were "based on informed guesswork".[11]

The Tibetan population growth is attributed by PRC officials to the improved quality of health and lifestyle of the average Tibetan since the beginning of reforms under the Chinese governance. According to Chinese sources, the death rate of women in childbirth dropped from 5,000 per 100,000 in 1951 to 174.78 per 100,000 in 2010, the infant mortality rate dropped from 430 infant deaths per 1,000 in 1951 to 20.69 per 1,000 by the year of 2010. The average life expectancy for Tibetans rose from 35.5 years in 1951 to over 67 years by the end of 2010.[12] Infant mortality in China as a whole was officially rated 14 per 1,000 in 2010.[1
Physical characteristics[edit]
Tibetans are phenotypically diverse. Recent research into the ability of Tibetans' metabolism to function normally in the oxygen-deficient atmosphere above 4,400 metres (14,400 ft)[14][15][16][17] shows that, although Tibetans living at high altitudes have no more oxygen in their blood than other people, they have ten times more nitric oxide and double the forearm blood flow of low-altitude dwellers. Nitric oxide causes dilation of blood vessels allowing blood to flow more freely to the extremities and aids the release of oxygen to tissues. This and other advantages in physiological function at high altitudes have been attributed to a mutation in the EPAS1 gene among Tibetans.[18][19]

Origins[edit]
Genetics[edit]
In 2010, one Tibetan study of genomic variation suggests that the majority of the Tibetan gene pool may have diverged from the Han around 3,000 years ago.[20] However, there are possibilities of much earlier human inhabitation of Tibet,[21][22] and these early residents may have contributed to the modern Tibetan gene pool.[23] Further anthropological and genetic studies will be needed to clarify the history of human settlement in Tibet.

The distribution of Haplogroup D-M174 is found among nearly all the populations of Central Asia and Northeast Asia south of the Russian border, although generally at a low frequency of 2% or less. A dramatic spike in the frequency of D-M174 occurs as one approaches the Tibetan Plateau. D-M174 is also found at high frequencies among Japanese people, but it fades into low frequencies in Korea and China proper between Japan and Tibet. The claim that the Navajo people and Tibetans are related, while discussed among linguists since Edward Sapir, has not found support in genetic studies. Some light has been shed on their origins, however, by one genetic study[24] in which it was indicated that Tibetan Y-chromosomes had multiple origins, one from Central Asia while the other from East Asia.

Mythology[edit]
Within Tibetan mythology, the origins of Tibetans are said to be rooted in the marriage of the monkey Pha Trelgen Changchup Sempa and rock ogress Ma Drag Sinmo.[25]Religion[edit]

Three monks chanting in Lhasa, 1993.
See also: Tibetan Buddhism
Most Tibetans generally observe Tibetan Buddhism or a collection of native traditions known as Bön (also absorbed into mainstream Tibetan Buddhism). There is a minority Tibetan Muslim population.[26] There is also a small Tibetan Christian population in the eastern Tibet and northwestern Yunnan of China.

Legend said that the 28th king of Tibet, Thothori Nyantsen, dreamed of a sacred treasure falling from heaven, which contained a Buddhist sutra, mantras, and religious objects. However, because the Tibetan script had not been invented, the text could not be translated in writing and no one initially knew what was written in it. Buddhism did not take root in Tibet until the reign of Songtsän Gampo, who married two Buddhist princesses, Bhrikuti of Nepal and Wencheng of China. It then gained popularity when Padmasambhāva visited Tibet at the invitation of the 38th Tibetan king, Trisong Deutson.

Today, one can see Tibetans placing Mani stones prominently in public places. Tibetan lamas, both Buddhist and Bön, play a major role in the lives of the Tibetan people, conducting religious ceremonies and taking care of the monasteries. Pilgrims plant prayer flags over sacred grounds as a symbol of good luck.

The prayer wheel is a means of simulating the chant of a mantra by physically revolving the object several times in a clockwise direction. It is widely seen among Tibetan people. In order not to desecrate religious artifacts such as Stupas, mani stones, and Gompas, Tibetan Buddhists walk around them in a clockwise direction, although the reverse direction is true for Bön. Tibetan Buddhists chant the prayer "Om mani padme hum", while the practitioners of Bön chant "Om matri muye sale du".

Culture[edit]

Tibetan wearing the typical hat operating a quern to grind fried barley. The perpendicular handle of such rotary handmills works as a crank (1938 photo).
Main article: Culture of Tibet
Tibet is rich in culture. Tibetan festivals such as Losar, Shoton, Linka (festival), and the Bathing Festival are deeply rooted in indigenous religion and also contain foreign influences. Each person takes part in the Bathing Festival three times: at birth, at marriage, and at death. It is traditionally believed that people should not bathe casually, but only on the most important occasions.

Art[edit]
Tibetan art is deeply religious in nature, from the exquisitely detailed statues found in Gonpas to wooden carvings and the intricate designs of the Thangka paintings. Tibetan art can be found in almost every object and every aspect of daily life.

Thangka paintings, a syncretism of Indian scroll-painting with Nepalese and Kashmiri painting, appeared in Tibet around the 8th century. Rectangular and painted on cotton or linen, they usually depict traditional motifs including religious, astrological, and theological subjects, and sometimes a mandala. To ensure that the image will not fade, organic and mineral pigments are added, and the painting is framed in colorful silk brocades.

Drama[edit]
The Tibetan folk opera, known as lhamo is a combination of dances, chants and songs. The repertoire is drawn from Buddhist stories and Tibetan history.

Tibetan opera was founded in the fourteenth century by Thang Tong Gyalpo, a lama and a bridge builder. Gyalpo and the seven girls he recruited organized the first performance to raise funds for building bridges to facilitate transportation in Tibet. The tradition continued uninterrupted for nearly seven hundred years, and performances are held on various festive occasions such as the Lingka and Shoton festival. The performance is usually a drama, held on a barren stage that combines dances, chants, and songs. Colorful masks are sometimes worn to identify a character, with red symbolizing a king and yellow indicating deities and lamas. The performance starts with a stage purification and blessings. A narrator then sings a summary of the story, and the performance begins. Another ritual blessing is conducted at the end of the play. There are also many historical myths/epics written by high lamas about the reincarnation of a "chosen one" who will do great things.

Architecture[edit]
The most unusual feature of Tibetan architecture is that many of the houses and monasteries are built on elevated, sunny sites facing the south. They are commonly made of a mixture of rocks, wood, cement and earth. Little fuel is available for heating or lighting, so flat roofs are built to conserve heat, and multiple windows are constructed to let in sunlight. Walls are usually sloped inwards at 10 degrees as a precaution against frequent earthquakes in the mountainous area. Tibetan homes and buildi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวทิเบต (ธิเบต: བོད་པ་) เป็นกลุ่มชาติพันธ์ที่พื้นถิ่นของทิเบต พวกเขาจำนวนประมาณ 7.8 ล้านคน ทิเบตคมิสำคัญยังอยู่นอกทิเบตปกครองภูมิภาค (TAR) ในจีน และ ในอินเดีย เนปาล ภูฏานTibetans พูดภาษาทิเบต หลายสายพันธุ์ซึ่งมี unintelligible ซึ่งกันและกัน พวกเขาอยู่ในตระกูลภาษากัน อธิบายการกำเนิดของชาวทิเบตดั้งเดิม หรือ ตำนาน คือ ว่า เป็นลูกหลานของมนุษย์ผา Trelgen Changchup Sempa ogress ร็อคมาลาก Sinmo คิดว่า สุดของ Tibeto-Burman-ลำโพงในจีนตะวันตกเฉียงใต้ Tibetans รวมถึงลูกหลานโดยตรงจากเกวียงโบราณ [5] Tibetans ส่วนใหญ่ปฏิบัติศาสนาพุทธแบบทิเบต แม้บางปฏิบัติศาสนา Bön พื้นเมือง และยังมีชนกลุ่มน้อยมุสลิมขนาดเล็ก ศาสนาพุทธแบบทิเบตมีผลต่อศิลปะทิเบต ละคร และ สถาปัตยกรรม ในขณะที่ภูมิศาสตร์รุนแรงของทิเบตได้สร้างวัฒนธรรมแบบอะแดปทีฟการแพทย์ทิเบตและอาหารข้อมูลประชากร [แก้ไข]ณ บ้าน 2014 มี Tibetans 7.5 ล้านที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ปกครองตนเองทิเบตและจังหวัดทิเบตปกครอง 10 ในกานซู มณฑลชิงไห่และมณฑลเสฉวน จีน [6] [ไม่ในได้รับการอ้างอิง] Ethnologue ภาษาศาสตร์ในเอกสารการเติม 189,000 ทิเบตลำโพงอยู่ในอินเดีย 5,280 ในเนปาล ภูฏานใน 4,800 [7] ที่ฝ่ายบริหารกลางทิเบตของ (CTA) Tibetans 145,150 อยู่นอกทิเบตนับหนังสือสีเขียว (ทิเบตเอกสาร) (ของรัฐบาลทิเบตพลัดถิ่น): น้อยกว่า 100000 ในประเทศอินเดีย ในเนปาล มีกว่า 16000 กว่า 1800 ในประเทศภูฏานและ 25000 กว่าในส่วนอื่น ๆ ของโลก มีชุมชนทิเบต ในสหรัฐอเมริกา, [8] ออสเตรเลีย แคนาดา คอสตาริกา ฝรั่งเศส เม็กซิโก นอร์เวย์ ไต้หวัน สวิตเซอร์แลนด์ สหราชอาณาจักร [ต้องการอ้างอิง]วิธีการเปรียบเทียบตัวเลขปัจจุบันเพื่อ Tibetans อดีตได้เคลมยาก ที่ฝ่ายบริหารกลางทิเบตอ้างจำนวน 5.4 ล้านว่าลดลงจาก 6.3 ล้านใน 1959 [9] ในขณะที่รัฐบาลจีนอ้างว่า เป็นการเพิ่มขึ้นจาก 2.7 ล้านใน 1954 [10] อย่างไรก็ตาม คำถามขึ้นอยู่กับข้อกำหนดและขอบเขตของ "ทิเบต" อ้าง โดย CTA เป็นกว้างมากขึ้น และจีนแคระมากขึ้น ยัง ดูแลทิเบตไม่ได้เอาบ้านเป็นดินแดนของในช่วงทศวรรษ 1950 หมายเลขให้ โดยเมื่อถูก "ตามคาดหมายที่ทราบ" [11]The Tibetan population growth is attributed by PRC officials to the improved quality of health and lifestyle of the average Tibetan since the beginning of reforms under the Chinese governance. According to Chinese sources, the death rate of women in childbirth dropped from 5,000 per 100,000 in 1951 to 174.78 per 100,000 in 2010, the infant mortality rate dropped from 430 infant deaths per 1,000 in 1951 to 20.69 per 1,000 by the year of 2010. The average life expectancy for Tibetans rose from 35.5 years in 1951 to over 67 years by the end of 2010.[12] Infant mortality in China as a whole was officially rated 14 per 1,000 in 2010.[1Physical characteristics[edit]Tibetans are phenotypically diverse. Recent research into the ability of Tibetans' metabolism to function normally in the oxygen-deficient atmosphere above 4,400 metres (14,400 ft)[14][15][16][17] shows that, although Tibetans living at high altitudes have no more oxygen in their blood than other people, they have ten times more nitric oxide and double the forearm blood flow of low-altitude dwellers. Nitric oxide causes dilation of blood vessels allowing blood to flow more freely to the extremities and aids the release of oxygen to tissues. This and other advantages in physiological function at high altitudes have been attributed to a mutation in the EPAS1 gene among Tibetans.[18][19]Origins[edit]Genetics[edit]In 2010, one Tibetan study of genomic variation suggests that the majority of the Tibetan gene pool may have diverged from the Han around 3,000 years ago.[20] However, there are possibilities of much earlier human inhabitation of Tibet,[21][22] and these early residents may have contributed to the modern Tibetan gene pool.[23] Further anthropological and genetic studies will be needed to clarify the history of human settlement in Tibet.
The distribution of Haplogroup D-M174 is found among nearly all the populations of Central Asia and Northeast Asia south of the Russian border, although generally at a low frequency of 2% or less. A dramatic spike in the frequency of D-M174 occurs as one approaches the Tibetan Plateau. D-M174 is also found at high frequencies among Japanese people, but it fades into low frequencies in Korea and China proper between Japan and Tibet. The claim that the Navajo people and Tibetans are related, while discussed among linguists since Edward Sapir, has not found support in genetic studies. Some light has been shed on their origins, however, by one genetic study[24] in which it was indicated that Tibetan Y-chromosomes had multiple origins, one from Central Asia while the other from East Asia.

Mythology[edit]
Within Tibetan mythology, the origins of Tibetans are said to be rooted in the marriage of the monkey Pha Trelgen Changchup Sempa and rock ogress Ma Drag Sinmo.[25]Religion[edit]

Three monks chanting in Lhasa, 1993.
See also: Tibetan Buddhism
Most Tibetans generally observe Tibetan Buddhism or a collection of native traditions known as Bön (also absorbed into mainstream Tibetan Buddhism). There is a minority Tibetan Muslim population.[26] There is also a small Tibetan Christian population in the eastern Tibet and northwestern Yunnan of China.

Legend said that the 28th king of Tibet, Thothori Nyantsen, dreamed of a sacred treasure falling from heaven, which contained a Buddhist sutra, mantras, and religious objects. However, because the Tibetan script had not been invented, the text could not be translated in writing and no one initially knew what was written in it. Buddhism did not take root in Tibet until the reign of Songtsän Gampo, who married two Buddhist princesses, Bhrikuti of Nepal and Wencheng of China. It then gained popularity when Padmasambhāva visited Tibet at the invitation of the 38th Tibetan king, Trisong Deutson.

Today, one can see Tibetans placing Mani stones prominently in public places. Tibetan lamas, both Buddhist and Bön, play a major role in the lives of the Tibetan people, conducting religious ceremonies and taking care of the monasteries. Pilgrims plant prayer flags over sacred grounds as a symbol of good luck.

The prayer wheel is a means of simulating the chant of a mantra by physically revolving the object several times in a clockwise direction. It is widely seen among Tibetan people. In order not to desecrate religious artifacts such as Stupas, mani stones, and Gompas, Tibetan Buddhists walk around them in a clockwise direction, although the reverse direction is true for Bön. Tibetan Buddhists chant the prayer "Om mani padme hum", while the practitioners of Bön chant "Om matri muye sale du".

Culture[edit]

Tibetan wearing the typical hat operating a quern to grind fried barley. The perpendicular handle of such rotary handmills works as a crank (1938 photo).
Main article: Culture of Tibet
Tibet is rich in culture. Tibetan festivals such as Losar, Shoton, Linka (festival), and the Bathing Festival are deeply rooted in indigenous religion and also contain foreign influences. Each person takes part in the Bathing Festival three times: at birth, at marriage, and at death. It is traditionally believed that people should not bathe casually, but only on the most important occasions.

Art[edit]
Tibetan art is deeply religious in nature, from the exquisitely detailed statues found in Gonpas to wooden carvings and the intricate designs of the Thangka paintings. Tibetan art can be found in almost every object and every aspect of daily life.

Thangka paintings, a syncretism of Indian scroll-painting with Nepalese and Kashmiri painting, appeared in Tibet around the 8th century. Rectangular and painted on cotton or linen, they usually depict traditional motifs including religious, astrological, and theological subjects, and sometimes a mandala. To ensure that the image will not fade, organic and mineral pigments are added, and the painting is framed in colorful silk brocades.

Drama[edit]
The Tibetan folk opera, known as lhamo is a combination of dances, chants and songs. The repertoire is drawn from Buddhist stories and Tibetan history.

Tibetan opera was founded in the fourteenth century by Thang Tong Gyalpo, a lama and a bridge builder. Gyalpo and the seven girls he recruited organized the first performance to raise funds for building bridges to facilitate transportation in Tibet. The tradition continued uninterrupted for nearly seven hundred years, and performances are held on various festive occasions such as the Lingka and Shoton festival. The performance is usually a drama, held on a barren stage that combines dances, chants, and songs. Colorful masks are sometimes worn to identify a character, with red symbolizing a king and yellow indicating deities and lamas. The performance starts with a stage purification and blessings. A narrator then sings a summary of the story, and the performance begins. Another ritual blessing is conducted at the end of the play. There are also many historical myths/epics written by high lamas about the reincarnation of a "chosen one" who will do great things.

Architecture[edit]
The most unusual feature of Tibetan architecture is that many of the houses and monasteries are built on elevated, sunny sites facing the south. They are commonly made of a mixture of rocks, wood, cement and earth. Little fuel is available for heating or lighting, so flat roofs are built to conserve heat, and multiple windows are constructed to let in sunlight. Walls are usually sloped inwards at 10 degrees as a precaution against frequent earthquakes in the mountainous area. Tibetan homes and buildi

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนทิเบต (ธิเบต: བོད་པ་) เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีถิ่นกำเนิดในทิเบต พวกเขาประมาณการจำนวน 7.8 ล้านบาท ชนกลุ่มน้อยชาวทิเบตอย่างมีนัยสำคัญนอกจากนี้ยังมีชีวิตอยู่ด้านนอกของเขตปกครองตนเองทิเบต (TAR) ในประเทศจีนและในประเทศอินเดียเนปาลและภูฏาน. ชาวทิเบตพูดภาษา Tibetic หลายสายพันธุ์ที่มีความน่าพิศวง พวกเขาอยู่ในภาษาทิเบต-พม่า แบบดั้งเดิมหรือตำนานคำอธิบายต้นกำเนิดของคนทิเบตเป็นว่าพวกเขาเป็นลูกหลานของมนุษย์ผา Trelgen Changchup SEMPA ผีปอบและร็อคมะลาก Sinmo มันเป็นความคิดว่าส่วนใหญ่ของทิเบต-พม่าลำโพงในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีนรวมถึงชาวทิเบตที่เป็นทายาทสายตรงจากเกวียงโบราณ. [5] ชาวทิเบตส่วนใหญ่ปฏิบัติพุทธศาสนาในทิเบตแม้บางคนสังเกตศาสนาBönพื้นเมืองและมีความเป็นมุสลิมที่มีขนาดเล็ก ชนกลุ่มน้อย พุทธศาสนาในทิเบตที่มีอิทธิพลต่อศิลปะทิเบต, ละคร, และสถาปัตยกรรมในขณะที่ทางภูมิศาสตร์ที่รุนแรงของทิเบตได้ผลิตวัฒนธรรมการปรับตัวของยาทิเบตและอาหาร. ประชากร [แก้ไข] ในขณะที่ปี 2014 การสำรวจสำมะโนประชากรมี 7.5 ล้านชาวทิเบตที่อาศัยอยู่ในเขตปกครองตนเองทิเบตและ 10 จังหวัดปกครองตนเองทิเบตในมณฑลกานซู ชิงไห่และมณฑลเสฉวนประเทศจีน. [6] [ไม่ได้อยู่ในการอ้างอิงได้รับ] ที่ SIL อคในปี 2009 เอกสารเพิ่มอีก 189,000 ลำโพง Tibetic ที่อาศัยอยู่ในประเทศอินเดีย 5280 ในเนปาลและ 4800 ในภูฏาน. [7] การดูแลจากศูนย์กลางทิเบต (CTA) สีเขียว หนังสือ (เอกสารทิเบต) (ของรัฐบาลทิเบตพลัดถิ่น) นับ 145,150 ชาวทิเบตนอกทิเบต: น้อยกว่า 100,000 ในประเทศอินเดีย ในประเทศเนปาลมีกว่า 16,000; กว่า 1,800 ในภูฏานและอื่น ๆ กว่า 25,000 ในส่วนอื่น ๆ ของโลก มีชุมชนชาวทิเบตในสหรัฐอเมริกา [8] ออสเตรเลีย, แคนาดา, คอสตาริกา, ฝรั่งเศส, เม็กซิโก, นอร์เวย์, ไต้หวัน, วิตเซอร์แลนด์และสหราชอาณาจักร. [อ้างจำเป็น] วิธีตัวเลขปัจจุบันเปรียบเทียบกับชาวทิเบตในอดีตคือการเรียกร้องยาก . กลางทิเบตบริหารอ้างว่าจำนวน 5.4 ล้านลดลงจาก 6,300,000 ในปี 1959 a [9] ในขณะที่รัฐบาลจีนอ้างว่ามันคือการเพิ่มขึ้นจาก 2,700,000 ในปี 1954 [10] แต่คำถามขึ้นอยู่กับความหมายและขอบเขต ของ "ทิเบต"; ภูมิภาคโดยอ้างว่า CTA เป็นขยายตัวมากขึ้นและจีนเล็กมากขึ้น นอกจากนี้การบริหารทิเบตไม่ได้ใช้เวลาสำรวจสำมะโนประชากรอย่างเป็นทางการของดินแดนของตนในปี 1950; ตัวเลขที่จัดไว้ให้โดยการบริหารงานในเวลาที่ถูก "อยู่บนพื้นฐานของข้อมูลการคาดเดา". [11] การเจริญเติบโตของประชากรในทิเบตเป็นบันทึกโดยเจ้าหน้าที่ของประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนที่มีคุณภาพที่ดีขึ้นของสุขภาพและการดำเนินชีวิตของทิเบตเฉลี่ยตั้งแต่จุดเริ่มต้นของการปฏิรูปภายใต้การกำกับดูแลของจีน . ตามแหล่งที่มาจีนมีอัตราการตายของผู้หญิงในการคลอดบุตรลดลงจาก 5,000 ต่อ 100,000 ใน 1,951-174.78 ต่อ 100,000 ในปี 2010 อัตราการตายของทารกลดลงจาก 430 ทารกตายต่อ 1,000 ใน 1951-20.69 ต่อ 1,000 ปีของปี 2010 อายุขัยเฉลี่ยของชาวทิเบตเพิ่มขึ้นจาก 35.5 ปีในปี 1951 กว่า 67 ปีในตอนท้ายของปี 2010 [12] การตายของทารกในประเทศจีนรวมเป็นอันดับอย่างเป็นทางการ 14 ต่อ 1,000 ในปี 2010 [1 ลักษณะทางกายภาพ [แก้ไข] ชาวทิเบตมีลักษณะภายนอก หลากหลาย งานวิจัยล่าสุดในความสามารถในการเผาผลาญอาหารของชาวทิเบต 'ไปทำงานตามปกติในบรรยากาศที่มีออกซิเจนขาดข้างต้น 4,400 เมตร (14,400 ฟุต) [14] [15] [16] [17] แสดงให้เห็นว่าแม้จะมีชาวทิเบตอาศัยอยู่ในที่สูงไม่มีออกซิเจนมากขึ้น ในเลือดของพวกเขามากกว่าคนอื่น ๆ พวกเขามีสิบครั้งไนตริกออกไซด์มากขึ้นเป็นสองเท่าและการไหลของเลือดแขนของชาวระดับความสูงต่ำ ไนตริกออกไซด์ที่ทำให้เกิดการขยายตัวของหลอดเลือดช่วยให้เลือดไหลอย่างอิสระมากขึ้นไปยังแขนขาและช่วยการเปิดตัวของออกซิเจนไปยังเนื้อเยื่อ นี้และผลประโยชน์อื่น ๆ ในการทำงานทางสรีรวิทยาที่สูงได้รับการบันทึกให้การกลายพันธุ์ในยีน EPAS1 ในหมู่ชาวทิเบต. [18] [19] ต้นกำเนิด [แก้ไข] พันธุศาสตร์ [แก้ไข] ในปี 2010 การศึกษาหนึ่งในทิเบตของการเปลี่ยนแปลงจีโนมแสดงให้เห็นว่าคนส่วนใหญ่ สระว่ายน้ำของยีนทิเบตอาจจะแยกออกมาจากฮันประมาณ 3,000 ปีที่ผ่านมา. [20] อย่างไรก็ตามมีความเป็นไปได้ของการทรงสถิตของมนุษย์ก่อนหน้านี้มากทิเบต [21] [22] และผู้อยู่อาศัยในช่วงต้นเหล่านี้อาจมีส่วนร่วมในการแสดงออกของยีนที่ทันสมัยทิเบต สระว่ายน้ำ. [23] นอกจากนี้การศึกษาทางมานุษยวิทยาและพันธุกรรมจะต้องชี้แจงประวัติศาสตร์ของการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ในทิเบต. การกระจายของแฮ็ปโลกรุ๊ป D-M174 จะพบในเกือบทั้งหมดของประชากรของเอเชียกลางและเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือตอนใต้ของชายแดนรัสเซียแม้ว่า โดยทั่วไปที่ความถี่ต่ำ 2% หรือน้อยกว่า เข็มอย่างมากในความถี่ของ D-M174 เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในวิธีการที่ราบสูงธิเบต D-M174 ยังพบที่ความถี่สูงในหมู่คนญี่ปุ่น แต่ก็จางหายลงไปในความถี่ต่ำในเกาหลีและจีนที่เหมาะสมระหว่างญี่ปุ่นและทิเบต อ้างว่าคนนาวาโฮและชาวทิเบตที่เกี่ยวข้องในขณะที่พูดคุยกันในหมู่นักภาษาศาสตร์ตั้งแต่เอ็ดเวิร์ด Sapir ยังไม่พบการสนับสนุนในการศึกษาทางพันธุกรรม แสงบางส่วนได้รับการหลั่งบนต้นกำเนิดของพวกเขา แต่โดยการศึกษาทางพันธุกรรมหนึ่ง [24] ในการที่จะได้รับการชี้ให้เห็นว่าทิเบต Y-โครโมโซมมีต้นกำเนิดหลายอย่างใดอย่างหนึ่งจากเอเชียกลางในขณะที่คนอื่น ๆ จากเอเชียตะวันออก. ตำนาน [แก้ไข] ภายในตำนานทิเบต ต้นกำเนิดของชาวทิเบตจะกล่าวว่าเป็นรากฐานในการแต่งงานของลิงผา Trelgen Changchup SEMPA ผีปอบและร็อค Ma ลาก Sinmo ที่ [25] ศาสนา [แก้ไข]. สามพระสงฆ์สวดมนต์ในลาซา, 1993 ดูเพิ่มเติม: พุทธศาสนาในทิเบตทิเบตส่วนใหญ่โดยทั่วไปสังเกตพุทธศาสนาในทิเบตหรือคอลเลกชันของประเพณีพื้นเมืองที่รู้จักกันเป็นBön (ยังดูดซึมเข้าสู่กระแสหลักพุทธศาสนาในทิเบต) มีชนกลุ่มน้อยชาวทิเบตมุสลิมประชากร. [26] นอกจากนี้ยังมีขนาดเล็กประชากรทิเบตที่นับถือศาสนาคริสต์ในภาคตะวันออกของทิเบตและตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลยูนนานของจีน. ตำนานกล่าวว่าพระมหากษัตริย์วันที่ 28 ของทิเบต Thothori Nyantsen ฝันของสมบัติอันศักดิ์สิทธิ์ที่ตกลงมาจากสวรรค์ ซึ่งประกอบด้วยพระสูตรพุทธมนต์และวัตถุทางศาสนา แต่เนื่องจากสคริปต์ทิเบตไม่ได้รับการคิดค้นข้อความที่ไม่สามารถแปลเป็นลายลักษณ์อักษรและไม่มีใครรู้ว่าตอนแรกสิ่งที่ถูกเขียนอยู่ในนั้น พุทธศาสนาไม่ได้หยั่งรากในทิเบตจนถึงรัชสมัยของSongtsänแกมโปซึ่งแต่งงานกับเจ้าหญิงทั้งสองพุทธ Bhrikuti ของเนปาลและจีน Wencheng แล้วมันได้รับความนิยมเมื่อไปเยือนทิเบต Padmasambhava ตามคำเชิญของกษัตริย์ทิเบต 38, Trisong Deutson. วันนี้ใครจะเห็นชาวทิเบตวางหินมณีเด่นในสถานที่สาธารณะ มาสทิเบตทั้งพุทธและบอนมีบทบาทสำคัญในชีวิตของคนทิเบตที่ทำพิธีกรรมทางศาสนาและการดูแลของพระราชวงศ์ ธงแสวงบุญสวดมนต์มากกว่าพืชบริเวณที่ศักดิ์สิทธิ์เป็นสัญลักษณ์ของความโชคดี. ล้อสวดมนต์เป็นวิธีการจำลองสวดมนต์โดยร่างกายหมุนวัตถุหลายครั้งในทิศทางตามเข็มนาฬิกา จะเห็นได้อย่างกว้างขวางในหมู่คนทิเบต เพื่อไม่ให้ทำลายสิ่งประดิษฐ์ทางศาสนาเช่นเจดีย์หินมณีและ Gompas ชาวพุทธทิเบตเดินไปรอบ ๆ พวกเขาในทิศทางตามเข็มนาฬิกาแม้ว่าทิศทางกลับกันเป็นจริงสำหรับBön ชาวพุทธทิเบตสวดมนต์สวดมนต์ "อ้อมมณี Padme ครวญเพลง" ในขณะที่ผู้ปฏิบัติงานของBönสวดมนต์ "อ้อม matri มูขายดู่". วัฒนธรรม [แก้ไข] ทิเบตสวมหมวกทั่วไปปฏิบัติการเครื่องโม่ที่จะบดทอดข้าวบาร์เลย์ ที่จับตั้งฉากของ handmills หมุนดังกล่าวทำงานเป็นข้อเหวี่ยง (1938 ภาพ). บทความหลัก: วัฒนธรรมของทิเบตทิเบตเป็นอุดมไปด้วยวัฒนธรรม เทศกาลทิเบตเช่น Losar, Shoton, Linka (เทศกาล) และเทศกาลอาบน้ำจะฝังรากลึกในศาสนาพื้นเมืองและยังมีอิทธิพลจากต่างประเทศ แต่ละคนมีส่วนร่วมในงานเทศกาลอาบน้ำสามครั้งที่เกิดในการแต่งงานและความตาย มันเป็นความเชื่อแบบดั้งเดิมที่ผู้คนไม่ควรอาบน้ำสบาย ๆ แต่ในโอกาสที่สำคัญที่สุด. ศิลปะ [แก้ไข] ศิลปะทิเบตเป็นศาสนาอย่างลึกซึ้งในธรรมชาติจากรูปปั้นรายละเอียดประณีตที่พบใน Gonpas การแกะสลักไม้และการออกแบบที่ซับซ้อนของภาพวาด Thangka . ศิลปะทิเบตสามารถพบได้ในเกือบทุกวัตถุและแง่มุมของชีวิตประจำวัน. ทุกภาพวาดThangka, syncretism ของการเลื่อนภาพวาดอินเดียเนปาลและภาพวาดแคชเมียร์ที่ปรากฏในทิเบตรอบศตวรรษที่ 8 รูปสี่เหลี่ยมและภาพวาดบนผ้าฝ้ายหรือผ้าลินิน, พวกเขามักจะแสดงให้เห็นถึงลวดลายแบบดั้งเดิมรวมทั้งศาสนาโหราศาสตร์และวิชาเทววิทยาและบางครั้งจักรวาล เพื่อให้แน่ใจว่าภาพจะไม่จางหายอินทรีย์และสีแร่มีการเพิ่มและการวาดภาพเป็นกรอบใน brocades ผ้าไหมที่มีสีสัน. ละคร [แก้ไข] โอเปร่าชาวบ้านทิเบตที่เรียกว่า Lhamo คือการรวมกันของการเต้นรำและสวดเพลง ละครถูกดึงมาจากเรื่องราวทางพุทธศาสนาและประวัติศาสตร์ทิเบต. โอเปร่าทิเบตก่อตั้งขึ้นในศตวรรษที่สิบสี่โดย Thang ตอง Gyalpo, ลามะและสร้างสะพาน Gyalpo และเจ็ดสาวเขาได้รับคัดเลือกจัดแสดงครั้งแรกเพื่อระดมทุนสำหรับการสร้างสะพานเพื่ออำนวยความสะดวกการขนส่งในทิเบต ประเพณียังคงต่อเนื่องมาเกือบเจ็ดร้อยปีที่ผ่านมาและการแสดงที่จะมีขึ้นในโอกาสเทศกาลต่างๆเช่น Lingka และเทศกาล Shoton ผลการดำเนินงานปกติจะเป็นละครที่จัดขึ้นบนเวทีที่รวมหมันเต้นรำสวดและเพลง มาสก์ที่มีสีสันเป็นบางครั้งที่สวมใส่ในการระบุตัวอักษรที่มีสีแดงเป็นสัญลักษณ์ของพระมหากษัตริย์และสีเหลืองเทพแสดงให้เห็นและมาส ผลการดำเนินงานเริ่มต้นด้วยการทำให้บริสุทธิ์ขั้นตอนและพระพร เล่าแล้วร้องเพลงบทสรุปของเรื่องราวและผลการดำเนินงานจะเริ่มต้นขึ้น พรพิธีกรรมก็คือการดำเนินการในตอนท้ายของการเล่น นอกจากนี้ยังมีตำนานทางประวัติศาสตร์มากมาย / มหากาพย์ที่เขียนโดยมาสสูงเกี่ยวกับการเกิดใหม่ของ "ถูกเลือก" ที่จะทำสิ่งที่ดี. สถาปัตยกรรม [แก้ไข] คุณลักษณะที่ผิดปกติมากที่สุดของสถาปัตยกรรมทิเบตก็คือว่าหลายบ้านและวัดที่สร้างขึ้นบนที่สูง เว็บไซต์แดดหันหน้าไปทางทิศใต้ พวกเขาจะทำกันทั่วไปส่วนผสมของหินไม้ซีเมนต์และแผ่นดิน เชื้อเพลิงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีอยู่เพื่อให้ความร้อนหรือแสงดังนั้นหลังคาแบนที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อการอนุรักษ์ความร้อนและหลายหน้าต่างถูกสร้างขึ้นเพื่อให้ในแสงแดด ผนังลาดมักจะเข้ามาที่ 10 องศาเพื่อป้องกันการเกิดแผ่นดินไหวบ่อยครั้งในพื้นที่ที่เป็นภูเขา บ้านทิเบตและ buildi

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนทิเบต ( ทิเบต : བོད་པ་ ) คือกลุ่มชาติพันธุ์ที่เป็นชาวธิเบต ซึ่งมีจำนวนประมาณ 7.8 ล้าน ที่สำคัญยังอาศัยอยู่นอกของชนกลุ่มน้อยทิเบต เขตปกครองตนเองทิเบต ( TAR ) ในประเทศจีน และ อินเดีย เนปาล และภูฏาน

ชาวทิเบตพูดกลุ่มภาษาทิเบตพันธุ์มากมาย ซึ่งจะร่วมกันเรื่องไร้สาระ พวกเขาอยู่ใน tibeto พม่าภาษาแบบดั้งเดิม หรือตำนาน อธิบายต้นกำเนิดของคนทิเบตคือว่าพวกเขาเป็นลูกหลานของมนุษย์ผา trelgen changchup sempa และหินผาลมาลาก sinmo . มันเป็นความคิดส่วนใหญ่ของ tibeto พม่าผู้พูดในจีนตะวันตกเฉียงใต้ รวมทั้งชาวธิเบต เป็นทายาทโดยตรงจากเจียงโบราณ [ 5 ] ที่สุดของการปฏิบัติพุทธศาสนาในทิเบตชาวทิเบต ,แม้ว่าบางสังเกตคนพื้นเมือง B ö n ศาสนาและมีชนกลุ่มน้อยชาวมุสลิมที่มีขนาดเล็ก อิทธิพลของพุทธศาสนาในทิเบตทิเบตศิลปะ , ละคร , และ สถาปัตยกรรม , ในขณะที่ภูมิประเทศที่รุนแรงของทิเบตได้ผลิตตามวัฒนธรรมของทิเบตยาและอาหาร ประชากร [ แก้ไข ]

โดย 2014 ของการสำรวจสำมะโนประชากรมี 75 ล้านชาวทิเบตที่อาศัยอยู่ในทิเบต เขตปกครองตนเองทิเบต เขตปกครองตนเอง และ 10 จังหวัดกาน . ชิงไห่และ Sichuan , จีน [ 6 ] [ ไม่ได้ ในการอ้างอิงให้ ] ethnologue ซิล 2009 เอกสารเพิ่มเติม 189000 tibetic ลำโพงที่อาศัยอยู่ในอินเดีย สาวโตเกียวในประเทศเนปาล และ 4800 ในภูฏาน[ 7 ] กลางทิเบตบริหาร ( CTA ) หนังสือสีเขียว ( เอกสารทิเบต ) ( ของรัฐบาลทิเบตพลัดถิ่น ) นับ 145150 ชาวทิเบตนอกทิเบต : น้อยไป 100000 ในอินเดีย เนปาล มีกว่า 16 , 000 กว่า 1800 ในภูฏาน และมากกว่า 25 , 000 ในส่วนอื่น ๆของโลก มีชุมชนทิเบตในสหรัฐอเมริกา [ 8 ] , ออสเตรเลีย , แคนาดา , คอสตาริกา , ฝรั่งเศส , เม็กซิโก , นอร์เวย์ไต้หวัน สวิสเซอร์แลนด์ และสหราชอาณาจักร . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

ว่าปัจจุบันตัวเลขเปรียบเทียบกับชาวทิเบตในอดีตเป็นยากเรียกร้อง ฝ่ายบริหารกลางทิเบตอ้างว่า 5.4 ล้านหมายเลขลดลงจาก 6.3 ล้านในปี 1959 [ 9 ] ในขณะที่รัฐบาลจีนอ้างว่า มันเพิ่มจาก 2.7 ล้านบาทใน พ.ศ. 2497 [ 10 ] อย่างไรก็ตามคำถามขึ้นอยู่กับนิยามและขอบเขตของ " ธิเบต " ; ภูมิภาคโดยอ้างว่า CTA จะขยายตัวมากขึ้น และจีน น้อยมาก นอกจากนี้การบริหารทิเบตไม่ได้รับการสำรวจสำมะโนประชากรอย่างเป็นทางการของดินแดนในปี 1950 ; หมายเลขที่ให้ไว้ โดยการบริหารงานในเวลาถูก " ตามรายงานการคาดเดา [ 11 ]

"การเติบโตของประชากรจากทิเบต โดยเจ้าหน้าที่จีนเพื่อปรับปรุงคุณภาพของสุขภาพและวิถีชีวิตของชาวธิเบตเฉลี่ยตั้งแต่จุดเริ่มต้นของการปฏิรูปภายใต้การปกครองของจีน ตามแหล่งที่มาจีน อัตราการเสียชีวิตของผู้หญิงในการคลอดลดลงจาก 5 , 000 บาท / 100000 1951 ในการ 174.78 ต่อ 100000 ใน 2010 , อัตราการตายของทารกลดลงจาก 430 ทารกคนต่อ 1000 ใน 2494 กับ 20.69 ต่อ 1000 โดยปี 2010 ความคาดหมายชีวิตเฉลี่ย 35.5 ปี 1951 ในกุหลาบจากชาวทิเบตกว่า 67 ปี โดยในปี 2553 [ 12 ] อัตราการตายของเด็กทารกในประเทศจีนโดยรวมคะแนนอย่างเป็นทางการ 14 ต่อ 1 , 000 ในปี 2010 [ 1
ลักษณะทางกายภาพ [ แก้ไข ]
ชาวทิเบตเป็น phenotypically หลากหลายการวิจัยล่าสุดเป็นความสามารถของชาวทิเบต ' การเผาผลาญให้ทำงานปกติในการขาดออกซิเจนในบรรยากาศเหนือ 4400 เมตร ( 14 , 400 ฟุต ) [ 14 ] [ 15 ] [ 16 ] [ 17 ] แสดงให้เห็นว่าแม้ว่าชาวทิเบตที่อาศัยอยู่ในที่สูง ไม่มีออกซิเจนในเลือดของพวกเขามากกว่าคนอื่น ๆ พวกเขาได้สิบครั้งไนตริกออกไซด์มากขึ้นและ สองแขนการไหลเวียนของเลือดในระดับความสูงต่ำ