Around 500 B.C. Pythagoras studied

Around 500 B.C. Pythagoras studied the musical scale connecting the sounds
with the length of the string that produces them, by using a simple mechanical
tool called monochord. Pythagoras determined a seven notes scale using just
three ratios between notes: 2:1 called octave (because it is the eighth note in
a seven-note scale), 3:2 called a perfect fth (because it is the position of the
fth note in a modern scale), 4:3 called a perfect fourth (because it is the posi-
tion of the fourth note in a modern scale). After he created the second note by
increasing the fth of another fth (9:4), and by using the 1=2 rule in order to
remain in the same octave, hence the second note corresponds to 9:8. Similarly:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมาณ 500 ก่อนคริสต์กาล Pythagoras ได้ศึกษาระดับเสียงที่เชื่อมต่อเสียงความยาวของสายอักขระที่สร้างพวกเขา โดยเครื่องกลอย่างง่ายเครื่องมือที่เรียกว่า monochord Pythagoras กำหนดมาตรา 7 หมายเหตุที่ใช้เพียงอัตราส่วนสามระหว่างบันทึกย่อ: 2:1 เรียกว่าอ็อกเทฟ (เพราะตั๋วแปดในหมายเหตุเจ็ดมาตราส่วนแบบ), fth โกเรียกว่า 3:2 (เนื่องจากเป็นตำแหน่ง fth หมายเหตุในแบบทันสมัย), 4:3 เรียกสี่สมบูรณ์แบบ (เพราะ posi -สเตรชันตั๋วในสมัยสี่) หลังจากที่เขาสร้างบันทึกย่อที่สองโดยเพิ่ม fth fth อื่น (9:4), และโดย 1 =กฎ 2 เพื่อยังคงอยู่ในอ็อกเทฟเหมือนกัน เพราะ เหตุที่สองตรงกับ 9:8 ทำนอง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประมาณ 500 BC พีธากอรัสศึกษาระดับการเชื่อมต่อเสียงดนตรี
ที่มีความยาวของสตริงที่ผลิตพวกเขาโดยใช้กลง่าย
เครื่องมือที่เรียกว่า monochord พีธากอรัสกำหนดเจ็ดบันทึกการชั่งโดยใช้เพียงแค่
สามอัตราส่วนระหว่างบันทึก: 2: 1 ที่เรียกว่าคู่ (เพราะมันเป็นบันทึกที่แปดใน
ระดับเจ็ด-note), 3: 2 เรียกว่า FTH ที่สมบูรณ์แบบ (เพราะมันคือตำแหน่งของ
โน้ต FTH ในขนาดที่ทันสมัย), 4: 3 ที่เรียกว่าสมบูรณ์แบบที่สี่ (เพราะมันเป็นบวก
ของการบันทึกที่สี่ในระดับที่ทันสมัย) หลังจากที่เขาสร้างบันทึกที่สองโดย
การเพิ่ม FTH ของ FTH อื่น ๆ (9: 4) และโดยใช้ 1 = 2 กฎเพื่อที่จะ
ยังคงอยู่ในคู่เดียวกันด้วยเหตุนี้สองทราบสอดคล้องกับ 9: 8 ในทำนองเดียวกัน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประมาณ 500 ปีก่อนคริสตกาล ไพธากอรัส ศึกษาดนตรีระดับการเชื่อมต่อเสียง
กับความยาวของสตริงที่ผลิตพวกเขา โดยใช้เครื่องมือที่เรียกว่าโมโนคอร์ดง่ายกล
. พีทาโกรัสกำหนดเจ็ดบันทึกขนาดใช้แค่
3 : 2 : 1 อัตราส่วนระหว่างบันทึกเสียงเรียก ( เพราะมันเป็นหมายเหตุที่แปดใน
7 หมายเหตุขนาด ) 3 : 2 เรียกว่า fth  สมบูรณ์แบบ ( เพราะมันเป็นตำแหน่งของ
 fth หมายเหตุในมาตราส่วนแบบสมัยใหม่ ) , 4 : 3 เรียกว่าสมบูรณ์แบบที่สี่ ( เพราะมันเป็น posi -
ผ่าน 4 หมายเหตุในสมัยใหม่ขนาด ) หลังจากที่เขาสร้างข้อความที่สองโดย
เพิ่ม  fth อีก  fth ( 9 : 4 ) , และโดยการใช้ 1 = 2 กฎเพื่อ
ยังคงอยู่ในความถี่เดียวกัน ดังนั้นข้อความที่สองสอดคล้องกับ 9 : 8 . เหมือนกับ :