He saw the city far below him like

He saw the city far below him like a shining golden ocean, the streets tiny lines of light, the sky a purple hollow that when on forever. It wasn’t the height; it was the distance- his huge, lonely distance from everyone who mattered, Ethan, Sarah . . . He had gone too far, he would never, ever get back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเห็นทะเลเมืองไกลเขาเช่นการส่องแสงทอง เส้นเล็ก ๆ ถนนแสง ท้องฟ้าเป็นสีม่วงกลวงที่บนตลอดไป มันไม่ได้สูง มันมีระยะห่าง - ห่างเขาใหญ่ โดดเดี่ยวจากใคร mattered อีธาน ซาราห์... เขาเดินทางไกล เขาจะไม่เคย เคยได้รับกลับมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเห็นเมืองต่ำกว่าเขาเหมือนมหาสมุทรสีทองส่องถนนสายเล็ก ๆ ของแสงท้องฟ้าสีม่วงกลวงว่าเมื่ออยู่กับคุณตลอด มันไม่ได้เป็นความสูง; มันเป็นของเขาใหญ่ distance- ระยะเหงาจากทุกคนที่สำคัญอีธาน, ซาร่าห์ . . เขาได้ไปไกลเกินไปเขาจะไม่เคยได้รับกลับมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเห็นเมืองไกลด้านล่างเขาเหมือนส่องแสงสีทองมหาสมุทร , ถนนสายเล็ก ๆของแสง ท้องฟ้าเป็นสีม่วงกลวงที่ต่อตลอดไป ไม่ใช่ความสูง มันไกล - ขนาดใหญ่ของเขาโดดเดี่ยวห่างจากทุกคนที่สำคัญ อีธาน ซาร่าห์ . . . . . . . เขาจากไป เขาไม่เคยกลับมา