Because of various legal mandates b

Because of various legal mandates by the Tokugawa Shogunate,e.g.,sankin Kotai (the alternative attendance system),kokudaka (the land tax system),Samurai fixed rice stipends and the encouragement of free trade in open markets,as well as the Shogunate separating the interests of the Emperor and the Royal Court from the Bakufu and the Samurai (including the daimyo),the Bakuhan system generated the consolidation and solidification of mutual interests of the merchants and the peasant-farmers. Even the Samurai,mainly in the middle and lower echelons,became absorbed into this commericial society, forsaking bushido, the Samurai Code,for the world of profit making,the "Merchants'Code".
The merchants defied classism and promoted not only individualism. With the aid of established and adopted legal practices,the merchants and artisans/craftsmen provided for the development of a national market system and a national transportation and communication system. Tokugawa law, in effect, merged the 250-260 separate unrelated domains (han) into a central market place and nationwide distribution system upon which the entire country was dependent. At the same time, the merchants promoted individual entreprenuership and realized emoluments and prequisites from trading in goods and services at the expense of the bifurcated ruling elite,the Samurai.
The Tokugawa Shogunate,in what it belived to be infinite wisdom and strength brought about by its legal structure and policies, greatly enhanced the power and value of the merchants rather than that of the Samurai, and provided for the commerical growth of Japan, an unforeseen reality. Instead of stagnation and isolation envisioned by the Tokugawa Shogunate, the merchants capitalized on and profited by the legal mechanisms (or lack thereof) employed by the Shogunate. Even those laws or supposed legal sanctions designed to inhibit the economic growth and power of the merchants fell of their own weight, failed from lack of adequate means of enforcement and corruption or otherwise proved to be unfeasible.
The fall of the Tokugawa Shogunate,however,is more than overshadowed by the legacy it left for Japan in the future,regardless of how inadvertent and certainly unintended it was. The effects of its loosely controlled and at time inept government were a blessing in disguise. The Tokugawa Shogunate collapsed to a under the self-induced pressures of mercantilism and the creation and development of a competitive market system. Those circumstances provided Japan with the necessary foundation to make a quantum leap into the modern international world of trade and commerce, Tokugawa law during the Edo Period rise to the merchants, the beginnings of a centralized mercantile economy and Japan's preparation to contend with competition in the international market place into which it was thrust near the end of the Edo Period.
The eminent American teacher, scholar and statesman. Edwin O.Reischauer concluded that "Japan,far from becoming a stagnant society in its isolation[during the Edo Period],remained capable of great change,as it was demonstrated brilliantly in the second half of the nineteenth century."
The commerial drive of the big city merchants and a surge of peasant entrepenuers in the late eighteenth and early nineteenth centuries prepared the Japanese well for the modern age of international bussiness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพราะเอกสารทางกฎหมายต่างๆโดยงาวะเช่น sankin kotai (ระบบการเข้าร่วมทางเลือก) kokudaka (ระบบภาษีที่ดิน), ซามูไรเงินเดือนข้าวคงที่และการให้กำลังใจของการค้าเสรีในการเปิดตลาดเช่นเดียวกับผู้สำเร็จการแยก ความสนใจของจักรพรรดิและราชสำนักจาก Bakufu และซามูไร (รวมถึงเมียว),ระบบ bakuhan สร้างการรวมและการแข็งตัวของผลประโยชน์ร่วมกันของพ่อค้าและชาวนาเกษตรกร แม้ซามูไรส่วนใหญ่อยู่ในระดับกลางและผู้ใหญ่ที่ต่ำกว่ากลายเป็นที่ดูดซึมเข้าสู่สังคมเชิงพาณิชย์นี้ละทิ้งบูชิโดซามูไรรหัสสำหรับโลกของการทำกำไรที่ "merchants'code".
พ่อค้าท้าทาย classism และให้ความสำคัญไม่เพียงปัจเจก .ด้วยความช่วยเหลือของการปฏิบัติตามกฎหมายที่จัดตั้งขึ้นเป็นบุตรบุญธรรมและพ่อค้าและช่างฝีมือ / ช่างฝีมือที่มีให้สำหรับการพัฒนาระบบตลาดแห่งชาติและการขนส่งในระดับชาติและระบบการสื่อสาร งาวะกฎหมายในผลรวม 250-260 โดเมนที่ไม่เกี่ยวข้องแยก (Han) เข้าไปในสถานที่ตลาดกลางและระบบการจัดจำหน่ายทั่วประเทศตามที่เป็นทั้งประเทศขึ้นอยู่กับในเวลาเดียวกันพ่อค้าส่งเสริม entreprenuership บุคคลและตระหนักถึงเงินประจำตำแหน่งและ prequisites จากการซื้อขายในสินค้าและบริการที่ค่าใช้จ่ายของชนชั้นปกครอง bifurcated, ซามูไร.
งาวะในสิ่งที่มันเชื่อว่าจะไม่มีที่สิ้นสุดภูมิปัญญาและความแข็งแรงนำมาเกี่ยวกับ โดยโครงสร้างทางกฎหมายและนโยบายเพิ่มขึ้นอย่างมากพลังงานและคุณค่าของร้านค้ามากกว่าที่ซามูไรและให้การเจริญเติบโตของการค้าของประเทศญี่ปุ่นในความเป็นจริงที่ไม่คาดฝัน แทนความเมื่อยล้าและการแยกจินตนาการงาวะพ่อค้าทุนและทำกำไรได้โดยกลไกทางกฎหมาย (หรือขาดมัน) การจ้างงานโดยผู้สำเร็จราชการแม้กฎหมายเหล่านั้นหรือควรลงโทษทางกฎหมายที่ออกแบบมาเพื่อยับยั้งการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและอำนาจของพ่อค้าลดลงของน้ำหนักของตัวเองล้มเหลวจากการขาดวิธีการที่เพียงพอของการบังคับใช้กฎหมายและการทุจริตหรือการพิสูจน์แล้วว่าเป็นอย่างอื่นจะทำไม่ได้.
การล่มสลายของงาวะอย่างไรก็ตาม เป็นมากกว่าบดบังด้วยมรดกมันออกจากญี่ปุ่นในอนาคต,โดยไม่คำนึงถึงวิธีการที่ไม่ได้ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจแน่นอนมันเป็น ผลกระทบจากการที่รัฐบาลไม่สมควรของการควบคุมอย่างอิสระและในเวลาเป็นพระพรในปลอม งาวะผู้สำเร็จราชการทรุดลงไปภายใต้แรงกดดันตัวเองที่เกิดจากพ่อค้าและการสร้างและการพัฒนาของระบบตลาดที่มีการแข่งขันสถานการณ์เหล่านั้นให้ญี่ปุ่นมีรากฐานที่จำเป็นในการที่จะทำให้การก้าวกระโดดเข้าสู่โลกระหว่างประเทศที่ทันสมัย​​ของการค้าและการพาณิชย์, กฎหมายงาวะในระหว่างการเพิ่มขึ้นของสมัยเอโดะพ่อค้า, จุดเริ่มต้นของเศรษฐกิจศูนย์กลางการค้าขายและการจัดเตรียมของญี่ปุ่นต้องต่อสู้กับการแข่งขันใน สถานที่ตลาดต่างประเทศเป็นที่มันถูกแทงใกล้ปลายสมัยเอโดะ
ครูอเมริกันที่ประสบความสำเร็จนักวิชาการและรัฐบุรุษ edwin o.reischauer สรุปว่า "ญี่ปุ่นห่างไกลจากการเป็นสังคมที่หยุดนิ่งในการแยกของ [ในช่วงสมัยเอโดะ] ยังคงความสามารถในการเปลี่ยนแปลงที่ดีมันก็แสดงให้เห็นถึงเก่งในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่สิบเก้า."
ไดรฟ์ commerial ของพ่อค้าเมืองใหญ่และไฟกระชากจาก entrepenuers ชาวนาในศตวรรษที่สิบเก้าปลายเดือนที่สิบแปดและต้นเตรียมความพร้อมที่ดีสำหรับญี่ปุ่นยุคใหม่ของธุรกิจระหว่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากเอกสารทางกฎหมายต่าง ๆ โดยโทะกุงะวะ Shogunate,e.g.,sankin Kotai (การสำรองระบบ), kokudaka (ที่ดินภาษีระบบ), ซามูไรคงข้าวเบี้ยและสนับสนุนการค้าเสรีเปิดตลาด ตลอดจนรัฐบาลโชกุนที่แยกประโยชน์ของจักรพรรดิและ Royal Court Bakufu และซามูไร (รวมไดเมียว),ระบบ Bakuhan สร้างรวมและ solidification คอยซึ่งกันและกันร้านค้าและเกษตรกรชาวนา แม้แต่ซามูไร ส่วนใหญ่ในภักดีกลาง และล่าง กลายเป็นดูดซึมเข้าสู่สังคมนี้ commericial, forsaking bushido รหัสซามูไร ในโลกของการ "Merchants'Code" กำไร
ร้านค้าส่งเสริมไม่เพียงปัจเจก และ classism คณะทำงาน ด้วยความช่วยเหลือของการปฏิบัติตามกฎหมายที่กำหนดขึ้น และนำมาใช้ ร้านค้า และช่างฝีมือ/ช่างฝีมือสำหรับการพัฒนาระบบตลาดแห่งชาติและระบบขนส่งและการสื่อสารแห่งชาติ โทะกุงะวะกฎหมาย ผล ผสาน 250-260 แยกต่างหากไม่เกี่ยวข้องโด (ฮั่น) เป็นตลาดกลางและระบบการจัดจำหน่ายทั่วประเทศซึ่งทั้งประเทศมีอิสระ ในเวลาเดียวกัน ร้านค้าส่งเสริมแต่ละ entreprenuership และรู้สมาชิกและ prequisites จากการค้าขายสินค้าและบริการค่าใช้จ่ายของชนชั้นปกครอง bifurcated สูง ซามูไร
รัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะ ในสิ่งที่มัน belived ให้ ปัญญาอนันต์และความแข็งแรงโดยโครงสร้างทางกฎหมายและนโยบาย อย่างมากเพิ่มประสิทธิภาพพลังงานและค่าของร้านค้ามากกว่าของซามูไร และสำหรับการเจริญเติบโตของญี่ปุ่น ความเป็นจริงที่ไม่คาดฝัน แทนความซบเซาและแยกจินตนาการ โดยรัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะ ร้านค้าที่บันทึกใน และ profited โดยกฎหมายกลไก (การขาดดังกล่าว) ว่ารัฐบาลโชกุน กฎหมายหรือกฎหมายการลงโทษควรออกแบบมาเพื่อยับยั้งการเติบโตทางเศรษฐกิจและพลังงานลดลงมือพ่อค้าของน้ำหนักตนเอง ล้มเหลวแห้งจากการขาดหมายความเพียงพอของการบังคับและการทุจริต หรืออื่น ๆ แม้เหล่านั้นพิสูจน์ให้ไม่น่าเป็น.
การล่มสลายของรัฐบาลโทะกุงะวะโชกุน อย่างไรก็ตาม เป็น overshadowed โดยเลกาซี่ซ้ายสำหรับญี่ปุ่นในอนาคต มากกว่าไม่ว่าไม่ตั้งใจ และไม่ตั้งใจแน่นอนได้ ลักษณะ ของสถานที่ควบคุม และ ในเวลารัฐบาล inept พรในการปลอมได้ รัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะยุบไปแบบภายใต้ความดันด้วยตนเองอาจ mercantilism สร้าง และพัฒนาระบบตลาดการแข่งขัน สถานการณ์เหล่านั้นให้ญี่ปุ่น มีรากฐานจำเป็นการให้เผ่นควอนตัมในโลกสากลทันสมัยของการค้า และพาณิชย์ กฎหมายโทะกุงะวะในยุคเอะโดะขึ้นร้านค้า จุดเริ่มต้นของเศรษฐกิจพาณิชย์นาวีส่วนกลางและของญี่ปุ่นเตรียมแข่งแข่งขันในต่างประเทศตลาดที่มันมีกระตุกใกล้สิ้นสุดยุคเอะโดะ
ครูอเมริกันอีก นักวิชาการ กับรัฐบุรุษ Edwin O.Reischauer สรุปว่า "ญี่ปุ่น มากกลายเป็น สังคมในการแยก [ช่วงเอโดะ], ศิลปินยังคงความสามารถในการเปลี่ยนแปลงที่ดี ดังที่มันได้แสดงเก่งในครึ่งหลังของศตวรรษ"
ขับรถ commerial ของร้านค้าในเมืองใหญ่และกระแสของ entrepenuers ชาวนาในเอ eighteenth และช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ศตวรรษเตรียมดีญี่ปุ่นยุคใหม่ของ bussiness นานาชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะในคำสั่งที่ถูกต้องตามกฎหมายต่างๆโดยราชวงศ์ Tokugawa ตำแหน่งผู้สำเร็จราชการเช่น sankin kotai (ระบบการเข้าร่วมประชุมทางเลือก) kokudaka (ระบบการจัดเก็บ ภาษี ที่ดิน)ซามูไรที่ stipends ข้าวและให้กำลังใจของการค้าแบบไม่เสียค่าบริการในตลาดเปิดให้บริการและตำแหน่งผู้สำเร็จราชการที่แยกออกจากกันเพื่อประโยชน์ของจักรพรรดิและ Royal Court จาก bakufu และซามูไร(รวมถึงแบบ Daimyo )ระบบ bakuhan ที่สร้างขึ้นการผนวกรวมและร่วมกันเป็นเอกฉันท์ของผลประโยชน์ร่วมกันของพ่อค้าและชาวไร่ชาวนาที่ แม้จะได้ซามูไร,ส่วนใหญ่อยู่ในส่วนกลางและล่าง echelons ,กลายเป็นหมกมุ่นในเรื่องนี้ commericial สังคม,ร่างกายสูญสิ้นเรี่ยวแรงความกล้าหาญและความรักเกียรติยศชื่อเสียง,ซามูไรรหัส,สำหรับโลกของการทำกำไร,"ท่าเรือ China Merchants 'รหัส"..
ที่พ่อค้าท้าทาย classism และส่งเสริมไม่เพียง อัตภาพ .พร้อมด้วยความช่วยเหลือของการปฏิบัติตามกฎหมายจัดตั้งขึ้นและนำมาใช้และพ่อค้าช่างฝีมือ/ช่างฝีมือที่มีให้สำหรับการพัฒนาระบบตลาด ภายใน ประเทศและระบบของประเทศและการคมนาคมขนส่งการสื่อสาร กฎหมายแห่งราชวงศ์ Tokugawa ในผลรวม 250-260 โดเมนไม่เกี่ยวข้องแบบแยกพื้นที่(หาญ)เข้าไปในตลาดที่อยู่ในศูนย์กลางและระบบการกระจายทั่วประเทศซึ่งทั้งประเทศที่มีขึ้นอยู่กับในช่วงเวลาเดียวกันกับที่พ่อค้าที่ได้รับการส่งเสริมการลงทุน entreprenuership แบบเฉพาะรายและตระหนักถึงและเงินประจำตำแหน่ง prequisites จากการซื้อขายในสินค้าและบริการที่ต้องเสียค่าใช้จ่ายไปกับผู้นำพรรคคอนเน็กเตอร์ที่แห่งราชวงศ์ Tokugawa ตำแหน่งผู้สำเร็จราชการซามูไร.
ในสิ่งที่มันทุ่งนาเป็นกำลังที่เข้มแข็งและความรู้แบบไม่มีขอบเขตมาจากนโยบายและโครงสร้างทางกฎหมายได้เพิ่มความคุ้มค่าอย่างมากและการใช้พลังงานของพ่อค้าที่มากกว่าซามูไรที่และจัดให้บริการสำหรับการขยายตัวของประเทศญี่ปุ่นและเขตพื้นที่ทางความเป็นจริงไม่สามารถคาดการณ์ได้. แทนที่จะเป็นการแยกและ ภาวะ ซบเซาทางเศรษฐกิจยุค Tokugawa โดยตำแหน่งผู้สำเร็จราชการที่พ่อค้าที่พิมพ์ตัวอักษรตัวพิมพ์ใหญ่และโดยกลไกทางกฎหมาย(หรือขาดนั้น)โดยตำแหน่งผู้สำเร็จราชการได้แม้ผู้ที่กฎหมายหรือการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจทางกฎหมายว่าควรได้รับการออกแบบเพื่อการยับยั้งการใช้พลังงานและการขยายตัวทางเศรษฐกิจของพ่อค้าที่มาของน้ำหนักของตัวเองไม่สำเร็จจากการขาดการใช้อย่างเพียงพอในการทุจริตและการบังคับใช้หรือไม่สามารถเจรจาได้พิสูจน์ให้เป็น.
ลงของราชวงศ์ Tokugawa ตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแต่ถึงอย่างไรก็ตามมีมากกว่ากลับถูกบดบังด้วยรุ่นเก่าที่ได้ออกจากญี่ปุ่นในอนาคตโดยไม่คำนึงถึงว่าไม่ได้ตั้งใจและไม่ตั้งใจก็เป็นได้ ผลกระทบของรัฐบาลไม่ถูกที่ถูกควบคุมเป็นอิสระและในช่วงเวลาที่อยู่ใน แห่งราชวงศ์ Tokugawa ตำแหน่งผู้สำเร็จราชการที่ถูกยุบไปตามแรงกดดันตัวเองของ mercantilism ก่อขึ้นและการพัฒนาและการสร้างระบบการแข่งขันในตลาดในสถานการณ์ที่กำหนดไว้ประเทศญี่ปุ่นพร้อมด้วยมูลนิธิที่จำเป็นสำหรับการทำให้ก้าวกระโดดเข้าสู่โลกระหว่างประเทศที่ทันสมัยของกฎหมายว่าด้วยการค้าและการพาณิชย์แห่งราชวงศ์ Tokugawa ในช่วงยุค Edo ไปจนถึงช่วงเวลาทรงเข้ากับพ่อค้าที่จุดเริ่มต้นของเศรษฐกิจในทางค้าขายแบบรวมศูนย์และการเตรียมการของประเทศญี่ปุ่นในการต่อสู้กับการแข่งขันในตลาดต่างประเทศที่เข้าไปในที่ถูกดันใกล้กับสุดปลายของยุค Edo ไปจนถึงช่วงเวลาที่
ครูชาวอเมริกันผู้ทรงคุณวุฒินักวิชาการและรัฐบุรุษ. o แห่งเอเซีย reischauer สรุปได้ว่า"ญี่ปุ่นอยู่ห่างจากการเป็นสังคมน้ำนิ่งที่แยกต่างหากของ[ในระหว่างยุค Edo ไปจนถึงช่วงเวลาที่]ยังอยู่ในเกณฑ์ดีมีความสามารถในการเปลี่ยนเป็นมันแสดงให้เห็นว่าน่าอัศจรรย์ในช่วงครึ่งปีหลังของศตวรรษที่สิบเก้า"
ธุรกิจและขับรถของพ่อค้าเมืองใหญ่และไฟกระชากของ entrepenuers ชาวนาในช่วงปลายศตวรรษที่สิบเก้าสิบแปดและช่วงต้นที่ได้รับการจัดเตรียมขึ้นตามแบบญี่ปุ่นที่ดีสำหรับยุคใหม่ที่ทันสมัยของรหัสธุรกิจของประเทศ