Paintings of the 1500sMona Lisa or

Paintings of the 1500s

Mona Lisa or La Gioconda (1503–05/07)—Louvre, Paris, France
Among the works created by Leonardo in the 16th century is the small portrait known as the Mona Lisa or "la Gioconda", the laughing one. In the present era it is arguably the most famous painting in the world. Its fame rests, in particular, on the elusive smile on the woman's face, its mysterious quality brought about perhaps by the fact that the artist has subtly shadowed the corners of the mouth and eyes so that the exact nature of the smile cannot be determined. The shadowy quality for which the work is renowned came to be called "sfumato" or Leonardo's smoke. Vasari, who is generally thought to have known the painting only by repute, said that "the smile was so pleasing that it seemed divine rather than human; and those who saw it were amazed to find that it was as alive as the original".[82][nb 21]

Other characteristics found in this work are the unadorned dress, in which the eyes and hands have no competition from other details, the dramatic landscape background in which the world seems to be in a state of flux, the subdued colouring and the extremely smooth nature of the painterly technique, employing oils, but laid on much like tempera and blended on the surface so that the brushstrokes are indistinguishable.[nb 22] Vasari expressed the opinion that the manner of painting would make even "the most confident master ... despair and lose heart."[85] The perfect state of preservation and the fact that there is no sign of repair or overpainting is rare in a panel painting of this date.[86]

In the painting Virgin and Child with St. Anne the composition again picks up the theme of figures in a landscape which Wasserman describes as "breathtakingly beautiful"[87] and harkens back to the St Jerome picture with the figure set at an oblique angle. What makes this painting unusual is that there are two obliquely set figures superimposed. Mary is seated on the knee of her mother, St Anne. She leans forward to restrain the Christ Child as he plays roughly with a lamb, the sign of his own impending sacrifice.[18] This painting, which was copied many times, influenced Michelangelo, Raphael, and Andrea del Sarto,[88] and through them Pontormo and Correggio. The trends in composition were adopted in particular by the Venetian painters Tintoretto and Veronese.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพวาดของ 14โมนาลิซาหรือ La Gioconda (1503-05/07) — ลูฟร์ ปารีส ฝรั่งเศสระหว่างทำงานที่สร้างขึ้น โดย Leonardo ในศตวรรษ 16 เป็นภาพขนาดเล็กที่เรียกว่าโมนาลิซาหรือ "la Gioconda" หนึ่ง laughing ในยุคปัจจุบัน ได้ว่าจิตรกรรมที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก ชื่อเสียงอยู่ โดยเฉพาะ บนเปรียวรอยยิ้มบนใบหน้าของผู้หญิง คุณภาพของลึกลับนำเกี่ยวกับบางทีความจริงที่ว่า ศิลปินมีรายแรเงามุมปากและตาที่ไม่สามารถกำหนดลักษณะของรอยยิ้มแน่นอน งานมีชื่อเสียงคุณภาพเงามาเรียก "sfumato" หรือควันของ Leonardo Vasari ที่เป็นโดยทั่วไปความคิดที่มีภาพวาดจิตรกรรมที่รู้จักกัน โดยชื่อ กล่าวว่า "ยิ้มที่มีดังนั้นหน้าตาที่เหมือนพระเจ้า มากกว่า มนุษย์ แล้วคนที่เห็นก็ประหลาดใจหาว่า มันมีชีวิตอยู่ที่เดิม" [82] [nb 21]ลักษณะอื่น ๆ ที่พบในงานนี้จะแต่งตัว unadorned ที่ตาและมือมีไม่แข่งขันจากรายละเอียดอื่น ๆ เบื้องหลังละครแนวโลกดูเหมือนจะ อยู่ในสถานะของไหล ให้สีปราบ และธรรมชาติเทคนิค painterly น้ำมัน ใช้ แต่วางบนเหมือนสีฝุ่น และผสมบนพื้นผิวเพื่อให้ brushstrokes จำแนกไม่ได้ราบรื่นมาก [nb 22] Vasari แสดงความคิดเห็นที่ลักษณะของภาพวาดจะทำให้แม้แต่ "สุดมั่นใจแบบ...หมดหวัง และสูญเสียหัวใจ" [85] รัฐสมบูรณ์แบบของการเก็บรักษาและความจริงที่ว่า มีเครื่องหมายไม่ซ่อมหรือ overpainting มีน้อยในจิตรกรรมแผงของวันนี้ [86]ภาพวาดพระนางพรหมจารีและพระกุมารกับนักบุญอันนา องค์ประกอบอีกรับค่าของตัวเลขในแนวนอนซึ่งวาอธิบาย "อันสวยงาม" [87] และ harkens กลับไปยังรูปภาพบุญเจอโรมเซนต์กับรูปตั้งเป็นมุมเอียง สิ่งที่ทำให้ภาพวาดนี้ที่ผิดปกตินั้นว่า มีเลข obliquely ชุดที่สองที่วางซ้อนอยู่ แมรี่นั่งบนเข่าของแม่ของเธอ เซนต์แอนน์ เธอเอนไปข้างหน้าห้ามบุตรเป็นประมาณเขาเล่นกับแกะ เครื่องบูชาของเขาใกล้ [18] ภาพวาดนี้ ซึ่งถูกคัดลอกหลายครั้ง มีอิทธิพลต่อ Michelangelo ราฟาเอล และ Andrea del Sarto, [88] และพวกเขา Pontormo และ Correggio แนวโน้มขององค์ประกอบมีรับรองโดยเฉพาะ โดยชื่อจิตรกรเวเนเชียนตินโตเรตโตและ Veronese

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพวาดของ 1500s Mona Lisa หรือ La Gioconda (1503-05 / 07) -Louvre ปารีสประเทศฝรั่งเศสในบรรดาผลงานที่สร้างขึ้นโดยเลโอนาร์โดในศตวรรษที่ 16 เป็นภาพเล็ก ๆ ที่รู้จักกันว่าโมนาลิซ่าหรือ "ลา Gioconda" หัวเราะอย่างใดอย่างหนึ่ง . ในยุคปัจจุบันมันเป็นเนื้อหาที่ภาพวาดที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก ชื่อเสียงของมันวางอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรอยยิ้มที่เข้าใจยากบนใบหน้าของผู้หญิงที่มีคุณภาพลึกลับของมันมาเกี่ยวกับอาจจะโดยความจริงที่ว่าศิลปินมีเงามุมอย่างละเอียดจากปากและดวงตาเพื่อให้ลักษณะของรอยยิ้มที่ไม่สามารถได้รับการพิจารณา เงาที่มีคุณภาพสำหรับการทำงานที่มีชื่อเสียงก็จะเรียกว่า "sfumato" หรือควันของเลโอนาร์โด วาซารีซึ่งเป็นความคิดที่ได้รู้จักการวาดภาพโดยเฉพาะชื่อเสียงกล่าวว่า "รอยยิ้มที่เป็นที่ชื่นชอบที่มันดูเหมือนพระเจ้ามากกว่ามนุษย์และบรรดาผู้ที่เห็นมันก็ประหลาดใจที่จะพบว่ามันเป็นยังมีชีวิตอยู่เช่นเดิม" [82] [nb 21] ลักษณะอื่น ๆ ที่พบในงานนี้จะมีการแต่งกายที่ปราศจากเครื่องตกแต่งซึ่งในดวงตาและมือมีการแข่งขันจากรายละเอียดอื่น ๆ พื้นหลังภูมิทัศน์อย่างมากในโลกซึ่งน่าจะเป็นในสภาพของเหลวที่ถูกทำให้อ่อนลง สีและธรรมชาติที่เรียบมากของเทคนิค painterly จ้างน้ำมัน แต่วางอยู่บนมากเช่นอุณหภูมิและผสมบนพื้นผิวเพื่อให้พู่กันจะแยกไม่ออก. [nb 22] วาซารีแสดงความเห็นว่าลักษณะของการวาดภาพจะทำให้แม้แต่ " ต้นแบบที่มีความเชื่อมั่นมากที่สุดในความสิ้นหวัง ... และสูญเสียหัวใจ. "[85] รัฐที่สมบูรณ์แบบของการเก็บรักษาและความจริงที่ว่ามีสัญญาณของการซ่อมแซมหรือ overpainting ไม่เป็นเรื่องยากในการวาดภาพแผงวันนี้. [86] ในภาพพระแม่มารีและ เด็กที่มีเซนต์แอนน์องค์ประกอบหยิบขึ้นมาอีกครั้งในรูปแบบของตัวเลขในแนวนอนซึ่ง Wasserman อธิบายว่า "โลดโผนสวย" [87] และ harkens กลับไปที่ภาพเซนต์เจอโรมกับตัวเลขที่ตั้งไว้ที่มุมเฉียง สิ่งที่ทำให้ภาพนี้ที่ผิดปกติก็คือว่ามีสองร่างชุดอ้อมทับ แมรี่นั่งอยู่บนเข่าของแม่ของเธอเซนต์แอนน์ เธอโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อยับยั้งพระบุตรในขณะที่เขาเล่นประมาณกับลูกแกะตัวหนึ่งสัญญาณของการเสียสละที่กำลังจะมาของเขาเอง. [18] ภาพนี้ซึ่งได้รับการคัดลอกหลายครั้งได้รับอิทธิพลเกลันเจโลราฟาเอลและ Andrea เดล Sarto [88] และ ผ่านพวกเขา Pontormo และ Correggio แนวโน้มในองค์ประกอบถูกนำมาใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยจิตรกรชาวเมืองเวนิส Tintoretto และ Veronese

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพวาดของ 1500s

โมนา ลิซ่า หรือ ลา จิโอกอนดา ( 1503 – 05 / 07 ) - พิพิธภัณฑ์ลูฟร์ , ปารีส , ฝรั่งเศส
ระหว่างงานสร้างโดย ลีโอนาโด ในศตวรรษที่ 16 เป็นภาพเล็ก ๆที่เรียกว่า โมนา ลิซ่า หรือ " ลา จิโอกอนดา” หัวเราะคนเดียว ในยุคปัจจุบันมันเป็น arguably ภาพวาดที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก ชื่อเสียงของมันอยู่ โดยเฉพาะ ที่ยิ้มยากบนใบหน้าของผู้หญิงคุณภาพลึกลับของมันทำให้บางทีความจริงที่ศิลปินได้รายละเอียดเงา มุมปาก และตา ดังนั้นลักษณะที่แน่นอนของรอยยิ้มที่ไม่สามารถกำหนด คุณภาพของเงาที่ผลงานโด่งดังมา จะเรียกว่า " การเขียนแบบสีม่านหมอก " หรือ Leonardo ของควัน วาซารี ผู้คิดโดยทั่วไปจะรู้จักชื่อเสียงจิตรกรรมโดยเฉพาะ ,กล่าวว่า " ยิ้มก็น่ายินดีที่ดูเหมือนพระเจ้ามากกว่ามนุษย์ และคนที่เห็นก็ประหลาดใจที่พบว่ามันยังมีชีวิตอยู่เช่นเดิม " [ 82 ] [ NB 21 ]

ลักษณะอื่นที่พบในงานนี้เป็น unadorned ชุดซึ่งในสายตาและมือ ไม่มีการแข่งขัน จากรายละเอียด อื่น ๆ , พื้นหลังแนวนอนอย่างมากในโลกที่ดูเหมือนจะอยู่ในสถานะการของปราบและสีธรรมชาติที่แสนเรียบของเทคนิคเกี่ยวกับจิตรกรหรือภาพวาดที่ใช้น้ำมัน แต่วางไว้บนเหมือนสีฝุ่นและผสมบนพื้นผิวเพื่อให้รอยพู่กันไม่ต่างอะไร [ 22 ] หมายเหตุ วาซารี แสดงความเห็นว่า ลักษณะของภาพวาดที่จะทำให้ " อาจารย์มั่นใจที่สุด . . . . . . . สิ้นหวัง และเสียใจ" [ 85 ] รัฐที่สมบูรณ์แบบของการเก็บรักษาและความจริงที่ว่า ไม่มีร่องรอยของการซ่อมหรือ overpainting เป็นของหายากในแผงภาพวาดของวันนี้ [ 86 ]

ในรูปพระนางพรหมจารีและพระกุมารกับนักบุญแอนน์องค์ประกอบอีกครั้งหยิบชุดของตัวเลขในแนวนอน ซึ่งวา ซอร์แมนอธิบายว่า " สวยงามโลดโผน " [ 87 ] และ harkens กลับไปเซนต์เจอโรมภาพกับรูปตั้งเฉียงมุม สิ่งที่ทำให้ภาพนี้ผิดปกติ คือ มีการบิดเบือนตัวเลขสองชุดเท่ากัน . แมรี่นั่งบนเข่าของแม่ของเธอ , เซนต์แอนน์เธอโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อยับยั้งเด็กคริสต์เขาเล่นๆ กับลูกแกะ สัญลักษณ์ของการเสียสละของเขาเอง [ 18 ] ภาพนี้ซึ่งถูกคัดลอกหลายครั้ง อิทธิพลมิเกลันเจโล ราฟาเอลและรัฐโอคลาโฮมา [ 88 ] และผ่านพวกเขาจาโกโป ปอนตอร์โม และ Correggio . แนวโน้มขององค์ประกอบที่ใช้ในการโดยเฉพาะโดย Venetian จิตรกรและทินโทเรตโต เวโรเนเซ .