ชาติพันธุ์ม้งที่อาศัยบนพื้นที่สูงของประเทศไทย หรือเรียกโดยรวมว่า 'ชาวเขา‛ นั้นมักถูกมองว่าเป็นคนนอกในสังคม ปัญหาที่เกิดขึ้นกับพวกเขาจึงไม่ได้มีการผลักดันจากสังคมให้มีการแก้ไขอย่างจริงจัง ปัญหาดังกล่าวที่สั่งสมมาส่งผลให้เกิดการเลือกปฏิบัติและเอารัดเอาเปรียบจากหน่วยงานของรัฐ เพราะชาวเขาส่วนใหญ่ยากจนและพูดภาษาของคนไทยพื้นราบไม่ได้ ทำให้เสียผลประโยชน์ได้โดยง่าย อย่างไรก็ดี ปัญหาหลักๆที่ชาวเขามักเจอเป็นเรื่องของนโยบายรัฐบาลต่อชนชายขอบ เช่น ปัญหาสัญชาติและปัญหาความขัดแย้งระหว่างชาวเขากับนโยบายอนุรักษ์ป่าไม้ของรัฐ ซึ่งในอดีตชาวเขาอาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกลปละทุรกันดาร ยากจะเข้าถึงและมีการอพยพย้ายที่อยู่บ่อยครั้ง ทำให้ไม่ได้รับการสำรวจจากทางการเพื่อบันทึกในฐานข้อมูลทางทะเบียนราษฎร์ ประกอบกับที่ขาดความรู้ความเข้าใจระบบการปกครอง จึงไม่ได้ดิ้นรนขอมีข้อมูลทางทะเบียนฯให้ตนเอง ด้วยเหตุดังกล่าวทำให้ชาวเขาจานวนมากตกอยู่ในสถานะบุคคลที่ไร้สถานะทางทะเบียน และส่งผลให้พวกเขาไม่มีสัญชาติไทยในเวลาต่อมา