Photocatalytic oxidation was carried out using different systems, nano-TiO2/UV, nano-Fe2O3/UV, nano-TiO2/H2O2/UV and nano-Fe2O3/H2O2/UV. The effectiveness of the treatment was assessed through color (465 nm), aromatics (270 nm), COD and TPC reductions, as well as by the decrease in toxicity using the bacterium Vibrio fischeri. The chemical treatment with the system nano-TiO2/H2O2/UV promoted 43%, 14%, 38% and 31% reductions in color, aromatics content, COD and TPC, respectively. However no toxicity reduction was observed. The combination with a biological treatment increased the reduction of COD and TPC as well as a reduction in toxicity. The treatment with P. chrysosporium promoted the highest reduction in toxicity, but P. sajor caju was responsible for the best reduction in COD and TPC. However, the biological treatment was more effective when no hydrogen peroxide was used in the pre-treatment.
รีเกิด โดยใช้ระบบที่แตกต่างกัน nano-tio2 / UV nano-fe2o3 / UV nano-tio2 / แบตเตอรี่ / UV และ nano-fe2o3 / แบตเตอรี่ / UV ประสิทธิผลของการรักษาที่ได้รับการประเมินผ่านสี ( 465 นาโนเมตร ) , บริษัท อะโรเมติกส์ ( 270 nm ) , COD และ TPC ซึ่งเป็นลดความเป็นพิษโดยใช้แบคทีเรีย Vibrio fischeri . สารเคมีการรักษาด้วยระบบ nano-tio2 / แบตเตอรี่ / UV เลื่อน 43% , 14% , 38% และ 31% ( สี ) , เนื้อหา , TPC และซีโอดี ตามลำดับ แต่ไม่ลดพิษถูกสังเกต การรักษาทางชีวภาพเพิ่มขึ้นการลดซีโอดีและ TPC ตลอดจนลดความเป็นพิษ การรักษาด้วยหน้า chrysosporium เลื่อนลดสูงสุดในความเป็นพิษ แต่หน้าในเขตร้อนคาจู มิเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการลดซีโอดีและดีที่สุดใน TPC . อย่างไรก็ตามการรักษาทางชีวภาพนั้นมีประสิทธิภาพมากขึ้น เมื่อไม่มีไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ถูกนำมาใช้ในการรักษาก่อน .
การแปล กรุณารอสักครู่..