We divided the participants into fo

We divided the participants into four groups according to their gender (male and female) and grades (younger group: Grades 1–4 and older group: Grades 5–8). Our decision on dividing the participants into younger and older groups (Grades 1– 4 and Grades 5–8, respectively) is based on several reasons. First, the transition into Grade 5 in Taiwan represents a period characterized by increasing academic workload, increased levels of difficulties in subjects and course contents, and increasing pressures from parents and teachers to perform well academically. Secondly, we attempted to differentiate between early childhood and middle childhood by dividing the sample into Grades 1–4 (early childhood) and Grades 5–8 (middle childhood) because research has suggested that in middle childhood, children increasingly spend more time with peers and that the significance of peer relationships and social support from peers become more salient during middle childhood (Rubin, Bukowski, & Parker, 1998). As such, having autistic-like traits may place older children at a greater risk of experiencing difficulties with peers. Third, because grade retention is not permitted in elementary and junior high schools (Grade 1 to Grade 9) in Taiwan, grade level could be regarded as a proxy for age.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราแบ่งผู้เข้าร่วม 4 กลุ่มตามเพศ (ชาย และหญิง) และเกรดของพวกเขา (กลุ่มอายุ: เกรด 1 – 4 และกลุ่มเก่า: เกรด 5-8) เราตัดสินใจในการแบ่งผู้เข้าร่วมกลุ่มอายุน้อยกว่า และมากกว่า (เกรด 1 – 4 และเกรด 5-8 ตามลำดับ) ขึ้นอยู่กับหลายสาเหตุ ครั้งแรก เปลี่ยนเป็น 5 เกรดไต้หวันแสดงระยะเวลาโดยศึกษาปริมาณ เพิ่มระดับของ difficulties ในหัวข้อและเนื้อหาหลักสูตร การเพิ่มขึ้น และเพิ่มแรงกดดันจากผู้ปกครองและครูทำเช่นเดิม ประการที่สอง เราพยายามที่จะแยกความแตกต่างระหว่างปฐมวัยและเด็กกลาง โดยแบ่งตัวอย่างในเกรด 1 – 4 (ปฐมวัย) และเกรด 5-8 (เด็กกลาง) เนื่องจากการวิจัยได้แนะนำที่ในวัยเด็กกลาง เด็กใช้เวลากับเพื่อนมากขึ้น และ ที่ significance ของความสัมพันธ์เพียร์และการสนับสนุนทางสังคมจากเพื่อนกลายเป็นเด่นมากในช่วงวัยเด็กกลาง (Rubin, Bukowski &ปาร์คเกอร์ 1998) ดัง มีลักษณะเหมือน autistic อาจทำเด็กมีความเสี่ยงมากกว่าของประสบ difficulties กับเพื่อน ที่สาม เนื่องจากไม่สามารถเก็บข้อมูลเกรดในระดับประถมศึกษา และห้องจูเนียร์สวีสูงโรงเรียน (เกรด 1 ถึงเกรด 9) ในไต้หวัน ระดับชั้นการศึกษาอาจถือเป็นพร็อกซีสำหรับอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราแบ่งคนออกเป็น 4 กลุ่มตามเพศ ( ชายและหญิง ) และเกรด ( น้องกลุ่ม : เกรด 1 – 4 และอายุมาก : เกรด 5 – 8 ) การตัดสินใจของเราที่แบ่งผู้เข้าร่วมในกลุ่มเด็กและผู้สูงอายุ ( เกรด 1 และเกรด 5 – 4 – 8 ตามลำดับ ขึ้นอยู่กับสาเหตุหลายประการ ครั้งแรกการเปลี่ยนแปลงในชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ในไต้หวันแสดงระยะเวลา characterized โดยเพิ่มภาระงานวิชาการ ระดับที่เพิ่มขึ้นของดิฟจึง culties ในวิชาและเนื้อหาหลักสูตร และเพิ่มแรงกดดันจากผู้ปกครองและครูที่ปฏิบัติกันทางวิชาการ ประการที่สองเราพยายามที่จะแยกแยะระหว่างวัยเด็กและวัยเด็กตอนกลาง โดยแบ่งกลุ่มตัวอย่างออกเป็นเกรด 1 – 4 ( ปฐมวัย ) และเกรด 5 – 8 ( วัยเด็กตอนกลาง ) เพราะมีงานวิจัยที่ชี้ให้เห็นว่าในวัยเด็กกลางเด็กมากขึ้นใช้เวลากับเพื่อน และที่ signi จึงแคนส์ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน และการสนับสนุนทางสังคมจากเพื่อนกลายเป็นเด่นมากขึ้นในช่วงวัยเด็กตอนกลาง ( Rubin , Bukowski & , ปาร์คเกอร์ , 1998 ) เช่น มีลักษณะที่เด็กออทิสติก เช่น อาจเกิดความเสี่ยงต่อการประสบดิฟจึง culties กับเพื่อน ประการที่สามเพราะชั้นคงทนไม่ได้รับอนุญาตในระดับประถมและม.ต้นโรงเรียนมัธยม ( เกรด 1 ถึงเกรด 9 ) ในไต้หวัน เกรดระดับอาจจะถือได้ว่าเป็นพร็อกซี่สำหรับอายุ