Can you tell us a bit about you and

Can you tell us a bit about you and your work?
Currently, I am living in Zagreb where I am teaching drawing at the Academy of Fine Arts. I started exhibiting works in 2003, and since then I have been active in Croatia and the rest of Europe. In my work I use drawing, printmaking, and sound, which often serve as complimentary parts to my installations or actions. In general, my work deals with the intimate process of creation, the authenticity of our imminent surroundings, and the way we perceive what we take to be a work of art. I strive to make an observer wonder about reality and the way in which they perceive it.
I got interested in this concept [during] my teens, as I came across the novel written by Michael Ende, The Neverending Story. For me, it was quite an unusual book. I liked how the writer used colored text, opposing the complementary color pair of red and green, each color representing reality or fantasy… I thought it brilliantly played illusion: a story where not everything is about the plot or boring multi-page technicalities detailing fabric and decor. Anyway, I liked its potential. I think the people who read the one-color-text version missed out a lot.
It is more fun when you look beyond the plot. So I am often stressing out the existence of other possibilities to figure out what something truly is in its essence. Once you remove the obvious you are left with something much more interesting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถคุณบอกหน่อยเกี่ยวกับคุณและงานของคุณหรือไม่ขณะนี้ ฉันอาศัยอยู่ในซาเกร็บที่ผมกำลังสอนวาดที่สถาบันวิจิตรศิลป์ เริ่มต้นอย่างมีระดับงาน 2003 และตั้งแต่ นั้นฉันได้รับใช้งานอยู่ในโครเอเชียและส่วนเหลือของยุโรป ในการทำงานของฉัน ฉันใช้วาดภาพ ภาพพิมพ์ และ เสียง ซึ่งมักใช้เป็นส่วนบริการการติดตั้งหรือการดำเนินการของฉัน ทั่วไป งานเกี่ยวข้องกับกระบวนการสร้างอย่างใกล้ชิด ความถูกต้องของสภาพแวดล้อมของพายุฝนฟ้าคะนอง และวิธีเราสังเกตสิ่งที่เราใช้จะ เป็นงานศิลปะ ฉันพยายามทำให้แหล่งที่พบเกี่ยวกับความจริงและวิธีที่พวกเขาสังเกตได้ผมมีความสนใจในแนวคิดนี้ [ระหว่าง] วัยรุ่นของฉัน เป็นฉันมาในนวนิยายที่เขียน โดย Michael Ende จินตนาการไม่รู้จบ สำหรับฉัน ก็จองค่อนข้างผิดปกติ ผมชอบวิธีการเขียนสีข้อความที่ใช้ ฝ่ายตรงข้ามแต่ละสีที่แสดงถึงความเป็นจริงหรือจินตนาการคู่มื้อสีแดง และสี เขียว ... ฉันคิดว่า มันเก่งเล่นภาพลวงตา: เรื่องไม่ใช่ทุกอย่างที่เกี่ยวกับพล็อตน่าเบื่อข้อมูลทางเทคนิคหลายหน้ารายละเอียดการตกแต่งและผ้า อย่างไรก็ตาม เสียดายศักยภาพ ผมคิดว่า คนที่อ่านข้อความสีเดียวรุ่นพลาดออกมากมันมีความสนุกสนานเพิ่มเติมเมื่อคุณดูนอกเหนือจากการพล็อต ดังนั้นฉันกำลังมักจะเน้นหนักออกอยู่ประการอื่น ๆ อย่างแท้จริงเป็นในสาระสำคัญของ เมื่อคุณเอาออกเห็นได้ชัด คุณจะเหลือไว้กับสิ่งที่น่าสนใจมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณสามารถบอกเราเล็กน้อยเกี่ยวกับคุณและงานของคุณหรือไม่ขณะนี้ฉันอาศัยอยู่ในซาเกร็บที่ฉันวาดภาพการเรียนการสอนที่สถาบันวิจิตรศิลป์ ผมเริ่มจัดแสดงผลงานในปี 2003 และตั้งแต่นั้นมาฉันได้รับการใช้งานในโครเอเชียและส่วนที่เหลือของยุโรป ในการทำงานของฉันฉันจะใช้ภาพวาดภาพพิมพ์และเสียงซึ่งมักจะให้บริการฟรีและชิ้นส่วนเพื่อการติดตั้งหรือการกระทำของฉัน โดยทั่วไปข้อเสนอการทำงานของฉันใกล้ชิดกับกระบวนการของการสร้างความถูกต้องของสภาพแวดล้อมที่ใกล้เข้ามาของเราและวิธีที่เรารับรู้ในสิ่งที่เราใช้เวลาในการทำงานศิลปะ ผมมุ่งมั่นที่จะทำให้การสังเกตการณ์สงสัยเกี่ยวกับความเป็นจริงและวิธีการที่พวกเขารับรู้มัน.
ผมได้รับความสนใจในแนวคิดนี้ [ระหว่าง] วัยรุ่นของฉันเป็นฉันมาในนวนิยายที่เขียนโดยไมเคิล Ende, จินตนาการไม่รู้จบ สำหรับผมมันก็ค่อนข้างเป็นหนังสือที่ผิดปกติ ฉันชอบวิธีเขียนใช้ข้อความสีตรงข้ามคู่สีเสริมของสีแดงและสีเขียวแต่ละสีที่เป็นตัวแทนของความเป็นจริงหรือจินตนาการ ... ฉันคิดว่ามันเล่นเก่งภาพลวงตา: เป็นเรื่องที่ทุกอย่างไม่ได้เป็นเรื่องเกี่ยวกับพล็อตหรือศัพท์หลายหน้าน่าเบื่อรายละเอียดผ้า และการตกแต่ง อย่างไรก็ตามผมชอบที่อาจเกิดขึ้น ผมคิดว่าคนที่อ่านรุ่นสีหนึ่งข้อความพลาดมาก.
มันคือความสนุกมากขึ้นเมื่อคุณมองไกลออกไปพล็อต ดังนั้นฉันมักจะเน้นหนักออกจากการดำรงอยู่ของความเป็นไปได้อื่น ๆ ที่จะคิดออกว่าสิ่งที่แท้จริงคือในสาระสำคัญของ เมื่อคุณลบที่ชัดเจนคุณจะเหลืออะไรบางอย่างที่น่าสนใจมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณสามารถบอกให้เราทราบเล็กน้อยเกี่ยวกับคุณและงานของคุณ
ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ในซาเกร็บที่ผมสอนวาดภาพที่ Academy of Fine Arts ผมเริ่มจัดแสดงผลงานในปี 2003 และตั้งแต่นั้นมาฉันได้รับการใช้งานในโครเอเชียและส่วนที่เหลือของยุโรป ในงานของฉันฉันใช้ภาพวาด ภาพพิมพ์ และเสียง ซึ่งมักจะเป็นส่วนที่ฟรีกับการติดตั้งหรือการกระทำ โดยทั่วไปงานของฉันเกี่ยวข้องกับกระบวนการที่ใกล้ชิดของการสร้างความถูกต้องของสภาพแวดล้อมที่ใกล้ของเราและวิธีที่เรารับรู้สิ่งที่เราใช้เป็น งานศิลปะ ฉันพยายามที่จะให้ผู้สังเกตการณ์ที่สงสัยเกี่ยวกับความจริงและวิธีการที่พวกเขารับรู้มัน .
ผมสนใจในแนวคิดนี้ [ ระหว่าง ] วัยรุ่นของฉันฉันมาข้าม นวนิยายที่เขียนขึ้นโดยไมเคิลตอนจบ , นิทานที่ไม่มีวันจบ . สำหรับฉันมันก็ค่อนข้างเป็นตัวหนังสือปกติ ผมชอบวิธีการเขียนข้อความคัดค้านการใช้สีแบบสี , คู่ของสีแดงและสีเขียว สีแต่ละสีเป็นตัวแทนของความเป็นจริงหรือจินตนาการ . . . . . . . ฉันคิดว่ามันเก่งเล่นมายา : เรื่องที่ไม่ได้เป็นทุกอย่างเกี่ยวกับพล็อตหรือน่าเบื่อหลายหน้า technicalities รายละเอียดผ้าและการตกแต่ง ผมชอบที่มีศักยภาพของฉันคิดว่าคนที่อ่านข้อความ สี รุ่น พลาดมาก .
มันสนุกมากเมื่อคุณดูจากพล็อต ดังนั้นฉันมักจะเครียดการดำรงอยู่ของความเป็นไปได้อื่น ๆเพื่อหาสิ่งที่เป็นแก่นแท้ของมัน เมื่อคุณลบที่ชัดเจนคุณจะเหลืออะไรอีกมากมายที่น่าสนใจ