Times New Roman is a serif typeface

Times New Roman is a serif typeface commissioned by the British newspaper The Times in 1931, created by Victor Lardent at the English branch of Monotype.[1] It was commissioned after Stanley Morison had written an article criticizing The Times for being badly printed and typographically antiquated.[2] The font was supervised by Morison and drawn by Victor Lardent, an artist from the advertising department of The Times. Morison used an older font named Plantin as the basis for his design, but made revisions for legibility and economy of space. Morison's revision became known as Times New Roman and made its debut in the 3 October 1932 issue of The Times newspaper.[3] After one year, the design was released for commercial sale. The Times stayed with Times New Roman for 40 years, but new production techniques and the format change from broadsheet to tabloid in 2004 have caused the newspaper to switch font five times since 1972. However, all the new fonts have been variants of the original New Roman font.
Some experts believe that the design was based on an earlier original work of William Starling Burgess.[4] This theory remains controversial.[5]
Because of its popularity, the typeface has been influential in the subsequent development of a number of serif typefaces both before and after the start of the digital-font era. One notable example is Georgia, shown below on the right, which has very similar stroke shapes to Times New Roman but wider serifs.
Although no longer used by The Times, Times New Roman is still frequent in book typography,[citation needed] particularly in mass-market paperbacks in the United States. Especially because of its adoption in Microsoft products, it has become one of the most widely used typefaces in history.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาใหม่ โรมันเป็นแบบตัวพิมพ์ serif ที่โดยกล่าวว่าหนังสือพิมพ์อังกฤษเดอะครั้งใน 1931 สร้างขึ้น โดยวิคเตอร์ Lardent สาขาภาษาอังกฤษของ Monotype[1] มันถูกมอบหมายการอำนาจหน้าที่หลังจาก Morison สแตนลีย์ได้เขียนบทความวิจารณ์ไทม์สำหรับ การพิมพ์ไม่ดีล้า typographically[2] แบบอักษรถูกดูแลโดย Morison และวาด โดยวิคเตอร์ Lardent เป็นศิลปินจากแผนกโฆษณาของไทม์ Morison ใช้เป็นอักษรเก่าที่ชื่อ Plantin เป็นพื้นฐานของเขาออก แต่ทำการปรับปรุงความชัดเจนและเศรษฐกิจของพื้นที่ ปรับปรุงของ Morison กลายเป็นเป็น Times New Roman และทำตัวเป็นปัญหา 3 1932 ตุลาคมของหนังสือพิมพ์ไทม์[3] หลังจากหนึ่งปี การออกแบบถูกปล่อยออกมาขายในเชิงพาณิชย์ เวลาอยู่กับ Times New Roman สำหรับ 40 ปี แต่เทคนิคการผลิตใหม่ และรูปแบบเปลี่ยนแปลงจากบรอดชีตแท็บลอยด์ในปี 2004 ทำให้เกิดหนังสือพิมพ์เมื่อต้องการสลับอักษรห้าครั้งตั้งแต่ 1972 อย่างไรก็ตาม อักษรใหม่ทั้งหมดจะได้รับตัวแปรของต้นฉบับโรมันใหม่อักษร
บางผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่า การออกแบบขึ้นอยู่กับการงานเดิมก่อนหน้านี้ของแอนกกิ้งโครง William[4] ทฤษฎีนี้ยังคงแย้ง[5]
เนื่องจากนิยม แบบตัวพิมพ์ได้รับการทรงอิทธิพลในการต่อมาพัฒนาจำนวน serif typefaces ทั้งก่อน และ หลังการเริ่มต้นของยุคดิจิตอลแบบอักษร โดดเด่นอย่างหนึ่งคือ จอร์เจีย แสดงอยู่ด้านล่างทางขวา ซึ่งมีมากลายเส้นรูปทรงคล้ายกับ Times New Roman แต่กว้างไม่มี serif .
ถึงแม้ว่าไม่ใช้ไทม์ เวลาโรมันใหม่จะยังคงประจำในหนังสือพิมพ์, [ต้องการอ้างอิง] โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน mass-market paperbacks ในสหรัฐอเมริกา อย่างยิ่ง เพราะการยอมรับในผลิตภัณฑ์ของ Microsoft มันได้กลายเป็นหนึ่งใน typefaces ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในประวัติศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Times New Roman มีรูปร่างหน้าตาของตัวพิมพ์ Serif ที่ได้รับมอบหมายจากซิสโกโดยหนังสือพิมพ์อังกฤษที่เวลาที่อยู่ใน 1931 สร้างขึ้นโดยผู้มีชัย lardent ที่สาขา ภาษาอังกฤษ ของ Monotype Imaging .[ 1 ]เป็นได้รับมอบหมายหลังจากสแตนลีย์ morison ได้เขียนบทความวิพากษ์วิจารณ์ครั้งที่แย่มากพิมพ์และโบราณเกี่ยวกับตัวพิมพ์.[ 2 ]แบบอักษรที่ได้มีการตรวจสอบโดย morison และวาดโดยผู้มีชัย lardentศิลปินที่จากกรมการโฆษณาได้ในช่วงเวลาดังกล่าว. morison รุ่นเก่าที่ใช้แบบอักษรชื่อ plantin เป็นพื้นฐานสำหรับการออกแบบของเขาแต่ทำการแก้ไขเศรษฐกิจและชัดเจนของพื้นที่ รุ่นการปรับปรุงแก้ไขของ morison ได้กลายมาเป็นที่รู้จักในฐานะ Times New Roman และทำให้การแข่งขันครั้งแรกในฉบับที่ 3 ตุลาคม .1932 ของหนังสือพิมพ์ Times [ 3 ]หลังจากหนึ่งปีการออกแบบที่มีออกมาในการขายเชิงพาณิชย์ช่วงเวลาที่อยู่กับ Times New Roman กับ 40 ปีแต่เทคนิคการผลิตใหม่และการเปลี่ยนรูปแบบจากกระดาษที่พิมพ์ครั้งหนึ่งได้หน้าเดียวในการทำหนังสือพิมพ์ขนาดเล็กในปี 2004 จะมีเกิดจากหนังสือพิมพ์ที่ในการเปลี่ยนแบบอักษรห้าครั้งนับตั้งแต่ปี 1972 แต่ถึงอย่างไรก็ตามแบบอักษรใหม่ทั้งหมดได้รับความแตกต่างของต้นฉบับใหม่แบบอักษรโรมัน. N ที่ผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่าการออกแบบที่ใช้ในงานดั้งเดิมที่ของวิลเลียมกางเขชาวเมือง[ 4 ]ทฤษฎีนี้จะยังเป็นข้อถกเถียง.[ 5 ],
เนื่องจากมีความนิยมของรูปร่างหน้าตาของตัวพิมพ์ที่ได้รับการมีอิทธิพลในการพัฒนาตามมาด้วยจำนวนของแบบอักษร Serif ทั้งก่อนและหลังการเริ่มต้นของยุคดิจิตอลแบบอักษรที่ ตัวอย่างหนึ่งคือ Georgia ที่แสดงด้านล่างนี้อยู่ทางด้านขวาซึ่งมีรูปร่างคล้ายกันตีเป็นอย่างมากเพื่อ Times New Roman แต่ Serifs ,ความคมชัดมากขึ้น.
แม้ว่าจะถูกใช้โดยเวลานี้ไม่มีอีกต่อไปTimes New Roman ยังอยู่เป็นประจำในลักษณะตัวอักษรหนังสือ[]คุณงามความดีต่อสาธารณชนโดยเฉพาะใน paperbacks มวลชน - ตลาดในประเทศสหรัฐอเมริกา เนื่องจากในการนำของใน ผลิตภัณฑ์ ของ Microsoft ได้กลายเป็นหนึ่งในแบบอักษรใช้อย่างกว้างขวางมากที่สุดในประวัติศาสตร์