Margaret KeaneFrom Wikipedia, the f

Margaret Keane
From Wikipedia, the free encyclopedia
Margaret Keane
Born Peggy Doris Hawkins
September 15, 1927 (age 88)
Nashville, Tennessee, U.S.
Residence Napa County, California
Other names Peggy Ulbrich
MDH Keane
Margaret McGuire
Occupation Artist
Spouse(s) Frank Richard Ulbrich
Walter Keane (m. 1955–65)
Daniel Francis McGuire (m. 1970)
Children 1
Website www.keane-eyes.com
Margaret D. H. Keane (born Peggy Doris Hawkins; September 15, 1927)[1] is an American artist. Creator of the "big eyed waifs", Keane is famous for drawing paintings with big eyes and mainly paints women, children, and animals in oil or mixed media.

Contents [hide]
1 Early life
2 Career and style
3 Personal life
4 Media portrayal
5 References
6 External links
Early life[edit]
Keane was born in Nashville, Tennessee. Keane started drawing as a child and began taking art lessons at age 10.[2] As an adult she studied at Watkins Art Institute in Nashville and Traphagen School Of Design in New York City.[3] Keane painted her first oil painting of two little girls, one crying and one laughing, when she was 10 years old and gave the drawing to her grandmother. Keane still has the painting today.[4] She was well known at the local church for her sketches of angels with big eyes and floppy wings.

Career and style[edit]
Keane's paintings are recognizable by the oversized, doe-like eyes of her subjects.[5] Keane says she was always interested in the eyes and used to draw them in her school books. She began painting her signature "Keane eyes" when she started painting portraits of children. "Children do have big eyes. When I’m doing a portrait, the eyes are the most expressive part of the face. And they just got bigger and bigger and bigger" Keane said. Keane focused on the eyes, as they show the inner person more.[4][6] Keane attributes Amedeo Modigliani's art as one of the major influence in the way she paints women since 1959. Other artists who influenced her in use of color, dimension and composition include Van Gogh, Gustav Klimt, and Picasso.[3]

In the 1960s, Keane became one of the most popular and successful artists of the time. Andy Warhol said "I think what Keane has done is just terrific. It has to be good. If it were bad, so many people wouldn't like it."[7] During this time her artwork was sold under the name of her husband, Walter Keane, who claimed credit for her paintings.[8] At the height of the artworks' popularity, she was painting non-stop for 16 hours a day.[4]

In 1970, Keane announced on a radio broadcast, she was the real creator of the paintings that had been attributed to her ex-husband Walter Keane. After Keane revealed the truth, a "paint-out" between Margaret and Walter was staged in San Francisco's Union Square, arranged by Bill Flang, a reporter from the San Francisco Examiner and attended by the media and Margaret. Walter did not show up.[2][9] In 1986, she sued both Walter and USA Today in federal court for an article claiming Walter was the real artist. At the trial, the judge famously ordered both Margaret and Walter to each create a big-eyed painting in the courtroom, to determine who was telling the truth. Walter declined, citing a sore shoulder, whereas Margaret completed her painting in 53 minutes. After a three-week trial, the jury awarded her $4 million in damages. After the verdict Keane said "I really feel that justice has triumphed. It's been worth it, even if I don't see any of that four million dollars."[5][7][10] A federal appeals court upheld the verdict of defamation in 1990, but overturned the $4 million damage award. Keane says she doesn't care about the money and just wanted to establish the fact that she had done the paintings.[11]

The artworks Keane created while living in the shadow of her husband tended to depict sad-looking children in dark settings. After she left Walter, moved to Hawaii, and became one of Jehovah's Witnesses, her work took on a happier, brighter style. "The eyes I draw on my children are an expression of my own deepest feelings. Eyes are windows of the soul" Keane explains.[12] Many galleries now advertise her artworks as having "tears of joy" or "tears of happiness."

Hollywood actors Joan Crawford, Natalie Wood and Jerry Lewis commissioned Keane to paint their portraits.[2][13][14] In the 1990s, Tim Burton, a Keane art collector and director of the 2014 biographical film "Big Eyes," about the life of Margaret Keane, commissioned the artist to paint a portrait of his then-girlfriend Lisa Marie.[15] Keane was also commissioned to paint the Children of President John F. Kennedy, John and Carolyn Kennedy. Keane's art is collected by museums all around the world. Her painting "Our Children" is in the United Nations permanent collection of art. It was bought and presented to the United Nations Children's Fund in 1961 by the Prescolite Manufacturing Corporation.[16] Keane's big eyes paintings have influenced toy designs including Little Miss No Name Dolls, Blythe dolls a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาร์กาเร็ทคีนจากวิกิพีเดีย วิกิพีเดียมาร์กาเร็ทคีนเกิดเพ็กกี้ดอริสฮอว์กินส์15 กันยายน 1927 (ปี 88)แนชวิลล์ เทนเนสซี สหรัฐอเมริกาเขตปาเรสซิเดนซ์ แคลิฟอร์เนียชื่ออื่น ๆ Ulbrich เพ็กกี้คีน MDHมาร์กาเร็ท McGuireอาชีพศิลปินSpouse(s) Frank ริชาร์ด UlbrichWalter คีน (m. 1955 – 65)Daniel Francis McGuire (ม. 1970)เด็ก 1Www.keane-eyes.com เว็บไซต์มาร์กาเร็ท D. H. คีน (เกิดเพ็กกี้ดอริสฮอว์กินส์ 15 กันยายน 1927) [1] เป็นศิลปินอเมริกัน ผู้สร้าง "ใหญ่ตา waifs" คีนเป็นการวาดภาพที่ มีตาใหญ่ และสีส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง เด็ก และสัตว์ในน้ำมันหรือสื่อผสมเนื้อหา [ซ่อน] ชีวิตช่วงที่ 12 อาชีพและลักษณะชีวิตส่วนตัวที่ 3วาดภาพสื่อ 4อ้างอิง 5เชื่อมโยงภายนอก 6ชีวิตช่วงแรก [แก้]คีนเกิดในนาชวิลล์ เทนเนสซี สหรัฐ คีนเริ่มวาดภาพเป็นเด็ก และเริ่มเข้าเรียนศิลปะในอายุ 10 ปี [2] เป็นผู้ใหญ่ เธอศึกษาที่ สถาบันศิลปะวัตคินส์ในแนชวิลล์และ Traphagen โรงเรียนดีไซน์ในนิวยอร์กซิตี้ [3] คีนวาดภาพวาดสีน้ำมันของเธอครั้งแรกของสองสาวน้อย หนึ่งร้องไห้ และหนึ่ง หัวเราะ เมื่อเธออายุ 10 ปี และการวาดรูปให้คุณยายของเธอ คีนยังมีภาพวาดของวันนี้ [4] เธอก็รู้จักที่คริสตจักรท้องถิ่นสำหรับเธอร่างของเทวดามีตาใหญ่และปีกฟล็อปปี้ดิสก์อาชีพและลักษณะ [แก้]ภาพวาดของคีนจะรู้จัก ด้วยดวงตาขนาดใหญ่ กวางเหมือนวิชาของเธอ [5] คีนกล่าวว่า เธอมักจะสนใจในสายตา และใช้วาดในหนังสือเรียนของเธอ เธอเริ่มวาดภาพลายเซ็นของเธอ "คีนตา" เมื่อเธอเริ่มวาดภาพของเด็ก "เด็กมีตาขนาดใหญ่ เมื่อทำภาพบุคคล ตาเป็นส่วนที่แสดงออกมากที่สุดของใบหน้า และพวกเขาก็ใหญ่ขึ้น และใหญ่ขึ้น และใหญ่ขึ้น "คีนกล่าวว่า คีนเน้นตา ตามที่พวกเขาแสดงบุคคลภายในเพิ่มเติม [4] [6] คีนคุณลักษณะจอง Modigliani ศิลปะเป็นอิทธิพลสำคัญในแบบที่เธอวาดผู้หญิงเหลาอย่างใดอย่างหนึ่ง ศิลปินที่ได้รับอิทธิพลของเธอในการใช้สี ขนาด และองค์ประกอบ อื่น ๆ ได้แก่ประชาคม กุสตาฟ Klimt และปิกัสโซ [3]ในปี 1960 คีนกลายเป็นศิลปินที่ประสบความสำเร็จ และเป็นที่นิยมมากที่สุดของเวลาอย่างใดอย่างหนึ่ง Andy Warhol กล่าวว่า "ผมคิดว่า สิ่งที่คีนได้ทำเป็นขาขึ้น จะดีได้ ถ้ามันไม่ดี คนไม่ชอบมัน" [7] ในช่วงเวลานี้ ผลงานศิลปะของเธอถูกขายภายใต้ชื่อของสามีของเธอ Walter คีน ที่อ้างสำหรับภาพวาดของเธอ [8] ที่ความนิยมของศิลปะ เธอไม่วาดภาพหยุด 16 ชั่วโมง [4]ในปี 1970 คีนประกาศในวิทยุกระจายเสียง เธอเป็นผู้สร้างภาพวาดที่ได้รับเกิดจาก Walter คีนสามีอดีต จริง หลังจากคีนเปิดเผยความจริง "สีออก" มาร์กาเร็ตและ Walter ในยูเนียนสแควร์ใน San Francisco จัด โดยเก็บเงิน Flang ข่าวจากผู้จัดสอบ San Francisco และเข้าร่วม โดยสื่อและมาร์กาเร็ต Walter ไม่ได้แสดงขึ้น [2] ใน 1986 เธอฟ้องทั้ง Walter และ USA Today ในศาลของรัฐบาลกลางสำหรับบทความอ้างว่า Walter เป็นศิลปินจริง คดี ผู้พิพากษาชื่อเสียงสั่งมาร์กาเร็ตและ Walter แต่ละสร้างภาพวาดที่บิ๊กอายด์ courtroom การตรวจสอบที่บอกความจริง Walter ปฏิเสธ อ้างอิงไหล่เจ็บ ในขณะที่มาร์กาเร็ตเสร็จเธอวาดในนาทีที่ 53 หลังจากทดลองสามสัปดาห์ คณะรับรางวัลเธอ 4 ล้านดอลลาร์ในความเสียหาย หลังจากพิพากษาคีนกล่าวว่า "ผมรู้สึกว่า มีการเอาชนะความยุติธรรม แล้วคุ้ม แม้ว่าฉันไม่เห็นใด ๆ ที่สี่ล้านดอลลาร์" [5] [7] [10]ศาลอุทธรณ์กลางยึดถือคำตัดสินของหมิ่นประมาทในปี 1990 แต่ overturned รางวัลความเสียหาย 4 ล้านเหรียญ คีนกล่าวว่า เธอไม่ดูแลเกี่ยวกับเงิน และเพียงต้องการสร้างความจริงที่ว่า เธอทำภาพวาด [11]งานศิลปะคีนสร้างในขณะที่อาศัยอยู่ในเงาของสามีของเธอมีแนวโน้มการ วาดเด็กเศร้ามองในที่มืด หลังจากเธอซ้าย Walter ย้ายไปฮาวาย และเป็นหนึ่งในพระยะโฮวา ทำงานเอาอยู่แบบมีความสุข สดใส "ตาฉันวาดในเด็กเป็นการแสดงออกของความรู้สึกที่ลึกที่สุดของตัวเอง ดวงตาคือ หน้าต่างของวิญญาณ"คีนอธิบาย [12] มากมายตอนนี้โฆษณางานศิลปะของเธอเป็น "น้ำตาแห่งความสุข" หรือ "น้ำตาแห่งความสุข"นักแสดงฮอลลีวู้ดปเบิร์ นาตาลีวูด และ Jerry Lewis เริ่มคีนวาดภาพส่วนบุคคล [2] [13] [14] ในปี 1990 ทิมเบอร์ตัน คีนรวบรวมศิลปะและผู้อำนวยการภาพยนตร์ชีวประวัติ 2014 "ใหญ่ตา เกี่ยวกับชีวิตของ Margaret คีน หน้าที่ศิลปินวาดภาพของเขาจากนั้นแฟนสาว Lisa Marie [15] คีนได้ยังเริ่มวาดเด็กของประธานาธิบดีจอห์นเอฟ จอห์น และแคโรลีนเคนเนดี้ มีการรวบรวมศิลปะของคีน โดยพิพิธภัณฑ์ทั่วโลก เธอวาดภาพ "เด็กของเรา" อยู่ในคอลเลกชันถาวรแห่งสหประชาชาติของศิลปะ มันถูกซื้อ และนำเสนอกองทุนเด็กแห่งสหประชาชาติในปี 1961 โดย บริษัทผลิต Prescolite [16] ภาพวาดดวงตาขนาดใหญ่คีนมีผลต่อการออกแบบของเล่นรวมทั้งตุ๊กตาชื่อไม่พลาดน้อย เมืองบลายธ์ตุ๊กตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาร์กาเร็คีน
จากวิกิพีเดีย
ร์กาเร็ตคีน
เกิดเพ็กกี้ดอริสฮอว์กิน
15 กันยายน 1927 (อายุ 88)
แนชวิลล์เทนเนสซีสหรัฐอเมริกา
เรสซิเดนปาเคาน์ตี้, แคลิฟอร์เนีย
ชื่ออื่น ๆ เพ็กกี้ Ulbrich
MDH คี
ร์กาเร็ตแมคไกวร์
อาชีพศิลปิน
คู่สมรส (s) แฟรงก์ริชาร์ด Ulbrich
วอลเตอร์ คีน (m 1955-1965.)
แดเนียลฟรานซิสแมคไกวร์ (ม. 1970).
เด็ก 1
เว็บไซต์ www.keane-eyes.com
ร์กาเร็ตเอชคีน (เกิดเพ็กกี้ดอริสฮอว์กิน; 15 กันยายน 1927) [1] เป็นศิลปินชาวอเมริกัน ผู้สร้าง "คนพเนจรตาใหญ่" คีนที่มีชื่อเสียงสำหรับการวาดภาพวาดด้วยดวงตาขนาดใหญ่และส่วนใหญ่วาดผู้หญิงเด็กและสัตว์ในน้ำมันหรือสื่อผสม. สารบัญ [ซ่อน] 1 ชีวิตในวัยเด็ก2 อาชีพและรูปแบบ3 ชีวิตส่วนตัว4 สื่อให้เห็นภาพอ้างอิง 5 6 ลิงค์ภายนอกชีวิตในวัยเด็ก [แก้ไข] คีนเกิดในแนชวิลล์เทนเนสซี คีนเริ่มต้นการวาดภาพเป็นเด็กและเริ่มการเรียนศิลปะตอนอายุ 10 [2] ในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่เธอเรียนที่สถาบันศิลปะวัตคินส์ในแนชวิลล์และ Traphagen โรงเรียนสอนการออกแบบในนิวยอร์กซิตี้. [3] คีนวาดภาพสีน้ำมันครั้งแรกของเธอสอง สาวน้อยคนหนึ่งร้องไห้และหัวเราะเมื่อเธออายุ 10 ปีและให้วาดภาพเพื่อคุณยายของเธอ คีนยังคงมีการวาดภาพในวันนี้. [4] เธอเป็นที่รู้จักดีในคริสตจักรในท้องถิ่นสำหรับภาพวาดของเธอของเทวดาที่มีดวงตาขนาดใหญ่และมีปีกฟลอปปี้. การงานอาชีพและสไตล์ [แก้ไข] ภาพวาดของคีนเป็นที่รู้จักโดยมีขนาดใหญ่ตา Doe เหมือนของเธอ วิชา. [5] คีนบอกว่าเธอก็มักจะสนใจในสายตาและใช้ในการวาดไว้ในหนังสือเรียนของเธอ เธอเริ่มวาดภาพลายเซ็นของเธอ "ตาคีน" เมื่อเธอเริ่มต้นการถ่ายภาพบุคคลภาพวาดของเด็ก "เด็กจะมีดวงตาขนาดใหญ่. เมื่อฉันทำแนวตั้งตาเป็นส่วนที่แสดงออกมากที่สุดของใบหน้า. และพวกเขาก็มีขนาดใหญ่และขนาดใหญ่และขนาดใหญ่" คีนกล่าวว่า คีนที่มุ่งเน้นในสายตาเช่นที่พวกเขาแสดงให้คนภายในมากขึ้น. [4] [6] คีแอตทริบิวต์ศิลปะ Amedeo Modigliani เป็นหนึ่งในอิทธิพลสำคัญในทางที่เธอวาดผู้หญิงตั้งแต่ปี 1959 ศิลปินคนอื่น ๆ ที่ได้รับอิทธิพลของเธอในการใช้งานของสี มิติและองค์ประกอบ ได้แก่ Van Gogh, กุสตาฟคลิมท์และปิกัสโซ. [3] ในปี 1960 คีนกลายเป็นหนึ่งในศิลปินที่นิยมมากที่สุดและประสบความสำเร็จของเวลา Andy Warhol กล่าวว่า "ผมคิดว่าสิ่งที่ได้ทำคีนเป็นที่ยอดเยี่ยมเพียง. มันจะต้องมีดี. ถ้ามันไม่ดีดังนั้นหลายคนจะไม่ชอบมัน." [7] ในช่วงเวลานี้งานศิลปะของเธอถูกขายภายใต้ชื่อของเธอ สามีของวอลเตอร์คีนผู้ซึ่งอ้างเครดิตสำหรับภาพวาดของเธอ. [8] ที่ระดับความสูงของความนิยมงานศิลปะ 'เธอก็วาดภาพไม่หยุดเป็นเวลา 16 ชั่วโมงต่อวัน. [4] ในปี 1970 คีนประกาศเมื่อวันวิทยุกระจายเสียงเธอ เป็นผู้สร้างที่แท้จริงของภาพวาดที่ได้รับการบันทึกให้อดีตสามีของเธอวอลเตอร์คีน หลังจากคีนเปิดเผยความจริงเป็น "สีออก" ระหว่างมาร์กาเร็และวอลเตอร์เป็นฉากในซานฟรานซิสยูเนียนสแควร์จัดโดยบิล Flang ผู้สื่อข่าวจากซานฟรานซิสตรวจสอบและเข้าร่วมโดยสื่อและมาร์กาเร็ วอลเตอร์ไม่ได้แสดง. [2] [9] ในปี 1986 เธอฟ้องทั้งวอลเตอร์และสหรัฐอเมริกาในวันนี้ในศาลของรัฐบาลกลางสำหรับบทความที่อ้างวอลเตอร์เป็นศิลปินที่แท้จริง ในการพิจารณาคดีผู้พิพากษาที่มีชื่อเสียงมีคำสั่งให้ทั้งสองมาร์กาเร็และวอลเตอร์แต่ละสร้างภาพวาดขนาดใหญ่ตาในห้องพิจารณาคดีเพื่อตรวจสอบผู้ได้รับการบอกความจริง วอลเตอร์ปฏิเสธอ้างไหล่เจ็บขณะที่มาร์กาเร็เสร็จสิ้นการวาดภาพของเธอใน 53 นาที หลังจากการพิจารณาคดีสามสัปดาห์คณะลูกขุนที่ได้รับรางวัลของเธอ $ 4 ล้านในความเสียหาย หลังจากคำตัดสินคีนกล่าวว่า "ผมรู้สึกความยุติธรรมที่ได้รับชัยชนะ. ก็รับมันคุ้มค่าแม้ว่าฉันไม่เห็นใด ๆ ที่สี่ล้านดอลลาร์." [5] [7] [10] อุทธรณ์ศาลรัฐบาลกลางยึดถือคำตัดสินของศาล การหมิ่นประมาทในปี 1990 แต่พลิกคว่ำได้รับรางวัลความเสียหาย $ 4 ล้าน คีนบอกว่าเธอไม่สนใจเกี่ยวกับเงินและแค่อยากจะสร้างความจริงที่ว่าเธอได้ทำภาพวาด. [11] งานศิลปะคีนที่สร้างขึ้นในขณะที่อยู่ในร่มเงาของสามีของเธอมักจะแสดงให้เห็นถึงเด็กที่น่าเศร้าที่ดูเข้มในการตั้งค่า หลังจากที่เธอออกจากวอลเตอร์ย้ายไปฮาวายและกลายเป็นหนึ่งในพยานของการทำงานของเธอเอาความสุขสไตล์สดใส "ตาที่ฉันวาดภาพบนลูก ๆ ของฉันเป็นแสดงออกของความรู้สึกที่ลึกที่สุดของตัวเอง. ตาเป็นหน้าต่างของจิตวิญญาณ" คีนอธิบาย. [12] แกลเลอรี่จำนวนมากตอนนี้โฆษณางานศิลปะของเธอว่า "น้ำตาแห่งความสุข" หรือ "น้ำตาแห่งความสุข." ฮอลลีนักแสดง Joan Crawford, นาตาลีไม้และเจอร์รี่ลูอิสนายคีนในการวาดภาพบุคคลของพวกเขา. [2] [13] [14] ในปี 1990, ทิมเบอร์ตันเป็นนักสะสมงานศิลปะคีนและผู้อำนวยการ 2014 ชีวประวัติภาพยนตร์เรื่อง "บิ๊กอาย" เกี่ยวกับ ชีวิตของมาร์กาเร็คีนที่รับหน้าที่ศิลปินในการวาดภาพของนั้นแฟนสาวของเขาลิซ่ามารีได้. [15] คีนยังได้รับหน้าที่ในการวาดเด็กของประธานาธิบดีจอห์นเอฟเคนเนดี้จอห์นและแคโรลีนเคนเนดี้ ศิลปะของคีนจะถูกรวบรวมโดยพิพิธภัณฑ์ทั่วทุกมุมโลก ภาพวาดของเธอ "เด็กของเรา" อยู่ในการเก็บถาวรแห่งสหประชาชาติของศิลปะ มันถูกซื้อและนำเสนอให้กับกองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติในปี 1961 โดย Prescolite Manufacturing Corporation. [16] คีนภาพวาดดวงตาขนาดใหญ่ที่มีอิทธิพลต่อการออกแบบของเล่นรวมทั้ง Little Miss ไม่มีชื่อตุ๊กตาบลายธ์ตุ๊กตา