Celluloids are a class of compounds

Celluloids are a class of compounds created from nitrocellulose and camphor, with added dyes and other agents. Generally considered the first thermoplastic, it was first created as Parkesine in 1856[1] and as Xylonite in 1869, before being registered as Celluloid in 1870. Celluloid is easily molded and shaped, and it was first widely used as an ivory replacement.

The main use was in movie and photography film industries, which used only celluloid films prior to acetate films that were introduced in the 1950s. Celluloid is highly flammable, difficult and expensive to produce and no longer widely used, although its most common uses today are in table tennis balls, musical instruments and guitar picks.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Celluloids เป็นชั้นของสารที่สร้างขึ้นจากไนโตรเซลลูโลส และ การบูร กับสีเพิ่ม และอื่น ๆ โดยทั่วไปว่าเทอร์โมแรก ก่อนสร้าง Parkesine ใน 1856 [1] และ เป็น Xylonite ใน 1869 ก่อนการลงทะเบียนเป็นเซลลูลอยด์ใน 1870 เซลลูลอยด์เป็นได้แม่พิมพ์รูป และมันแพร่หลายครั้งแรกเป็นการทดแทนงาช้างใช้หลักได้ในภาพยนตร์และการถ่ายภาพฟิล์มอุตสาหกรรม ซึ่งใช้เฉพาะเซลลูลอยด์ฟิล์มก่อนฟิล์มอะซิเตทที่ถูกนำมาใช้ในปี 1950 เซลลูลอยด์ไวไฟสูง ยาก และมีราคาแพงในการผลิต และ ใช้ไม่แพร่หลาย แม้ว่าการใช้มากที่สุดวันนี้อยู่ในลูกปิงปอง เครื่องดนตรี และรับกีต้าร์ [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Celluloids เป็นชั้นของสารที่สร้างขึ้นจากไนโตรเซลลูโลสและการบูรด้วยสีย้อมเพิ่มและตัวแทนอื่น ๆ โดยทั่วไปถือว่าเทอร์โมแรกมันถูกสร้างขึ้นครั้งแรกในฐานะ Parkesine ใน 1,856 [1] และเป็น Xylonite ในปี 1869 ก่อนที่จะถูกจดทะเบียนเป็นภาพยนตร์ในปี 1870 ภาพยนตร์เป็นแม่พิมพ์ได้อย่างง่ายดายและมีรูปทรงและมันเป็นครั้งแรกที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในฐานะที่เป็นงาช้างทดแทน. ใช้เป็นหลักในอุตสาหกรรมภาพยนตร์และภาพยนตร์การถ่ายภาพซึ่งใช้เฉพาะภาพยนตร์เซลลูลอยด์ก่อนที่จะมีภาพยนตร์อะซิเตทที่ถูกนำมาใช้ในปี 1950 เซลลูลอยด์ไวไฟสูงยากและมีราคาแพงในการผลิตและการไม่ใช้กันอย่างแพร่หลายแม้จะใช้กันมากที่สุดในวันนี้อยู่ในลูกปิงปอง, เครื่องดนตรีและหยิบกีต้าร์. [2]