I could not doubt that this was the

I could not doubt that this was the Miss Stapleton of whom I had been told, since ladies of any sort must be few upon the moor, and I remembered that I had heard someone describe her as being a beauty. The woman who approached me was certainly that, and of a most uncommon type. There could not have been a greater contrast between brother and sister, for Stapleton was neutral tinted, with light hair and gray eyes, while she was darker than any brunette whom I have seen in England–slim, elegant, and tall. She had a proud, finely cut face, so regular that it might have seemed impassive were it not for the sensitive mouth and the beautiful dark, eager eyes. With her perfect figure and elegant dress she was, indeed, a strange apparition upon a lonely moorland path. Her eyes were on her brother as I turned, and then she quickened her pace towards me. I had raised my hat and was about to make some explanatory remark when her own words turned all my thoughts into a new channel.
“Go back!” she said. “Go straight back to London, instantly.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่อาจสงสัยว่า นี้ Stapleton นางสาวที่ซึ่งผมพิจารณา เนื่องจากฝ่ายใด ๆ ต้องไม่กี่ตามมัวร์ และผมจำได้ว่า ผมได้ยินคนอธิบายเธอเป็น ความงาม ผู้หญิงที่เข้าหาฉันเป็น ที่แน่นอน และชนิดผิดปกติมากที่สุด ไม่มีความคมชัดมากขึ้นระหว่างพี่กับน้อง สำหรับ Stapleton โทนสี กับสีผมและดวงตาสีเทา ขณะที่เข้มกว่าสีน้ำตาลใด ๆ ที่ฉันได้เห็นในอังกฤษ – บาง สง่างาม และสูง เธอมีภูมิใจ ฟิตเนส ใบหน้าปกติที่อาจมีเหมือนเฉย ๆ มันไม่ได้สำคัญปากและตามืด อยากสวย ด้วยรูปแบบและชุดสุดหรูของเธอ เธอได้ จริง ผีแปลกเมื่อเส้นทาง moorland เหงา ดวงตาของเธอได้ในพี่ชายของเธอฉันเปิด และจากนั้น เธอ quickened ก้าวของเธอต่อผม ผมได้ยกหมวกของฉัน และทำหมายเหตุอธิบายบางเมื่อคำของเธอเปิดความคิดของฉันเข้าไปในช่องทางใหม่"ไปกลับ" เธอกล่าว "ตรงกลับไปลอนดอน ทันที"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่สามารถสงสัยว่านี่คือมิสเตเปิลตันซึ่งผมได้รับการบอกเล่าตั้งแต่ผู้หญิงของประเภทใดจะต้องมีไม่กี่บนทุ่งและผมจำได้ว่าผมเคยได้ยินใครบางคนอธิบายของเธอเป็นความงาม ผู้หญิงที่มาหาผมได้อย่างแน่นอนนั้นและประเภทเรื่องผิดปกติมากที่สุด อาจไม่ได้รับความคมชัดมากขึ้นระหว่างพี่ชายและน้องสาวสำหรับสเตเปิลเป็นกลางย้อมสีผมและตาแสงสีเทาในขณะที่เธอเป็นสีเข้มกว่าสีน้ำตาลใด ๆ ซึ่งเราได้เห็นในอังกฤษบาง, สง่างามและสูง เธอมีความภาคภูมิใจที่ใบหน้าตัดประณีตดังนั้นปกติที่มันอาจจะดูเหมือนไม่ยินดียินร้ายไม่เป็นมันเป็นปากมีความละเอียดอ่อนและสีเข้มสวยงามตากระตือรือร้น ด้วยตัวเลขที่สมบูรณ์แบบของเธอและชุดที่สง่างามเธอเป็นจริงผีแปลก ๆ บนเส้นทางลุ่มเหงา ดวงตาของเธออยู่บนพี่ชายของเธอเป็นฉันหันและแล้วเธอก็เร่งก้าวเธอที่มีต่อผม ผมได้ยกหมวกของฉันและเป็นเรื่องที่จะทำให้บางคำพูดอธิบายเมื่อคำพูดของเธอหันความคิดทั้งหมดของฉันเข้าไปในช่องทางใหม่
"กลับ!" เธอกล่าว "ไปตรงกลับไปลอนดอนทันที."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมจะไม่สงสัยว่าเป็นคุณหนูสเตเปิลที่ผมเคยบอกตั้งแต่สาวๆ เรียงลำดับใด ๆต้องไม่กี่บนทุ่งโล่ง และผมจำได้ว่า ผมเคยได้ยินใครอธิบายเป็น ความงาม ผู้หญิงที่เข้าหาฉันอย่างแน่นอน และเป็นชนิดที่พิสดารที่สุด มันไม่สามารถได้รับมากกว่าความคมชัดระหว่างพี่ชายและน้องสาวที่สเตเปิล เป็นกลางอ่อน กับผมสีเทาอ่อนตา ในขณะที่เธอเข้มกว่าสีน้ำตาล ที่ผมได้เห็นในอังกฤษ – ผอม สวย และ สูง เธอมีความภาคภูมิใจ นำมาตัดหน้า แล้วปกติมันอาจจะดูเหมือนเฉยๆไม่ใช่ปากไวและสวยเข้ม พร้อมตา กับตัวเลขที่สมบูรณ์แบบและหรูหรา แต่งตัวเธอจริงๆ แปลกผีเมื่อเส้นทางทุ่งที่มีต้นไม้เตี้ยๆเหงา ตาของเธอ เป็นพี่ชายเธอ ฉันหันไป แล้วเธอก็ quickened ก้าวของเธอที่มีต่อฉัน ผมได้ยกหมวกของฉันและอยากให้มีการวิจารณ์เมื่อคำพูดของตัวเองทำให้ความคิดทั้งหมดของฉันลงในช่องใหม่" กลับไป " เธอกล่าว " กลับไปลอนดอน ทันที "