This is not my dreamed life' said a

นี้ไม่ได้เป็นชีวิตที่ฝันของฉัน 'หญิงสาวคนหนึ่งกล่าวว่า
เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าและสาปแช่งโลก
เธอถามตัวเองนะว่าทำไมทำไมทำไม
ที่เธอคิดว่ามีอยู่ที่ไหนสักแห่งที่เธอจะไม่ได้เป็นสมาชิก แต่ไม่ได้ที่นี่
และทุกครั้งที่เธอคิดว่าชีวิตของเธอ ที่จะนำเธอไปน้ำตา
เธอกล่าวว่า "ทำไมฉันจึงไม่สามารถที่จะเป็นเหมือนเด็กผู้หญิงคนหนึ่งในการเล่นเช่นเดียวกับโซฟีมาเรียหรือแอนนี่ทุกคน
แต่ฉันฉันฉัน"

เธอหวังดวงอาทิตย์จะออกมา
พรุ่งนี้เธอยังคงมีชีวิตอยู่ชีวิตของเธอเพื่อให้อึมครึมอยู่ในเงา
เธอพยายามและพยายามที่เธอยังคงถามว่าทำไม

* ผมบอกว่า ... ดีชีวิตคือการจัดการกับความผิดหวัง
เมื่อคุณออกมี ... รู้สึกเหมือนชิ้นส่วนของอึ
ที่ฉันได้รับมัน! ว่ามันรู้สึกเมื่อหัวใจของคุณเจ็บ
เมื่อคุณกำลังพยายาม แต่ก็จบลงด้วยความล้มเหลว ...

** แต่ละครของชีวิต .. มันขึ้นอยู่กับคุณ
คุณอยากจะมีความสุขหรือเศร้ามันให้คุณเลือก.
คุณสามารถสร้างขึ้นย้ายรอยยิ้มของคุณของคุณตัวละครของคุณสายของคุณ
ดังนั้นชีวิตก็เหมือนการเล่น คุณควรที่ยึดแน่น
เมื่อคุณอยู่บนเวทีคุณต้องติดกับบทบาท
ถ้าคุณเคยเดินทางคุณจะต้องยืนขึ้นและไป
มันเป็นสคริปต์เวทีของคุณผู้กำกับของคุณก้าวของคุณ
ไม่มีอะไรสามารถที่เคย จะก่อให้เกิดความผิดพลาดที่คุณเขียนชะตากรรมของคุณเอง ...

ดังนั้นเธอมองมาที่ผมด้วยสายตาสงสัยจะสูญ
สั่นศีรษะของเธอและเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
และบอกฉันว่าคือทั้งหมดที่อยู่อยู่อยู่
เธอถามสิ่งที่เกี่ยวกับคนที่อยู่ในท้องฟ้าการเขียนแผนของฉันได้อย่างไร
ฉันบอกเธอว่ามันไม่ง่ายที่คุณเพียงแค่ต้องเขียนมันด้วยมือของคุณ

นี่ไม่ใช่ชีวิตที่ตากอากาศในฝัน ' กล่าวว่า ผู้หญิง
เธอค้นหาในท้องฟ้า และแช่งเจ้าโลก
เธอเป็นขอตัวเองแหม ทำไมทำไมทำไม
เธอคิดมีไหนเธอจะเป็น แต่มันไม่ใช่ที่นี่
และทุกครั้งที่เธอคิดว่า ชีวิตของเธอ มันนำเธอไปน้ำตา
เธอกล่าวว่า "ทำไมฉันไม่เหมือนผู้หญิงในการเล่นเช่นโซฟี มาเรีย หรือแอนนี่
ใครแต่ฉันฉันฉัน"

เธอหวังดวงอาทิตย์จะออกมา
พรุ่งนี้ยังเธอเป็นชีวิตของเธอชีวิตมืดมนดังนั้นในเงา
เธอพยายาม และพยายามยังเธอจะถามทำไม

* ผมบอกว่า...ดี ชีวิตจะเผชิญกับความผิดหวัง
เมื่อคุณออกมี...ความรู้สึกเหมือนกับคน
ได้รับมัน อย่างไรก็รู้สึกเจ็บใจเมื่อ
เมื่อคุณกำลังพยายามเสมอแต่ลงท้าย ด้วยความล้มเหลว...

** แต่โรงละครชีวิต...มันขึ้นอยู่กับคุณ
คุณต้องการให้มีความสุข หรือเศร้ามีให้เลือกได้
คุณสามารถสร้างการย้าย รอยยิ้ม ตัวอักษร เส้น
เพื่อชีวิตของคนเล่นได้ คุณดีกว่ายึดแน่น
เมื่อคุณอยู่บนเวทีต้องติดบทบาท
ถ้าคุณเคยใช้บริการ คุณจะต้องยืนขึ้น และไป
มันเป็นสคริปต์ของคุณ ขั้นตอนของคุณ คุณผู้กำกับ ก้าวของคุณ
ไม่เคยมีอะไรผิดสาเหตุที่คุณเขียนชะตากรรมของคุณเอง...

ให้เธอมองฉัน ด้วยตาหนี้สงสัยสูญ
สั่นเธอใหญ่ และมองขึ้นฟ้า
และบอกก็โกหกโกหกโกหกทั้งหมด
เธอถามอะไรเกี่ยวกับคนบนฟ้าเขียนแผนของฉัน?
ฉันบอกเธอไม่ใช่เรื่องที่ง่าย คุณก็ต้องเขียน ด้วยมือของคุณ

โรงแรมแห่งนี้คือความฝันของผมไม่ได้ชีวิต"ที่สาว
เธอดูในท้องฟ้าและคำสาปแช่งโลก
เธอถามตัวเองว่า"ทำไมทำไมทำไม
ซึ่งจะช่วยเธอคิดว่ามีที่ไหนสักแห่งเธอจะเป็นของแต่ของที่นี่ไม่
และทุกครั้งเธอคิดว่าในชีวิตเธอโดยให้เธอถึงกับกลั้นน้ำตา
ซึ่งจะช่วยเธอกล่าวว่า"เหตุใดฉันจึงไม่สามารถจะเหมือนกับหญิงสาวในที่เล่นได้เหมือนอย่างโซฟี,มาเรียหรือแอนนี่
ใครก็ตามแต่ฉันฉันฉัน"

เธอหวังว่าจะได้แสงแดดจะออกมา
ในอนาคตของเธอก็ยังมีชีวิตของเธอเหงาอยู่ในเงามืด
เธอพยายามและเธอก็ยังพยายามของถามว่าทำไม

*ผมพูดว่าชีวิตก็คือการจัดการกับความผิดหวัง
เมื่อคุณมีความรู้สึกออกมาคล้ายของเรื่อง
ผมได้รับ จากความรู้สึกเมื่อหัวใจของคุณจะเจ็บปวด
เมื่อคุณกำลังพยายามอยู่เสมอแต่จะสิ้นสุดลงด้วยความล้มเหลว

**แต่โฮมเธียเตอร์ของชีวิต..ก็ขึ้นอยู่กับตัวคุณ
ซึ่งจะช่วยคุณจะมีความสุขหรือทุกข์คุณสามารถเลือก.
คุณสามารถสร้างได้ย้ายของคุณมีรอยยิ้มของคุณจะพิมพ์ตัวอักษรตัวของคุณสาย
ดังนั้นของคุณเป็นเหมือนกับการเล่นที่ คุณได้ดียิ่งขึ้นให้ติดแน่น
เมื่อคุณอยู่ในเวทีคุณจะต้องติดอยู่กับบทบาท
หากคุณเคยเดินทาง,คุณจะต้องยืนขึ้นและไป
มันของสคริปท์ของคุณ,เวที,ของคุณกำหนดทิศทางของคุณ,
วิ่งด้วยจังหวะก้าวเมื่อลงไม่มีอะไรที่จะสามารถมาเป็นความผิดพลาดทำให้คุณเขียนด้วยตัวของท่านเองชะตากรรม...

ดังนั้นเธอมองฉันด้วยสงสัยจะสูญตา
การเขย่าศีรษะของเธอและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า
และบอกผมว่ามีอยู่ทั้งหมดซึ่งทอดตัวอยู่ซึ่งทอดตัวอยู่
เธอถามว่าเกี่ยวกับคนในท้องฟ้าที่เขียนแผนของฉันได้หรือไม่?
ผมบอกเธอว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายคุณจะต้องเขียนด้วยมือของคุณ