Our production base for electronic products and vehicles came as a res การแปล - Our production base for electronic products and vehicles came as a res ไทย วิธีการพูด

Our production base for electronic

Our production base for electronic products and vehicles came as a result of decades of consistent economic policy on foreign investment. A combination of incentives for foreign manufacturers, low-cost labour and economic zones called industrial estates have attracted globalised firms and their suppliers in the automotive and electronics sectors in particular. They have turned these industrial estates into efficient and interconnected industrial hives, and Thailand became a middle-income country along the way. However, Thailand now needs a new growth paradigm as we are facing the predicament of a "middle-income trap" as well as exposure to troubled economies in customer countries. Thailand must indeed look for new economic drivers.

The central question is whether the old export-driven model should be abandoned, or merely updated to better suit current conditions. Thailand's thought leaders have put fundamental economic reform on the table based on recent experience. The 1997-'98 Asian financial crisis taught the country's leaders to fear financial sector instability and capital flight. The 2008 global financial crisis left it exposed to factors beyond its control. And the 2011 flooding, as well as other recent natural disasters such the Japanese tsunami earlier in the year, is another argument against relying on global manufacturing and the just-in-time efficiencies this industry thrives on. Manufacturing in Thailand is a complex ecosystem on an unstable platform. Risk is on the rise, and the current government has made reducing reliance on exports a significant part of its economic policy - the so-called "Dual Track Development Model".

The diagnosis is known but the remedies are not. What is obvious is that unlike other Asian economies such as China, India or Indonesia, the scale of domestic demand will not be sufficient to drive growth - Thais total around 65 million people, far smaller than those other three, and therefore domestic demand alone will not create economies of scale. Plans floated so far appear to be focused on a common set of prescriptions for medium-sized countries at this stage of economic development: pushing for more indigenous entrepreneurship and coaxing foreign firms to locate research-and-development operations in the country, as well as lower-wage assembly jobs. Some policy evolutions to move beyond manufacturing have already begun. A change in corporate tax rates will drop the percentage paid by local firms to create parity with the foreign companies in the economic zones by 2013, and the incentives traditionally offered to foreign investors are under review by multiple government ministries. Thailand also aims to attract higher-end jobs by creating tax incentives for foreign companies willing to locate regional headquarters here.

Ignoring exports in a drive to create higher-paying jobs could be overkill, however, and a middle way could mandate simply adjusting the approach. Thailand and other Southeast Asian export-driven economies are increasingly trading with each other instead of selling to the world's richest countries. In some cases they are sending each other semi-finished goods, which will eventually end up in the traditional export markets. But as finished goods become a larger part of the total, a formal policy response to this trend may be needed to recalibrate the manufacturing sector for a different set of customers. The government seems to recognise that exporting will still be important. Our prime minister made state visits to some of Thailand's traditional foreign investments sources in March, including Japan and South Korea. Public statements by Yingluck from the trip reiterated the message that our industrial estates are open for business and Thailand still wants foreign companies to locate in them. Thailand still has some strong advantages for growth as labour is not too expensive, despite wage rises in 2012, but ultimately it needs to move up the value chain. There needs to be a change in mindset so that many Thai industries recognise that they can no longer rely on labour-intensive industries.

In addition to lowering corporate taxes for indigenous companies, the incentive structure for foreigners is under review. The Board of Investment (BOI) is tasked with attracting FDI, and has in its arsenal incentives aimed at 243 types of businesses. Tax holidays can be up to eight years, and waivers are available for the value-added tax and import tariffs. The cost to Thailand's treasury of these incentives is more than Bt200 billion a year. I think both the Finance Ministry and the Industry Ministry must together review the BOI toolkit and make recommendations for changes. There are about 1,000 ventures in Thailand that have been established by foreign interests enticed by BOI incentives. That compares with about 500,000 companies registered in Thailand that operate without any tax breaks.

As we all know, the government has approved a reduction in corporate tax rates, lowering them from 30 per cent to 23 per cent in 2012, and to 20 per cent for 2013. This will create parity among local companies and the foreign ones operating with incentive packages. Although the two do not by definition compete with each other, it is hoped that this move will boost the chances of indigenous leadership and creativity in the economy. Lower rates could also coax companies now operating informally to formalise their existence, therefore boosting tax revenue.

Looking ahead, we must adjust our export sector to reflect the growing regional trade story. Economies in Southeast Asia have proved more resilient than expected since the 2008 financial crisis, helped by prudent financial regulation keeping the banks healthy, and steady demand within the region. But the intra-regional trade story did not start then - the crisis only made it obvious. In reality intra-regional exports in Southeast Asia have been growing at a faster rate than global exports for more than a decade. Exports from the Asia-Pacific region doubled between 2000 and 2009, but intra-regional exports rose almost 2.5 times. In Thailand, China became the largest trading partner in 2010. China's share of Thai exports has roughly tripled in the past decade, from about 4 per cent to about 12 per cent. Meanwhile the euro zone's share of exports fell from 17 to 11 per cent, and North America's from 22 to 11 per cent. For Thailand, moving to a regional focus would to an extent mean shifting some of its exposure. That would not eliminate exposure to outside factors, and it is increasingly difficult to find importer countries not exposed to global sentiment. But the new trade patterns have thus far spread risk thinner and that should mean a reduction in exposure to external shocks, at least in theory.

I think the question is now whether a policy shift and money spent to embrace this trend would be worth the trouble. Thai policymakers and economists should focus on the question by pondering issues such as whether the industrial sector in Thailand would require capital expenditure or organisational reforms in order to target a different group of customers, and whether chasing the rewards of regional trade is a zero-sum game that would imply turning away from old markets, or rather, something that can be done in tandem. Regardless of how the next era takes shape in the Thai economy, continued investment in social assets and infrastructure will be necessary. That means spending to improve schools and vocational training, adding transportation assets such as broadening the public transit system in Bangkok, and increasing liquidity and sophistication of capital markets, both to give companies more financing options and to encourage Thais to move their money out of savings accounts and into securities. Strengthening pension programmes and unemployment-insurance services would also help funnel cash toward consumables and encourage companies to hire. Boosting efficiency in the agricultural sectors will help by combating food price shocks, which are on the rise in recent years due to global instability and increased speculation on commodities through financial markets.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ฐานการผลิตของเราสำหรับผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์และยานพาหนะมาอันเป็นผลมาจากทศวรรษที่ผ่านมาของนโยบายเศรษฐกิจที่สอดคล้องกับการลงทุนจากต่างประเทศ การรวมกันของแรงจูงใจสำหรับผู้ผลิตต่างประเทศแรงงานต้นทุนต่ำและเขตเศรษฐกิจที่เรียกว่านิคมอุตสาหกรรมได้ดึงดูด บริษัท ทั่วโลกและซัพพลายเออร์ของพวกเขาในภาคยานยนต์และอิเล็กทรอนิกส์โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขาได้เปิดนิคมอุตสาหกรรมเหล่านี้เป็นลมพิษอุตสาหกรรมที่มีประสิทธิภาพและเชื่อมต่อกันและประเทศไทยกลายเป็นประเทศที่มีรายได้ปานกลางไปพร้อมกัน แต่ตอนนี้ประเทศไทยต้องการการเจริญเติบโตของกระบวนทัศน์ใหม่ในขณะที่เรากำลังเผชิญสถานการณ์ของ "กับดักรายได้ปานกลาง" เช่นเดียวกับที่สัมผัสกับปัญหาเศรษฐกิจในประเทศที่ลูกค้า ประเทศไทยย่อมจะต้องมองหาคนขับรถทางเศรษฐกิจใหม่.

คำถามกลางคือไม่ว่าจะรูปแบบการส่งออกเป็นตัวขับเคลื่อนเก่าควรจะยกเลิกหรือปรับปรุงเพียงเพื่อให้เหมาะสมกับสภาพปัจจุบัน ประเทศไทยของผู้นำทางความคิดได้นำการปฏิรูปทางเศรษฐกิจพื้นฐานบนโต๊ะขึ้นอยู่กับประสบการณ์ที่ผ่านมา 1997 - 98 วิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชียสอนผู้นำของประเทศที่จะต้องกลัวความไม่แน่นอนของภาคการเงินและเงินทุน2008 วิกฤตการณ์ทางการเงินทั่วโลกทิ้งมันสัมผัสกับปัจจัยที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของตน และ 2011 น้ำท่วมเป็นภัยธรรมชาติอื่น ๆ ที่ผ่านมาเช่นสึนามิที่ญี่ปุ่นในช่วงต้นปีคือการโต้เถียงกับการพึ่งพาการผลิตทั่วโลกและมีประสิทธิภาพเพียงในเวลานี้อุตสาหกรรมปลูกสร้างอื่น การผลิตในประเทศไทยเป็นระบบนิเวศที่ซับซ้อนในแพลตฟอร์มที่ไม่แน่นอนความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นและรัฐบาลปัจจุบันได้ทำให้ลดการพึ่งพาการส่งออกเป็นส่วนสำคัญของนโยบายเศรษฐกิจของ -. เรียกว่า "คู่รูปแบบการพัฒนาตามรอย"

การวินิจฉัยเป็นที่รู้จักกัน แต่การเยียวยาไม่ได้ สิ่งที่เห็นได้ชัดคือการที่แตกต่างจากประเทศอื่น ๆ ในเอเชียเช่นจีนอินเดียหรืออินโดนีเซียขนาดของอุปสงค์ในประเทศจะไม่เพียงพอที่จะผลักดันการเติบโต - คนไทยรวมประมาณ 65 ล้านคนไกลขนาดเล็กกว่าอีกสามคนและดังนั้นจึงต้องการภายในประเทศเพียงอย่างเดียวจะไม่สามารถสร้างการประหยัดจากขนาด แผนลอยเพื่อให้ห่างไกลดูเหมือนจะมุ่งเน้นไปที่การตั้งค่าทั่วไปของใบสั่งยาสำหรับประเทศขนาดกลางในขั้นตอนของการพัฒนาทางเศรษฐกิจนี้ผลักดันให้ผู้ประกอบการในประเทศมากขึ้นและเกลี้ยกล่อม บริษัท ต่างประเทศที่จะหาการดำเนินงานวิจัยและพัฒนาในประเทศเช่นเดียวกับที่งานชุมนุมที่ต่ำกว่าค่าจ้าง บางวิวัฒนาการนโยบายที่จะย้ายเกินกว่าการผลิตได้เริ่มแล้ว การเปลี่ยนแปลงของอัตราภาษีเงินได้นิติบุคคลจะลดลงร้อยละจ่ายโดย บริษัท ท้องถิ่นที่จะสร้างความเท่าเทียมกันกับ บริษัท ต่างประเทศในเขตเศรษฐกิจโดย 2013และแรงจูงใจที่นำเสนอแบบดั้งเดิมให้กับนักลงทุนต่างประเทศที่อยู่ภายใต้การตรวจสอบโดยกระทรวงรัฐบาลหลาย ประเทศไทยยังมีวัตถุประสงค์เพื่อดึงดูดความสนใจของงานปลายสูงโดยการสร้างแรงจูงใจด้านภาษีสำหรับ บริษัท ต่างประเทศยินดีที่จะหาที่ตั้งสำนักงานใหญ่ระดับภูมิภาคท​​ี่นี่.

โดยไม่สนใจการส่งออกในไดรฟ์ที่จะสร้างงานที่สูงจ่ายที่อาจจะ overkill อย่างไรก็ตามและเป็นวิธีที่ตรงกลางสามารถสั่งเพียงแค่การปรับวิธีการ ประเทศไทยและประเทศอื่น ๆ ที่ขับเคลื่อนด้วยการส่งออกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีมากขึ้นการซื้อขายกับแต่ละอื่น ๆ แทนการขายให้กับประเทศที่ร่ำรวยที่สุดในโลก ในบางกรณีมีการส่งแต่ละสินค้ากึ่งสำเร็จรูปอื่น ๆ ซึ่งในที่สุดก็จะจบลงในตลาดส่งออกดั้งเดิม แต่เป็นสินค้าสำเร็จรูปกลายเป็นส่วนใหญ่ของทั้งหมดการตอบสนองนโยบายอย่างเป็นทางการเพื่อแนวโน้มนี้อาจจะต้องปรับภาคการผลิตสำหรับการตั้งค่าที่แตกต่างกันของลูกค้า รัฐบาลดูเหมือนว่าจะรับรู้การส่งออกที่จะยังคงมีความสำคัญ นายกรัฐมนตรีของเราได้เข้าชมรัฐบางส่วนของแหล่งที่มาของประเทศไทยแบบดั้งเดิมลงทุนจากต่างประเทศในเดือนมีนาคมรวมทั้งญี่ปุ่นและเกาหลีใต้งบของประชาชนโดย Yingluck จากการเดินทางย้ำข้อความที่นิคมอุตสาหกรรมของเราเปิดให้บริการสำหรับธุรกิจและประเทศไทยยังคงต้องการ บริษัท ต่างประเทศในการค้นหาในพวกเขา ประเทศไทยยังคงมีบางข้อได้เปรียบที่แข็งแกร่งสำหรับการเจริญเติบโตในขณะที่แรงงานที่ไม่แพงเกินไปแม้จะมีการปรับขึ้นค่าจ้างในปี 2012 แต่ในที่สุดก็ต้องย้ายขึ้นห่วงโซ่คุณค่าจำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงในความคิดเพื่อให้อุตสาหกรรมไทยจำนวนมากตระหนักดีว่าพวกเขาไม่สามารถพึ่งพาอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานเข้มข้น.

นอกจากการลดภาษีนิติบุคคลสำหรับ บริษัท ท้องถิ่นโครงสร้างของแรงจูงใจสำหรับชาวต่างชาติที่อยู่ภายใต้การทบทวน คณะกรรมการการลงทุน (บีโอไอ) จะดําเนินการดึงดูดการลงทุนโดยตรงและมีแรงจูงใจในคลังแสงของตนมุ่งเป้าไปที่ 243 ประเภทของธุรกิจวันหยุดภาษีได้ถึงแปดปีและสละที่ใช้ได้สำหรับภาษีมูลค่าเพิ่มและภาษีนำเข้า ค่าใช้จ่ายในการบริหารเงินของประเทศไทยของแรงจูงใจเหล่านี้เป็นมากกว่า BT200 พันล้านปี ฉันคิดว่าทั้งกระทรวงการคลังและกระทรวงอุตสาหกรรมร่วมกันต้องตรวจสอบเครื่องมือบีโอไอและให้คำแนะนำสำหรับการเปลี่ยนแปลง มีประมาณ 1000 กิจการในประเทศไทยที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยความสนใจของต่างประเทศล่อด้วยแรงจูงใจที่บีโอไอ ที่เปรียบเทียบกับการประมาณ 500,000 บริษัท ที่จดทะเบียนในประเทศไทยที่ดำเนินงานโดยไม่ต้องแบ่งภาษีใด ๆ .

ในขณะที่เราทุกคนรู้ว่ารัฐบาลได้รับการอนุมัติการลดอัตราภาษีนิติบุคคลลดจากร้อยละ 30 ถึง 23 เปอร์เซ็นต์ในปี 2012 และ 20 ร้อยละ 2013นี้จะสร้างความเท่าเทียมกันระหว่าง บริษัท ในประเทศและต่างประเทศที่มีการดำเนินงานกับแพคเกจแรงจูงใจ แม้ว่าทั้งสองจะไม่ได้ตามคำนิยามแข่งขันกับแต่ละอื่น ๆ ก็หวังว่าการย้ายครั้งนี้จะช่วยเพิ่มโอกาสในการเป็นผู้นำประเทศและความคิดสร้างสรรค์ในทางเศรษฐกิจ อัตราการลดลงยังสามารถชักชวน บริษัท ขณะนี้การดำเนินงานอย่างไม่เป็นทางการที่จะเป็นระเบียบแบบแผนการดำรงอยู่ของพวกเขาดังนั้นการส่งเสริมรายได้จากภาษี.

มองไปข้างหน้าเราจะต้องปรับตัวภาคการส่งออกของเราที่จะสะท้อนให้เห็นถึงการเจริญเติบโตของเรื่องราวการค้าในภูมิภาค ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้พิสูจน์ความยืดหยุ่นมากขึ้นกว่าที่คาดไว้ตั้งแต่ปี 2008 วิกฤตการณ์ทางการเงินช่วยโดยการควบคุมทางการเงินที่ชาญฉลาดทำให้ธนาคารมีสุขภาพดีและมีความต้องการอย่างต่อเนื่องในภูมิภาค แต่เป็นเรื่องการค้าภายในภูมิภาคไม่ได้เริ่มต้นแล้ว - วิกฤตเพียง แต่ทำให้มันเป็นที่เห็นได้ชัดในความเป็นจริงการส่งออกภายในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีการเติบโตในอัตราที่เร็วกว่าการส่งออกทั่วโลกมานานกว่าทศวรรษ การส่งออกจากภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกเป็นสองเท่าระหว่าง 2000 และ 2009, แต่การส่งออกภายในภูมิภาคเพิ่มขึ้นเกือบ 2.5 เท่า ในไทยจีนกลายเป็นคู่ค้าที่ใหญ่ที่สุดในปี 2010 ส่วนแบ่งของจีนของการส่งออกไทยมีสามเท่า ๆ ในทศวรรษที่ผ่านมาจากประมาณ 4 ร้อยละ 12 ไปประมาณร้อยละ ในขณะที่ส่วนแบ่งยูโรโซนของการส่งออกลดลง 17-11 เปอร์เซ็นต์และทวีปอเมริกาเหนือ 22-11 ร้อยละ เพื่อไทยย้ายไปมุ่งเน้นในระดับภูมิภาคจะมีขอบเขตหมายความขยับบางส่วนของความเสี่ยงของ ที่จะไม่ลดการสัมผัสกับปัจจัยภายนอกและมันเป็นเรื่องยากมากขึ้นที่จะหาประเทศผู้นำเข้าที่ไม่ได้สัมผัสกับความเชื่อมั่นทั่วโลก แต่รูปแบบการค้าใหม่มีการกระจายป่านนี้ทินเนอร์ที่มีความเสี่ยงและที่ควรหมายถึงการลดความเสี่ยงในการกระแทกภายนอกอย่างน้อยในทฤษฎี.

ฉันคิดว่าคำถามคือตอนนี้ไม่ว่าจะเปลี่ยนนโยบายและค่าใช้จ่ายที่จะโอบกอดแนวโน้มนี้จะมีมูลค่า ปัญหาที่ผู้กำหนดนโยบายและนักเศรษฐศาสตร์ไทยควรมุ่งเน้นไปที่คำถามโดยการขบคิดปัญหาเช่นว่าภาคอุตสาหกรรมในประเทศไทยจะต้องมีการใช้จ่ายเงินทุนหรือการปฏิรูปองค์กรเพื่อที่จะกำหนดเป้​​าหมายเป็นกลุ่มที่แตกต่างกันของลูกค้าและไม่ว่าจะไล่ผลตอบแทนของการค้าในระดับภูมิภาคเป็นศูนย์รวม เกมที่จะบ่งบอกถึงการเปลี่ยนไปจากตลาดเก่าหรือเปล่าบางสิ่งบางอย่างที่สามารถทำได้ควบคู่ โดยไม่คำนึงถึงวิธีการที่ยุคต่อไปจะรูปร่างในระบบเศรษฐกิจของไทยที่ลงทุนอย่างต่อเนื่องในสินทรัพย์ทางสังคมและโครงสร้างพื้นฐานจะมีความจำเป็น นั่นหมายความว่าการใช้จ่ายในการปรับปรุงโรงเรียนและการฝึกอบรมวิชาชีพเพิ่มสินทรัพย์การขนส่งเช่นการขยายระบบขนส่งสาธารณะในกรุงเทพฯและเพิ่มสภาพคล่องและความซับซ้อนของตลาดทุนทั้งสอง บริษัท จะให้ตัวเลือกทางการเงินมากขึ้นและเพื่อส่งเสริมให้คนไทยที่จะย้ายเงินของพวกเขาออกจากบัญชีเงินฝากออมทรัพย์และเป็นหลักทรัพย์ การเสริมสร้างโปรแกรมบำเหน็จบำนาญและบริการประกันการว่างงานยังจะช่วยให้เงินช่องทางต่อการอุปโภคบริโภคและสนับสนุนให้ บริษัท ที่จะจ้าง การส่งเสริมประสิทธิภาพในภาคการเกษตรจะช่วยต่อสู้กับแรงกระแทกโดยราคาอาหารซึ่งเป็นที่เพิ่มขึ้นในปีที่ผ่านมาเนื่องจากความไม่แน่นอนทั่วโลกที่เพิ่มขึ้นและการเก็งกำไรในสินค้าโภคภัณฑ์ผ่านตลาดการเงิน.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ฐานสำหรับผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์และยานพาหนะการผลิตของเรามาจากทศวรรษที่ผ่านมาสอดคล้องนโยบายทางเศรษฐกิจการลงทุนต่างประเทศ ดึงชุดของแรงจูงใจสำหรับผู้ผลิตต่างประเทศ แรงงานต้นทุนต่ำ และเรียกว่านิคมอุตสาหกรรมเขตเศรษฐกิจได้ดูด globalised บริษัทและซัพพลายเออร์ของพวกเขาในภาคยานยนต์และอิเล็กทรอนิกส์โดยเฉพาะ พวกเขาได้เปิดนิคมอุตสาหกรรมเหล่านี้เป็นกลุ่มอุตสาหกรรมที่มีประสิทธิภาพ และเชื่อมโยงถึงกัน และไทยกลายเป็น ประเทศคอร์รัปชั่นไปพร้อมกัน อย่างไรก็ตาม ไทยตอนนี้ต้องเติบโตกระบวนทัศน์ใหม่เรากำลังเผชิญกับสภาพของ "ดักคอร์รัปชั่น" และสัมผัสกับปัญหาเศรษฐกิจในประเทศลูกค้า ไทยจริงต้องมองหาไดรเวอร์เศรษฐกิจใหม่

คำถามกลางคือ ว่าขับส่งออกรุ่นเก่าควรละทิ้ง หรือเพียงแค่ปรับปรุงให้เหมาะสมกับสภาพปัจจุบัน ประเทศไทยของคิดว่า ผู้นำมีวางพื้นฐานการปฏิรูปเศรษฐกิจตารางตามประสบการณ์ล่าสุด วิกฤตการเงินเอเชีย 1997-'98 สอนกลัวขาดเสถียรภาพภาคการเงินและทุนบินผู้นำของประเทศ 2008 วิกฤตซ้ายมันสัมผัสกับปัจจัยนอกเหนือการควบคุม และ 2011 น้ำท่วม ตลอดจนอื่นๆ ล่าสุดภัยธรรมชาติเช่นสึนามิญี่ปุ่นก่อนหน้านี้ในปี เป็นอาร์กิวเมนต์อื่นกับอาศัยอยู่ในโลกผลิตและประสิทธิภาพเพียงในเวลานี้อุตสาหกรรมเจริญเติบโตใน ผลิตในประเทศไทยเป็นระบบนิเวศที่ซับซ้อนบนแพลตฟอร์มเสถียร เป็นความเสี่ยงเพิ่มขึ้น และรัฐบาลปัจจุบันได้ลดพึ่งพาการส่งออกส่วนหนึ่งที่สำคัญของนโยบายเศรษฐกิจ - เรียกว่า "Dual ติดตามพัฒนารุ่น"

รู้จักวินิจฉัย แต่การเยียวยาไม่ เห็นได้ชัดคือที่แตกต่างจากประเทศอื่น ๆ แถบเอเชีย เช่นจีน อินเดีย อินโดนีเซีย ขนาดของอุปสงค์ในประเทศจะไม่เพียงพอที่จะขับรถเจริญเติบโต - คนไทยรวมประมาณ 65 ล้านคน ห่างไกลน้อยกว่าผู้อื่น 3 และดังนั้น ความต้องการภายในประเทศเพียงอย่างเดียวจะไม่สร้างเศรษฐกิจของขนาด แผนที่ลอยไกลจะมุ่งเน้นในการตั้งค่าทั่วไปของสถานีตำรวจในประเทศขนาดกลางในขั้นตอนของการพัฒนาเศรษฐกิจ: ผลักดันสำหรับผู้ประกอบการชนมากขึ้น และ coaxing บริษัทต่างประเทศเพื่อดูการดำเนินการวิจัย และพัฒนาในการประเทศ รวมทั้งงานประกอบค่าจ้างต่ำกว่า วิวัฒนาการทั้งการเลื่อนผลิตนโยบายบางอย่างได้เริ่มขึ้นแล้ว การเปลี่ยนแปลงในอัตราภาษีนิติบุคคลจะปล่อยเปอร์เซ็นต์จ่ายภายในบริษัทเพื่อสร้างพาริตี้กับบริษัทต่างประเทศในเขตเศรษฐกิจ โดย 2013 และแรงจูงใจแก่นักลงทุนต่างประเทศซึ่งอยู่ภายใต้การตรวจสอบโดยทบวงกรมของรัฐบาลหลาย ประเทศไทยยังมีวัตถุประสงค์เพื่อดึงดูดงานสูงสุด โดยการสร้างแรงจูงใจภาษีบริษัทต่างเต็มใจที่จะค้นหาที่นี่สำนักงานใหญ่ระดับภูมิภาคได้

ส่งออก Ignoring ในไดรฟ์สร้างงานมากกว่าอาจ overkill อย่างไรก็ตาม และทางสายกลางสามารถ mandate เพียงปรับวิธีการ ประเทศไทยและเศรษฐกิจขับเคลื่อนการส่งออกอื่น ๆ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีมากค้ากันแทนที่จะขายให้ประเทศที่รวยที่สุดของโลก ในบางกรณี พวกเขากำลังส่งกันกึ่งสำเร็จรูปสินค้า ซึ่งจะสิ้นสุดขึ้นในตลาดส่งออกดั้งเดิม แต่เป็นสินค้าสำเร็จรูปเป็นส่วนใหญ่รวม การตอบสนองนโยบายอย่างเป็นทางการกับแนวโน้มนี้อาจกำลังต้องทำภาคการผลิตสำหรับชุดต่าง ๆ ของลูกค้า รัฐบาลดูเหมือนจะ รู้ว่า การส่งออกจะยังคงมีความสำคัญ นายกรัฐมนตรีของเราได้เข้าชมสถานะของแหล่งลงทุนต่างประเทศดั้งเดิมของไทยในเดือนมีนาคม ญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ รายงานสาธารณะ โดย Yingluck จากการย้ำข้อความว่า นิคมอุตสาหกรรมของเราจะเปิดร้าน และไทยยังต้องการบริษัทต่างชาติเพื่อค้นหาได้ ประเทศไทยมีข้อดีบางอย่างแข็งแรงสำหรับการเติบโตยังคงแรงไม่แพงเกินไป แม้ มีการเพิ่มขึ้นของค่าจ้างใน 2012 แต่ในที่สุด ต้องย้ายขึ้นห่วงโซ่คุณค่า มีจำเป็นต้อง เปลี่ยน mindset ให้หลายอุตสาหกรรมไทยรู้ว่า พวกเขาไม่สามารถอาศัยที่ในอุตสาหกรรมแรงงานเร่งรัดการ

นอกจากการลดภาษีธุรกิจสำหรับบริษัทพื้นเมือง โครงสร้างแผนงานสิทธิประโยชน์สำหรับชาวต่างชาติอยู่ภายใต้การตรวจสอบ คณะกรรมการลงทุน (BOI) ได้รับมอบหมาย ด้วยการดึงดูด FDI และอาร์เซนอลมีแรงจูงใจมุ่ง 243 ประเภทของธุรกิจ วันหยุดภาษีได้ถึงแปดปี และ waivers มีภาษีมูลค่าเพิ่ม และภาษีศุลกากรนำเข้า ต้นทุนในการบริหารประเทศของแรงจูงใจเหล่านี้เป็นมากกว่า Bt200 พันล้านปี ผมคิดว่า ทางกระทรวงและกระทรวงอุตสาหกรรมต้องร่วมกันทบทวนเครื่องมือบีโอไอ และให้คำแนะนำสำหรับการเปลี่ยนแปลง มีประมาณ 1000 กิจการในประเทศไทยที่ก่อตั้งขึ้น โดยประโยชน์ยุพา โดยบีโอไอจูงต่างชาติ เปรียบเทียบกับบริษัท 500000 ลงทะเบียนไว้ในประเทศไทยที่ไม่แบ่งภาษีใด ๆ

เรารู้ รัฐบาลได้อนุมัติลดอัตราภาษีของบริษัท ลดลงได้จากร้อยละ 30 การ 23 ใน 2012 และร้อยละการ 20 ร้อยละ 2013 นี้จะสร้างพาริตี้บริษัทในท้องถิ่นและคนต่างประเทศที่ดำเนินงาน ด้วยแพ็คเกจจูงใจ แม้ว่าทั้งสองได้ โดยกำหนดแข่งขันกัน หวังว่า ย้ายนี้จะเพิ่มโอกาสของคนพื้นเมืองเป็นผู้นำและความคิดสร้างสรรค์ในเศรษฐกิจ ราคาต่ำกว่าอาจยัง coax บริษัทตอนนี้ ทำงานอย่างการดำรงอยู่ของพวกเขา formalise ดังนั้น การส่งเสริมรายได้ภาษีได้

มองไปข้างหน้า เราต้องปรับภาคส่งออกของการสะท้อนเรื่องราวการค้าภูมิภาคเติบโต ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้พิสูจน์ความยืดหยุ่นมากขึ้นกว่าที่คาดไว้ตั้งแต่ 2008 วิกฤตการเงิน ช่วยเหลือตามระเบียบทางการเงินที่ระมัดระวังรักษาฝั่งความต้องการอาหารเสริมเพื่อสุขภาพ และมั่นคงในภูมิภาค แต่เรื่องการค้าระหว่างภูมิภาคไม่ได้เริ่มต้นแล้ว - วิกฤตเท่านั้น ทำให้มันชัดเจน ในความเป็นจริง ส่งออกภายในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีการเติบโตในอัตราเร็วกว่าการส่งออกทั่วโลกสำหรับกว่าทศวรรษ ส่งออกจากภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิกสองเท่าระหว่าง 2000 และ 2009 แต่สำนึกส่งออกกุหลาบเกือบ 2.5 ครั้ง ในประเทศไทย จีนเป็น คู่ค้าที่ใหญ่ที่สุดในปี 2553 ส่วนแบ่งของจีนส่งออกของไทยมีประมาณสามเท่าในทศวรรษที่ผ่านมา จากประมาณ 4 ร้อยไปประมาณร้อยละ 12 ในขณะเดียวกัน หุ้นในยูโรโซนของการส่งออกล้มจาก 17 11 ร้อย และอเมริกาเหนือจาก 22 ถึงร้อยละ 11 สำหรับประเทศไทย ย้ายการเน้นภูมิภาคจะหมายไปจนถึง ขยับบางส่วนของแสง ที่จะไม่กำจัดสัมผัสกับปัจจัยภายนอก และเป็นการยากมากที่หาประเทศผู้นำเข้าที่ไม่สัมผัสกับความเชื่อมั่นทั่วโลก แต่รูปแบบการค้าใหม่ฉะนี้แพร่กระจายความเสี่ยงบาง และที่ควรหมาย ลดแสงแรงกระแทกภายนอก น้อยในทฤษฎี

คิดว่า คำถามเป็นว่านโยบายและฟ้าตระกองแนวโน้มนี้จะเป็นเวลากลางคืน ผู้กำหนดนโยบายของไทยและนักเศรษฐศาสตร์ควรเน้นคำถาม ด้วยการขบคิดปัญหา เช่นว่าภาคอุตสาหกรรมในประเทศไทยจะต้องจ่ายหรือปฏิรูป organisational เพื่อตั้งเป้ากลุ่มลูกค้าแตกต่างกัน และ ว่ากวดรางวัลการค้าภูมิภาคเป็นเกมผลรวม–ศูนย์ที่จะเป็นสิทธิ์แบบเปิดจากตลาดเก่า หรือเป็น สิ่งที่สามารถทำตัวตามกันไป ไม่ว่ายุคถัดไปจะร่างในเศรษฐกิจ การลงทุนในสินทรัพย์ทางสังคมและโครงสร้างพื้นฐานอย่างต่อเนื่องจะมีความจำเป็น หมายความ ว่า ค่าใช้จ่ายในการปรับปรุงโรงเรียนและการฝึกอบรมอาชีพ เพิ่มขนส่งสินทรัพย์ broadening ระบบขนส่งสาธารณะในกรุงเทพมหานคร และเพิ่มสภาพคล่องของตลาดทุน ทั้งให้บริษัททางการเงินเพิ่มเติม และส่งเสริมคนไทยให้ย้ายเงินของพวกเขาออก จากบัญชีเงินฝากออมทรัพย์ และ เป็นบริษัทหลักทรัพย์ เพิ่มโปรแกรมเพนชั่นและบริการประกันว่างงานยังจะช่วยให้กรวยเงินสดไปทางเครื่องบริโภค และสนับสนุนให้บริษัทที่จะจ้าง เพิ่มประสิทธิภาพในภาคการเกษตรจะช่วย โดยต่อสู้อาหารราคาโช้ค ซึ่งจะเพิ่มขึ้นในปีที่ผ่านมาเนื่องจากความไม่เสถียรของโลกและการเก็งกำไรเพิ่มขึ้นในสินค้าโภคภัณฑ์ผ่านตลาดการเงิน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ฐานการผลิตของเราสำหรับรถยนต์และ ผลิตภัณฑ์ อิเล็กทรอนิกส์มาเป็นผลมาจากหลายทศวรรษของนโยบายทางเศรษฐกิจซึ่งสอดคล้องกับการลงทุนจากต่างประเทศ การรวมกันของแรงจูงใจสำหรับผู้ผลิตจากต่างประเทศเขตเศรษฐกิจและแรงงานราคาถูกเรียกว่านิคมอุตสาหกรรมมีความเชื่อมั่นในความสามารถและบริษัทเท่าๆซัพพลายเออร์ของพวกเขาใน ภาค อุตสาหกรรมยานยนต์และอิเล็กทรอนิกส์เป็นการเฉพาะจึงได้หันมาพื้นที่นิคมอุตสาหกรรมเหล่านี้เป็นลมพิษอุตสาหกรรมมี ประสิทธิภาพ และเชื่อมต่อเข้าถึงกันและประเทศไทยกลายเป็นประเทศรายได้ระดับกลางที่อยู่ตามเส้นทาง แต่ถึงอย่างไรก็ตามประเทศไทยในขณะนี้ความต้องการกระบวนทัศน์ใหม่สำหรับการเติบโตที่เป็นเราจะหันหน้าเข้าหาฐานะของ“กับดักกลาง - รายได้ที่"เป็นอย่างดีเป็นการขยายตัวทางเศรษฐกิจก็ลำบากใจในประเทศของลูกค้า ประเทศไทยต้องมีไดรเวอร์สำหรับเศรษฐกิจใหม่จริงๆ.

คำถามในส่วนกลางที่มีการส่งออกไม่ว่ารุ่น - ขับรถเก่าที่ควรถูกทิ้งร้างหรือเป็นเพียงการปรับปรุงเพื่อความเหมาะสมกับ สภาพ ปัจจุบันได้ดียิ่งขึ้น ผู้นำความคิดของประเทศไทยได้ให้การปฏิรูปทางเศรษฐกิจพื้นฐานบนโต๊ะที่ใช้ประสบการณ์เมื่อไม่นานมานี้ 1997 - ' 98 วิกฤติทางการเงินในเอเชียที่สอนผู้นำของประเทศให้เป็นความกลัวความไม่แน่นอนส่วน ภาค การเงินและเงินทุน2008 เกิดวิกฤติทางการเงินระดับโลกที่จะสัมผัสกับปัจจัยอยู่นอกเหนือการควบคุมของพื้นที่ และ 2011 เกิดน้ำท่วมและ ภัยพิบัติ ทางธรรมชาติอื่นๆเมื่อไม่นานมานี้สึนามิชาวญี่ปุ่นนั้นก่อนหน้าในปีที่เป็นข้อถกเถียงกันต่อโดยอาศัยความในการผลิตและ ประสิทธิภาพ ในเวลาที่อุตสาหกรรมนี้ประสบความสำเร็จด้วย การผลิตในประเทศไทยเป็นระบบนิเวศที่ซับซ้อนบนแพลตฟอร์มที่ไม่มั่นคงความเสี่ยงที่สูงขึ้นและรัฐบาลปัจจุบันได้มีการลดการพึ่งพาการส่งออกการวินิจฉัยเป็นส่วนสำคัญของนโยบายทางเศรษฐกิจของ - ที่เรียกว่า"คู่ที่ให้ติดตามการพัฒนารุ่น".

ที่เป็นที่รู้จักกันในชื่อแต่การเยียวยาที่ไม่ได้ สิ่งที่เป็นที่ชัดเจนแล้วว่าไม่เหมือนกับเศรษฐกิจของประเทศต่างๆในเอเชียเช่นจีนอินเดียหรือประเทศอินโดนีเซียปรับขนาดของความต้องการในประเทศที่จะไม่เพียงพอที่จะขับเคลื่อนการเติบโต - คนไทยรวมทั้งสิ้นประมาณ 65 ล้านคนมีขนาดเล็กกว่าที่อื่นๆสามและดังนั้นความต้องการในประเทศตามลำพังจะไม่สร้างเศรษฐกิจของขนาด แผนการลอยตัวอยู่ไกลจึงจะปรากฏขึ้นในการเน้นที่ตั้งค่าทั่วไปของระบบสั่งยาและสำหรับประเทศขนาดกลาง - ขนาดกลางที่ขั้นตอนนี้ในการพัฒนาเศรษฐกิจการผลักดันให้มากขึ้น,คนพื้นเมืองและชักชวนบริษัทต่างประเทศเพื่อค้นหาการดำเนินงานการวิจัยและการพัฒนาในประเทศได้เป็นอย่างดีเป็นงานชุดต่ำกว่าค่าแรง วิวัฒนาการไร้ขีดจำกัดเพื่อทำนโยบายบางอย่างการเดินทางมากกว่าการผลิตได้เริ่มขึ้นแล้ว เปลี่ยนที่อยู่ในอัตรา ภาษี เงินได้นิติบุคคลจะลดลงตามเปอร์เซ็นต์ที่ชำระเงินโดยบริษัทในท้องถิ่นเพื่อสร้างสรรค์ Parity พร้อมด้วยบริษัทต่างประเทศที่อยู่ในเขตเศรษฐกิจโดยปี 2013และแรงจูงใจในแบบดั้งเดิมที่จัดให้บริการเพื่อผู้ลงทุนต่างประเทศเป็นไปตามการตรวจสอบโดยกระทรวงต่างๆของรัฐบาลหลายคน ประเทศไทยยังมีความมุ่งมั่นที่จะดึงดูดความสนใจงานสูงขึ้นโดยการสร้างมาตรการจูงใจด้าน ภาษี สำหรับบริษัทต่างประเทศไม่เต็มใจที่จะค้นหาสำนักงานใหญ่ประจำ ภูมิภาค อยู่ที่นี่.

โดยไม่สนใจการส่งออกอยู่ในไดรฟ์ที่จะสร้างงานสูงกว่า - การชำระเงินจะ overkill อย่างไรก็ตามและระหว่างทางได้มีเพียงการปรับวิธีการที่ เอเชียส่งออก - ขับรถและประเทศอื่นๆมีการซื้อขายกันแทนการขายไปยังประเทศร่ำรวยที่สุดของโลกมากขึ้น ในบางกรณีที่มีการส่งสินค้าแบบกึ่งสำเร็จรูปกันซึ่งจะสิ้นสุดลงได้ในตลาดส่งออกแบบดั้งเดิมได้ในท้ายที่สุด แต่เป็นสินค้าสำเร็จรูปมีขนาดใหญ่กว่าจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของที่การตอบสนองนโยบายอย่างเป็นทางการที่มีแนวโน้มปรับตัวนี้อาจมีความจำเป็นในการปรับความเที่ยงตรงใหม่ ภาค การผลิตที่แตกต่างกันสำหรับตั้งค่าของลูกค้า รัฐบาลที่ดูเหมือนจะต้องตระหนักว่าการส่งออกจะเป็นสิ่งที่สำคัญยังอยู่ นายกรัฐมนตรีของเราทำให้การเที่ยวชมรัฐเพื่อไปยังบางแหล่งการลงทุนต่างประเทศแบบดั้งเดิมของประเทศไทยในเดือนมีนาคมรวมถึงประเทศญี่ปุ่นและเกาหลีใต้งบโดย yingluck จากการเดินทางที่ย้ำถึงข้อความที่นิคมอุตสาหกรรมของเราเปิดให้บริการสำหรับประเทศไทยและธุรกิจยังต้องการบริษัทต่างประเทศในการค้นหาในเขา ประเทศไทยยังคงมีความได้เปรียบมากบางส่วนสำหรับการขยายตัวเป็นแรงงานไม่ได้ราคาแพงเกินไปแม้ว่าจะมีสูงขึ้นค่าจ้างในปี 2012 แต่ในท้ายที่สุดมันจำเป็นต้องย้ายขึ้นห่วงโซ่การสร้างมูลค่าจำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงที่อยู่ในความคิดเพื่อว่าอุตสาหกรรมไทยจำนวนมากต้องตระหนักว่าพวกเขาสามารถไว้วางใจในอุตสาหกรรมที่เน้นการใช้แรงงานไม่ได้อีกต่อไป

รวมถึงการลด ภาษี ของบริษัทสำหรับบริษัทพื้นเมืองโครงสร้างการส่งเสริมให้ชาวต่างชาติอยู่ระหว่างการตรวจสอบ บอร์ดของการลงทุน(บีโอไอ)ได้จัดตั้งทีมพร้อมด้วยการดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศและมีแรงจูงใจในทีมอาร์เซนอลที่มีเป้าหมายที่ 243 ประเภท ของธุรกิจวันหยุดนักขัตฤกษ์สามารถจัดเก็บ ภาษี ได้ถึงแปดปีและยกเว้นจะจัดให้บริการสำหรับ ภาษี นำเข้าและ ภาษี มูลค่าเพิ่ม ต้นทุนให้กับรัฐบาลของประเทศไทยของมาตรการเหล่านี้มีมากกว่า 200 , 000 ล้านบาทปีที่ ผมคิดว่ากระทรวงการคลังและอุตสาหกรรมกระทรวงที่ทั้งสองจะต้องตรวจสอบ Toolkit บีโอไอและให้คำแนะนำสำหรับการเปลี่ยนแปลงด้วยกัน มี 1000 บริษัทในประเทศไทยที่ได้รับการสถาปนาขึ้นโดยผลประโยชน์ต่างประเทศวางใจจากแรงจูงใจบีโอไอ การเปรียบเทียบกับเกี่ยวกับ 500 , 000 บริษัทจดทะเบียนในประเทศไทยที่ใช้งานไม่มีการยกเว้น ภาษี ใดๆ.

อย่างที่เราได้รู้หรือไม่ว่ารัฐบาลได้อนุมัติการปรับลดในอัตรา ภาษี เงินได้นิติบุคคลเหล่านี้ลดลงจาก 30% เป็น 23% ในปี 2012 และ 20% สำหรับปี 2013โรงแรมแห่งนี้จะสร้าง Parity ท่ามกลางบริษัทท้องถิ่นและคนต่างประเทศที่ทำงานกับแพ็คเกจ Opportunity Incentive แม้ว่าทั้งสองไม่สามารถแข่งขันกับความละเอียดกันก็หวังว่าความเคลื่อนไหวนี้จะช่วยเพิ่มโอกาสที่จะมีความคิดสร้างสรรค์และความเป็นผู้นำท้องถิ่นในทางเศรษฐกิจ อัตราดอกเบี้ยที่ต่ำลงได้บริษัทโคแอ็กเชียลตอนนี้ทำงานอย่างไม่เป็นทางการในการก่อรูปก่อร่างการดำรงอยู่ของพวกมันจึงเพิ่มรายได้จากการเก็บ ภาษี .

ยังเมื่อมองไปข้างหน้าเราต้องปรับตัว ภาค การส่งออกของเราที่จะสะท้อนให้เห็นถึงเรื่องการค้าระดับ ภูมิภาค ที่เติบโต เศรษฐกิจต่างๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้พิสูจน์แล้วว่ามากมีความยืดหยุ่นมากยิ่งขึ้นกว่าที่คาดไว้ตั้งแต่ปี 2008 ที่เกิดวิกฤติทางการเงินช่วยให้ได้โดยการควบคุมทางการเงินอย่างรอบคอบการรักษาไว้ซึ่งธนาคารที่มี สุขภาพ ดีและความต้องการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องอยู่ใน ภูมิภาค แต่เรื่องการค้าระหว่างกัน ภายใน ภูมิภาค ไม่ได้เริ่มแล้ว - วิกฤตที่ทำให้เห็นได้ชัดในความเป็นจริงแล้วการส่งออกระหว่างกัน ภายใน ภูมิภาค ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่มีอัตราการขยายตัวอย่างรวดเร็วกว่าอัตราที่มากกว่าการส่งออกทั่วโลกสำหรับช่วงระยะเวลามากกว่าทศวรรษ การส่งออกจาก ภูมิภาค เอเชีย - แปซิฟิกที่เพิ่มขึ้นเกือบเท่าตัวระหว่าง 2000 และ 2009 แต่การส่งออกระหว่างกัน ภายใน ภูมิภาค เพิ่มขึ้นเกือบ 2.5 เท่า ในประเทศไทยจีนกลายเป็นคู่ค้าที่ใหญ่ที่สุดในปี 2010 ใช้ข้อมูลร่วมกันของจีนในการส่งออกของไทยมีประมาณอีกก้าวในทศวรรษที่ผ่านมาจากประมาณ 4% ถึง 12% . ในขณะที่ฟุตบอลยูโรที่ใช้ร่วมกันของโซนของการส่งออกลดลงจาก 17 เป็น 11% ในอเมริกาเหนือและจากร้อยละ 22 เป็นร้อยละ 11 สำหรับประเทศไทยการย้ายไปยังโดยมุ่งเน้นในด้านของอาหารพื้นเมืองที่จะเท่าที่หมายถึงความเสี่ยงของการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง ว่าจะไม่มีการลดความเสี่ยงจากปัจจัยทางด้านนอกและมันเป็นเรื่องยากมากยิ่งขึ้นในการค้นหาประเทศผู้นำเข้าไม่ได้สัมผัสกับความรู้สึกทั่วโลก แต่มีรูปแบบการค้าใหม่ที่มีความเสี่ยงน้อยลงจึงกระจายไปไกลและที่ควรจะหมายความว่าการลดความเสี่ยงในการถูกไฟดูด ภายนอก ที่อย่างน้อยในทฤษฎี.

ผมคิดว่ามีการตั้งคำถามว่าเงินและการเปลี่ยนแปลงนโยบายที่ใช้ในการโอบล้อมไปด้วยแนวโน้มนี้จะมีราคาปัญหานี้นักเศรษฐศาสตร์และกดดันไทยควรจะให้ความสำคัญกับคำถามที่โดยไตร่ตรองเกี่ยวกับปัญหาดังกล่าวไม่ว่าจะเป็น ภาค อุตสาหกรรมในประเทศไทยจะต้องมีการปฏิรูปองค์กรหรือเงินทุนหมุนเวียนในการสั่งซื้อไปยังเป้าหมายกลุ่มที่แตกต่างกันของลูกค้าและไม่ว่าจะไล่รางวัลของทางการค้าในระดับ ภูมิภาค คือเกมแบบไม่มีเงินที่จะทำการเปิดอยู่ห่างจากตลาดเก่าหรือไม่บางสิ่งบางอย่างที่สามารถทำได้ในแนวโน้มลดลง. โดยไม่คำนึงถึงยุคถัดไปที่จะนำรูปในเศรษฐกิจไทยที่การลงทุนอย่างต่อเนื่องในสินทรัพย์ทางสังคมและโครงสร้างพื้นฐานจะเป็นสิ่งจำเป็น ซึ่งหมายความว่าการใช้จ่ายในการปรับปรุงโรงเรียนและโครงการฝึกอบรมการเพิ่มมูลค่าสินทรัพย์บริการรับส่งเช่นขยายระบบขนส่งมวลชนสาธารณะที่อยู่ในกรุงเทพฯและการเพิ่มความประณีตงดงามและ สภาพคล่อง ของตลาดทุนทั้งยังช่วยให้บริษัทตัวเลือกทางการเงินมากขึ้นและเป็นการกระตุ้นให้คนไทยในการย้ายเงินออกจากบัญชีเงินฝากออมทรัพย์และหลักทรัพย์ กองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการโปรแกรมการแข็งค่าขึ้นและการบริการการว่างงานการประกัน ภัย จะช่วยให้เงินกรวยกรอกน้ำให้แน่นไปยังวัสดุสิ้นเปลืองและสนับสนุนให้บริษัทเช่ายัง เพิ่ม ประสิทธิภาพ การทำงานใน ภาค เกษตรที่จะช่วยให้การต่อสู้ถูกไฟดูดราคาอาหารซึ่งเป็นที่เพิ่มสูงขึ้นในปีที่ผ่านมาเนื่องจากความไม่แน่นอนระดับโลกและการเก็งกำไรค่าเงินบาทเพิ่มขึ้นในสินค้าผ่านตลาดการเงิน.
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: