หลังจากผ่านช่วงเวลาทั้งหลายอันเป็นสิ่งใหม่ๆที่ยังไม่เคยได้สัมผัสจากการเรียนทฤษฎีสู่การปฏิบัติให้การพยาบาลผู้ป่วยจริงๆ จึงจำเป็นต้องมีการฝึกฝน นั่นคือ ประสบการณ์ครั้งแรกของนักศึกษาพยาบาลสวมเครื่องแบบฝึกปฏิบัติงานไปให้การพยาบาลผู้ป่วย วันแรกยังจำได้ดีถึงความตื่นเต้น ความกลัว ความกล้า และความพร้อมที่มาในเวลาเดียวกัน ในเมื่อเป็นประสบการณ์ครั้งแรก กิจกรรมบางอย่างย่อมดำเนินไปอย่างทุลักทุเลและเป็นสิ่งที่น่าจดจำเป็นที่สุด ผู้ป่วยที่เสมือนดั่งคุณครู ได้สอนเราหลายอย่าง ทั้งการอ่านคำสั่งแพทย์ , อุปกรณ์การแพทย์ และการพยาบาลที่ไม่คุ้นชิน ทำให้เรากล้าๆกลัวๆ มือสั่น ไม่กล้าให้การพยาบาลผู้ป่วย จึงต้องคอยให้อาจารย์พยาบาลมาดูแลเราอย่างใกล้ชิด