PostmodernismFirst published Fri Sep 30, 2005That postmodernism is ind การแปล - PostmodernismFirst published Fri Sep 30, 2005That postmodernism is ind ไทย วิธีการพูด

PostmodernismFirst published Fri Se

Postmodernism
First published Fri Sep 30, 2005
That postmodernism is indefinable is a truism. However, it can be described as a set of critical, strategic and rhetorical practices employing concepts such as difference, repetition, the trace, the simulacrum, and hyperreality to destabilize other concepts such as presence, identity, historical progress, epistemic certainty, and the univocity of meaning.

The term “postmodernism” first entered the philosophical lexicon in 1979, with the publication of The Postmodern Condition by Jean-François Lyotard. I therefore give Lyotard pride of place in the sections that follow. An economy of selection dictated the choice of other figures for this entry. I have selected only those most commonly cited in discussions of philosophical postmodernism, five French and two Italian, although individually they may resist common affiliation. Ordering them by nationality might duplicate a modernist schema they would question, but there are strong differences among them, and these tend to divide along linguistic and cultural lines. The French, for example, work with concepts developed during the structuralist revolution in Paris in the 1950s and early 1960s, including structuralist readings of Marx and Freud. For this reason they are often called “poststructuralists.” They also cite the events of May 1968 as a watershed moment for modern thought and its institutions, especially the universities. The Italians, by contrast, draw upon a tradition of aesthetics and rhetoric including figures such as Giambattista Vico and Benedetto Croce. Their emphasis is strongly historical, and they exhibit no fascination with a revolutionary moment. Instead, they emphasize continuity, narrative, and difference within continuity, rather than counter-strategies and discursive gaps. Neither side, however, suggests that postmodernism is an attack upon modernity or a complete departure from it. Rather, its differences lie within modernity itself, and postmodernism is a continuation of modern thinking in another mode.

Finally, I have included a summary of Habermas's critique of postmodernism, representing the main lines of discussion on both sides of the Atlantic. Habermas argues that postmodernism contradicts itself through self-reference, and notes that postmodernists presuppose concepts they otherwise seek to undermine, e.g., freedom, subjectivity, or creativity. He sees in this a rhetorical application of strategies employed by the artistic avant-garde of the nineteenth and twentieth centuries, an avant-garde that is possible only because modernity separates artistic values from science and politics in the first place. On his view, postmodernism is an illicit aestheticization of knowledge and public discourse. Against this, Habermas seeks to rehabilitate modern reason as a system of procedural rules for achieving consensus and agreement among communicating subjects. Insofar as postmodernism introduces aesthetic playfulness and subversion into science and politics, he resists it in the name of a modernity moving toward completion rather than self-transformation.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
postmodernism
ตีพิมพ์ครั้งแรกศุกร์ 30 กันยายน 2005
ที่ลัทธิหลังสมัยใหม่เป็นวินิจฉัยไม่ได้เป็นกำปั้นทุบดิน แต่ก็สามารถอธิบายเป็นชุดของการปฏิบัติที่สำคัญเชิงกลยุทธ์และการใช้โวหารแนวคิดเช่นความแตกต่างการทำซ้ำ, ร่องรอย, Simulacrum และ hyperreality ที่จะทำให้ไม่มั่นคงแนวคิดอื่น ๆ เช่นการแสดงเอกลักษณ์ความคืบหน้าประวัติศาสตร์ความเชื่อมั่น epistemic,และ univocity ของความหมาย.

คำว่า "ลัทธิหลังสมัยใหม่" ครั้งแรกที่เข้ามาในศัพท์ปรัชญาในปี 1979 ด้วยการตีพิมพ์ของสภาพหลังสมัยใหม่โดยยีน-François Lyotard ผมจึงให้ความภาคภูมิใจ Lyotard จากสถานที่ในส่วนที่เป็นไปตาม เศรษฐกิจของการเลือกกำหนดทางเลือกของตัวเลขอื่น ๆ สำหรับรายการนี​​้ฉันได้เลือกเฉพาะผู้ที่อ้างกันมากที่สุดในการอภิปรายของลัทธิหลังสมัยใหม่ปรัชญาห้าฝรั่งเศสและอิตาลีสองแม้ว่าพวกเขาเป็นรายบุคคลอาจต้านทานความร่วมมือร่วมกัน สั่งให้พวกเขาโดยสัญชาติอาจซ้ำคีสมัยที่พวกเขาจะถาม แต่มีความแตกต่างที่แข็งแกร่งในหมู่พวกเขาและสิ่งเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะแบ่งตามสายภาษาและวัฒนธรรม ฝรั่งเศสยกตัวอย่างเช่นทำงานร่วมกับแนวคิดการพัฒนาขึ้นในช่วงการปฏิวัติ structuralist ในปารีสในปี 1950 และ 1960 รวมทั้งการอ่าน structuralist ของมาร์กซ์และฟรอยด์ ด้วยเหตุนี้พวกเขามักจะเรียกว่า "poststructuralists." พวกเขายังกล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพฤษภาคม 1968 เป็นสันปันน้ำสำหรับความคิดที่ทันสมัย​​และสถาบันการศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งมหาวิทยาลัย อิตาเลียนตรงกันข้ามวาดตามประเพณีของความสวยงามและสำนวนรวมทั้งตัวเลขเช่น Vico Giambattista และ Benedetto Croce เน้นของพวกเขาคือประวัติศาสตร์อย่างมากและพวกเขาแสดงไม่หลงใหลกับเป็นช่วงเวลาที่การปฏิวัติ แทนพวกเขาเน้นความต่อเนื่องการเล่าเรื่องและความแตกต่างในความต่อเนื่องมากกว่าที่เคาน์เตอร์กลยุทธ์และช่องว่างประเด็น ทั้งสองฝ่าย แต่แสดงให้เห็นว่าลัทธิหลังสมัยใหม่คือการโจมตีเมื่อความทันสมัย​​หรือการเดินทางที่สมบูรณ์จากมัน แต่ความแตกต่างของความทันสมัย​​อยู่ภายในตัวเองและแนวคิดหลังสมัยใหม่ที่เป็นความต่อเนื่องของความคิดที่ทันสมัย​​ในโหมดอื่น.

ในที่สุดผมได้รวมบทสรุปของการวิจารณ์ของฮาเบอร์ postmodernism คิดเป็นสายหลักของการอภิปรายทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติกฮาเบอร์ระบุว่าแนวคิดหลังสมัยใหม่ที่ขัดแย้งกับตัวเองผ่านตัวอ้างอิงและตั้งข้อสังเกตว่า postmodernists ส่อแนวความคิดที่พวกเขาเป็นอย่างอื่นพยายามที่จะบ่อนทำลายเช่นเสรีภาพส่วนตัวหรือความคิดสร้างสรรค์ เขาเห็นในการประยุกต์ใช้โวหารของกลยุทธ์การว่าจ้างจากศิลปะเปรี้ยวจี๊ดของที่สิบเก้าและศตวรรษที่ยี่สิบเปรี้ยวจี๊ดที่จะเป็นไปได้เพราะความทันสมัย​​แยกค่าศิลปะจากวิทยาศาสตร์และการเมืองในสถานที่แรก ในมุมมองของเขาเป็นลัทธิหลังสมัยใหม่ aestheticization ที่ผิดกฎหมายของความรู้และวาทกรรมของประชาชน กับนี้ฮาเบอร์พยายามที่จะฟื้นฟูเหตุผลที่ทันสมัย​​เป็นระบบของกฎระเบียบขั้นตอนเพื่อให้บรรลุฉันทามติและข้อตกลงในการสื่อสารเรื่องตราบเท่าที่ลัทธิหลังสมัยใหม่แนะนำสนุกสนานสวยงามและการโค่นล้มเป็นวิทยาศาสตร์และการเมืองต่อต้านเขาในชื่อของความทันสมัย​​ย้ายไปยังความสำเร็จมากกว่าการเปลี่ยนแปลงตนเอง.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
Postmodernism
ก่อน ประกาศ Fri Sep 30, 2005
postmodernism ที่จะเคร่งเครียดเป็นแบบ truism อย่างไรก็ตาม สามารถอธิบายเป็นชุดของใช้แนวคิดความแตกต่าง ทำซ้ำ การติดตาม simulacrum และ hyperreality สั่นคลอนแนวคิดอื่น ๆ สถานะ เอกลักษณ์ ความคืบหน้าของประวัติศาสตร์ epistemic แน่ นอน ปฏิบัติสำคัญ กลยุทธ์ และ rhetorical และ univocity ของความหมาย

คำ "postmodernism" ป้อนปทานุกรมปรัชญาครั้งแรกในปีค.ศ. 1979 กับพิมพ์เงื่อนไขหลังสมัยใหม่โดยฌอง-François Lyotard ผมจึงให้ Lyotard สถานที่ของความภาคภูมิใจในส่วนต่อจากนั้น เศรษฐกิจของเลือกบอกตัวเลือกอื่น ๆ ตัวเลขสำหรับรายการนี้ ฉันได้เลือกเฉพาะผู้ที่มักอ้างในการสนทนาของ postmodernism ปรัชญา 5 ฝรั่งเศสและอิตาลีสอง แม้ว่าทีพวกเขาอาจต่อต้านทั่วไปสังกัด สั่งซื้อได้ โดยสัญชาติอาจซ้ำแบบแผนวิธีที่พวกเขาจะถาม แต่มีความแตกต่างแข็งแกร่งในหมู่พวกเขา และเหล่านี้มักจะแบ่งตามบรรทัดภาษาศาสตร์ และวัฒนธรรม ฝรั่งเศส เช่น ทำงาน ด้วยแนวคิดที่พัฒนาขึ้นในระหว่างการปฏิวัติ structuralist ในปารีสในช่วงทศวรรษ 1950 และช่วงต้นปี 1960s รวมทั้งอ่าน structuralist Marx และ Freud ด้วยเหตุนี้ พวกเขามักเรียกว่า "poststructuralists" พวกเขายังอ้างอิงเหตุการณ์ 1968 พฤษภาคมเป็นนิติการคิดที่ทันสมัยของสถาบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งมหาวิทยาลัย ชาวอิตาลี โดยคมชัด วาดตามประเพณีของสุนทรียศาสตร์และสำนวนรวมทั้งตัวเลข Giambattista Vico และโค Benedetto เน้นความเป็นประวัติศาสตร์อย่างยิ่ง และพวกเขาแสดงไม่เสน่ห์กับช่วงปฏิวัติ แทน พวกเขาเน้นความต่อเนื่อง เล่าเรื่อง และความแตกต่างความต่อ เนื่อง มากกว่ากลยุทธ์เคาน์เตอร์ และช่อง discursive ไม่ด้าน แต่ แนะนำว่า postmodernism คือ การโจมตีตามความทันสมัยหรือการเดินทางที่สมบูรณ์จากนั้น ค่อนข้าง โกหกความแตกต่างของความทันสมัยในตัวเอง และ postmodernism เป็นความต่อเนื่องของความคิดสมัยใหม่ในโหมดอื่น

ในที่สุด ผมได้รวมสรุปการวิจารณ์ของ Habermas postmodernism แสดงบรรทัดหลักการสนทนาทั้งสองด้านของมหาสมุทรแอตแลนติก Habermas จนว่า postmodernism ทุกตัวผ่านตนเองอ้างอิง และบันทึกว่า postmodernists presuppose พวกเขาหรือพยายามทำลาย เช่น เสรีภาพ subjectivity หรือความคิดสร้างสรรค์แนวคิด เขาเห็นในแอพลิเคชัน rhetorical กลยุทธ์ว่า avant-garde ศิลปะศตวรรษของศตวรรษที่ 19 และ 20 avant-garde ที่เป็นไปได้เนื่องจากความทันสมัยแยกค่าศิลปะวิทยาศาสตร์และเมืองแรก ในมุมมองของเขา postmodernism ได้ aestheticization การลักลอบน่ารู้วาทกรรมสาธารณะ จากนี้ Habermas พยายามบำบัดแห่งเหตุผลเป็นระบบกฎขั้นตอนเพื่อให้บรรลุมติและข้อตกลงในการสื่อสารเรื่อง พยายามขัด insofar เป็น postmodernism แนะนำความงาม playfulness และโค่นล้มเป็นศาสตร์และการเมือง เขาขวางมันในความทันสมัยที่ย้ายไปเสร็จแทนที่เปลี่ยนแปลงตนเอง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
เฟื่อง
ซึ่งจะช่วยเผยแพร่เป็นครั้งแรกวันศุกร์ 30 ก.ย. 2005
ที่เฟื่องมีสีหน้าที่เป็นแก่น อย่างไรก็ตามสามารถที่จะอธิบายได้ว่าเป็นชุดของการปฏิบัติทางยุทธศาสตร์และใช้แนวคิดสำนวนโวหารอันสำคัญเช่นความแตกต่างการเล่นซ้ำรอย hyperreality และ simulacrum เพื่อบ่อนทำลายแนวคิดอื่นๆเช่นการระบุตัวตนความก้าวหน้าของประวัติศาสตร์ epistemic อย่างแน่นอนและ univocity ของความหมาย.

คำว่า"เฟื่อง"ครั้งแรกที่ป้อนใช้พจนานุกรมทางปรัชญาที่ในปี 1979 พร้อมด้วยการประกาศของ สภาพ สมัยใหม่โดย jean-fran çois Lyotard ผมจึงทำให้ความ ภาคภูมิใจ Lyotard ของสถานที่ในส่วนต่างๆที่ปฏิบัติตาม เศรษฐกิจที่ถูกกำหนดเป็นทางเลือกของการเลือกของตัวเลขอื่นๆสำหรับรายการนี้ฉันเลือกเฉพาะผู้ที่ใช้กันอยู่ทั่วไปอ้างถึงในการพูดคุยเกี่ยวกับเฟื่องทางปรัชญาห้าแบบฝรั่งเศสและสองแบบอิตาเลียนแบบเฉพาะรายแต่พวกเขาอาจต้านทานความผูกพันร่วมกัน การสั่งซื้อนี้ได้ด้วยสัญชาติอาจจะซ้ำกัน schema แบบสมัยใหม่ที่จะตั้งคำถามแต่มีความแตกต่างกันมากในหมู่คนเหล่านี้และมีแนวโน้มที่จะแบ่งตามสาย ภาษา และวัฒนธรรม ฝรั่งเศสได้สำหรับตัวอย่างเช่นทำงานที่พร้อมด้วยแนวความคิดได้พัฒนาขึ้นมาในช่วงระหว่างการปฏิวัติกันได้ใน Paris ในช่วงทศวรรษที่ 1950 s และ 1960 s ช่วงต้นรวมถึงการอ่านกันของตลกและ" ด้วยเหตุผลนี้การอัพเดตเหล่านั้นจึงถูกเรียกว่า" poststructuralists บ่อยครั้ง"ก็ยังอ้างถึงเหตุการณ์ที่อาจเป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร 1968 เป็นช่วงเวลาที่สำหรับความคิดที่ทันสมัยและการกำกับสถาบันการเงินโดยเฉพาะมหาวิทยาลัย ชาวอิตาเลียนโดยความเปรียบต่างการจับรางวัลเมื่อตามแบบดั้งเดิมที่มีวาทศิลป์และสุนทรียศาสตร์รวมถึงตัวเลขเช่น giambattista vico และ Benedetto Croce การให้ความสำคัญของเขามีความสำคัญทางด้านประวัติศาสตร์อย่างมากและพวกเขาจัดแสดงนิทรรศการไม่มีความหลงใหลพร้อมด้วยช่วงเวลาแห่งการปฏิวัติ แต่จะเน้นความแตกต่างและการบรรยายความต่อเนื่องในความต่อเนื่องมากกว่าเคาน์เตอร์ - กลยุทธ์และช่องว่าง discursive ด้านข้างไม่อย่างไรก็ตามชี้ให้เห็นว่าเป็นการโจมตีที่เฟื่องเมื่อความเป็นสมัยใหม่หรือออกเดินทางจากโรงแรมที่ให้เสร็จสมบูรณ์ เป็นความแตกต่างของความเป็นสมัยใหม่อยู่ ภายใน ตัวของมันเองและเฟื่องคือความต่อเนื่องของความคิดที่ทันสมัยในโหมดอื่น.

ในที่สุดผมได้คิดรวมถึงข้อมูลสรุปของการวิจารณ์ของฮาเบอร์มาสเป็นตัวแทนเฟื่องสายหลักของการประชุมที่ทั้งสองด้านของแอตแลนติกได้ฮาเบอร์มาสได้ให้เหตุผลว่าเฟื่องขัดแย้งกับตัวผ่านแบบบริการตัวเองและการอ้างอิงที่ข้อสมมุติล่วงหน้า postmodernists แนวความคิดที่จะหาทางเพื่อทำลายเช่นความคิดสร้างสรรค์หรือความเป็นอิสระ เขาจะเห็นในแอปพลิเคชันนี้ใช้คำสำนวนสละสลวยของกลยุทธ์ทางด้านศิลปะร่วมสมัยที่ทันสมัยแห่งศตวรรษที่สิบเก้าและคริสตศตวรรษที่avant - garde ที่เป็นไปได้เพียงเพราะความเป็นสมัยใหม่แยกคุณค่าทางศิลปะและวิทยาศาสตร์จากการเมืองในสถานที่แรกที่. ในมุมมองของเขาคือ aestheticization เฟื่องลักลอบค้าของความรู้และวาทกรรมสาธารณะ จากโรงแรมแห่งนี้ฮาเบอร์มาสพยายามจะฟื้นฟู สมรรถภาพ เหตุผลที่ทันสมัยเป็นระบบที่มีกฎระเบียบวิธีปฏิบัติสำหรับการบรรลุข้อตกลงและฉันทามติในเรื่องการติดต่อสื่อสารเท่าเฟื่องแนะนำความจริง)และการเล่นความสวยงามเข้ากับการเมืองและวิทยาศาสตร์เขายืนกรานในชื่อของความเป็นสมัยใหม่ที่การย้ายไปยังการเติมมากกว่าแบบบริการตัวเองการเปลี่ยนแปลง.
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: