It’s here where I’d like to mention

It’s here where I’d like to mention Thai food. Again, I am no foodie. That being said, Authentic Thai Food is some of the most delicious food I have ever ate in my life. It deserves its own paragraph. It deserves its own publicist. Every single meal I have eaten in this beautiful country has been “Ahroy” (thats misspelled Thai for delicious…so I’ve been told). Noodles and won tons sold by street vendors for 35 Baht ($1.12) belong in a museum (wow am I bad at food analogies). Thai food cooked by our Thai Mom is flat out amazing. I’m talking about sticky rice and fruits and veggies and spices I’ve never heard of coming together to make me salivate just typing about them. Thai spice is world famous and It’s something I’m adapting to one deliriously delectable plate at a time. Don’t get me started on the deserts! Ten Baht (c’mon now) for a desert I rank right up there with the almighty American Apple Pie. Its a simple “Pancake” or what we like to refer to as a “CrackCake”. It’s basically a very thin pancake heated over oil and butter and spread over with a tablespoon of sugar and creamy condensed milk. Diabetics beware. Fat boys, rejoice. With Lee back from his visa run in order to get more time in Thailand, we found ourselves on an overcrowded bus headed North again, this time with a nice South African girl named Nicole in tow. She was baited with promises of “The Jungle” and was hooked as I had been. As I type this I’m outside of our Jungle guesthouse, listening to the calm sounds of the passing Jungle river heavy from the hours long downpour today, and watching (seriously, this is true) a dozen Jungle oxen walking down the road. I will be here another few days doing Jungle activites, enjoing nature and the locals and the food. Tomorrow I’ll go white water rafting, knock down a coconut, chop it open, and sip, with a smile on my face that says “Thailand, I had no idea.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันนี่ที่ผมอยากจะพูดถึงอาหารไทย อีกครั้งผมไม่ foodie ที่ถูกกล่าวว่าอาหารไทยที่แท้จริงคือบางส่วนของอาหารที่อร่อยที่สุดเท่าที่ผมเคยกินมาในชีวิตของฉัน มันสมควรวรรคของตัวเอง มันสมควรประชาสัมพันธ์ของตัวเอง ทุกมื้อเดียวฉันได้กินในประเทศที่สวยงามนี้ได้รับการ "ahroy" (thats สะกดไทยอร่อย ... ดังนั้นฉันได้รับการบอกเล่า)ก๋วยเตี๋ยวและตันชนะที่ขายโดยผู้ขายที่ถนนสำหรับ 35 บาท ($ 1.12) ไม่ได้เป็นในพิพิธภัณฑ์ (ว้าว am ผมไม่ดีที่อุปมาอาหาร) อาหารไทยปรุงโดยแม่ไทยของเราคือแบนออกที่น่าตื่นตาตื่นใจ ฉันพูดเกี่ยวกับข้าวเหนียวและผลไม้และผักและเครื่องเทศฉันไม่เคยได้ยินมาร่วมกันที่จะทำให้ฉันน้ำลายเพียงแค่พิมพ์เกี่ยวกับพวกเขาเครื่องเทศไทยที่มีชื่อเสียงของโลกและเป็นสิ่งที่ผมปรับตัวเข้ากับจานหนึ่งแสนอร่อยโฮสเตสเวลา ไม่ได้รับฉันเริ่มต้นในทะเลทราย! สิบบาท (c'mon ตอนนี้) สำหรับทะเลทรายผมจัดอันดับขวาขึ้นอยู่กับพายแอปเปิ้ลยิ่งใหญ่อเมริกัน ที่เรียบง่าย "แพนเค้ก" หรือสิ่งที่เราต้องการจะเรียกว่า "crackcake"มันเป็นพื้นบางมากแพนเค้กร้อนกว่าน้ำมันและเนยและแผ่กระจายไปทั่วกับช้อนโต๊ะของน้ำตาลและนมข้นครีม ผู้ป่วยโรคเบาหวานระวัง เด็กชายไขมันชื่นชมยินดี ต่อ lee กลับจากการทำงานของเขาในการขอวีซ่าเพื่อที่จะได้มีเวลามากขึ้นในประเทศไทยเราพบว่าตัวเองอยู่บนรถบัสแออัดมุ่งหน้าไปทางทิศเหนืออีกครั้งคราวนี้กับสาวสวยแอฟริกันใต้ชื่อนิโคลในการดึงเธอก็ถูกกลั่นแกล้งสัญญากับ "ป่า" และได้รับการติดยาเสพติดที่ฉันได้รับ ที่ผมพิมพ์นี้ผมด้านนอกของเกสต์เฮาส์ในป่าของเราฟังเสียงที่เงียบสงบของแม่น้ำป่าผ่านหนักจากฝนที่ตกลงมานานชั่วโมงในวันนี้และดู (อย่างจริงจังนี้เป็นจริง) วัวป่าโหลเดินไปตามถนน ผมจะอยู่ที่นี่อีกไม่กี่วันทำกิจกรรมป่าenjoing ธรรมชาติและชาวบ้านและอาหาร พรุ่งนี้ฉันจะไปล่องแก่ง, น็อคดาวน์มะพร้าวสับมันเปิดและจิบพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของฉันที่ระบุว่า "ประเทศไทยได้มีความคิด."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันอยู่ที่นี่ฉันอยากจะพูดถึงอาหารไทย อีกครั้ง ฉันไม่ฟู้ดดี้ กินที่ถูกกล่าว อาหารไทยเป็นอาหารที่อร่อยที่สุดที่เคยมีในชีวิตของฉัน มันสมควรย่อหน้าของตัวเอง มันสมควร publicist ของตัวเอง ทุกมื้อเดียวกินในประเทศนี้มี "Ahroy" (ไทยที่สะกดผิดสำหรับอร่อย...ดังนั้นฉันได้รับบอก) ก๋วยเตี๋ยวและชนะตันขายตามถนนสำหรับ 35 บาท ($1.12) อยู่ในพิพิธภัณฑ์ (ว้าวฉันเลวที่ analogies อาหาร) อาหารโดยคุณแม่ของเราไทยน่าแบนออกไปได้ ผมกำลังพูดถึงข้าวเหนียว และผลไม้ และผัก และเครื่องเทศผมไม่เคยได้ยินของการรวมตัวกันมาให้ฉัน salivate เพียงพิมพ์เกี่ยวกับพวกเขา เครื่องเทศไทยเป็นโลกที่มีชื่อเสียง และมันเป็นสิ่งผมกำลังดัดแปลงจะ deliriously อาหารจานหนึ่งครั้ง ไม่ได้รับฉันเริ่มต้นหวาน สิบบาท (c'mon ตอนนี้) ในทะเลทราย ผมจัดอันดับขวาขึ้นนั่นด้วยผู้ทรงอำนาจอเมริกันพายแอปเปิ้ล ของแพนเป็นอย่าง "เค้ก" หรือสิ่งที่เราอยากดูเป็น "CrackCake" มันเป็นพื้นแพนเค้กมากความร้อนมากกว่าน้ำมันและเนย และราด ด้วยอาหารน้ำตาลและนมข้นครีม ระวังเบาหวาน ไขมันชาย สิ่งมีชีวิต กับลีจากวีซ่าของเขาเพื่อที่จะได้รับเวลามากขึ้นในประเทศไทย เราพบตนเองบนบัสเหนื่อยเมื่อยล้าที่ทิศเหนืออีกครั้ง เวลานี้กับสาวแอฟริกาใต้สวยชื่อนิโคลในใย เธอถูก baited กับคำสัญญาของ "เดอะจังเกิล" และไม่ติดยาเสพติดเท่าที่ผมเคย ขณะที่พิมพ์นี้ผมนอกเราจังเกิลเกสท์เฮาส์ ฟังเสียงสงบผ่านป่าแม่น้ำหนักจากชั่วโมงยาวฝนวันนี้ และการดู (อย่างจริงจัง นี้เป็นความจริง) วัวป่าโหลเดินลงถนน มีอีกไม่กี่วันทำกิจกรรมป่า enjoing ธรรมชาติ และชาวบ้าน และอาหาร พรุ่งนี้ฉันจะไปล่องแก่งน้ำแม่แตง เคาะลงมะพร้าว สับมันเปิด และ จิบ มีรอยยิ้มบนใบหน้าของฉันว่า "ประเทศไทย ฉันมีความคิดไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันอยู่ที่นี่ซึ่งผมอยากจะพูดถึงอาหารไทย อีกครั้งผมไม่ใช่ foodie ที่ได้กล่าวอาหารไทยแท้ๆอาหารรสชาติแสนอร่อยมากที่สุดที่ผมได้กินในชีวิตของฉันเคย มันก็สมควรวรรคของตัวมันเอง มันก็สมควรผู้เขียนเรื่องปัญหาประจำวันของตัวเอง อาหารทุกครั้งที่ผมได้กินในประเทศที่สวยงามแห่งนี้ได้รับการ" ahroy "(สะกดผิดนั่นคือประเทศไทยเป็นรสชาติแสนอร่อย...ผมได้รับการบอก)ก๋วยเตี๋ยวและตันรางวัลจำหน่ายโดยผู้ผลิตถนนสำหรับ 35 บาท( 1.12 )เป็นส่วนหนึ่งของ พิพิธภัณฑ์ ( I am ความประทับใจไม่ดีที่ analogies อาหาร) อาหารไทยปรุงขึ้นโดยแม่ไทยของเราคือจอแบนออกมาอย่างน่าอัศจรรย์ใจ ผมกำลังพูดถึงเครื่องเทศและผักและผลไม้และข้าวเหนียวผมไม่เคยได้ยินเสียงของมารวมตัวกันเพื่อทำให้ฉัน salivate เพียงพิมพ์เกี่ยวกับเขาเครื่องเทศไทยมีชื่อเสียงในระดับโลกและเป็นสิ่งที่ผมกำลังปรับตัวเข้ากับแผ่นหนึ่งเพ้อที่คัดสรรมาอย่างดีในช่วงเวลาหนึ่ง ไม่ได้รับฉันเริ่มต้นใช้งานบนทะเลทราย สิบบาท( C 'วันจันทร์ตอนนี้)สำหรับทะเลทรายที่ผมจัดอันดับได้มีชาวอเมริกันแอปเปิลพายโดย แบบเรียบง่าย"แพนเค้ก"หรือสิ่งที่เราชอบอ้างถึงเป็น" crackcake ".มันเป็นความเรียบง่ายเป็นอย่างมากบางแพนเค้กที่อุ่นกว่าเนยและน้ำมันและกระจายตัวอยู่โดยรอบพร้อมด้วยช้อนโต๊ะน้ำตาลทรายนมข้นและสีครีม เบาหวานระวัง เด็กอ้วนเปรมปรีดิ์ พร้อมด้วยบริษัทลีพัฒนา ผลิตภัณฑ์ กลับมาจากหนังสือของเขาทำงานในการสั่งซื้อเพื่อขอรับเวลามากขึ้นในประเทศไทยเราพบว่าตัวของเราเองด้วยรถโดยสารแน่นเกินไปที่หัวทางด้านทิศเหนืออีกครั้งเวลานี้กับผู้หญิงแอฟริกันใต้ที่สวยงามที่ชื่อว่า Nicole Farhi คอลในรถเข็นเธอถูกกลั่นแกล้งด้วยคำมั่นสัญญาของ"ป่า"และเป็นโค้งอย่างที่ผมได้รับ เมื่อฉันพิมพ์นี้ผมอยู่ทางด้านนอกของป่าทึบเก้สท์เฮ้าส์,การฟังเสียงอันเงียบสงบของที่ผ่านป่าแม่น้ำหนักจากที่ยาวนานหลายชั่วโมงฝนห่าใหญ่ในวันนี้และรับชม(อย่างจริงจัง,นี้เป็นเรื่องจริง)ที่โหลป่ากับวัวเดินลงมาที่ถนน. ฉันจะได้มาอยู่ที่นี่ไม่กี่วันอื่นทำกิจกรรมป่าทึบเพลิดเพลินใจไปกับธรรมชาติและผู้คนในท้องถิ่นและอาหาร. ในวันพรุ่งนี้ผมจะไปล่องแพน้ำสีขาวลงไปหามะพร้าวที่หั่นได้เปิดให้บริการและ SIP ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของผมที่มีคำว่า"ประเทศไทยผมไม่มีความคิด"