DiscussionThis large population-bas

Discussion
This large population-based prospective cohort study of Swedish women supports the concept that high consumption of red meat increases the risk of colorectal cancer. Here, we show that the increased risk may be confined to distal colon. We found no evidence of an association between fish consumption and risk of cancer at any subsite. Poultry consumption had a modest inverse association with colorectal cancer risk.

Two meta-analyses1, 2 have summarized the epidemiologic data on red meat consumption and risk of total colorectal cancer. In one meta-analysis of 13 cohort studies,1 risk of colorectal cancer increased by 13–17% for a daily increment of 100 g of red meat. The other meta-analysis,2 based on data from both cohort and case-control studies, showed that a daily increment of 120 g of red meat corresponded to a 24% increase in the risk of colorectal cancer. Our present study corroborates and extends the results from those 2 meta-analyses by showing a 20% increase in total colorectal cancer risk and a 70% increase in distal colon cancer risk for each daily increment of 100 g of red meat consumption. Our results on poultry are in accord with some,4, 5, 38, 39 although not all,40, 41, 42 previous studies in which inverse associations were observed between consumption of poultry and risk of colorectal cancer.

Despite persuasive evidence that proximal and distal colon cancers may arise through different molecular pathways,6, 7, 8, 9, 10 only 1 cohort study4 and 2 case-control studies3, 5 have related red meat consumption to specific subsites within the colon. In the Health Professionals Follow-up Study,4 the positive association between red meat consumption and colon cancer risk appeared to be limited to distal colon, although the results did not reach statistical significance, possibly owing to a small number of distal colon cancer cases. A case-control study conducted in Hawaii5 found an association of high red meat consumption with increased risk of proximal colon cancer in men but not in women. Another case-control study in the United Kingdom3 indicated a stronger positive association of red meat with proximal colon cancer than with distal colon and rectal cancers combined.

The biologic mechanisms relating high consumption of red meat to an increased risk of colon cancer remain speculative. Much attention has been focused on heterocyclic amines (HCAs) formed during high-temperature cooking of meat and which are potent mutagens and carcinogens in animal models.23 However, the fact that the levels of HCAs in cooked white meat (i.e., fish and poultry) are as high or exceed the levels in cooked red meat43, 44 suggests that this potential mechanism is not likely to explain the observed positive association of red meat, but not of white meat, with risk of cancer at any subsite within the colon. Nevertheless, it is possible that other constituents of white meat (e.g., long-chain n-3 polyunsaturated fatty acids present in fish) outweigh a possible detrimental influence of HCAs on colon cancer risk.

Red meat is a rich source of heme iron. Intakes of heme iron and red meat have consistently been shown to be positively associated with body iron status.30, 31, 32 Iron is a prooxidant that may increase colon cancer risk by enhancing the production of free oxygen radicals.45, 46 In addition, iron appears to be essential for the proliferation of tumor cells.47 Our study provided a unique opportunity to evaluate the association between consumption of blood pudding, which contains very high amounts of heme iron (about 15 mg/serving compared to beef, which contains about 1.5 mg/serving) and risk of colorectal cancer. We found that consumption of blood pudding was associated with a significant 26% greater risk of cancers of the distal colon and rectum combined. Noteworthy, a nested case-control study33 showed that an increased risk of cancer associated with high serum iron levels was confined to distal colon and rectum. One might speculate that a very high concentration of heme iron in the colon and rectum after consumption of blood pudding increases the production of free oxygen radicals in the colon and rectum, thereby increasing cancer risk.

Alternatively, high red meat consumption might increase the risk of colon cancer by enhancing the endogenous formation of NOCs,48 most of which are known carcinogens.24, 25, 26, 27 Human experimental studies have demonstrated that consumption of red meat, but not of white meat, significantly increases in a dose-dependent manner fecal levels of NOCs.24, 25, 26, 27 Recently, a controlled study of 21 healthy men showed that the fecal levels of NOCs were significantly higher on a high red meat diet than on a low red meat diet.27 The authors also reported that supplementation with 8-mg heme iron (as liver pate and blood sausage) significantly increased fecal NOCs output, whereas inorganic iron (35 mg ferrous iron) had no effect. Animal studies have shown that endogenous N-nitrosation in the colon is dependent on a gut flora49 and is most efficient at neutral pH (optimum at pH 7.5).50 Given the higher proportion of bacteria and pH in the distal colon (pH 7.0 ± 0.7) than in the proximal colon (pH 6.4 ± 0.4),11 the production of NOCs might be higher in the distal colon. In this regard, it is noteworthy that the concentration of the promutagenic lesion O6-methyldeoxyguanosine, a marker of exposure to many NOCs, has been shown to be significantly greater in tissues from the distal colon and rectum than from the proximal colon.29 The colon carcinogen 1,2-dimethylhydrazine alkylates DNA and the promutagenic lesion O6-methylguanine has been detected in DNA from rodent tissues after exposure to this agent.51 Interestingly, experimental studies have demonstrated that 1,2-dimethylhydrazine almost exclusively produces O6-methylguanine adducts and tumors in the distal colon.51, 52, 53 Thus, an increased cancer risk associated with high red meat consumption is expected to be stronger or limited to the distal colon, as was found in our present study.

Our study has several important strengths: the population-based design enhances the generalizability of our results; specific subsites within the colon were examined separately; and the Swedish Cancer Register system made it possible to identify virtually all incident colorectal cancer cases that occurred in the cohort. In addition, because exposure information was collected before the cancer diagnosis, any measurement error would have been nondifferential between cases and noncases and would most likely weaken any true association rather than causing an overestimation. Our study further included considerably more colorectal cancer cases than previous prospective cohort studies of red meat consumption and colorectal cancer risk.

Because meat consumption was self-reported by questionnaire, some misclassification of exposure is inevitable. Such misclassification in prospective studies is expected to be random and would generally bias results towards the null. Another concern is our inability to control for physical activity. However, adjustment for body mass index and total energy intake, as rough indicators of energy expenditure and physical activity, did not change our findings.

In summary, this prospective study provides evidence that high consumption of red meat may substantially increase the risk of distal colon cancer. Future investigations on the association between red meat consumption and colorectal cancer risk should consider subsites within the colon separately.

Two meta-analyses1, 2 have summarized the epidemiologic data on red meat consumption and risk of total colorectal cancer. In one meta-analysis of 13 cohort studies,1 risk of colorectal cancer increased by 13–17% for a daily increment of 100 g of red meat. The other meta-analysis,2 based on data from both cohort and case-control studies, showed that a daily increment of 120 g of red meat corresponded to a 24% increase in the risk of colorectal cancer. Our present study corroborates and extends the results from those 2 meta-analyses by showing a 20% increase in total colorectal cancer risk and a 70% increase in distal colon cancer risk for each daily increment of 100 g of red meat consumption. Our results on poultry are in accord with some,4, 5, 38, 39 although not all,40, 41, 42 previous studies in which inverse associations were observed between consumption of poultry and risk of colorectal cancer.

Despite persuasive evidence that proximal and distal colon cancers may arise through different molecular pathways,6, 7, 8, 9, 10 only 1 cohort study4 and 2 case-control studies3, 5 have related red meat consumption to specific subsites within the colon. In the Health Professionals Follow-up Study,4 the positive association between red meat consumption and colon cancer risk appeared to be limited to distal colon, although the results did not reach statistical significance, possibly owing to a small number of distal colon cancer cases. A case-control study conducted in Hawaii5 found an association of high red meat consumption with increased risk of proximal colon cancer in men but not in women. Another case-control study in the United Kingdom3 indicated a stronger positive association of red meat with proximal colon cancer than with distal colon and rectal cancers combined.

The biologic mechanisms relating high consumption of red meat to an increased risk of colon cancer remain speculative. Much attention has been focused on heterocyclic amines (HCAs) formed during high-temperature cooking of meat and which are potent mutagens and carcinogens in animal models.23 However, the fact that the levels of HCAs in cooked white meat (i.e., fish and poultry) are as high or exceed the levels in cooked red meat43, 44 suggests that this potential mechanism is not likely to explain the observed positive association of red meat, but not of white meat, with risk of cancer at any subsite within the colon. Nevertheless, it is possible that other constituents of white meat (e.g., long-chain n-3 polyunsaturated fatty acids present in fish) outweigh a possible detrimental influence of HCAs on colon cancer risk.

Red meat is a rich source of heme iron. Intakes of heme iron and red meat have consistently been shown to be positively associated with body iron status.30, 31, 32 Iron is a prooxidant that may increase colon cancer risk by enhancing the production of free oxygen radicals.45, 46 In addition, iron appears to be essential for the proliferation of tumor cells.47 Our study provided a unique opportunity to evaluate the association between consumption of blood pudding, which contains very high amounts of heme iron (about 15 mg/serving compared to beef, which contains about 1.5 mg/serving) and risk of colorectal cancer. We found that consumption of blood pudding was associated with a significant 26% greater risk of cancers of the distal colon and rectum combined. Noteworthy, a nested case-control study33 showed that an increased risk of cancer associated with high serum iron levels was confined to distal colon and rectum. One might speculate that a very high concentration of heme iron in the colon and rectum after consumption of blood pudding increases the production of free oxygen radicals in the colon and rectum, thereby increasing cancer risk.

Alternatively, high red meat consumption might increase the risk of colon cancer by enhancing the endogenous formation of NOCs,48 most of which are known carcinogens.24, 25, 26, 27 Human experimental studies have demonstrated that consumption of red meat, but not of white meat, significantly increases in a dose-dependent manner fecal levels of NOCs.24, 25, 26, 27 Recently, a controlled study of 21 healthy men showed that the fecal levels of NOCs were significantly higher on a high red meat diet than on a low red meat diet.27 The authors also reported that supplementation with 8-mg heme iron (as liver pate and blood sausage) significantly increased fecal NOCs output, whereas inorganic iron (35 mg ferrous iron) had no effect. Animal studies have shown that endogenous N-nitrosation in the colon is dependent on a gut flora49 and is most efficient at neutral pH (optimum at pH 7.5).50 Given the higher proportion of bacteria and pH in the distal colon (pH 7.0 ± 0.7) than in the proximal colon (pH 6.4 ± 0.4),11 the production of NOCs might be higher in the distal colon. In this regard, it is noteworthy that the concentration of the promutagenic lesion O6-methyldeoxyguanosine, a marker of exposure to many NOCs, has been shown to be significantly greater in tissues from the distal colon and rectum than from the proximal colon.29 The colon carcinogen 1,2-dimethylhydrazine alkylates DNA and the promutagenic lesion O6-methylguanine has been detected in DNA from rodent tissues after exposure to this agent.51 Interestingly, experimental studies have demonstrated that 1,2-dimethylhydrazine almost exclusively produces O6-methylguanine adducts and tumors in the distal colon.51, 52, 53 Thus, an increased cancer risk associated with high red meat consumption is expected to be stronger or limited to the distal colon, as was found in our present study.

Our study has several important strengths: the population-based design enhances the generalizability of our results; specific subsites within the colon were examined separately; and the Swedish Cancer Register system made it possible to identify virtually all incident colorectal cancer cases that occurred in the cohort. In addition, because exposure information was collected before the cancer diagnosis, any measurement error would have been nondifferential between cases and noncases and would most likely weaken any true association rather than causing an overestimation. Our study further included considerably more colorectal cancer cases than previous prospective cohort studies of red meat consumption and colorectal cancer risk.

Because meat consumption was self-reported by questionnaire, some misclassification of exposure is inevitable. Such misclassification in prospective studies is expected to be random and would generally bias results towards the null. Another concern is our inability to control for physical activity. However, adjustment for body mass index and total energy intake, as rough indicators of energy expenditure and physical activity, did not change our findings.

In summary, this prospective study provides evidence that high consumption of red meat may substantially increase the risk of distal colon cancer. Future investigations on the association between red meat consumption and colorectal cancer risk should consider subsites within the colon separately.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

การอภิปราย
ขนาดใหญ่นี้งานวิจัยประชากรตามที่คาดหวังของผู้หญิงสวีเดนสนับสนุนแนวคิดว่าการบริโภคสูงของเนื้อแดงเพิ่มความเสี่ยงของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ ที่นี่เราแสดงให้เห็นว่ามีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นอาจจะถูกกักตัวไว้ที่ลำไส้ใหญ่ เราพบหลักฐานของความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคปลาและความเสี่ยงของโรคมะเร็งที่ไม่มีไซต์ย่อยใด ๆการบริโภคสัตว์ปีกที่มีความสัมพันธ์ผกผันกับความเสี่ยงที่เจียมเนื้อเจียมตัวโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่.

สองเมตา analyses1, 2 ได้สรุปข้อมูลทางระบาดวิทยาในการบริโภคเนื้อสัตว์สีแดงและความเสี่ยงของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ทั้งหมด หนึ่งในก meta-analysis จาก 13 การศึกษาการศึกษา, 1 ความเสี่ยงของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่เพิ่มขึ้น 13-17% สำหรับการเพิ่มขึ้นทุกวันจาก 100 กรัมของเนื้อสัตว์สีแดง อื่น ๆ Meta-analysis,2 บนพื้นฐานของข้อมูลจากทั้งการศึกษาและการศึกษา case-control แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นทุกวันจาก 120 กรัมของเนื้อแดงสอดคล้องกับการเพิ่มขึ้น 24% ในความเสี่ยงของการเกิดโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักการศึกษาในปัจจุบันของเรายืนยันและขยายผลที่ได้จากการวิเคราะห์ที่ 2 เมตาด้วยการแสดงเพิ่มขึ้น 20% ในความเสี่ยงต่อการเกิดโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักทั้งหมดและเพิ่มขึ้น 70% ในความเสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่เพิ่มขึ้นทุกวันสำหรับแต่ละ 100 กรัมจากการบริโภคเนื้อสัตว์สีแดง ผลของเราในสัตว์ปีกที่อยู่ในสอดคล้องกับความบาง, 4, 5, 38, 39 แม้ว่าจะไม่ทั้งหมด, 40, 41,42 การศึกษาก่อนหน้าซึ่งอยู่ในความสัมพันธ์ผกผันพบระหว่างการบริโภคของสัตว์ปีกและความเสี่ยงของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่.

ทั้งๆที่มีหลักฐานโน้มน้าวใจว่าคนใกล้ชิดและการเกิดโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ส่วนปลายอาจเกิดขึ้นผ่านทางโมเลกุลที่แตกต่างกัน, 6, 7, 8, 9, 10 เพียง 1 หมู่ study4 และกรณีที่ 2 ควบคุม studies3, 5 ได้เกี่ยวข้องกับการบริโภคเนื้อสัตว์สีแดงเพื่อย่อยเฉพาะภายในลำไส้ใหญ่ในผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพการศึกษาติดตาม 4 สมาคมบวกระหว่างการบริโภคเนื้อแดงและความเสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่ดูเหมือนจะถูก จำกัด ให้ลำไส้ใหญ่แม้ว่าผลลัพธ์ที่ได้ก็ยังไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติเพราะอาจจะเป็นจำนวนน้อยของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่กรณีศึกษาการควบคุมการดำเนินการใน hawaii5 พบความสัมพันธ์ของการบริโภคเนื้อสัตว์สูงสีแดงกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของมะเร็งลำไส้ใหญ่ในผู้ชายคนใกล้ชิด แต่ไม่ได้อยู่ในผู้หญิง อีกกรณีศึกษาการควบคุมในสห kingdom3 ชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ในเชิงบวกที่แข็งแกร่งของเนื้อสีแดงกับมะเร็งลำไส้ใหญ่ใกล้เคียงกว่าด้วยลำไส้ใหญ่และมะเร็งทวารหนักรวม.

กลไกทางชีววิทยาที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคสูงของเนื้อสีแดงเพื่อเพิ่มความเสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่ยังคงเก็งกำไร ความสนใจมากได้มุ่งเน้นที่ heterocyclic amines (hcas) เกิดขึ้นในระหว่างการปรุงอาหารที่อุณหภูมิสูงของเนื้อและที่กลายพันธุ์ที่มีศักยภาพและสารก่อมะเร็งในสัตว์ models.23 แต่ความจริงที่ว่าระดับของ hcas ในเนื้อสีขาวสุก (เช่นปลาและสัตว์ปีก) จะสูงถึงหรือเกินกว่าระดับในสุกสีแดง meat43 44 นี้แสดงให้เห็นว่ากลไกที่อาจเกิดขึ้นไม่น่าจะอธิบายความสัมพันธ์ในเชิงบวกจากการสังเกตเนื้อสีแดง แต่ไม่ได้ของเนื้อสีขาวมีความเสี่ยงของโรคมะเร็งที่ไซต์ย่อยภายในใด ๆ ปลายลำไส้ใหญ่ แต่ก็เป็นไปได้ว่าองค์ประกอบอื่น ๆ ของเนื้อสีขาว (เช่นสายโซ่ยาว n-3 กรดไขมันไม่อิ่มตัวที่มีอยู่ในปลา) เกินดุลอิทธิพลอันตรายเป็นไปได้ของ hcas ความเสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่.

เนื้อแดงเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยธาตุเหล็ก heme การบริโภคของ heme เหล็กและเนื้อแดงได้รับอย่างต่อเนื่องแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ทางบวกกับร่างกายเหล็ก status.30, 31,32 เหล็ก prooxidant ที่อาจเพิ่มความเสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่โดยเพิ่มการผลิตของออกซิเจนฟรี radicals.45, 46 ในนอกจากนี้เหล็กที่ดูเหมือนจะเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการแพร่กระจายของเนื้องอก cells.47 การศึกษาของเราให้เป็นโอกาสที่ไม่ซ้ำกันในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง การบริโภคของพุดดิ้งเลือดซึ่งมีจำนวนที่สูงมากของ heme เหล็ก (ประมาณ 15 mg / ให้บริการเมื่อเทียบกับเนื้อวัว,ซึ่งมีประมาณ 1.5 มก. / บริการ) และความเสี่ยงของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ เราพบว่าการบริโภคของพุดดิ้งเลือดที่ไปมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ 26% มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของการเกิดโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักรวม เด่นที่ซ้อนกัน case-control study33 แสดงให้เห็นว่ามีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคมะเร็งที่เกี่ยวข้องกับระดับสูงเหล็กในซีรั่มถูกกักตัวไว้ที่ลำไส้ใหญ่และทวารหนักหนึ่งอาจคาดการณ์ว่าปริมาณความเข้มข้นที่สูงมากของ heme เหล็กในลำไส้ใหญ่และทวารหนักหลังการบริโภคของพุดดิ้งเลือดเพิ่มการผลิตของอนุมูลอิสระออกซิเจนในลำไส้ใหญ่และทวารหนักมีความเสี่ยงโรคมะเร็งจึงช่วยเพิ่ม.

ฉะนั้นการบริโภคเนื้อสัตว์สีแดงสูงอาจเพิ่ม ความเสี่ยงของมะเร็งลำไส้ใหญ่โดยการเสริมสร้างการก่อตัวภายนอกของ NOCs, 48 ซึ่งส่วนใหญ่เป็นที่รู้จักกันเป็นสารก่อมะเร็ง24, 25, 26, 27 การศึกษาทดลองของมนุษย์ได้แสดงให้เห็นว่าการบริโภคเนื้อสัตว์สีแดง แต่ไม่ได้ของเนื้อสีขาวเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในขึ้นอยู่กับปริมาณระดับอุจจาระลักษณะของ nocs.24, 25, 26, 27 เมื่อเร็ว ๆ นี้ควบคุมการศึกษา 21 สุขภาพของผู้ชายที่แสดงให้เห็นว่าระดับอุจจาระของ NOCs อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในการรับประทานอาหารเนื้อแดงสูงกว่าอาหารเนื้อแดงต่ำ27 ผู้เขียนยังมีรายงานว่าการเสริมด้วย 8-heme มิลลิกรัมเหล็ก (ในขณะที่หัวตับและไส้กรอกเลือด) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญออก NOCs อุจจาระในขณะที่เหล็กนินทรีย์ (35 มิลลิกรัมเหล็กเหล็ก) ไม่มีผล การศึกษาในสัตว์แสดงให้เห็นว่าภายนอก n nitrosation ในลำไส้ใหญ่ขึ้นอยู่กับ flora49 ลำไส้และมีประสิทธิภาพมากที่สุดที่ pH เป็นกลาง (ที่เหมาะสมที่ pH 7.5)50 ที่กำหนดสัดส่วนที่สูงขึ้นของเชื้อแบคทีเรียและ ph ในลำไส้ใหญ่ (pH 7.0 ± 0.7) กว่าในลำไส้ใหญ่ใกล้เคียง (6.4 pH ± 0.4), 11 NOCs ผลิตอาจจะสูงขึ้นในลำไส้ใหญ่ ในเรื่องนี้มันเป็นเรื่องสำคัญที่ความเข้มข้นของแผล promutagenic O6 methyldeoxyguanosine-เครื่องหมายของการสัมผัสกับ NOCs หลาย,ได้รับการแสดงจะมีความหมายมากขึ้นในเนื้อเยื่อจากลำไส้ใหญ่และทวารหนักกว่าจากคนใกล้ชิด colon.29 สารก่อมะเร็งลำไส้ใหญ่ 1,2 dimethylhydrazine-dna alkylates และแผล promutagenic O6-methylguanine ได้รับการตรวจพบในดีเอ็นเอจากเนื้อเยื่อของหนูหลังจากสัมผัสกับ นี้ agent.51 น่าสนใจศึกษาทดลองได้แสดงให้เห็นว่า 12 dimethylhydrazine-เกือบเฉพาะผลิต adducts O6-methylguanine และเนื้องอกในปลาย colon.51, 52, 53 จึงมีความเสี่ยงต่อโรคมะเร็งที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวข้องกับการบริโภคเนื้อสัตว์สูงสีแดงที่คาดว่าจะแข็งแกร่งหรือ จำกัด ลำไส้ใหญ่เท่าที่พบใน การศึกษาในปัจจุบันของเรา

การศึกษาของเรามีจุดแข็งที่สำคัญหลาย. ออกแบบประชากรเพิ่ม generalizability ผลของเรา;ไซต์ย่อยเฉพาะภายในลำไส้ใหญ่มีการตรวจสอบแยกต่างหากและมะเร็งระบบลงทะเบียนสวีเดนทำให้มันเป็นไปได้ที่จะระบุแทบทุกกรณีโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในหมู่คนที่ นอกจากนี้ข้อมูลการเปิดรับแสงเพราะถูกเก็บรวบรวมก่อนที่จะวินิจฉัยโรคมะเร็ง,วัดความผิดพลาดใด ๆ ที่จะได้รับ nondifferential ระหว่างคดีและ noncases และส่วนใหญ่มีแนวโน้มว่าจะลดลงใด ๆ สมาคมที่แท้จริงมากกว่าที่จะก่อให้เกิดเช็คสเปียร์ การศึกษาของเราต่อไปรวมทั้งโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักมากขึ้นกว่าก่อนหน้าการศึกษาการศึกษาที่คาดหวังจากการบริโภคเนื้อสัตว์สีแดงและความเสี่ยงโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่.

เพราะการบริโภคเนื้อสัตว์ได้ด้วยตนเองรายงานโดยแบบสอบถามจำแนกของการสัมผัสบางอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จำแนกดังกล่าวในการศึกษาในอนาคตคาดว่าจะมีการสุ่มและจะทำให้มีความลำเอียงโดยทั่วไปผลต่อโมฆะ กังวลอีกอย่างก็คือการไร้ความสามารถของเราในการควบคุมสำหรับการออกกำลังกาย แต่การปรับตัวสำหรับดัชนีมวลกายและการบริโภคพลังงานรวมเป็นตัวชี้วัดคร่าวๆของค่าใช้จ่ายด้านพลังงานและการออกกำลังกายไม่ได้เปลี่ยนค้นพบของเรา.

ในการสรุปการศึกษานี้แสดงหลักฐานว่าการบริโภคสูงของเนื้อแดงมากอาจเพิ่มความเสี่ยงของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ การสืบสวนในอนาคตความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคเนื้อสัตว์สีแดงและความเสี่ยงโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ควรพิจารณาไซต์ย่อยภายในลำไส้ใหญ่แยกต่างหาก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

สนทนา
ศึกษาผู้ใหญ่ตามประชากรเป้าหมายผ่านผู้หญิงสวีเดนสนับสนุนแนวคิดที่ว่า การบริโภคเนื้อแดงสูงเพิ่มความเสี่ยงของมะเร็งลำไส้ ที่นี่ เราแสดงว่า ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นอาจจะจำกัดไปลำไส้ใหญ่กระดูก เราพบไม่ปรากฏหลักฐานความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณปลาและความเสี่ยงของโรคมะเร็งในไซต์ย่อยใด ๆ การบริโภคสัตว์ปีกมีความสัมพันธ์ผกผันเจียมเนื้อเจียมตัวกับความเสี่ยงมะเร็งลำไส้

สอง meta-analyses1, 2 มีข้อมูล epidemiologic ปริมาณเนื้อแดงและความเสี่ยงของโรคมะเร็งลำไส้รวมสรุป ในหนึ่ง meta-analysis ของ 13 ผู้ผ่านการศึกษา 1 ความเสี่ยงของมะเร็งลำไส้เพิ่มขึ้น 13–17% เพิ่มขึ้นทุกวันของเนื้อแดง 100 กรัม อื่น ๆ meta-วิเคราะห์ตามข้อมูลจากผู้ผ่านและการควบคุมกรณีศึกษา 2 พบว่า เพิ่มขึ้นทุกวันของ 120 g ของเนื้อแดง corresponded การเพิ่มเป็น 24% ความเสี่ยงของมะเร็งลำไส้ ศึกษาของเรามี corroborates และขยายผลจาก meta-วิเคราะห์ที่ 2 โดยแสดงการเพิ่มขึ้น 20% ในการเพิ่มเสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่กระดูกเพิ่มวันละ 100 กรัมมีปริมาณเนื้อแดง 70% และความเสี่ยงของโรคมะเร็งลำไส้รวม ผลของเราในสัตว์ปีกที่อยู่ในสอดคล้องกับบาง 4, 5, 38, 39 แม้ไม่ทั้งหมด 40, 41 ก่อนหน้า 42 การศึกษาซึ่งได้สังเกตความสัมพันธ์ผกผันระหว่างการบริโภคสัตว์ปีกและความเสี่ยงของมะเร็งลำไส้

แม้ persuasive หลักฐานว่า มะเร็งลำไส้ใหญ่ proximal และกระดูกอาจเกิดขึ้น โดยมนต์โมเลกุลแตกต่างกัน 6, 7, 8, 9, 10 study4 cohort ที่ 1 และ 2 กรณีควบคุม studies3, 5 มีที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคเนื้อแดงจะย่อยเฉพาะภายในคู่นั้น สุขภาพผู้เชี่ยวชาญติดตามศึกษา 4 ความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างเนื้อแดงปริมาณและคู่เสี่ยงมะเร็งปรากฏ ว่าโคลอนจำกัดกระดูก แม้ว่าผลลัพธ์ไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ อาจ เพราะจำนวนเล็ก ๆ ของกรณีโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่กระดูก ดำเนินการควบคุมกรณีศึกษาใน Hawaii5 พบความสัมพันธ์ของปริมาณเนื้อแดงสูงกับเสี่ยงมะเร็ง proximal ในผู้ชาย แต่ไม่ใช่ ในผู้หญิง ศึกษากรณีควบคุมอื่นใน Kingdom3 สหรัฐระบุสมาคมบวกความแข็งแกร่งของเนื้อแดงมะเร็ง proximal กว่า ด้วยลำไส้ใหญ่กระดูกและมะเร็งเกี่ยวกับลำไส้รวมกัน

เกี่ยวกับการบริโภคเนื้อแดงสูงเสี่ยงมะเร็งกลไกอุบัติยังคงเก็งกำไร ได้รับความสนใจมากเน้น ๔๒๓ amines (HCAs) เกิดขึ้นในช่วงอุณหภูมิสูงอาหารเนื้อและที่มีศักยภาพ mutagens และสารก่อมะเร็งในสัตว์ models.23 อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ว่า ระดับของ HCAs ในต้มเนื้อสีขาว (เช่น ปลาและสัตว์ปีก) สูง หรือเกินกว่าระดับใน meat43 แดงสุก 44 แนะนำว่า กลไกนี้อาจเกิดขึ้นไม่น่าจะอธิบายสังเกตบวกเว็บเนื้อแดง แต่ไม่ขาว เนื้อ ความเสี่ยงของโรคมะเร็งในไซต์ย่อยใด ๆ ภายในเครื่องหมายทวิภาค อย่างไรก็ตาม มันเป็นไปได้ว่า constituents อื่น ๆ ของขาวเนื้อ (เช่น โซ่ยาว n 3 ไขมันไขมันกรดอยู่ในปลา) อิทธิพลผลดีสุดของ HCAs บนความเสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่ไปหมด

เนื้อแดงเป็นแหล่งอุดมของ heme เหล็ก อย่างสม่ำเสมอมีการแสดงภาค heme เหล็กและเนื้อแดงที่สัมพันธ์บวกกับเนื้อเหล็ก status.30, 31 เหล็ก 32 เป็น prooxidant ที่อาจเพิ่มความเสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่ โดยการเพิ่มการผลิตของออกซิเจนฟรี radicals.45, 46 แห่ง เหล็กดูเหมือนจะ เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการงอกของเรามีโอกาสที่จะประเมินความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณของเลือดพุดดิ้ง ซึ่งประกอบด้วยยอดสูงมากของ heme เหล็ก (เกี่ยวกับ 15 มิลลิกรัม/เปรียบเทียบกับเนื้อ cells.47 เนื้องอก, ซึ่งประกอบด้วยบริการประมาณ 1.5 มิลลิกรัม) และความเสี่ยงของมะเร็งลำไส้ เราพบว่า ปริมาณของเลือดพุดดิ้งเกี่ยวข้องกับเสี่ยงมากกว่า 26% อย่างมีนัยสำคัญของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และรูตูดรวมกระดูก น่าสนใจ study33 กรณีควบคุมซ้อนพบว่า การเสี่ยงของโรคมะเร็งที่สัมพันธ์กับระดับเหล็กซีรั่มสูงถูกจำกัดไปกระดูกลำไส้ใหญ่และรูตูด หนึ่งอาจคาดการณ์ได้ว่า ความเข้มข้นสูงมากของ heme เหล็กในลำไส้ใหญ่และรูตูดหลังจากบริโภคเลือดพุดดิ้งเพิ่มการผลิตของการอนุมูลอิสระออกซิเจนในลำไส้ใหญ่และรูตูด ที่จึงเพิ่มความเสี่ยงมะเร็งได้

หรือ ปริมาณเนื้อแดงสูงอาจเพิ่มความเสี่ยงของโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ โดยการเพิ่มการก่อตัว endogenous ของด้าน 48 ซึ่งส่วนใหญ่จะเรียกว่าสารก่อมะเร็งได้24, 25, 26, 27 มนุษย์ทดลองศึกษาได้แสดงว่าปริมาณเนื้อแดง แต่ไม่เนื้อขาว อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มระดับเป็น fecal ยาขึ้นอยู่กับลักษณะของ NOCs.24, 25, 26, 27 ล่าสุดการศึกษาควบคุมสุขภาพผู้ชาย 21 พบว่า ระดับ fecal ของด้านสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญในอาหารเนื้อแดงสูงกว่าในอาหารน้อยเนื้อแดง27 ผู้เขียนรายงานนั้นแห้งเสริม ด้วย heme 8 มิลลิกรัมเหล็ก (เป็นหัวตับและไส้กรอกเลือด) อย่างมีนัยสำคัญเพิ่ม fecal ด้านเอาท์พุท ยังในขณะที่ไม่มีเหล็ก (35 มิลลิกรัมเหล็กเหล็ก) ศึกษาสัตว์ได้แสดงว่า N-nitrosation endogenous ในคู่ขึ้นอยู่กับ flora49 ลำไส้ และมีประสิทธิภาพสูงสุดที่ค่า pH เป็นกลาง (สูงสุดที่ pH 7.5)50 ให้สูง proportion ของแบคทีเรียและค่า pH ในกระดูกคู่ (ค่า pH 7.0 ± 0.7) กว่าใน proximal คู่ (pH 6.4 ± 0.4), 11 ด้านการผลิตอาจจะสูงกว่าในลำไส้ใหญ่กระดูกได้ ในการนี้ เป็นที่น่าสังเกตที่ความเข้มข้นของแผล promutagenic methyldeoxyguanosine O6 เครื่องหมายของการสัมผัสกับด้านใน ได้รับการแสดงเป็นอย่างมากมากกว่าในเนื้อเยื่อกระดูกลำไส้ใหญ่และรูตูดจาก proximal colon.29 คู่ สารก่อมะเร็ง 1, 2-dimethylhydrazine alkylates ดีเอ็นเอ และแผล promutagenic O6 methylguanine พบในดีเอ็นเอจากเนื้อเยื่อ rodent หลังจากสัมผัสกับ agent.51 นี้เป็นเรื่องน่าสนใจ การศึกษาทดลองได้แสดงให้เห็นว่าที่ 12-dimethylhydrazine โดยเฉพาะผลิตผล O6 methylguanine adducts และเนื้องอกในกระดูก colon.51, 52, 53 ดังนี้ ความเสี่ยงเป็นมะเร็งเพิ่มขึ้นสัมพันธ์กับปริมาณเนื้อแดงสูงคาดว่าจะแข็งแกร่ง หรือจำกัดคู่กระดูก ที่พบในของเรามีการศึกษา

เรามีจุดแข็งสำคัญหลาย: ออกแบบตามประชากรช่วยเพิ่ม generalizability ผลลัพธ์ของเรา ย่อยเฉพาะภายในลำไส้ใหญ่ถูกตรวจสอบต่างหาก และระบบลงทะเบียนมะเร็งสวีเดนทำการระบุโรคมะเร็งลำไส้ปัญหาแทบทุกกรณีที่เกิดขึ้นในผู้ผ่านการ นอกจากนี้ เนื่อง จากการเปิดเผยข้อมูลรวบรวมก่อนที่จะวินิจฉัยโรคมะเร็ง ข้อผิดพลาดการวัดใด ๆ จะได้รับ nondifferential ระหว่างกรณี noncases และจะอ่อนตัวลงเหมือนว่าความสัมพันธ์ที่แท้จริงมากกว่าการสาเหตุการ overestimation เราอยู่มากอย่างมะเร็งลำไส้กรณีกว่าก่อนหน้าผู้ผ่านอนาคตศึกษาปริมาณเนื้อแดงและความเสี่ยงมะเร็งลำไส้อีก

เนื่องจากปริมาณเนื้อตนเองรายงานตามแบบสอบถาม บาง misclassification ของแสงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยง เช่น misclassification ในการศึกษาอนาคตคาดว่าจะสุ่ม และโดยทั่วไปจะ bias ผลลัพธ์ต่อการเป็น null ปัญหาอื่นของเราไม่สามารถควบคุมสำหรับกิจกรรมทางกายภาพได้ อย่างไรก็ตาม ปรับปรุงดัชนีมวลกายและการบริโภคพลังงาน เป็นตัวบ่งชี้คร่าว ๆ ค่าใช้จ่ายพลังงานและกิจกรรมทางกายภาพ ไม่เปลี่ยนผลการวิจัยของเราไม่

ในสรุป อนาคตศึกษาแสดงหลักฐานว่า การบริโภคเนื้อแดงสูงอาจเพิ่มความเสี่ยงของมะเร็งกระดูก การตรวจสอบเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคเนื้อแดงและเสี่ยงมะเร็งลำไส้ในอนาคตควรพิจารณาย่อยภายในลำไส้ใหญ่แยกต่างหาก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

การประชุมกลุ่มคนสูงอายุ
ซึ่งจะช่วยการศึกษาในอนาคตจำนวนประชากร - ใช้ขนาดใหญ่แห่งนี้ของผู้หญิงสวีเดนสนับสนุนแนวความคิดที่ว่าการ บริโภค สูงของเนื้อสีแดงจะเพิ่มความเสี่ยงของมะเร็งลำไส้ใหญ่,มะเร็ง ณที่นี่เราแสดงให้เห็นว่าความเสี่ยงเพิ่มขึ้นอาจจะถูกจำกัดให้อยู่แต่ในลำไส้ใหญ่ distal เราไม่พบหลักฐานของการเชื่อมโยงระหว่างความเสี่ยงและการ บริโภค ปลาเป็นมะเร็งที่เว็บไซต์ย่อยใดๆการ บริโภค เนื้อสัตว์ปีกมีการเชื่อมโยงสีตัดกันแบบเรียบง่ายพร้อมด้วยความเสี่ยงของการเกิดเป็นมะเร็งมะเร็งลำไส้ใหญ่,.

สองยังคงวิเคราะห์ 12 ได้สรุปข้อมูล Examination Survey Epidemiologic Follow บนความเสี่ยงและการ บริโภค เนื้อสีแดงของโรคมะเร็งมะเร็งลำไส้ใหญ่,ทั้งหมด หนึ่งในการวิเคราะห์การศึกษา, 13 กลุ่มคนสูงอายุ 1 เสี่ยงต่อการเป็นโรคมะเร็งมะเร็งลำไส้ใหญ่,เพิ่มขึ้นโดย 13-17% สำหรับเพิ่มขึ้นทุกวันที่ของ 100 กรัมเนื้อสีแดง อื่นๆการวิเคราะห์ที่2 โดยขึ้นอยู่กับข้อมูลจากการศึกษากลุ่มคนสูงอายุทั้งสองและกรณีการควบคุมการเพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นว่าทุกวันที่ของ 120 กรัมเนื้อสีแดงเพิ่มขึ้นสอดคล้องกับ 24% ที่อยู่ในความเสี่ยงที่จะเป็นมะเร็งมะเร็งลำไส้ใหญ่,การศึกษาในปัจจุบันของเรา corroborates และขยายผลที่ได้จาก 2 เมตา - การวิเคราะห์ผู้ที่โดยการแสดงเพิ่มขึ้น 20% ในการบริหารความเสี่ยงเป็นมะเร็งมะเร็งลำไส้ใหญ่,ทั้งหมดและเพิ่มขึ้น 70% ในการบริหารความเสี่ยงเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ distal สำหรับเพิ่มขึ้นทุกวันแต่ละครั้งของ 100 กรัมของการ บริโภค เนื้อสีแดง ผลการค้นหาของเราในสัตว์ปีกอยู่ในหลักเกณฑ์ด้วย some, 453839 แม้ว่าจะไม่ all, 404142 ก่อนหน้าการศึกษาที่กลับกันเป็นการเชื่อมโยงระหว่างการ บริโภค ของสัตว์ปีกและความเสี่ยงของมะเร็งลำไส้ใหญ่,มะเร็ง.

แม้ว่าจะมีแนะนำว่า proximal และ distal ลำไส้ใหญ่มะเร็งอาจเกิดขึ้นผ่านระดับโมเลกุลแตกต่างกัน pathways,6 , 7 , 8 , 9 , 10 เพียง 1 กลุ่มคนสูงอายุการศึกษา 4 และกรณีที่ 2 - การควบคุม studies3 , 5 มีสีแดงที่เกี่ยวข้องกับการ บริโภค เนื้อในเว็บไซท์เฉพาะ ภายใน ลำไส้ใหญ่.ผู้เชี่ยวชาญด้าน IT ในด้าน สุขภาพ ตามมา study, 4 สมาคมในเชิงบวกที่ระหว่างความเสี่ยงเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่และการ บริโภค เนื้อสีแดงมาเป็นจำกัด(มหาชน)ในลำไส้ใหญ่ distal แม้ว่าผลที่ไม่ได้ไปถึงความสำคัญทางสถิติเป็นไปได้ว่าอาจเป็นผลจากการที่ขนาดเล็กของกรณีการเกิดมะเร็งลำไส้ใหญ่ distalกรณีศึกษา - การควบคุมซึ่งทำในฮาวาย 5 พบการเชื่อมโยงของการ บริโภค เนื้อสีแดงสูงมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ proximal ในผู้ชายแต่ไม่ได้อยู่ในผู้หญิง กรณีศึกษา - ควบคุมอีกเครื่องหนึ่งในสหราชอาณาจักร 3 ที่ระบุไว้ความเชื่อมโยงในเชิงบวกมากขึ้นของเนื้อสีแดงพร้อมด้วยเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ proximal กว่าพร้อมด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่และ distal rectal รวม.

กลไกชม Faunia Biologic ที่เกี่ยวกับการ บริโภค สูงของเนื้อสีแดงเพื่อเพิ่มความเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ยังคงอยู่การเก็งกำไร ให้ความสนใจอย่างมากได้รับการให้ความสำคัญกับ heterocyclic amines ( hcas )จัดตั้งในระหว่างการประกอบอาหารที่มี อุณหภูมิ สูงของเนื้อและซึ่งเป็นแรง mutagens และ Pesticides ในสัตว์ขั้น 23 อย่างไรก็ตามความจริงที่ว่าระดับของ hcas ในเนื้อสีขาวสุก(เช่นสัตว์ปีกและปลา)มีระดับสูงเป็นหรือเกินกว่าระดับที่เป็นสีแดงอาหารที่ปรุงสุก 4344 ชี้ให้เห็นว่ากลไกการมี ศักยภาพ นี้ไม่มีแนวโน้มที่จะอธิบายถึงความเชื่อมโยงในเชิงบวกที่กำหนดของเนื้อสีแดงแต่ไม่ได้ของเนื้อสีขาวพร้อมด้วยความเสี่ยงการเป็นมะเร็งที่เว็บไซต์ย่อยที่อยู่ ภายใน เครื่องหมายโคลอน แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังมีความเป็นไปได้ว่าส่วนประกอบอื่นๆของเนื้อสีขาว(เช่นกรดไขมันยาว - ห่วงโซ่ N 3 ตัวอยู่ในเนื้อปลา)คุณอาจจะรู้สึกว่ามีอิทธิพลต่อพฤติกรรมที่เป็นไปได้ของ hcas บนความเสี่ยงเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่.เนื้อ

สีแดงคือแหล่งที่มาที่หลากหลายของเตารีดเลือกเสื้อผ้าไว้ ช่องระบายของเนื้อสีแดงและเตารีดเลือกเสื้อผ้าไว้มีการแสดงต้องสัมพันธ์ทางบวกกับธาตุเหล็กร่างกาย status. 30 อย่างต่อเนื่อง 3132 เตารีด prooxidant ที่อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อมะเร็งลำไส้ใหญ่โดยการปรับปรุงการผลิตการให้ออกซิเจนแบบไม่เสียค่าบริการ radicals. 4546 นอกจากนี้เตารีดจะปรากฏขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการแพร่พันธุ์ของเนื้องอก cells. 47 การศึกษาของเราจัดให้บริการโอกาสที่โดดเด่นในการประเมินการเชื่อมโยงระหว่างการ บริโภค ของพุดดิ้งเลือดที่มีจำนวนสูงเป็นอย่างมากของเหล็ก ประเภท ฮีม(ประมาณ 15 มก./จัดให้บริการเมื่อเทียบกับเนื้อวัวซึ่งประกอบด้วยประมาณ 1.5 มก./จัดให้บริการ)และเสี่ยงต่อการเป็นโรคมะเร็งมะเร็งลำไส้ใหญ่,. เราพบว่าการ บริโภค ของพุดดิ้งเลือดมีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยง 26% อย่างมีนัยสำคัญมากในการเป็นมะเร็งของลำไส้ใหญ่ทวารหนักและ distal ที่รวมกัน น่าสังเกตในกรณีที่การควบคุมการศึกษา 33 แสดงให้เห็นว่าความเสี่ยงเพิ่มขึ้นการเป็นมะเร็งที่เชื่อมโยงกับระดับเตารีดเจลมาสก์มอยเจอร์ไรเซอร์สูงก็ถูกจำกัดให้อยู่แต่ในทวารหนักและลำไส้ใหญ่ distalหนึ่งอาจจะคาดเดาว่าที่สูงซึ่งเป็นการรวบรวมของ ประเภท ฮีมเตารีดในที่ลำไส้ใหญ่และทวารหนักหลังการ บริโภค ของเลือดพุดดิ้งที่เพิ่มขึ้นการผลิตออกซิเจนแบบไม่เสียค่าบริการของรัฐปฏิบัติงานในลำไส้ใหญ่และทวารหนัก,มะเร็งดังนั้นจึงช่วยเพิ่มความเสี่ยง.

หรือให้การ บริโภค เนื้อสีแดงสูงอาจเพิ่มความเสี่ยงที่จะเกิดการลำไส้ใหญ่มะเร็งด้วยการเพิ่ม ประสิทธิภาพ การให้เองในระยะยาวการเกิด nocs, 48 ซึ่งส่วนใหญ่เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่อง Pesticides .24 , 25 , 2627 จากการศึกษาทดลองของมนุษย์ได้แสดงให้เห็นว่าการ บริโภค เนื้อสีแดงแต่ไม่ได้อยู่ในเนื้อสีขาวเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในระดับยา - ขึ้นอยู่กับลักษณะของ nocs. อุจจาระที่ 24252627 เมื่อไม่นานมานี้การศึกษาการควบคุมของ 21 คนมี สุขภาพ ดีแสดงให้เห็นว่าระดับอุจจาระของ NOC ก็สูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในการ บริโภค อาหาร ประเภท เนื้อสีแดงที่สูงกว่าในการ บริโภค เนื้อสีแดงต่ำ.27 ผู้เขียนยังรายงานว่าเสริมพร้อมด้วย 8 - มก.เหล็ก ประเภท ฮีม(เป็นไส้กรอกเลือดและศีรษะตับ)เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเอาต์พุต NOC อุจจาระในขณะที่เตารีดไม่มีกาย( 35 เตารีดซึ่งมีธาตุเหล็กมก.)ไม่มีผล การศึกษาในสัตว์ได้แสดงให้เห็นว่าเองในระยะยาว N - nitrosation ในลำไส้ใหญ่ที่มีขึ้นอยู่กับพันธุ์ไม้กระบอง ที่ 49 และมี ประสิทธิภาพ มากที่สุดที่มีค่า pH เป็นกลาง(ที่ pH 7.5 )50 ให้มีสัดส่วนที่สูงขึ้นของค่า pH และแบคทีเรียในลำไส้ใหญ่ distal ( PH 7.0 ± 0.7 )ที่มากกว่าใน proximal โคลอน( PH 6.4 ± 0.4 )ที่ 11 การผลิต NOC อาจจะเพิ่มสูงขึ้นอยู่ในลำไส้ distal ได้. ในการนี้เป็นที่น่าสังเกตว่าความเข้มข้นของแผลฟกช้ำ promutagenic O 6 - methyldeoxyguanosine เครื่องหมายของความเสี่ยงต่อการถูก NOC จำนวนมากได้รับการแสดงให้ได้มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อเยื่อจาก distal ลำไส้ใหญ่และทวารหนักกว่าจาก proximal colon. 29 ที่ลำไส้ใหญ่( Acrylamide ) - ตัวอย่างหนึ่ง 1,2 - dimethylhydrazine alkylates ดีเอ็นเอและ promutagenic แผลฟกช้ำ O 6 - methylguanine มีการตรวจพบดีเอ็นเอจากหนูเนื้อเยื่อหลังจากการรับนี้ agent. 51 ที่น่าสนใจก็คือการทดลองการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่า 1 ,2 - dimethylhydrazine เกือบจะเฉพาะมีเนื้องอกและ adducts O 6 - methylguanine ใน distal ที่ colon. 51 , 52 , 53 ทำให้ความเสี่ยงของการเกิดเป็นมะเร็งเพิ่มขึ้นที่เชื่อมโยงกับการ บริโภค เนื้อสีแดงสูงคาดว่าจะมีความแข็งแกร่งมากขึ้นหรือจำกัด(มหาชน)เพื่อไปยังเครื่องหมายโคลอน distal ที่พบในการศึกษาในปัจจุบันของเรา.

การศึกษาของเรามีจุดแข็งที่สำคัญหลายแห่งการออกแบบประชากร - ใช้ generalizability ที่เพิ่มขึ้นของผลการดำเนินงานของบริษัทเว็บไซท์เฉพาะ ภายใน ลำไส้ใหญ่ที่ได้ตรวจสอบแยกต่างหากและสวีเดนเป็นมะเร็งลงทะเบียนระบบที่ทำให้เป็นไปได้ที่จะระบุถึงทุกกรณีการเกิดมะเร็งมะเร็งลำไส้ใหญ่,แก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในหมู่ทหารที่ ในการเพิ่มเพราะการถูกเปิดเผยข้อมูลถูกเก็บรวบรวมก่อนการวินิจฉัยมะเร็งได้ข้อผิดพลาดในการวัดใดๆก็จะได้รับการ nondifferential ระหว่าง noncases และบางกรณีและจะอ่อนค่าลงการเชื่อมโยงความจริงใดๆมากกว่าทำให้ overestimation ให้มากที่สุด การศึกษาของเรามากขึ้นรวมถึงความเสี่ยงมากขึ้นอย่างมากกรณีการเกิดมะเร็งมะเร็งลำไส้ใหญ่,กลุ่มคนสูงอายุมากกว่าการศึกษาในอนาคตก่อนหน้าของโรคมะเร็งมะเร็งลำไส้ใหญ่,และการ บริโภค เนื้อสีแดง

เพราะการ บริโภค เนื้อถูกรายงานโดยแบบสอบถามด้วยตนเองบางส่วนของความเสี่ยงจัดกลุ่มผิด ประเภท เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ จัดกลุ่มผิด ประเภท ดังกล่าวในการศึกษาในอนาคตซึ่งคาดว่าจะได้รับการสุ่มและโดยทั่วไปแล้วจะมีความโน้มเอียงไปยังไม่มีผลที่ได้ผล อีกเรื่องคือการไม่สามารถของเราในการควบคุมสำหรับกิจกรรมทางร่างกาย แต่ถึงอย่างไรก็ตามการปรับดัชนีมวลกายและการ บริโภค พลังงานรวมเป็นสัญลักษณ์แสดงขรุขระของด้านค่าใช้จ่ายด้านพลังงานและการทำกิจกรรมทาง กายภาพ ไม่ได้เปลี่ยนจากการสำรวจของเรา.

ในการสรุปข้อมูลการศึกษาในอนาคตแห่งนี้จัดให้บริการมีหลักฐานว่าการ บริโภค สูงของเนื้อสีแดงอาจอย่างมากการเพิ่มความเสี่ยงในการเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ distal การสอบสวนในอนาคตในการเชื่อมโยงระหว่างความเสี่ยงของการเกิดเป็นมะเร็งมะเร็งลำไส้ใหญ่,และการ บริโภค เนื้อสีแดงควรพิจารณาเว็บไซท์ ภายใน ลำไส้ใหญ่ที่แยกต่างหาก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.