The first principle, nonmaleficence

The first principle, nonmaleficence, or do no harm, is directly tied to the nurse's duty to protect the patient's safety. Born out of the Hippocratic Oath, this principle dictates that we do not cause injury to our patients.

How do interstate practice and nonmaleficence interrelate? With interstate practice, it may not seem self-evident how nurses can injure patients with whom they have no physical contact. Consider the interstate nurse, however, who does not return a phone call to a patient who is considered a malingerer. In refusing to return the call, perhaps the patient suffers needless physical or emotional trauma. Therefore, a way that harm can occur to patients is through communication failures. These failures can be intentional as just described or as a result of electronic or human error. Failing to convey accurate information, giving wrong messages, and breaking down of equipment, can cause harm to patients. This harm could be life-threatening such as in cases of strokes and heart attacks.

Some of these communication problems may certainly occur whether a patient is at a neighborhood clinic or 500 miles away, but distance and high reliance on electronic medium make close examination of communication and ethical issues vital. Examples of questions that need further investigation include: Should nurse call lines operate 24 hours a day instead of fewer hours? What back-up mechanisms exist for equipment failure? What phone work can and cannot be delegated? What quality assurance mechanisms are in place?

The principle of nonmaleficence is considered before new treatment approaches are tried on patients. We ask ourselves, and then patients and families ask us, "Can this harm the patient?" Should we not ask this same question before we initiate new models for professional practice such as interstate practice? While legal and financial issues are routinely discussed in relation to interstate practice, ethical issues are not. Unless open discussion of ethical issues occurs, the harm to patients may not be clear until nurses are practicing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักการแรก, nonmaleficence หรือทำไม่เป็นอันตรายจะเชื่อมโยงโดยตรงกับการปฏิบัติหน้าที่ของพยาบาลเพื่อป้องกันความปลอดภัยของผู้ป่วย เกิดจากคำสาบาน Hippocratic หลักการนี​​้สั่งการที่เราไม่ได้ทำให้เกิดการบาดเจ็บให้แก่ผู้ป่วยของเรา.

วิธีการทำและการปฏิบัติระหว่างรัฐ nonmaleficence ข้อง? กับการปฏิบัติระหว่างรัฐมันอาจดูเหมือนไม่ชัดเจนในตัวเองว่าสามารถทำร้ายพยาบาลผู้ป่วยที่มีผู้ที่พวกเขาไม่ได้รับการติดต่อทางกายภาพ พิจารณาพยาบาลรัฐ แต่ผู้ที่ไม่ได้กลับโทรศัพท์ไปหาผู้ป่วยที่ถือว่าเป็นผู้บิดพลิ้ว ในการปฏิเสธที่จะกลับโทรบางทีผู้ป่วยทนทุกข์ทรมานบาดเจ็บทางร่างกายหรืออารมณ์ความจำเป็น ดังนั้นวิธีการที่เป็นอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับผู้ป่วยที่เป็นความล้มเหลวของการสื่อสารผ่าน ความล้มเหลวเหล่านี้จะโดยเจตนาตามที่อธิบายไว้เพียงหรือเป็นผลมาจากข้อผิดพลาดอิเล็กทรอนิกส์หรือมนุษย์ ความล้มเหลวในการถ่ายทอดข้อมูลที่ถูกต้องให้ข้อความผิดและทำลายลงของอุปกรณ์ที่สามารถก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้ป่วย อันตรายนี้อาจจะเป็นอันตรายถึงชีวิตเช่นในกรณีของจังหวะการเต้นของหัวใจและการโจมตี.

บางส่วนของเหล่านี้ปัญหาการสื่อสารอาจเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอนว่าผู้ป่วยอยู่ที่คลินิกบ้านใกล้เรือนเคียงหรือห่างออกไป 500 แต่ระยะทางและความเชื่อมั่นที่สูงขึ้นไปบนสื่ออิเล็กทรอนิกส์ให้การตรวจสอบอย่างใกล้ชิดของการสื่อสารและประเด็นด้านจริยธรรมที่สำคัญ ตัวอย่างของคำถามที่ต้องสืบสวนต่อไปรวมถึงการพยาบาลควรจะเรียกสายการทำงานได้ตลอด 24 ชั่วโมงต่อวันแทนชั่วโมงน้อยลง?สิ่งกลไกสำรองที่มีอยู่สำหรับอุปกรณ์ล้มเหลว? สิ่งงานโทรศัพท์สามารถและไม่สามารถมอบหมาย? สิ่งกลไกการประกันคุณภาพการศึกษาอยู่ในสถานที่

ผู้ป่วยหลักการของ nonmaleficence มีการพิจารณาก่อนที่จะวิธีการรักษาใหม่จะถูกทดสอบเมื่อ เราถามตัวเองและจากนั้นผู้ป่วยและครอบครัวขอให้เรา "นี้สามารถเป็นอันตรายต่อผู้ป่วย?เราควรจะ "ไม่ถามคำถามเดียวกันนี้ก่อนที่เราจะเริ่มต้นการรุ่นใหม่เพื่อการปฏิบัติงานมืออาชีพเช่นการปฏิบัติระหว่างรัฐ? ในขณะที่ประเด็นทางกฎหมายและทางการเงินที่จะกล่าวถึงเป็นประจำในความสัมพันธ์กับการปฏิบัติระหว่างรัฐประเด็นด้านจริยธรรมไม่. เว้นแต่การเปิดอภิปรายในประเด็นทางจริยธรรมเกิดขึ้นเป็นอันตรายต่อ ผู้ป่วยอาจจะไม่ชัดเจนจนกว่าพยาบาลกำลังฝึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรกหลัก nonmaleficence หรือทำไม่อันตราย เชื่อมโยงโดยตรงกับหน้าที่ของพยาบาลในการป้องกันความปลอดภัยของผู้ป่วย เกิดจากคำสาบาน Hippocratic หลักการนี้บอกว่า เราไม่ทำบาดเจ็บให้ผู้ป่วยของเรา

วิธีทำแบบฝึกหัดอินเตอร์สเตตและ nonmaleficence interrelate แบบฝึกหัดอินเตอร์สเตต มันอาจไม่ดูวีรกรรมการพยาบาลสามารถเล่นกับพวกเขาได้ติดต่อทางกายภาพของผู้ป่วย พิจารณาอินเตอร์สเตตพยาบาล อย่างไรก็ตาม ที่กลับโทรไปผู้ป่วยที่ถือว่าเป็น malingerer ในการปฏิเสธที่จะกลับโทร บางทีผู้ป่วย suffers บาดเจ็บทางกายภาพ หรืออารมณ์รวดเร็ว ดังนั้น เป็นวิธีที่อันตรายสามารถเกิดขึ้นได้กับผู้ป่วยผ่านความล้มเหลวในการสื่อสาร ความล้มเหลวเหล่านี้สามารถตก เป็นเพียงอธิบาย จากอิเล็กทรอนิกส์ การถ่ายทอดข้อมูลที่ถูกต้อง ให้ข้อความไม่ถูกต้อง และแบ่งอุปกรณ์ อาจทำให้เกิดอันตรายกับผู้ป่วย อันตรายนี้อาจจะชีวิตอันตรายเช่นในกรณีของจังหวะและการโจมตีหัวใจได้

นอกจากนี้ปัญหาการสื่อสารเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งแน่นอนอาจเกิดขึ้นว่า เป็นผู้ป่วยที่คลินิกย่านหรือ 500 ไมล์ออกไป แต่ระยะทางและความเชื่อมั่นสูงในสื่ออิเล็กทรอนิกส์ทำให้ปิดการตรวจสอบซึ่งมีประเด็นสำคัญด้านจริยธรรมและการสื่อสาร ตัวอย่างของคำถามที่ต้องการตรวจสอบเพิ่มเติม: ควรพยาบาลเรียกบรรทัดมีแทนจำนวนชั่วโมงตลอด 24 ชั่วโมง กลไกอะไรสำรองอยู่สำหรับความล้มเหลวของอุปกรณ์หรือไม่ งานโทรศัพท์ใดสามารถ และไม่สามารถมอบหมายหรือไม่ กลไกการประกันคุณภาพที่อยู่ในสถานที่?

ถือว่าหลักการของ nonmaleficence ก่อนรักษาใหม่ ๆ จะพยายามในผู้ป่วย เราถามตัวเอง และถามเรา "อันตรายนี้ผู้ป่วยสามารถแล้ว ผู้ป่วยและครอบครัว"เราไม่ควรถามคำถามเดียวกันนี้ก่อนที่เราเริ่มต้นแบบใหม่สำหรับมืออาชีพฝึกเช่นฝึกอินเตอร์สเตต ในขณะที่ปัญหาทางกฎหมาย และทางการเงินเป็นประจำกล่าวเกี่ยวกับฝึกอินเตอร์สเตต ประเด็นด้านจริยธรรมไม่ ถ้าสนทนาเปิดประเด็นจริยธรรมเกิดขึ้น อันตรายเพื่อผู้ป่วยอาจไม่มีความชัดเจนจนกว่าพยาบาลจะฝึกได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักการแรก nonmaleficence หรือทำไม่ได้ทำร้ายจะผูกติดอยู่กับ ภาระ หน้าที่ของพยาบาลที่จะทำหน้าที่ปกป้องความ ปลอดภัย ของผู้ป่วยโดยตรง เกิดมาจากคำปฏิญาณ hippocratic ที่หลักการนี้สัญญาณบ่งชี้ให้เห็นว่าเราไม่ได้ทำให้เกิดการบาดเจ็บได้เพื่อผู้ป่วยของเรา.

ได้อย่างไรการปฏิบัติระหว่างเส้นทางระหว่างรัฐสายและ nonmaleficence สําคัญ พร้อมด้วยการฝึกหัดเส้นทางระหว่างรัฐสายอาจจะไม่ได้เห็นด้วยตนเองเห็นได้ชัดว่าพยาบาลสามารถทำร้ายผู้ป่วยที่มีผู้ที่ไม่มีการติดต่อทาง กายภาพ พิจารณาพยาบาลเส้นทางระหว่างรัฐสายที่จะเป็นไปได้อย่างไรก็ตามไม่มีใครที่ไม่ได้ไปกลับการโทรที่ผู้ป่วยที่เป็นที่ได้รับการพิจารณาให้ malingerer ในการโทรกลับปฏิเสธไม่ยอมให้ผู้ป่วยอาจจะได้รับบาดเจ็บทางร่างกายหรือจิตใจไม่จำเป็นต้อง ดังนั้นวิธีที่ว่าความเสียหายจะเกิดขึ้นกับผู้ป่วยจะผ่านความล้มเหลวการสื่อสาร ความล้มเหลวเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นโดยเจตนาเป็นเพียงที่บรรยายหรือเป็นผลจากข้อผิดพลาดอิเล็กทรอนิกส์หรือความผิดพลาดของมนุษย์ การไม่ปฏิบัติตามการส่งข้อมูลที่ถูกต้องทำให้ข้อความไม่ถูกต้องและการทำลายลงในอุปกรณ์จะสามารถทำให้เกิดความเสียหายต่อผู้ป่วย ความเสียหายนี้อาจเป็นสิ่งที่เป็นอันตรายต่อคุณเช่นในกรณีที่มีแต้มและการโจมตีใจกลาง.

ปัญหาการสื่อสารบางอย่างอาจเกิดขึ้นไม่ว่าผู้ป่วยที่อยู่ในเขตพื้นที่ที่คลินิกหรือ 500 ไมล์อยู่ห่างออกไปในระยะทางแน่นอนแต่การที่สูงและมีขนาดกลางแบบอิเล็กทรอนิกส์ทำให้การตรวจสอบอยู่ใกล้ของปัญหาจริยธรรมและการสื่อสารมีความสำคัญ ตัวอย่างของคำถามที่ต้องการใช้การสืบสวนต่อไปรวมถึงจะสายการโทรพยาบาลทำงาน 24 ชั่วโมงในหนึ่งวันแทนของชั่วโมงน้อยลงอะไรคือกลไกสำรองมีอยู่ในอุปกรณ์ล้มเหลว โทรศัพท์ที่ทำงานอะไรสามารถทำได้และได้รับมอบหมายได้ อะไรคือกลไกการรับรอง คุณภาพ อยู่ในสถานที่หรือไม่?หลักการของ nonmaleficence

ที่ได้รับการพิจารณาให้ก่อนจะวางแนวทางการรักษาใหม่จะพยายามในผู้ป่วย เราถามตัวเองแล้วผู้ป่วยและครอบครัวให้เรา"สามารถนี้เป็นอันตรายต่อผู้ป่วย"เราควรจะไม่ถามคำถามเดียวกันนี้ก่อนที่เราจะเริ่มรุ่นใหม่สำหรับการฝึกซ้อมระดับมืออาชีพเช่นการฝึกเส้นทางระหว่างรัฐสาย ในขณะที่ปัญหาทางกฎหมายและทางการเงินจะกล่าวถึงในความสัมพันธ์กับการปฏิบัติระหว่างเส้นทางระหว่างรัฐสายเป็นประจำปัญหาจริยธรรมไม่ได้ เว้นแต่การประชุมแบบเปิดโล่งของปัญหาจริยธรรมจะเกิดขึ้นเป็นอันตรายต่อผู้ป่วยที่อาจไม่มีความชัดเจนจนกว่าพยาบาลมีซ้อม