- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The Soviet Russian Sniper rifle mod
The Soviet Russian Sniper rifle model M1891/30 Victor of Stalingrad, Warsaw, and the Berlin Wall
The Mosin-Nagant was adopted in 1891 by imperial Russia. The action of the rifle was developed by Colonel Serge Mosin of the Imperial Russian Army and the magazine by the Emile Nagant of Belgium. It was manufactured chronologically in France, Russia, the United State, Finland, China, and North Korea where it is still in production. The rifle, by nature of its 30 inch barrel, was the longest carried on the European battlefield of the First World War. It stood as tall as the men who carried it and was tipped with a 23 inch steel spike bayonet (which most modern armies of the time took to be an inefficient design). The rear sights were graduated in Arshins, an old Tsarist imperial measure of roughly 0.75 meters that was phased out in the twentieth century. Mosin-Nagant rifles are characterized by their massive action whose simplicity of design and operation almost completely soldier-proofed the weapon. It was an excellent design and would serve the Russian peasant soldiers of world war one and the subsequent Russian civil war well. It would continue on in the service of the winner of that war, the Red Army, for decades to come.
With the modernization of the Soviet Red Army in the 1930's the old reliable M1891 Mosin design was modified and designated the 1891/30. This redesign shortened the barrel to a more manageable length and changed the sights to a much better design graduated in meters. With the concept of having dedicated snipers assigned down to the platoon level, the Soviet Army needed a supply of sniper rifles. The 1891/30 was further redesigned to produce this creature. During the test firing steps of the manufacturing process used in making the standard 1891/30, rifles that shot particularly well were set aside for further conversion into the Soviet Army’s first dedicated sniper rifle. The rifle was expected to shoot 10 shots into 3.5 cm (1.38") at 100m, 7.5 cm (2.96") at 200m, 18 cm (7.09") at 400m, and 35cm (13.79") at 600m. A special machining and tapping process permitted the installation of an ingenious scope mount that is rock solid and preserves the use of the iron sights. The bolt handle was lengthened and bent nearly strait down to prevent it from hitting the attached scope. Two different scopes (the PU, and the PE/PEM) were used by these rifles, with the PU being the most prevalent.
Both the PU and PE scopes were issued from the 1930's through world war and remained in use postwar. The front and rear iron sights of this rifle are not removed when the telescope is attatched and these sights may still be used with the PU scope at ranges up to 2000 meters (2200 yards). The PU scope is 3.5 power fixed, with a 4 degree field of view at 30 feet, a 2.8 inch eye relief, is 6.59 inches long and adds 0.59 pounds to the weight of the rifle. A thumbscrew for lateral corrections (windage, drift and lead) is located on the left side of the scope. It has a thumbscrew on the top of the scope for setting angles of elevation. The elevation thumbscrew has 13 graduations, each one for 100 meters, allowing the PU scope to be dialed in anywhere from 100 to 1300 meters (110-1420 yards) for accuracy. The PE scope was much the same as above, being constructed with a tube that was some four inches longer, having a diopter adjustment added, and a slightly higher magnification (4 power rather than the 3.5 of the PU). Some 54,160 of the PE design were made 1932-1938, with the PU design numbering some 220,034 being produced 1942-1958. The original design of both scopes was by the German firm of Zeiss although actual production was by no less than 12 different Soviet firms. They both used a three bar ‘German’ reticle instead of the duplex reticle most modern scopes have.
The Russian M1891/30 Sniper rifle was issued down to the platoon level. The top twenty ranked soviet snipers (by number of confirmed 'kills") of the Second World War have 7400 confirmed kills. The weapon was a favorite of these 'sniper aces' of the Soviets with Noble Sniper Ivan Nikolayevich Kulbertinov of the (23rd separate ski brigade -499 kills) Fyodor Matveyevich Ohlopkov (of the 1243rd rifle regiments-424 kills) and Vasiliy Grigorievich Zaytsev (1047th rifle regiment-248 kills) almost always being shown pictured with either PU or PE equipped M1891/30's. The recent Hollywood hit 'Enemy at the Gates’ portrayed Zaytsev during the Battle of Stalingrad. The Soviet army arguably had the most snipers in history with more than a hundred thousand carried on their roles, including over a thousand female snipers who were credited with a total of 12000+ confirmed kills during the war. The highest ranking female sniper (in history of any army) was Ludmila Mihaylovna Pavlichenko (of the 54th rifle regiment) with 309 kills while mainly using a Mosin 91/30 sniper. It was used by the Communist Chinese Forces in the Korean conflict with Sniper Zhang Tao fang allegedly scoring 214 hits on UN troops in 32 days in 1952.
A number of Mosin rifles were captured in enemy hands in Vietnam and the guns are still seen in conflict in the middle east and Africa.
Being put into production in 1932 it was the standard issue sniper rifle of the Soviet Army and its allies until the introduction of the SVD Druganov in 1963.. The Druganov was not fully adopted by all units until as late at the 1980's with scoped M1891's still being carried in arsenals and war reserve stocks until just recently being liquidated. All of the recent imports are of the Soviet manufacture guns. These guns were
re-arsenaled than packed away for long-term storage should the situation arise that they be needed again. No doubt many of these old veterans are still held in armories of former Soviet bloc countries. These weapons are available for collectors in the United States. I recently purchased a M1891/30 Sniper with a faithfully reproduced PU scope from Interordanance. To read an extended review of this weapon, clickhere
The Mosin-Nagant was adopted in 1891 by imperial Russia. The action of the rifle was developed by Colonel Serge Mosin of the Imperial Russian Army and the magazine by the Emile Nagant of Belgium. It was manufactured chronologically in France, Russia, the United State, Finland, China, and North Korea where it is still in production. The rifle, by nature of its 30 inch barrel, was the longest carried on the European battlefield of the First World War. It stood as tall as the men who carried it and was tipped with a 23 inch steel spike bayonet (which most modern armies of the time took to be an inefficient design). The rear sights were graduated in Arshins, an old Tsarist imperial measure of roughly 0.75 meters that was phased out in the twentieth century. Mosin-Nagant rifles are characterized by their massive action whose simplicity of design and operation almost completely soldier-proofed the weapon. It was an excellent design and would serve the Russian peasant soldiers of world war one and the subsequent Russian civil war well. It would continue on in the service of the winner of that war, the Red Army, for decades to come.
With the modernization of the Soviet Red Army in the 1930's the old reliable M1891 Mosin design was modified and designated the 1891/30. This redesign shortened the barrel to a more manageable length and changed the sights to a much better design graduated in meters. With the concept of having dedicated snipers assigned down to the platoon level, the Soviet Army needed a supply of sniper rifles. The 1891/30 was further redesigned to produce this creature. During the test firing steps of the manufacturing process used in making the standard 1891/30, rifles that shot particularly well were set aside for further conversion into the Soviet Army’s first dedicated sniper rifle. The rifle was expected to shoot 10 shots into 3.5 cm (1.38") at 100m, 7.5 cm (2.96") at 200m, 18 cm (7.09") at 400m, and 35cm (13.79") at 600m. A special machining and tapping process permitted the installation of an ingenious scope mount that is rock solid and preserves the use of the iron sights. The bolt handle was lengthened and bent nearly strait down to prevent it from hitting the attached scope. Two different scopes (the PU, and the PE/PEM) were used by these rifles, with the PU being the most prevalent.
Both the PU and PE scopes were issued from the 1930's through world war and remained in use postwar. The front and rear iron sights of this rifle are not removed when the telescope is attatched and these sights may still be used with the PU scope at ranges up to 2000 meters (2200 yards). The PU scope is 3.5 power fixed, with a 4 degree field of view at 30 feet, a 2.8 inch eye relief, is 6.59 inches long and adds 0.59 pounds to the weight of the rifle. A thumbscrew for lateral corrections (windage, drift and lead) is located on the left side of the scope. It has a thumbscrew on the top of the scope for setting angles of elevation. The elevation thumbscrew has 13 graduations, each one for 100 meters, allowing the PU scope to be dialed in anywhere from 100 to 1300 meters (110-1420 yards) for accuracy. The PE scope was much the same as above, being constructed with a tube that was some four inches longer, having a diopter adjustment added, and a slightly higher magnification (4 power rather than the 3.5 of the PU). Some 54,160 of the PE design were made 1932-1938, with the PU design numbering some 220,034 being produced 1942-1958. The original design of both scopes was by the German firm of Zeiss although actual production was by no less than 12 different Soviet firms. They both used a three bar ‘German’ reticle instead of the duplex reticle most modern scopes have.
The Russian M1891/30 Sniper rifle was issued down to the platoon level. The top twenty ranked soviet snipers (by number of confirmed 'kills") of the Second World War have 7400 confirmed kills. The weapon was a favorite of these 'sniper aces' of the Soviets with Noble Sniper Ivan Nikolayevich Kulbertinov of the (23rd separate ski brigade -499 kills) Fyodor Matveyevich Ohlopkov (of the 1243rd rifle regiments-424 kills) and Vasiliy Grigorievich Zaytsev (1047th rifle regiment-248 kills) almost always being shown pictured with either PU or PE equipped M1891/30's. The recent Hollywood hit 'Enemy at the Gates’ portrayed Zaytsev during the Battle of Stalingrad. The Soviet army arguably had the most snipers in history with more than a hundred thousand carried on their roles, including over a thousand female snipers who were credited with a total of 12000+ confirmed kills during the war. The highest ranking female sniper (in history of any army) was Ludmila Mihaylovna Pavlichenko (of the 54th rifle regiment) with 309 kills while mainly using a Mosin 91/30 sniper. It was used by the Communist Chinese Forces in the Korean conflict with Sniper Zhang Tao fang allegedly scoring 214 hits on UN troops in 32 days in 1952.
A number of Mosin rifles were captured in enemy hands in Vietnam and the guns are still seen in conflict in the middle east and Africa.
Being put into production in 1932 it was the standard issue sniper rifle of the Soviet Army and its allies until the introduction of the SVD Druganov in 1963.. The Druganov was not fully adopted by all units until as late at the 1980's with scoped M1891's still being carried in arsenals and war reserve stocks until just recently being liquidated. All of the recent imports are of the Soviet manufacture guns. These guns were
re-arsenaled than packed away for long-term storage should the situation arise that they be needed again. No doubt many of these old veterans are still held in armories of former Soviet bloc countries. These weapons are available for collectors in the United States. I recently purchased a M1891/30 Sniper with a faithfully reproduced PU scope from Interordanance. To read an extended review of this weapon, clickhere
0/5000
มือปืนไรเฟิลโซเวียตรัสเซียแบบ m1891/30 ชนะตาลินกราด, วอร์ซอ, และกำแพงเบอร์ลิน
Mosin Nagant-ถูกนำมาใช้ใน 1891 โดยจักรวรรดิรัสเซีย การกระทำของปืนไรเฟิลได้รับการพัฒนาโดยพันเอกเสิร์จ Mosin ของกองทัพจักรวรรดิรัสเซียและนิตยสารโดย emile Nagant ของประเทศเบลเยียม มันถูกผลิตตามลำดับในฝรั่งเศสรัสเซีย United State, ฟินแลนด์, จีน,และเกาหลีเหนือที่มันยังคงอยู่ในการผลิต ปืนไรเฟิลโดยธรรมชาติของถังนิ้ว 30 เป็นที่สุดดำเนินการในสมรภูมิยุโรปของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง มันยืนอยู่สูงเช่นเดียวกับคนที่ดำเนินการมันและเป็นกับปลาย 23 นิ้วดาบปลายปืนเหล็กแหลม (ซึ่งกองทัพที่ทันสมัยที่สุดของเวลาที่จะเอาไปออกแบบไม่มีประสิทธิภาพ) สถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับหลังจบการศึกษาใน arshins,ซาร์วัดเก่าของจักรวรรดิประมาณ 0.75 เมตรนั้นก็จะค่อย ๆ ออกมาในศตวรรษที่ยี่สิบ ปืนไรเฟิล Mosin Nagant-มีความโดดเด่นโดยการกระทำของพวกเขาที่มีขนาดใหญ่ที่เรียบง่ายของการออกแบบและการดำเนินงานเกือบสมบูรณ์ทหารรักษาความปลอดภัยอาวุธ มันเป็นออกแบบที่ยอดเยี่ยมและจะทำหน้าที่ทหารชาวนารัสเซียของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและต่อมาสงครามกลางเมืองรัสเซียดีมันจะดำเนินต่อไปในการให้บริการของผู้ชนะของสงครามที่กองทัพแดง, มานานหลายทศวรรษ.
ด้วยความทันสมัยของกองทัพแดงของสหภาพโซเวียตในปี 1930 เป็นเก่าที่เชื่อถือได้ m1891 ออกแบบ Mosin มีการปรับเปลี่ยนและได้รับมอบหมาย 1891 / 30 การออกแบบใหม่นี้สั้นบาร์เรลไประยะเวลาจัดการได้มากขึ้นและเปลี่ยนสถานที่ท่องเที่ยวเพื่อการออกแบบที่ดีมากจบการศึกษาในหน่วยเมตรกับแนวคิดของการมีพลซุ่มยิงโดยเฉพาะที่ได้รับมอบหมายลงไปถึงระดับทหาร, กองทัพโซเวียตจำเป็นอุปทานของปืนไรเฟิล 1891-1830 ถูกออกแบบขึ้นเพื่อผลิตสิ่งมีชีวิตนี้ ในระหว่างขั้นตอนการทดสอบการยิงของกระบวนการผลิตที่ใช้ในการทำมาตรฐาน 1891-1830,ปืนที่ยิงดีโดยเฉพาะที่ตั้งอยู่ข้างสำหรับการแปลงต่อไปเป็นปืนไรเฟิลกองทัพโซเวียตเป็นครั้งแรกโดยเฉพาะ ปืนไรเฟิลที่คาดว่าจะยิง 10 นัดใน 3.5 ซม. (1.38 ") ที่ระดับ 100m, 7.5 ซม. (2.96") ที่ 200 เมตร 18 ซม. (7.09 ") ที่ระดับ 400m และ 35cm (13.79") ที่ระดับ 600mเครื่องจักรกลพิเศษและกระบวนการแตะที่ได้รับอนุญาตให้ติดตั้งติดขอบเขตความคิดสร้างสรรค์ที่เป็นหินแข็งและการดำรงไว้ซึ่งการใช้สถานที่ท่องเที่ยวที่เหล็ก จับสายฟ้ายาวและโค้งงอได้เกือบช่องแคบลงเพื่อป้องกันไม่ให้มันจากการตีขอบเขตที่แนบมา สองขอบเขตที่แตกต่างกัน (PU และ PE / pem) ถูกนำมาใช้โดยปืนเหล่านี้มีปูเป็นที่แพร่หลายมากที่สุด.
ทั้ง PU และ PE ขอบเขตออกจาก 1930 ผ่านสงครามของโลกและยังคงใช้ในสงคราม ด้านหน้าและสถานที่ท่องเที่ยวเหล็กด้านหลังของปืนไรเฟิลนี้จะไม่ถูกลบเมื่อกล้องโทรทรรศน์เป็น attatched และสถานที่ท่องเที่ยวเหล่านี้อาจจะยังใช้กับขอบเขต PU ช่วงถึง 2,000 เมตร (2,200 หลา) ขอบเขต PU คือ 3.5 อำนาจคงด้วยสนามระดับ 4 ในมุมมองของวันที่ 30 ฟุตบรรเทาตา 2.8 นิ้ว, คือ 659 นิ้วยาวและเพิ่ม£ 0.59 ถึงน้ำหนักของปืนไรเฟิล เครื่องตอกเล็บสำหรับทรมานสำหรับการแก้ไขด้านข้าง (windage ดริฟท์และนำ) ตั้งอยู่บนฝั่งซ้ายของขอบเขต แต่ก็มีเครื่องตอกเล็บสำหรับทรมานอยู่ด้านบนของขอบเขตสำหรับการตั้งค่ามุมสูง เครื่องตอกเล็บสำหรับทรมานสูงมี 13 graduations แต่ละคนสำหรับ 100 เมตร,ช่วยให้ขอบเขตปูจะโทรออกในทุก 100-1,300 เมตร (110-1420 หลา) เพื่อความถูกต้อง ขอบเขต PE เป็นมากเช่นเดียวกับข้างต้นถูกสร้างขึ้นด้วยท่อที่บางสี่นิ้วยาวมีปรับแก้สายตาได้เพิ่มและขยายสูงขึ้นเล็กน้อย (4 อำนาจมากกว่า 3.5 จาก PU) บาง 54,160 ของการออกแบบ PE ถูกสร้างขึ้นมา 1932-1938,กับการออกแบบ PU หมายเลขบาง 220,034 การผลิต 1942-1958 การออกแบบเดิมของขอบเขตทั้งสองโดย บริษัท เยอรมันของ Zeiss แม้ว่าการผลิตจริงได้โดยไม่น้อยกว่า 12 บริษัท โซเวียตที่แตกต่างกัน พวกเขาทั้งสองใช้ reticle 'เยอรมัน' สามแถบแทน reticle เพล็กซ์ขอบเขตที่ทันสมัยที่สุดมี.
รัสเซียปืนไรเฟิล m1891/30 ก็ออกมาลงไปถึงระดับหมวดยี่สิบซุ่มยิงโซเวียตอันดับ (จากจำนวนการยืนยัน 'ฆ่า ") ในสงครามโลกครั้งที่สองมี 7400 ฆ่าอาวุธที่เป็นที่ชื่นชอบของเหล่านี้ 'เอซมือปืนของโซเวียตที่มีเกียรติมือปืนอีวาน Nikolayevich kulbertinov ของ (กองพลสกี 23 แยก -499 ฆ่า) ฟีโอดอร์ matveyevich ohlopkov (จากปืนไรเฟิล 1243 ทหารฆ่า-424) และ Vasiliy Grigorievich zaytsev (1047 ปืนไรเฟิลฆ่าทหาร-248) เกือบตลอดเวลาการแสดงภาพที่มีอย่างใดอย่างหนึ่งหรือ PU PE พร้อม m1891/30 's'ศัตรูที่ประตู' ตี hollywood ล่าสุด zaytsev ภาพระหว่างการสู้รบตาลินกราด กองทัพโซเวียตเนื้อหาที่มีการซุ่มยิงมากที่สุดในประวัติศาสตร์ที่มีมากกว่าแสนดำเนินบทบาทของตนเองซึ่งรวมถึงกว่าพันซุ่มยิงหญิงที่ได้รับเครดิตกับการรวมของการฆ่า 12000 ในช่วงสงครามสูงสุดมือปืนผู้หญิงที่อยู่ (ในประวัติศาสตร์ของกองทัพใด ๆ ) เป็น Ludmila mihaylovna Pavlichenko (จากกรมทหารปืนไรเฟิล 54) กับ 309 ฆ่าในขณะที่ส่วนใหญ่ใช้ปืน Mosin 91/30 มันถูกใช้โดยกองกำลังของพรรคคอมมิวนิสต์จีนในความขัดแย้งเกาหลีกับมือปืน Zhang เต่าเขี้ยวที่ถูกกล่าวหาว่าคะแนน 214 ฮิตกองกำลังสหประชาชาติใน 32 วันในปี 1952.
จำนวนปืนไรเฟิล Mosin ถูกจับอยู่ในมือของศัตรูในประเทศเวียดนามและปืนจะเห็นยังคงอยู่ในความขัดแย้งในตะวันออกกลางและแอฟริกา.
ถูกใส่ลงไปในการผลิตในปี 1932 มันเป็นปัญหาปืนไรเฟิลซุ่มยิงมาตรฐานของกองทัพโซเวียตและพันธมิตรจนกระทั่ง การแนะนำของ svd druganov ในปี 1963 ..druganov ไม่ได้ถูกนำมาใช้อย่างเต็มที่โดยทุกหน่วยงานจนดึกแค่ไหนที่ปี 1980 มีขอบเขต m1891 ยังคงถูกดำเนินการในคลังแสงและหุ้นสำรองสงครามจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่จะถูกทำลาย ของการนำเข้าทั้งหมดที่ผ่านมามีการผลิตปืนโซเวียต ปืนเหล่านี้
re-arsenaled กว่าอัดแน่นไปสำหรับการจัดเก็บในระยะยาวควรสถานการณ์ที่เกิดขึ้นว่าพวกเขาเป็นที่ต้องการอีกครั้งไม่มีข้อสงสัยหลายของทหารผ่านศึกเก่าเหล่านี้จะมีขึ้นยังคงอยู่ในคลังแสงของอดีตกลุ่มประเทศสหภาพโซเวียต อาวุธเหล่านี้จะใช้ได้สำหรับการสะสมในประเทศสหรัฐอเมริกา ฉันเพิ่งซื้อ m1891/30 มือปืนที่มีขอบเขต PU ทำซ้ำนับถือจาก interordanance การอ่านบทขยายของอาวุธ, clickhere
Mosin Nagant-ถูกนำมาใช้ใน 1891 โดยจักรวรรดิรัสเซีย การกระทำของปืนไรเฟิลได้รับการพัฒนาโดยพันเอกเสิร์จ Mosin ของกองทัพจักรวรรดิรัสเซียและนิตยสารโดย emile Nagant ของประเทศเบลเยียม มันถูกผลิตตามลำดับในฝรั่งเศสรัสเซีย United State, ฟินแลนด์, จีน,และเกาหลีเหนือที่มันยังคงอยู่ในการผลิต ปืนไรเฟิลโดยธรรมชาติของถังนิ้ว 30 เป็นที่สุดดำเนินการในสมรภูมิยุโรปของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง มันยืนอยู่สูงเช่นเดียวกับคนที่ดำเนินการมันและเป็นกับปลาย 23 นิ้วดาบปลายปืนเหล็กแหลม (ซึ่งกองทัพที่ทันสมัยที่สุดของเวลาที่จะเอาไปออกแบบไม่มีประสิทธิภาพ) สถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับหลังจบการศึกษาใน arshins,ซาร์วัดเก่าของจักรวรรดิประมาณ 0.75 เมตรนั้นก็จะค่อย ๆ ออกมาในศตวรรษที่ยี่สิบ ปืนไรเฟิล Mosin Nagant-มีความโดดเด่นโดยการกระทำของพวกเขาที่มีขนาดใหญ่ที่เรียบง่ายของการออกแบบและการดำเนินงานเกือบสมบูรณ์ทหารรักษาความปลอดภัยอาวุธ มันเป็นออกแบบที่ยอดเยี่ยมและจะทำหน้าที่ทหารชาวนารัสเซียของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและต่อมาสงครามกลางเมืองรัสเซียดีมันจะดำเนินต่อไปในการให้บริการของผู้ชนะของสงครามที่กองทัพแดง, มานานหลายทศวรรษ.
ด้วยความทันสมัยของกองทัพแดงของสหภาพโซเวียตในปี 1930 เป็นเก่าที่เชื่อถือได้ m1891 ออกแบบ Mosin มีการปรับเปลี่ยนและได้รับมอบหมาย 1891 / 30 การออกแบบใหม่นี้สั้นบาร์เรลไประยะเวลาจัดการได้มากขึ้นและเปลี่ยนสถานที่ท่องเที่ยวเพื่อการออกแบบที่ดีมากจบการศึกษาในหน่วยเมตรกับแนวคิดของการมีพลซุ่มยิงโดยเฉพาะที่ได้รับมอบหมายลงไปถึงระดับทหาร, กองทัพโซเวียตจำเป็นอุปทานของปืนไรเฟิล 1891-1830 ถูกออกแบบขึ้นเพื่อผลิตสิ่งมีชีวิตนี้ ในระหว่างขั้นตอนการทดสอบการยิงของกระบวนการผลิตที่ใช้ในการทำมาตรฐาน 1891-1830,ปืนที่ยิงดีโดยเฉพาะที่ตั้งอยู่ข้างสำหรับการแปลงต่อไปเป็นปืนไรเฟิลกองทัพโซเวียตเป็นครั้งแรกโดยเฉพาะ ปืนไรเฟิลที่คาดว่าจะยิง 10 นัดใน 3.5 ซม. (1.38 ") ที่ระดับ 100m, 7.5 ซม. (2.96") ที่ 200 เมตร 18 ซม. (7.09 ") ที่ระดับ 400m และ 35cm (13.79") ที่ระดับ 600mเครื่องจักรกลพิเศษและกระบวนการแตะที่ได้รับอนุญาตให้ติดตั้งติดขอบเขตความคิดสร้างสรรค์ที่เป็นหินแข็งและการดำรงไว้ซึ่งการใช้สถานที่ท่องเที่ยวที่เหล็ก จับสายฟ้ายาวและโค้งงอได้เกือบช่องแคบลงเพื่อป้องกันไม่ให้มันจากการตีขอบเขตที่แนบมา สองขอบเขตที่แตกต่างกัน (PU และ PE / pem) ถูกนำมาใช้โดยปืนเหล่านี้มีปูเป็นที่แพร่หลายมากที่สุด.
ทั้ง PU และ PE ขอบเขตออกจาก 1930 ผ่านสงครามของโลกและยังคงใช้ในสงคราม ด้านหน้าและสถานที่ท่องเที่ยวเหล็กด้านหลังของปืนไรเฟิลนี้จะไม่ถูกลบเมื่อกล้องโทรทรรศน์เป็น attatched และสถานที่ท่องเที่ยวเหล่านี้อาจจะยังใช้กับขอบเขต PU ช่วงถึง 2,000 เมตร (2,200 หลา) ขอบเขต PU คือ 3.5 อำนาจคงด้วยสนามระดับ 4 ในมุมมองของวันที่ 30 ฟุตบรรเทาตา 2.8 นิ้ว, คือ 659 นิ้วยาวและเพิ่ม£ 0.59 ถึงน้ำหนักของปืนไรเฟิล เครื่องตอกเล็บสำหรับทรมานสำหรับการแก้ไขด้านข้าง (windage ดริฟท์และนำ) ตั้งอยู่บนฝั่งซ้ายของขอบเขต แต่ก็มีเครื่องตอกเล็บสำหรับทรมานอยู่ด้านบนของขอบเขตสำหรับการตั้งค่ามุมสูง เครื่องตอกเล็บสำหรับทรมานสูงมี 13 graduations แต่ละคนสำหรับ 100 เมตร,ช่วยให้ขอบเขตปูจะโทรออกในทุก 100-1,300 เมตร (110-1420 หลา) เพื่อความถูกต้อง ขอบเขต PE เป็นมากเช่นเดียวกับข้างต้นถูกสร้างขึ้นด้วยท่อที่บางสี่นิ้วยาวมีปรับแก้สายตาได้เพิ่มและขยายสูงขึ้นเล็กน้อย (4 อำนาจมากกว่า 3.5 จาก PU) บาง 54,160 ของการออกแบบ PE ถูกสร้างขึ้นมา 1932-1938,กับการออกแบบ PU หมายเลขบาง 220,034 การผลิต 1942-1958 การออกแบบเดิมของขอบเขตทั้งสองโดย บริษัท เยอรมันของ Zeiss แม้ว่าการผลิตจริงได้โดยไม่น้อยกว่า 12 บริษัท โซเวียตที่แตกต่างกัน พวกเขาทั้งสองใช้ reticle 'เยอรมัน' สามแถบแทน reticle เพล็กซ์ขอบเขตที่ทันสมัยที่สุดมี.
รัสเซียปืนไรเฟิล m1891/30 ก็ออกมาลงไปถึงระดับหมวดยี่สิบซุ่มยิงโซเวียตอันดับ (จากจำนวนการยืนยัน 'ฆ่า ") ในสงครามโลกครั้งที่สองมี 7400 ฆ่าอาวุธที่เป็นที่ชื่นชอบของเหล่านี้ 'เอซมือปืนของโซเวียตที่มีเกียรติมือปืนอีวาน Nikolayevich kulbertinov ของ (กองพลสกี 23 แยก -499 ฆ่า) ฟีโอดอร์ matveyevich ohlopkov (จากปืนไรเฟิล 1243 ทหารฆ่า-424) และ Vasiliy Grigorievich zaytsev (1047 ปืนไรเฟิลฆ่าทหาร-248) เกือบตลอดเวลาการแสดงภาพที่มีอย่างใดอย่างหนึ่งหรือ PU PE พร้อม m1891/30 's'ศัตรูที่ประตู' ตี hollywood ล่าสุด zaytsev ภาพระหว่างการสู้รบตาลินกราด กองทัพโซเวียตเนื้อหาที่มีการซุ่มยิงมากที่สุดในประวัติศาสตร์ที่มีมากกว่าแสนดำเนินบทบาทของตนเองซึ่งรวมถึงกว่าพันซุ่มยิงหญิงที่ได้รับเครดิตกับการรวมของการฆ่า 12000 ในช่วงสงครามสูงสุดมือปืนผู้หญิงที่อยู่ (ในประวัติศาสตร์ของกองทัพใด ๆ ) เป็น Ludmila mihaylovna Pavlichenko (จากกรมทหารปืนไรเฟิล 54) กับ 309 ฆ่าในขณะที่ส่วนใหญ่ใช้ปืน Mosin 91/30 มันถูกใช้โดยกองกำลังของพรรคคอมมิวนิสต์จีนในความขัดแย้งเกาหลีกับมือปืน Zhang เต่าเขี้ยวที่ถูกกล่าวหาว่าคะแนน 214 ฮิตกองกำลังสหประชาชาติใน 32 วันในปี 1952.
จำนวนปืนไรเฟิล Mosin ถูกจับอยู่ในมือของศัตรูในประเทศเวียดนามและปืนจะเห็นยังคงอยู่ในความขัดแย้งในตะวันออกกลางและแอฟริกา.
ถูกใส่ลงไปในการผลิตในปี 1932 มันเป็นปัญหาปืนไรเฟิลซุ่มยิงมาตรฐานของกองทัพโซเวียตและพันธมิตรจนกระทั่ง การแนะนำของ svd druganov ในปี 1963 ..druganov ไม่ได้ถูกนำมาใช้อย่างเต็มที่โดยทุกหน่วยงานจนดึกแค่ไหนที่ปี 1980 มีขอบเขต m1891 ยังคงถูกดำเนินการในคลังแสงและหุ้นสำรองสงครามจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่จะถูกทำลาย ของการนำเข้าทั้งหมดที่ผ่านมามีการผลิตปืนโซเวียต ปืนเหล่านี้
re-arsenaled กว่าอัดแน่นไปสำหรับการจัดเก็บในระยะยาวควรสถานการณ์ที่เกิดขึ้นว่าพวกเขาเป็นที่ต้องการอีกครั้งไม่มีข้อสงสัยหลายของทหารผ่านศึกเก่าเหล่านี้จะมีขึ้นยังคงอยู่ในคลังแสงของอดีตกลุ่มประเทศสหภาพโซเวียต อาวุธเหล่านี้จะใช้ได้สำหรับการสะสมในประเทศสหรัฐอเมริกา ฉันเพิ่งซื้อ m1891/30 มือปืนที่มีขอบเขต PU ทำซ้ำนับถือจาก interordanance การอ่านบทขยายของอาวุธ, clickhere
การแปล กรุณารอสักครู่..
ปืน Sniper โซเวียตรัสเซียรุ่นวิคเตอร์ Stalingrad M1891/30 วอร์ซอ และ กำแพงเบอร์ลิน
Mosin Nagant ถูกนำมาใช้ใน 1891 โดยรัสเซียอิมพีเรียล การดำเนินการของปืนได้รับการพัฒนา โดย Serge Mosin พันเอกของกองทัพรัสเซียที่อิมพีเรียลและนิตยสาร โดย Nagant เอไมล์ของเบลเยียม มันถูกผลิตลำดับในฝรั่งเศส รัสเซีย สหรัฐ ประเทศฟินแลนด์ ประเทศ จีน และเกาหลีเหนือซึ่งมีอยู่ในผลิต ปืน โดยธรรมชาติของบาร์เรลของ 30 นิ้ว มีจำหน่ายที่ยาวที่สุดในสมรภูมิยุโรปของสงครามโลกครั้งหนึ่ง มันยืนความสูงที่คนที่ทำมัน และถูกคอกับแบบ bayonet สไปค์เหล็ก 23 นิ้ว (กองทัพที่ทันสมัยที่สุดของเวลาใช้เป็น แบบต่ำ) สถานที่ท่องเที่ยวหลังจบศึกษาใน Arshins ตัวเก่า Tsarist อิมพีเรียลวัดประมาณ 0.75 เมตรที่ถูกยุติในศตวรรษที่ยี่สิบ ไรเฟิล Mosin Nagant มีลักษณะ โดยงานของเขาขนาดใหญ่ที่มีความเรียบง่ายของการออกแบบและการดำเนินงานเกือบทั้งทหาร-proofed อาวุธ มันถูกออกแบบยอดเยี่ยม และจะทำหน้าที่ชาวนารัสเซียทหารสงครามโลกหนึ่งและสงครามกลางเมืองรัสเซียตามมาด้วย มันจะยังคงในบริการของผู้ชนะสงครามที่ กองทัพแดง สำหรับทศวรรษมา
กับความทันสมัยของกองทัพแดงโซเวียตใน 1930 ของเก่าเชื่อ M1891 Mosin แบบปรับเปลี่ยน และกำหนด 1891/30 ออกแบบนี้ลดลงกระบอกยาวได้ง่ายขึ้น และเปลี่ยนแปลงสถานที่ท่องเที่ยวการออกแบบดีจบศึกษาในเมตร กับแนวคิดของมีเฉพาะกำหนดจนถึงระดับกองพลซุ่มยิง กองทัพสหภาพโซเวียตต้องการจัดหาปืนซุ่มยิง 1891/30 ถูกออกแบบใหม่เพิ่มเติมเพื่อผลิตสิ่งมีชีวิตนี้ ในระหว่างขั้นตอนของกระบวนการผลิตที่ใช้ในการทำมาตรฐาน 1891/เวลา ยิงทดสอบ ปืนที่ยิงดีถูกตั้งไว้ในแปลงต่อไปเป็นปืนซุ่มยิงแห่งแรกของกองทัพโซเวียต ปืนคาดว่าจะถ่ายภาพ 10 เป็น 3.5 ซม (1.38 ") ที่ 100 เมตร 7.5 ซม. (2.96 ") ที่ 200m, 18 ซม. (7.09 ") ที่ 400 เมตร และ 35 ซม. (13.79 ") ที่ 600 เมตร เครื่องจักรกลพิเศษและเคาะกระบวนการอนุญาตการติดตั้งของเขามีขอบเขตที่แยบยลที่เป็นหินแข็ง และรักษาใช้แหล่งเหล็ก จับสายฟ้าถูก lengthened และงอลงเกือบ strait เพื่อป้องกันจากการตีขอบเขตแนบ ขอบเขตที่แตกต่างกันสอง (ปู และ PE/PEM) ถูกใช้ โดยปืนเหล่านี้ กับปูที่กำลังแพร่หลายมากที่สุด
ขอบเขตทั้งปูและ PE ถูกออกจาก 1930's ผ่านสงครามโลก และยังคงใช้พ้น เหล็กด้านหน้า และด้านหลังของปืนนี้จะถูกเอาออกเมื่อกล้องโทรทรรศน์เป็น attatched และแหล่งเหล่านี้ยังสามารถใช้กับขอบเขตปูที่ช่วง 2000 เมตร (2200 เมตร) ขอบเขตปูคือพลังงาน 3.5 ถาวร ด้วยมุมมองของระดับ 4 ฟิลด์ที่ 30 ฟุต ช่วยตา 2.8 นิ้ว 659 นิ้วยาว และเพิ่ม 0.59 ปอนด์ น้ำหนักของปืน Thumbscrew สำหรับการแก้ไขด้านข้าง (windage ดริฟท์ และตะกั่ว) ตั้งอยู่ทางด้านซ้ายของขอบเขต มี thumbscrew ที่บนขอบเขตสำหรับการตั้งค่ามุมของความสูง มี thumbscrew ยก 13 graduations แต่ละคน 100 เมตร ทำให้ขอบเขตปูไปเรียกในทุก 100 เมตร 1300 (110-1420 เมตร) สำหรับความถูกต้อง ขอบเขตของ PE ถูกเหมือนข้างบน ถูกสร้างขึ้น ด้วยท่อที่เป็นบางนิ้วสี่อีกต่อไป มีการปรับ diopter เพิ่ม และขยายตัวสูงขึ้นเล็กน้อย (4 พลังงานมากกว่า 3.5 ของปู) บาง 54,160 แบบ PE ทำ 1932-1938 มีปู่ออกแบบหมายเลข 220,034 บางผลิตปี 1942-1958 การออกแบบเดิมของขอบข่ายทั้งที่ โดยบริษัทเยอรมันของ Zeiss แม้ถูกจริงผลิต โดยบริษัทโซเวียตแตกต่างกันไม่น้อยกว่า 12 พวกเขาทั้งสองใช้สามแถบ reticle 'เยอรมัน' แทนสอง reticle น่าขอบเขตมีการ
ออกจนถึงระดับหมวดปืนเล็กยาวซุ่มยิง M1891/30 รัสเซียที่ โรงแรมยอดนิยมในยี่สิบอันดับพลซุ่มยิงโซเวียต (ตามจำนวนยืนยัน ' ฆ่า ") ของสงครามโลกครั้งสองได้ฆ่า 7400 ยืนยัน อาวุธถูกใจของเหล่า 'ซุ่มยิง ace' ของสหภาพกับโนเบิลซุ่มยิง Ivan Nikolayevich Kulbertinov ของ (23 สกีแยกกอง-499 ฆ่า) ฟีโอ Matveyevich Ohlopkov (จาก 1243rd ปืน regiments-424 ฆ่า) และ Vasiliy Grigorievich Zaytsev (1047th ไรเฟิลฆ่ากองทหาร-248) มักแสดง pictured PU หรือ PE พร้อม M1891/30 ฮอลลีวูดล่าสุดตี 'ศัตรูที่ประตู' เซ็กส์ Zaytsev ระหว่างศึก Stalingrad กองทัพโซเวียตมีพลซุ่มยิงส่วนใหญ่ว่าในประวัติศาสตร์กับร้อยพันดำเนินบทบาทของพวกเขา รวมกว่าพลซุ่มพันหญิงยิงที่เครดิต มีจำนวน 12000 รับรองฆ่าในระหว่างสงคราม สลัดหญิงอันดับสูงสุด (ในประวัติศาสตร์ของกองทัพใด ๆ) ถูกลุมิลา Mihaylovna Pavlichenko (ของกองทหารปืน 54) กับ 309 ฆ่าในขณะที่ส่วนใหญ่ใช้ซุ่มยิง Mosin 91/30 มันถูกใช้ โดยกองทัพจีนคอมมิวนิสต์ในความขัดแย้งเกาหลีกับ Sniper เตียวเต่าฝางหลังชม 214 คะแนนบนกองกำลัง UN ใน 32 วันใน 1952
รวมจำนวนไรเฟิล Mosin ในมือศัตรูในเวียดนาม และปืนจะยังคงเห็นข้อขัดแย้งในตะวันออกกลางและแอฟริกา
การย้ายไปผลิตในปี 1932 ก็ถูกปืนซุ่มยิงปัญหามาตรฐานของกองทัพสหภาพโซเวียตและพันธมิตรของจนถึงการแนะนำของ SVD Druganov ใน 1963 ... Druganov ถูกไม่ครบครันนำ โดยหน่วยทั้งหมดจนถึงช้าที่สุดในปี 1980 กับ scoped M1891 ยังคง กำลังทำ arsenals และหุ้นสำรองสงครามจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ ที่ liquidated นำเข้าล่าสุดทั้งหมดเป็นปืนผลิตสหภาพโซเวียต ปืนเหล่านี้ได้
เรื่อง-arsenaled กว่าบรรจุเก็บสำหรับการจัดเก็บระยะยาวควรสถานการณ์ที่เกิดขึ้นว่าพวกเขามีความจำเป็นอีกด้วย จัดไม่มีทหารผ่านศึกเหล่านี้เก่ามากมายยังคงขึ้น armories ประเทศค่ายอดีตสหภาพโซเวียต อาวุธเหล่านี้มีการสะสมในสหรัฐอเมริกา ฉันเพิ่งซื้อ Sniper M1891/30 กับขอบเขตปู faithfully reproduced จาก Interordanance อ่านตรวจทานนี้อาวุธ clickhere ที่ขยาย
Mosin Nagant ถูกนำมาใช้ใน 1891 โดยรัสเซียอิมพีเรียล การดำเนินการของปืนได้รับการพัฒนา โดย Serge Mosin พันเอกของกองทัพรัสเซียที่อิมพีเรียลและนิตยสาร โดย Nagant เอไมล์ของเบลเยียม มันถูกผลิตลำดับในฝรั่งเศส รัสเซีย สหรัฐ ประเทศฟินแลนด์ ประเทศ จีน และเกาหลีเหนือซึ่งมีอยู่ในผลิต ปืน โดยธรรมชาติของบาร์เรลของ 30 นิ้ว มีจำหน่ายที่ยาวที่สุดในสมรภูมิยุโรปของสงครามโลกครั้งหนึ่ง มันยืนความสูงที่คนที่ทำมัน และถูกคอกับแบบ bayonet สไปค์เหล็ก 23 นิ้ว (กองทัพที่ทันสมัยที่สุดของเวลาใช้เป็น แบบต่ำ) สถานที่ท่องเที่ยวหลังจบศึกษาใน Arshins ตัวเก่า Tsarist อิมพีเรียลวัดประมาณ 0.75 เมตรที่ถูกยุติในศตวรรษที่ยี่สิบ ไรเฟิล Mosin Nagant มีลักษณะ โดยงานของเขาขนาดใหญ่ที่มีความเรียบง่ายของการออกแบบและการดำเนินงานเกือบทั้งทหาร-proofed อาวุธ มันถูกออกแบบยอดเยี่ยม และจะทำหน้าที่ชาวนารัสเซียทหารสงครามโลกหนึ่งและสงครามกลางเมืองรัสเซียตามมาด้วย มันจะยังคงในบริการของผู้ชนะสงครามที่ กองทัพแดง สำหรับทศวรรษมา
กับความทันสมัยของกองทัพแดงโซเวียตใน 1930 ของเก่าเชื่อ M1891 Mosin แบบปรับเปลี่ยน และกำหนด 1891/30 ออกแบบนี้ลดลงกระบอกยาวได้ง่ายขึ้น และเปลี่ยนแปลงสถานที่ท่องเที่ยวการออกแบบดีจบศึกษาในเมตร กับแนวคิดของมีเฉพาะกำหนดจนถึงระดับกองพลซุ่มยิง กองทัพสหภาพโซเวียตต้องการจัดหาปืนซุ่มยิง 1891/30 ถูกออกแบบใหม่เพิ่มเติมเพื่อผลิตสิ่งมีชีวิตนี้ ในระหว่างขั้นตอนของกระบวนการผลิตที่ใช้ในการทำมาตรฐาน 1891/เวลา ยิงทดสอบ ปืนที่ยิงดีถูกตั้งไว้ในแปลงต่อไปเป็นปืนซุ่มยิงแห่งแรกของกองทัพโซเวียต ปืนคาดว่าจะถ่ายภาพ 10 เป็น 3.5 ซม (1.38 ") ที่ 100 เมตร 7.5 ซม. (2.96 ") ที่ 200m, 18 ซม. (7.09 ") ที่ 400 เมตร และ 35 ซม. (13.79 ") ที่ 600 เมตร เครื่องจักรกลพิเศษและเคาะกระบวนการอนุญาตการติดตั้งของเขามีขอบเขตที่แยบยลที่เป็นหินแข็ง และรักษาใช้แหล่งเหล็ก จับสายฟ้าถูก lengthened และงอลงเกือบ strait เพื่อป้องกันจากการตีขอบเขตแนบ ขอบเขตที่แตกต่างกันสอง (ปู และ PE/PEM) ถูกใช้ โดยปืนเหล่านี้ กับปูที่กำลังแพร่หลายมากที่สุด
ขอบเขตทั้งปูและ PE ถูกออกจาก 1930's ผ่านสงครามโลก และยังคงใช้พ้น เหล็กด้านหน้า และด้านหลังของปืนนี้จะถูกเอาออกเมื่อกล้องโทรทรรศน์เป็น attatched และแหล่งเหล่านี้ยังสามารถใช้กับขอบเขตปูที่ช่วง 2000 เมตร (2200 เมตร) ขอบเขตปูคือพลังงาน 3.5 ถาวร ด้วยมุมมองของระดับ 4 ฟิลด์ที่ 30 ฟุต ช่วยตา 2.8 นิ้ว 659 นิ้วยาว และเพิ่ม 0.59 ปอนด์ น้ำหนักของปืน Thumbscrew สำหรับการแก้ไขด้านข้าง (windage ดริฟท์ และตะกั่ว) ตั้งอยู่ทางด้านซ้ายของขอบเขต มี thumbscrew ที่บนขอบเขตสำหรับการตั้งค่ามุมของความสูง มี thumbscrew ยก 13 graduations แต่ละคน 100 เมตร ทำให้ขอบเขตปูไปเรียกในทุก 100 เมตร 1300 (110-1420 เมตร) สำหรับความถูกต้อง ขอบเขตของ PE ถูกเหมือนข้างบน ถูกสร้างขึ้น ด้วยท่อที่เป็นบางนิ้วสี่อีกต่อไป มีการปรับ diopter เพิ่ม และขยายตัวสูงขึ้นเล็กน้อย (4 พลังงานมากกว่า 3.5 ของปู) บาง 54,160 แบบ PE ทำ 1932-1938 มีปู่ออกแบบหมายเลข 220,034 บางผลิตปี 1942-1958 การออกแบบเดิมของขอบข่ายทั้งที่ โดยบริษัทเยอรมันของ Zeiss แม้ถูกจริงผลิต โดยบริษัทโซเวียตแตกต่างกันไม่น้อยกว่า 12 พวกเขาทั้งสองใช้สามแถบ reticle 'เยอรมัน' แทนสอง reticle น่าขอบเขตมีการ
ออกจนถึงระดับหมวดปืนเล็กยาวซุ่มยิง M1891/30 รัสเซียที่ โรงแรมยอดนิยมในยี่สิบอันดับพลซุ่มยิงโซเวียต (ตามจำนวนยืนยัน ' ฆ่า ") ของสงครามโลกครั้งสองได้ฆ่า 7400 ยืนยัน อาวุธถูกใจของเหล่า 'ซุ่มยิง ace' ของสหภาพกับโนเบิลซุ่มยิง Ivan Nikolayevich Kulbertinov ของ (23 สกีแยกกอง-499 ฆ่า) ฟีโอ Matveyevich Ohlopkov (จาก 1243rd ปืน regiments-424 ฆ่า) และ Vasiliy Grigorievich Zaytsev (1047th ไรเฟิลฆ่ากองทหาร-248) มักแสดง pictured PU หรือ PE พร้อม M1891/30 ฮอลลีวูดล่าสุดตี 'ศัตรูที่ประตู' เซ็กส์ Zaytsev ระหว่างศึก Stalingrad กองทัพโซเวียตมีพลซุ่มยิงส่วนใหญ่ว่าในประวัติศาสตร์กับร้อยพันดำเนินบทบาทของพวกเขา รวมกว่าพลซุ่มพันหญิงยิงที่เครดิต มีจำนวน 12000 รับรองฆ่าในระหว่างสงคราม สลัดหญิงอันดับสูงสุด (ในประวัติศาสตร์ของกองทัพใด ๆ) ถูกลุมิลา Mihaylovna Pavlichenko (ของกองทหารปืน 54) กับ 309 ฆ่าในขณะที่ส่วนใหญ่ใช้ซุ่มยิง Mosin 91/30 มันถูกใช้ โดยกองทัพจีนคอมมิวนิสต์ในความขัดแย้งเกาหลีกับ Sniper เตียวเต่าฝางหลังชม 214 คะแนนบนกองกำลัง UN ใน 32 วันใน 1952
รวมจำนวนไรเฟิล Mosin ในมือศัตรูในเวียดนาม และปืนจะยังคงเห็นข้อขัดแย้งในตะวันออกกลางและแอฟริกา
การย้ายไปผลิตในปี 1932 ก็ถูกปืนซุ่มยิงปัญหามาตรฐานของกองทัพสหภาพโซเวียตและพันธมิตรของจนถึงการแนะนำของ SVD Druganov ใน 1963 ... Druganov ถูกไม่ครบครันนำ โดยหน่วยทั้งหมดจนถึงช้าที่สุดในปี 1980 กับ scoped M1891 ยังคง กำลังทำ arsenals และหุ้นสำรองสงครามจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ ที่ liquidated นำเข้าล่าสุดทั้งหมดเป็นปืนผลิตสหภาพโซเวียต ปืนเหล่านี้ได้
เรื่อง-arsenaled กว่าบรรจุเก็บสำหรับการจัดเก็บระยะยาวควรสถานการณ์ที่เกิดขึ้นว่าพวกเขามีความจำเป็นอีกด้วย จัดไม่มีทหารผ่านศึกเหล่านี้เก่ามากมายยังคงขึ้น armories ประเทศค่ายอดีตสหภาพโซเวียต อาวุธเหล่านี้มีการสะสมในสหรัฐอเมริกา ฉันเพิ่งซื้อ Sniper M1891/30 กับขอบเขตปู faithfully reproduced จาก Interordanance อ่านตรวจทานนี้อาวุธ clickhere ที่ขยาย
การแปล กรุณารอสักครู่..
พลซุ่มยิงปืนไรเฟิล สหภาพโซเวียต รัสเซีย Victor รุ่น M 1891/30 ของเมืองสตาลินกราดกรุงวอร์ซอและเบอร์ลินผนัง the
mosin-nagant ที่ได้นำมาใช้ใน 1891 จากรัสเซีย Imperial การดำเนินการของปืนไรเฟิลได้รับการพัฒนาขึ้นโดยพันเอกเช่นกัน mosin ของกองทัพรัสเซียจักรวรรดินิยมและนิตยสารโดย, Emile Zola ' s Museum nagant ของประเทศเบลเยี่ยม มันเป็นผลิตตามลำดับเวลาในฝรั่งเศส,รัสเซีย,สหรัฐอเมริกา,รัฐ,ฟินแลนด์,จีนด้านทิศเหนือและเกาหลีใต้ที่ยังอยู่ในการผลิต. ปืนไรเฟิลโดยธรรมชาติของแกน 30 นิ้วยาวที่สุดที่เป็นไปในสนามรบแบบยุโรปที่สงครามโลกครั้งที่ โรงแรมตั้งอยู่สูงและเป็นคนที่เอาไปไว้และเป็นห้องขังมีข้อต่อแบบเขี้ยวรองเท้าแบบมีปุ่มสำหรับวิ่งเหล็ก 23 นิ้ว(ซึ่งกองทัพที่ทันสมัยมากที่สุดของเวลาที่ได้รับการออกแบบให้มี ประสิทธิภาพ ที่) สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆที่อยู่ด้านหลังจบการศึกษาใน arshinstsarist เก่าที่วัดจักรวรรดิประมาณ 0.75 เมตรที่ค่อยๆหมดไปในช่วงศตวรรษที่ยี่สิบ. ยิงปืนไรเฟิล mosin-nagant ดดดเด่นไปด้วยการดำเนินการขนาดใหญ่ของเขาซึ่งมีความเรียบง่ายของการทำงานและการออกแบบอย่างสมบรูณ์แบบทหารเกือบจะมีเครื่องป้องกันเสียงอาวุธได้ มันเป็นการออกแบบที่ดีเยี่ยมและจะจัดให้บริการทหารชาวนารัสเซียของโลกสงครามและสงครามพลเรือนชาวรัสเซียใน ภายหลัง ได้เป็นอย่างดีมันจะดำเนินการต่อในบริการของผู้ได้รับรางวัลในการทำสงครามที่กองทัพแดงนี้มาหลายทศวรรษในการมา.
ด้วยการก้าวสู่ความเป็นสมัยใหม่ของโซเวียตสีแดงกองทัพในช่วงทศวรรษที่ 1930 ของการออกแบบของ M 1891 mosin น่าเชื่อถือเก่าที่มีการเปลี่ยนแปลงและที่กำหนดไว้ 1891/30 ได้ รูปแบบใหม่นี้สั้นลงบาร์เรลไปมากความยาวที่สามารถจัดการได้และเปลี่ยนสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆในการออกแบบที่ดีขึ้นมากที่จบการศึกษาในตารางเมตรพร้อมด้วยแนวความคิดของการมีเฉพาะบรรดาพวกนักซุ่มได้รับมอบหมายให้ลงไปที่ระดับหมวดที่กองทัพโซเวียตที่จำเป็นต้องใช้พาวเวอร์ซัพพลายที่มีปืนไรเฟิลพลซุ่มยิง 1891/30 ที่ได้รับการปรับรูปแบบใหม่ในการผลิตสัตว์ชนิดนี้ต่อไป ในระหว่างการทดสอบการยิงตามขั้นตอนของกระบวนการผลิตที่ใช้ในการทำให้ 1891/30 มาตรฐานยิงปืนไรเฟิลยิงที่เหมาะสมอย่างเป็นพิเศษได้รับการตั้งค่าไว้สำหรับการแปลงเข้าไปได้อีกโดยเฉพาะพลซุ่มยิงปืนไรเฟิลครั้งแรกของกองทัพโซเวียตที่ ปืนที่คาดว่าจะถ่าย ภาพ 10 ภาพ ใน 3.5 ซม.( 1.38 ")ที่ 100 ม. 7.5 ซม.( 2.96 ")ที่ 200 ม. 18 ซม.( 7.09 ")ที่ 400 ม.และ 35 ซม.( 13.79 นิ้ว)ที่ 600 ม.การแยกกำลังไฟและกลึงแบบพิเศษที่ได้รับอนุญาตให้การติดตั้งของขอบเขตอันชาญฉลาดที่ติดตั้งที่เป็นหินแข็งและรักษาไว้ซึ่งการใช้เตารีดที่สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ด้ามจับที่มีโบลท์เกลียวกล้ำกลืนฝืนและโค้งงอเกือบช่องแคบลงเพื่อป้องกันไม่ให้กดขอบเขตติดอยู่ที่ สองขอบเขตแตกต่างกันไป(ปูและ pem PE /ที่)ได้โดยใช้ปืนไรเฟิลเหล่านี้พร้อมด้วยปูที่เป็นอยู่อย่างแพร่หลายที่สุด.
ปูและขอบเขต PE ทั้งสองออกจากปี 1930 ที่ผ่านสงครามโลกและยังอยู่ในเกณฑ์ดีในการใช้สงคราม สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆเหล็กด้านหน้าและด้านหลังของปืนไรเฟิลนี้จะไม่ถูกลบออกเมื่อกล้องโทรทรรศน์ที่มี attatched และสถานที่ต่างๆเหล่านี้อาจใช้กับขอบเขตปูที่ช่วงได้ถึง 2000 เมตร( 2200 หลา) ขอบเขตปูที่มี 3.5 ใช้พลังงานแบบคงที่พร้อมด้วยช่อง 4 องศาของวิวทิวทัศน์ที่ 30 ฟุตช่วยบรรเทาสายตา 2.8 นิ้วที่อยู่ 659 นิ้วยาวและเพิ่ม 0.59 ปอนด์ให้น้ำหนักของปืนไรเฟิลได้ เครื่องตอกเล็บที่สำหรับการแก้ไขด้านข้าง(ทำให้กระสุนเฉไปลอยไปและนำไปสู่)ตั้งอยู่บนฝั่งด้านซ้ายของขอบเขตหน้าที่ มีเครื่องตอกเล็บที่ด้านบนของขอบเขตสำหรับการตั้งค่ามุมของการยกระดับ เครื่องตอกเล็บระดับความสูงที่มี 13 ช้อนตวงด้านซ้ายมือใช้สำหรับต้มกาแฟแต่ละคนสำหรับ 100 เมตรช่วยให้ขอบเขตปูที่จะโทรออกในทุกที่จาก 100 ถึง 1300 ตารางเมตร( 110-1420 หลา)สำหรับความแม่นยำ ขอบเขต Pe ที่เป็นอย่างมากที่เหมือนกับด้านบนที่สร้างขึ้นพร้อมด้วยท่อดูดฝุ่นที่มีสี่นิ้วบางส่วนได้อีกต่อไปมีการปรับแก้สายตาที่เพิ่มสูงขึ้นเล็กน้อยและขยาย( 4 การประหยัดพลังงานมากกว่า 3.5 ของปู) บางส่วนของการออกแบบ 54,160 Pe ที่ได้ทำขึ้น 1932-1938พร้อมด้วยการออกแบบปูหมายเลข 220,034 บางส่วนถูกผลิต 1942-1958 . การออกแบบแบบดั้งเดิมของทั้งสองมีขอบเขตโดยบริษัทด้าน ภาษา เยอรมันของ Zeiss แม้ว่าจะเป็นการผลิตจริงโดยไม่น้อยกว่า 12 บริษัทโซเวียตแตกต่างกัน ทั้งคู่ใช้สามบาร์',เยอรมัน,'ร่างแหแทนที่การร่างแห Duplex ขอบเขตที่ทันสมัยมากที่สุดมี.
ปืนไรเฟิลรัสเซีย M 1891/30 พลซุ่มยิงที่ได้ออกไปยังระดับหมวดที่ด้านบนยี่สิบอันดับโซเวียตบรรดาพวกนักซุ่ม(ตามจำนวนได้รับการยืนยัน"ฆ่า")ของสงครามโลกครั้งที่สองได้ 7400 ได้รับการยืนยันฆ่าคนที่อาวุธเป็นที่ได้รับความนิยมของเหล่านี้"พลซุ่มยิงเอซ'ของ สภา โซเวียตด้วยขุนนาง Ivan Tan , nikolayevich kulbertinov พลซุ่มยิงของ( 23 แบบแยกพื้นที่สำหรับเล่นสกีกองพลน้อย -499 ฆ่า)ติคาร์โล matveyevich ohlopkov (ของ 1243rd ปืนไรเฟิล กองทหาร -424 ฆ่า)และ vasiliy grigorievich zaytsev ( 1047th ปืนไรเฟิล กรม -248 ฆ่า)เกือบทุกครั้งที่จะมี ภาพ พร้อมด้วยทั้งปูหรือ PE จัดให้บริการม . 1891/30 ' s .Hollywood เมื่อไม่นานมานี้ได้รับความนิยมเป็น"ศัตรูที่'ประตู zaytsev กล่าวหาว่าในระหว่างการต่อสู้ของเมืองสตาลินกราด กองทัพอดีต สหภาพโซเวียต ซึ่งเป็นที่ถกเถียงกันว่าเป็นบรรดาพวกนักซุ่มได้มากที่สุดในประวัติศาสตร์พร้อมด้วยมากกว่าหนึ่งแสนในหน้าที่ของตนรวมถึงมากกว่าหนึ่งพันบรรดาพวกนักซุ่มผู้หญิงที่ถูกนำมาใช้พร้อมด้วยยอดรวมของ 12000 ได้รับการยืนยันฆ่าคนในช่วงที่เกิดสงครามการจัดอันดับสูงสุดหญิงพลซุ่มยิง(ในประวัติศาสตร์ของกองทัพมี)ที่เป็น ludmila mihaylovna pavlichenko (ของกองทัพซึ่งเป็นปืนไรเฟิล 54 )พร้อมด้วย 309 ฆ่าคนในขณะที่ใช้ที่สำคัญพลซุ่มยิง 91/30 mosin ที่ จะถูกใช้โดยเจ้าหน้าที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนในความขัดแย้งแบบเกาหลีพร้อมด้วยพลซุ่มยิงนายจางเต่าฝางถูกกล่าวหาว่าการให้คะแนน 214 Hits ในกองทัพของสหประชาชาติใน 32 วันในปี 1952 .
จำนวนของ mosin ปืนไรเฟิลได้ระบุไว้ในมือทั้งสองข้างของศัตรูในเวียดนามและที่ปืนยังอยู่ในความขัดแย้งในตะวันออกกลางและแอฟริกา.
เข้าไปในการผลิตในปีค.ศ .1932 เป็นมาตรฐานปัญหาพลซุ่มยิงปืนไรเฟิลของกองทัพโซเวียตและกลุ่มพันธมิตรจนกว่าที่แนะนำของ svd druganov ในปี 1963 .druganov ไม่ได้นำมาใช้อย่างเต็มรูปแบบโดยหน่วยทั้งหมดจนกว่าเป็นช่วงปลายปี 1980 ที่มีแม่แบบ Events Project M 1891 ของการดำเนินการในหุ้นสำรองสงครามและสร้างคลังสรรพาวุธจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ยังเป็นเบี้ยปรับ เมื่อไม่นานมานี้การนำเข้าทั้งหมดที่มีการผลิตปืน สหภาพโซเวียต ปืนเหล่านี้ เป็น
อีกครั้ง - arsenaled กว่ามาสำหรับการจัดเก็บอยู่ห่างออกไปในระยะยาวควรสถานการณ์ที่เกิดขึ้นว่าจะต้องใช้อีกครั้งไม่ต้องสงสัยเลยว่าจำนวนมากของกลุ่มเก่าเหล่านี้จะมีการประชุมในเครื่องของประเทศกลุ่มโซเวียตเดิมยัง อาวุธเหล่านี้ใช้ได้สำหรับนักสะสมในสหรัฐอเมริกา เมื่อไม่นานมานี้ผมซื้อ M 1891/30 พลซุ่มยิงที่พร้อมด้วยการปูขอแสดงความนับถือทำซ้ำจาก interordanance ในการอ่านการตรวจสอบที่อาวุธชนิดนี้ clickhere
mosin-nagant ที่ได้นำมาใช้ใน 1891 จากรัสเซีย Imperial การดำเนินการของปืนไรเฟิลได้รับการพัฒนาขึ้นโดยพันเอกเช่นกัน mosin ของกองทัพรัสเซียจักรวรรดินิยมและนิตยสารโดย, Emile Zola ' s Museum nagant ของประเทศเบลเยี่ยม มันเป็นผลิตตามลำดับเวลาในฝรั่งเศส,รัสเซีย,สหรัฐอเมริกา,รัฐ,ฟินแลนด์,จีนด้านทิศเหนือและเกาหลีใต้ที่ยังอยู่ในการผลิต. ปืนไรเฟิลโดยธรรมชาติของแกน 30 นิ้วยาวที่สุดที่เป็นไปในสนามรบแบบยุโรปที่สงครามโลกครั้งที่ โรงแรมตั้งอยู่สูงและเป็นคนที่เอาไปไว้และเป็นห้องขังมีข้อต่อแบบเขี้ยวรองเท้าแบบมีปุ่มสำหรับวิ่งเหล็ก 23 นิ้ว(ซึ่งกองทัพที่ทันสมัยมากที่สุดของเวลาที่ได้รับการออกแบบให้มี ประสิทธิภาพ ที่) สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆที่อยู่ด้านหลังจบการศึกษาใน arshinstsarist เก่าที่วัดจักรวรรดิประมาณ 0.75 เมตรที่ค่อยๆหมดไปในช่วงศตวรรษที่ยี่สิบ. ยิงปืนไรเฟิล mosin-nagant ดดดเด่นไปด้วยการดำเนินการขนาดใหญ่ของเขาซึ่งมีความเรียบง่ายของการทำงานและการออกแบบอย่างสมบรูณ์แบบทหารเกือบจะมีเครื่องป้องกันเสียงอาวุธได้ มันเป็นการออกแบบที่ดีเยี่ยมและจะจัดให้บริการทหารชาวนารัสเซียของโลกสงครามและสงครามพลเรือนชาวรัสเซียใน ภายหลัง ได้เป็นอย่างดีมันจะดำเนินการต่อในบริการของผู้ได้รับรางวัลในการทำสงครามที่กองทัพแดงนี้มาหลายทศวรรษในการมา.
ด้วยการก้าวสู่ความเป็นสมัยใหม่ของโซเวียตสีแดงกองทัพในช่วงทศวรรษที่ 1930 ของการออกแบบของ M 1891 mosin น่าเชื่อถือเก่าที่มีการเปลี่ยนแปลงและที่กำหนดไว้ 1891/30 ได้ รูปแบบใหม่นี้สั้นลงบาร์เรลไปมากความยาวที่สามารถจัดการได้และเปลี่ยนสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆในการออกแบบที่ดีขึ้นมากที่จบการศึกษาในตารางเมตรพร้อมด้วยแนวความคิดของการมีเฉพาะบรรดาพวกนักซุ่มได้รับมอบหมายให้ลงไปที่ระดับหมวดที่กองทัพโซเวียตที่จำเป็นต้องใช้พาวเวอร์ซัพพลายที่มีปืนไรเฟิลพลซุ่มยิง 1891/30 ที่ได้รับการปรับรูปแบบใหม่ในการผลิตสัตว์ชนิดนี้ต่อไป ในระหว่างการทดสอบการยิงตามขั้นตอนของกระบวนการผลิตที่ใช้ในการทำให้ 1891/30 มาตรฐานยิงปืนไรเฟิลยิงที่เหมาะสมอย่างเป็นพิเศษได้รับการตั้งค่าไว้สำหรับการแปลงเข้าไปได้อีกโดยเฉพาะพลซุ่มยิงปืนไรเฟิลครั้งแรกของกองทัพโซเวียตที่ ปืนที่คาดว่าจะถ่าย ภาพ 10 ภาพ ใน 3.5 ซม.( 1.38 ")ที่ 100 ม. 7.5 ซม.( 2.96 ")ที่ 200 ม. 18 ซม.( 7.09 ")ที่ 400 ม.และ 35 ซม.( 13.79 นิ้ว)ที่ 600 ม.การแยกกำลังไฟและกลึงแบบพิเศษที่ได้รับอนุญาตให้การติดตั้งของขอบเขตอันชาญฉลาดที่ติดตั้งที่เป็นหินแข็งและรักษาไว้ซึ่งการใช้เตารีดที่สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ด้ามจับที่มีโบลท์เกลียวกล้ำกลืนฝืนและโค้งงอเกือบช่องแคบลงเพื่อป้องกันไม่ให้กดขอบเขตติดอยู่ที่ สองขอบเขตแตกต่างกันไป(ปูและ pem PE /ที่)ได้โดยใช้ปืนไรเฟิลเหล่านี้พร้อมด้วยปูที่เป็นอยู่อย่างแพร่หลายที่สุด.
ปูและขอบเขต PE ทั้งสองออกจากปี 1930 ที่ผ่านสงครามโลกและยังอยู่ในเกณฑ์ดีในการใช้สงคราม สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆเหล็กด้านหน้าและด้านหลังของปืนไรเฟิลนี้จะไม่ถูกลบออกเมื่อกล้องโทรทรรศน์ที่มี attatched และสถานที่ต่างๆเหล่านี้อาจใช้กับขอบเขตปูที่ช่วงได้ถึง 2000 เมตร( 2200 หลา) ขอบเขตปูที่มี 3.5 ใช้พลังงานแบบคงที่พร้อมด้วยช่อง 4 องศาของวิวทิวทัศน์ที่ 30 ฟุตช่วยบรรเทาสายตา 2.8 นิ้วที่อยู่ 659 นิ้วยาวและเพิ่ม 0.59 ปอนด์ให้น้ำหนักของปืนไรเฟิลได้ เครื่องตอกเล็บที่สำหรับการแก้ไขด้านข้าง(ทำให้กระสุนเฉไปลอยไปและนำไปสู่)ตั้งอยู่บนฝั่งด้านซ้ายของขอบเขตหน้าที่ มีเครื่องตอกเล็บที่ด้านบนของขอบเขตสำหรับการตั้งค่ามุมของการยกระดับ เครื่องตอกเล็บระดับความสูงที่มี 13 ช้อนตวงด้านซ้ายมือใช้สำหรับต้มกาแฟแต่ละคนสำหรับ 100 เมตรช่วยให้ขอบเขตปูที่จะโทรออกในทุกที่จาก 100 ถึง 1300 ตารางเมตร( 110-1420 หลา)สำหรับความแม่นยำ ขอบเขต Pe ที่เป็นอย่างมากที่เหมือนกับด้านบนที่สร้างขึ้นพร้อมด้วยท่อดูดฝุ่นที่มีสี่นิ้วบางส่วนได้อีกต่อไปมีการปรับแก้สายตาที่เพิ่มสูงขึ้นเล็กน้อยและขยาย( 4 การประหยัดพลังงานมากกว่า 3.5 ของปู) บางส่วนของการออกแบบ 54,160 Pe ที่ได้ทำขึ้น 1932-1938พร้อมด้วยการออกแบบปูหมายเลข 220,034 บางส่วนถูกผลิต 1942-1958 . การออกแบบแบบดั้งเดิมของทั้งสองมีขอบเขตโดยบริษัทด้าน ภาษา เยอรมันของ Zeiss แม้ว่าจะเป็นการผลิตจริงโดยไม่น้อยกว่า 12 บริษัทโซเวียตแตกต่างกัน ทั้งคู่ใช้สามบาร์',เยอรมัน,'ร่างแหแทนที่การร่างแห Duplex ขอบเขตที่ทันสมัยมากที่สุดมี.
ปืนไรเฟิลรัสเซีย M 1891/30 พลซุ่มยิงที่ได้ออกไปยังระดับหมวดที่ด้านบนยี่สิบอันดับโซเวียตบรรดาพวกนักซุ่ม(ตามจำนวนได้รับการยืนยัน"ฆ่า")ของสงครามโลกครั้งที่สองได้ 7400 ได้รับการยืนยันฆ่าคนที่อาวุธเป็นที่ได้รับความนิยมของเหล่านี้"พลซุ่มยิงเอซ'ของ สภา โซเวียตด้วยขุนนาง Ivan Tan , nikolayevich kulbertinov พลซุ่มยิงของ( 23 แบบแยกพื้นที่สำหรับเล่นสกีกองพลน้อย -499 ฆ่า)ติคาร์โล matveyevich ohlopkov (ของ 1243rd ปืนไรเฟิล กองทหาร -424 ฆ่า)และ vasiliy grigorievich zaytsev ( 1047th ปืนไรเฟิล กรม -248 ฆ่า)เกือบทุกครั้งที่จะมี ภาพ พร้อมด้วยทั้งปูหรือ PE จัดให้บริการม . 1891/30 ' s .Hollywood เมื่อไม่นานมานี้ได้รับความนิยมเป็น"ศัตรูที่'ประตู zaytsev กล่าวหาว่าในระหว่างการต่อสู้ของเมืองสตาลินกราด กองทัพอดีต สหภาพโซเวียต ซึ่งเป็นที่ถกเถียงกันว่าเป็นบรรดาพวกนักซุ่มได้มากที่สุดในประวัติศาสตร์พร้อมด้วยมากกว่าหนึ่งแสนในหน้าที่ของตนรวมถึงมากกว่าหนึ่งพันบรรดาพวกนักซุ่มผู้หญิงที่ถูกนำมาใช้พร้อมด้วยยอดรวมของ 12000 ได้รับการยืนยันฆ่าคนในช่วงที่เกิดสงครามการจัดอันดับสูงสุดหญิงพลซุ่มยิง(ในประวัติศาสตร์ของกองทัพมี)ที่เป็น ludmila mihaylovna pavlichenko (ของกองทัพซึ่งเป็นปืนไรเฟิล 54 )พร้อมด้วย 309 ฆ่าคนในขณะที่ใช้ที่สำคัญพลซุ่มยิง 91/30 mosin ที่ จะถูกใช้โดยเจ้าหน้าที่พรรคคอมมิวนิสต์จีนในความขัดแย้งแบบเกาหลีพร้อมด้วยพลซุ่มยิงนายจางเต่าฝางถูกกล่าวหาว่าการให้คะแนน 214 Hits ในกองทัพของสหประชาชาติใน 32 วันในปี 1952 .
จำนวนของ mosin ปืนไรเฟิลได้ระบุไว้ในมือทั้งสองข้างของศัตรูในเวียดนามและที่ปืนยังอยู่ในความขัดแย้งในตะวันออกกลางและแอฟริกา.
เข้าไปในการผลิตในปีค.ศ .1932 เป็นมาตรฐานปัญหาพลซุ่มยิงปืนไรเฟิลของกองทัพโซเวียตและกลุ่มพันธมิตรจนกว่าที่แนะนำของ svd druganov ในปี 1963 .druganov ไม่ได้นำมาใช้อย่างเต็มรูปแบบโดยหน่วยทั้งหมดจนกว่าเป็นช่วงปลายปี 1980 ที่มีแม่แบบ Events Project M 1891 ของการดำเนินการในหุ้นสำรองสงครามและสร้างคลังสรรพาวุธจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ยังเป็นเบี้ยปรับ เมื่อไม่นานมานี้การนำเข้าทั้งหมดที่มีการผลิตปืน สหภาพโซเวียต ปืนเหล่านี้ เป็น
อีกครั้ง - arsenaled กว่ามาสำหรับการจัดเก็บอยู่ห่างออกไปในระยะยาวควรสถานการณ์ที่เกิดขึ้นว่าจะต้องใช้อีกครั้งไม่ต้องสงสัยเลยว่าจำนวนมากของกลุ่มเก่าเหล่านี้จะมีการประชุมในเครื่องของประเทศกลุ่มโซเวียตเดิมยัง อาวุธเหล่านี้ใช้ได้สำหรับนักสะสมในสหรัฐอเมริกา เมื่อไม่นานมานี้ผมซื้อ M 1891/30 พลซุ่มยิงที่พร้อมด้วยการปูขอแสดงความนับถือทำซ้ำจาก interordanance ในการอ่านการตรวจสอบที่อาวุธชนิดนี้ clickhere
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Sirf Technology Inc. has developed a low
- Chiang Rai beach (Pattaya) Chiang Rai be
- so tell me about yourself :)
- คุณสูงเท่าไร รอบเอว รอบอก เท่าไหร่ ฉันจะ
- 4 EXPERIMENTAL RESULTSWe benchmarked and
- นายอำเภอบอกให้กำนันและผู้ใหญ่บ้านไปเตรีย
- Around the beginning of this millennium,
- Han* settlers sent by the Chinese imperi
- Efficiency in ready mixed delivery can b
- ถ้าคุณไม่ชอบก็บอกตรงๆ
- ฉันมีหนี้สินประมาณ70000$
- หนังสือประกอบการสอน ภาษา ฉันได้ฟังคุณครู
- 聲聲慢]之後我們三個再度合作試著寫出屬於我們的中國風.希望大家會喜歡^^----
- Telesurgery is a type of surgery that ca
- Ingredients•4 lemons (approximately 1 cu
- Recent molecular studies have suggested
- กูไม่เล่น ถ้ากูไม่เลือกใครอย่ามาเสียใจที
- than i look down and i realize there is
- หาดเชียงราย(พัทยาน้อย )หาดเชียงราย (พัทย
- การแต่งตัวของชาวจีน
- Ingredients•4 lemons (approximately 1 cu
- สถานที่ท่องเที่ยวของจีน
- Chiang Rai beach (Pattaya) Chiang Rai be
- Sirf Technology Inc. has developed a low
