The Federal Reserve lowered its tra

The Federal Reserve lowered its traditional monetary policy instrument, the federal funds rate, to essentially zero in December 2008. However, economic activity generally depends on interest rates with longer maturities than the overnight fed funds rate. Research shows that interest rates with maturities of two years or more were largely unconstrained by the zero lower bound until at least late 2011. This suggests that, despite the zero bound, the Fed has been able to continue conducting monetary policy through medium- and longer-term interest rates by using forward guidance and large-scale asset purchases.

The Federal Reserve’s main monetary policy instrument is the federal funds rate, which is the interest rate large banks charge each other to borrow reserves overnight. The Fed’s monetary policy committee, the Federal Open Market Committee (FOMC), lowered this rate essentially to zero in December 2008. Thereafter, the FOMC turned to unconventional measures to stimulate the economy, such as large-scale purchases of longer-term government bonds and communication about the future path of the federal funds rate, a practice known as forward guidance (see Williams 2012). This Economic Letter examines how much the near-zero federal funds rate has hindered the Fed’s ability to affect longer-term interest rates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฟดปรับลดเครื่องมือของนโยบายการเงินแบบดั้งเดิม อัตรา เป็นศูนย์หลักใน 2551 ธันวาคม อย่างไรก็ตาม เศรษฐกิจโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับอัตราดอกเบี้ยที่มีอายุยาวเกินกว่าอัตรายังคงค้างคืน วิจัยแสดงให้เห็นว่า อัตราดอกเบี้ย มีอายุ 2 ปีขึ้นไปได้ส่วนใหญ่เข้มงวด โดยขอบล่างศูนย์จนในปลายปี 2554 นี้แนะนำว่า แม้ มีศูนย์ขอบ เฟดได้สามารถดำเนินนโยบายการเงินผ่านสื่อ และระยะ longer อัตราดอกเบี้ย โดยใช้คำแนะนำไปข้างหน้า และซื้อสินทรัพย์ขนาดใหญ่เครื่องมือนโยบายการเงินหลักของธนาคารกลางมีหลายสงวนอัตรา ซึ่งเป็นธนาคารขนาดใหญ่อัตราดอกเบี้ยค่าธรรมเนียมเพื่อขอยืมเงินของรัฐบาลกลาง คณะกรรมการนโยบายการเงินของเฟด กลางตลาดกรรมการ (FOMC), ลดอัตรานี้เป็นหลักเป็นศูนย์ใน 2008 ธันวาคม หลังจากนั้น FOMC เปิดมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจ ที่แปลกใหม่เช่นการซื้อพันธบัตรรัฐบาลระยะยาวและการสื่อสารเกี่ยวกับเส้นทางในอนาคตของเงินทุนของรัฐขนาดใหญ่อัตรา ปฏิบัติเรียกว่าข้างหน้าเป็นคำแนะนำ (ดู 2012 วิลเลียมส์) อักษรนี้เศรษฐกิจตรวจสอบเท่าใดใกล้ศูนย์อัตราได้ขัดขวางความสามารถของการส่งผลกระทบต่ออัตราดอกเบี้ยระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธนาคารกลางสหรัฐลดลงเครื่องมือนโยบายการเงินแบบดั้งเดิมที่อัตราเงินของรัฐบาลกลางที่จะเป็นหลักเป็นศูนย์ในเดือนธันวาคม 2008 แต่กิจกรรมทางเศรษฐกิจโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับอัตราดอกเบี้ยที่มีอายุนานกว่าค้างคืนอัตราดอกเบี้ย Fed Funds วิจัยแสดงให้เห็นว่าอัตราดอกเบี้ยที่มีระยะเวลาครบกำหนดสองปีหรือมากกว่าเป็นส่วนใหญ่ไม่มีข้อ จำกัด โดยศูนย์ขีด จำกัด ล่างอย่างน้อยก็จนกว่าช่วงปลายปี 2011 นี้แสดงให้เห็นว่าแม้จะมีศูนย์ผูกพันเฟดได้รับสามารถที่จะดำเนินการต่อการดำเนินนโยบายการเงินผ่านกลางและยาว อัตราดอกเบี้ยระยะยาวไปข้างหน้าโดยใช้คำแนะนำและสินทรัพย์ขนาดใหญ่ซื้อสินค้า. เครื่องมือนโยบายการเงินหลักของธนาคารกลางสหรัฐเป็นอัตราเงินของรัฐบาลกลางซึ่งเป็นธนาคารขนาดใหญ่อัตราดอกเบี้ยที่เรียกเก็บเงินจากแต่ละอื่น ๆ เพื่อขอยืมเงินสำรองในชั่วข้ามคืน คณะกรรมการของเฟดนโยบายการเงินธนาคารกลางสหรัฐเปิดตลาดกรรมการ (FOMC) ปรับลดอัตรานี้เป็นหลักที่จะเป็นศูนย์ในเดือนธันวาคม 2008 หลังจากนั้นเป็นต้นมา FOMC หันไปมาตรการแหกคอกเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจเช่นการซื้อขนาดใหญ่ของพันธบัตรรัฐบาลระยะยาว และการสื่อสารเกี่ยวกับเส้นทางในอนาคตของอัตราเงินของรัฐบาลกลาง, การปฏิบัติที่เรียกว่าคำแนะนำข้างหน้า (ดูวิลเลียมส์ 2012) จดหมายฉบับนี้เศรษฐกิจจะตรวจสอบเท่าใดใกล้ศูนย์อัตราเงินของรัฐบาลกลางได้ขัดขวางความสามารถของเฟดที่จะส่งผลกระทบต่ออัตราดอกเบี้ยระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Federal Reserve ลดเครื่องมือนโยบายการเงินแบบดั้งเดิมของอัตราเงินของรัฐบาลกลางเพื่อเป็นศูนย์ในเดือนธันวาคม 2008 อย่างไรก็ตาม กิจกรรมทางเศรษฐกิจโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับอัตราดอกเบี้ยที่มีระยะเวลานานกว่าข้ามคืนปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยเงิน . การวิจัยแสดงให้เห็นว่าอัตราดอกเบี้ยที่มีระยะเวลา 2 ปี หรือมากกว่า ส่วนใหญ่ต่างกันไป โดยศูนย์ขอบเขตล่าง อย่างน้อยจนถึงปลายปี 2011 นี้แสดงให้เห็นว่า แม้ศูนย์ผูกปรับได้สามารถต่อการดําเนินนโยบายการเงินผ่านปานกลางและระยะยาวอัตราดอกเบี้ยโดยใช้ไปข้างหน้าการแนะแนวและการซื้อสินทรัพย์ขนาดใหญ่Federal Reserve เป็นหลักนโยบายการเงินเครื่องมืออัตราเงินของรัฐบาลกลาง ซึ่งอัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารขนาดใหญ่ค่าใช้จ่ายแต่ละอื่น ๆเพื่อขอยืมเงินคืน คณะกรรมการนโยบายการเงินของเฟด คณะกรรมการกลางตลาดเปิด ( FOMC ) , ลดอัตรานี้เป็นหลักให้เป็นศูนย์ในเดือนธันวาคม 2008 หลังจากนั้น FOMC กลายเป็นมาตรการแหกคอกเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ เช่น การซื้อพันธบัตรระยะยาวของรัฐบาลขนาดใหญ่และการสื่อสารเกี่ยวกับเส้นทางของอัตราเงินของรัฐบาลกลางในอนาคต การปฏิบัติที่เป็นที่รู้จักกันเป็นแนวทางต่อไป ( เห็นวิลเลียม 2012 ) จดหมายทางเศรษฐกิจนี้ตรวจสอบเท่าใดใกล้ศูนย์อัตราเงินของรัฐบาลกลางได้ขัดขวางเฟดสามารถส่งผลกระทบต่ออัตราดอกเบี้ยในระยะยาว .