The Philosophy of Sufficiency Economy Medhi Krongkaew The economic cri การแปล - The Philosophy of Sufficiency Economy Medhi Krongkaew The economic cri ไทย วิธีการพูด

The Philosophy of Sufficiency Econo

The Philosophy of Sufficiency Economy

Medhi Krongkaew

The economic crisis of 1997 affected everyone in Thailand, even His Majesty the King. Seeing many of his subjects suffering, he advised the Thai people to change their economic philosophy in order to cope with present economic adversity and withstand future economic insecurity. His Majesty’s words have become known as the Philosophy of Sufficiency Economy and have been used as the guiding principle in drafting the current 9th National Economic and Social Development Plan.

The philosophy can be summed up in one paragraph, as translated from the Thai:

“Sufficiency Economy is a philosophy that guides the livelihood and behavior of people at all levels, from the family to the community to the country, on matters concerning national development and administration. It calls for a ‘middle way’ to be observed, especially in pursuing economic development in keeping with the world of globalization. Sufficiency means moderation and reasonableness, including the need to build a reasonable immune system against shocks from the outside or from the inside. Intelligence, attentiveness, and extreme care should be used to ensure that all plans and every step of their implementation are based on knowledge. At the same time we must build up the spiritual foundation of all people in the nation, especially state officials, scholars, and business people at all levels, so they are conscious of moral integrity and honesty and they strive for the appropriate wisdom to live life with forbearance, diligence, self-awareness, intelligence, and attentiveness. In this way we can hope to maintain balance and be ready to cope with rapid physical, social, environmental, and cultural changes from the outside world.”

This philosophical statement has lent itself to interpretation by diverse groups of people. First, we can dismiss outright the extreme interpretation that the Sufficiency Economy means complete self-reliance or autarky. In an autarchic system, a country or unit thereof relies upon itself and its people to produce all its needs with no dependence on others. It may do this voluntarily (cutting off contacts with the outside world) or by necessity (because it is incapable of generating those contacts). But His Majesty the King explicitly rejected this interpretation: “This self-sufficiency does not mean that every family must grow food for themselves, to make clothes for themselves; that is too much. But in a village or sub-district there should be a reasonable amount of sufficiency. If they grow or produce something more than they need they can sell them. But they do not need to sell them very far; they can sell them in nearby places without having to pay high transport costs.”

Some people have attempted to link this economic philosophy with the so-called “Gandhian Economy.” Along the lines proposed by Mahatma Gandhi, this is an economy based on family-level or village-level small-scale enterprises and traditional methods. It may have been appropriate to India in the mid-twentieth century, when the people were poor and technology was limited. But in the present, it may be too restrictive to expect families to do everything by themselves using simple tools and machinery, such as traditional spinning wheels to make cloth. Perhaps the basic idea of Gandhian simplicity – a life less encumbered by modern needs and modern technology – could make people happier. But in the very open world of today, self-sufficiency a la Gandhi is too extreme.

We also hear people relating the Sufficiency Economy to the knowledge and applicability of Buddhism. In Buddhism, life, especially spiritual life, is enhanced by cutting out excessive wants and greed. True happiness may be attained when a person is fully satisfied with what he or she has and is at peace with the self. To strive to consume more leads to unhappiness if (or when) consumption is not satisfied or falls short of expectations. A sufficiency economy in this context would be an economy fundamentally conditioned by basic need, not greed, and restrained by a conscious effort to cut consumption. This is probably acceptable insofar as it does not reject gains in welfare and well-being due to greater consumption.

Looking back, it can be seen that His Majesty has talked about the sufficiency idea since 1974. In his customary birthday speech of that year, he wished everyone in Thailand “sufficient to live and to eat” (Por You Por Kin). This was indeed a precursor to the sufficiency economy. His Majesty also said: “The development of a country must be by steps. It must start with basic sufficiency in food and adequate living, using techniques and instruments which are economical but technically sound. When this foundation is secured, then higher economic status and progress can be established.” (See Apichai Puntasen, “The King’s Sufficiency Economy and Its Interpretation by Economists,” prepared for the 1999 Year-End Conference of the Thailand Development Research Institute (TDRI), Pattaya, 18-19 December 1999.)

This is very clear: it shows that His Majesty did not deny economic progress and globalization, as some people have interpreted. Indeed the word “globalization” ( lokapiwat) is used in the statement on Sufficiency Economy that His Majesty has endorsed. The notion that Sufficiency Economy is anti-globalization should be put to rest forever.

Still, there are attempts by various segments of the Thai population to dissociate this new economy from the realm of mainstream economics that stresses economic rationality and efficiency in resource allocation. It is obvious that His Majesty’s Sufficiency Economy is not the type found in a mainstream economics textbook, but it would be inaccurate to interpret it as the antithesis of mainstream economics in every respect. On the contrary, I think we can understand Sufficiency Economy within the framework of economic rationality and efficiency in allocative choices. The difference is not in type, but in degree or magnitude of economic behavior. His Majesty used the phrase “middle path” or “middle way” to describe the pattern of life every Thai should lead – a life dictated by moderation, reasonableness, and the ability to withstand shock. Can we find something in mainstream economics that captures the spirit of this philosophy?

I propose to use my own understanding of economic optimization. It is possible to see the Sufficiency Economy as consisting of two frameworks. One is the inevitability of facing the globalized world in which economic efficiency and competition are the rules of the game; the other is the need for economic security and the capacity to protect oneself from external shock and instability. Thinking within the first framework – the basic tenet of mainstream economics – we must realise the opportunity costs involved in every decision we make. We gain from specialization and division of labor because the opportunity costs of doing everything by ourselves is much higher. The laws of comparative advantage and gains from trade are at work in today’s world. But it would be foolish to pursue all-out specialization without basic security, especially in food, shelter, and clothing. This is where the framework of the new Sufficiency Economy comes in. This concerns the basic capacity of the people of a country to look after themselves. The optimization principle applies when we seek to answer the question: How much of our time and energy should be devoted to the first and second frameworks, respectively? In other words, how much resources should be allocated to producing for trade based on comparative advantage principle, and how much for basic security? The best mix between the two allocations would represent the optimal state of affairs, both in mainstream and Sufficiency Economics.

0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง

medhi krongkaew

วิกฤตเศรษฐกิจของทุกคนได้รับผลกระทบ 1,997 ในประเทศไทยแม้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เห็นหลายวิชาความทุกข์ทรมานของเขาเขาแนะนำคนไทยที่จะเปลี่ยนปรัชญาเศรษฐกิจของพวกเขาเพื่อที่จะรับมือกับความทุกข์ยากทางเศรษฐกิจในปัจจุบันและทนต่อความไม่มั่นคงทางเศรษฐกิจในอนาคตคำของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้กลายเป็นที่รู้จักกันเป็นปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและได้รับนำมาใช้เป็นหลักการในการร่างปัจจุบัน 9 แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่ง

ปรัชญาสามารถสรุปได้ในวรรคหนึ่งแปลว่าจากไทย.

เศรษฐกิจพอเพียง "คือปรัชญาที่แนะนำการดำรงชีวิตและพฤติกรรมของผู้คนในทุกระดับ,จากครอบครัวให้กับชุมชนไปยังประเทศในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาประเทศและการบริหารจัดการ มันเรียกร้องให้ 'มัชฌิมาปฏิปทา' จะสังเกตเห็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการใฝ่หาการพัฒนาทางเศรษฐกิจในการรักษาด้วยโลกของโลกาภิวัตน์ ความพอเพียงหมายถึงความพอประมาณและความสมเหตุสมผล,รวมทั้งความต้องการที่จะสร้างระบบภูมิคุ้มกันที่เหมาะสมต่อการกระแทกจากภายนอกหรือจากภายใน หน่วยสืบราชการลับความเอาใจใส่และระมัดระวังควรจะใช้เพื่อให้แน่ใจว่าแผนทั้งหมดและขั้นตอนของการดำเนินงานของพวกเขาทุกคนจะขึ้นอยู่กับความรู้ ในเวลาเดียวกันเราจะต้องสร้างรากฐานจิตวิญญาณของทุกคนในประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้าหน้าที่ของรัฐนักวิชาการและนักธุรกิจในทุกระดับเพื่อให้พวกเขาตระหนักถึงคุณธรรมและความซื่อสัตย์และพวกเขามุ่งมั่นเพื่อภูมิปัญญาที่เหมาะสมในการใช้ชีวิตด้วยความอดทน, ขยัน, ความตระหนักในตนเองปัญญาและความสนใจ ด้วยวิธีนี้เราหวังว่าจะสามารถรักษาความสมดุลและพร้อมที่จะรับมือกับความรวดเร็วร่างกายสังคมเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมจากโลกภายนอก. "

คำสั่งนี้ปรัชญาได้ยืมตัวเองให้มีการตีความโดยกลุ่มที่มีความหลากหลายของผู้คน แรกเราสามารถยกเลิกทันทีการตีความมากว่าเศรษฐกิจพอเพียงหมายถึงความเชื่อมั่นในตัวเองสมบูรณ์หรือพึ่งตน ในระบบ autarchic ประเทศหรือหน่วยงานดังกล่าวต้องอาศัยตัวเองและคนในการผลิตความต้องการของทั้งหมดที่มีการพึ่งพาคนอื่นไม่มีมันอาจจะทำเช่นนี้โดยสมัครใจ (ตัดการติดต่อกับโลกภายนอก) หรือความจำเป็น (เพราะมันเป็นความสามารถในการสร้างรายชื่อเหล่านั้น) แต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอย่างชัดเจนปฏิเสธการตีความนี้ "นี้การพึ่งตัวเองไม่ได้หมายความว่าทุกคนในครอบครัวต้องปลูกอาหารสำหรับตัวเองเพื่อให้เสื้อผ้าสำหรับตัวเองนั่นคือมากเกินไปแต่ในหมู่บ้านหรือตำบลควรจะมีจำนวนที่เหมาะสมของความพอเพียง ถ้าพวกเขาเติบโตหรือผลิตอะไรที่ดีกว่าที่พวกเขาต้องการพวกเขาสามารถขายพวกเขา แต่พวกเขาไม่จำเป็นต้องขายพวกเขาไปไกลมากที่พวกเขาสามารถขายพวกเขาในสถานที่ใกล้เคียงโดยไม่ต้องจ่ายค่าใช้จ่ายในการขนส่งสูง "

บางคนมีความพยายามที่จะเชื่อมโยงนี้ปรัชญาเศรษฐกิจด้วยจึงเรียกว่า" เศรษฐกิจคานธี."ตามสายที่เสนอโดยมหาตมะคานธีนี้เป็นเศรษฐกิจบนพื้นฐานของครอบครัวระดับหมู่บ้านหรือระดับองค์กรขนาดเล็กและวิธีการแบบเดิม มันอาจจะเป็นที่เหมาะสมไปยังประเทศอินเดียในช่วงกลางศตวรรษที่ยี่สิบเมื่อมีคนที่น่าสงสารและเป็นเทคโนโลยี จำกัด แต่ในปัจจุบันนี้มันอาจจะเข้มงวดเกินไปที่จะคาดหวังว่าครอบครัวจะทำทุกอย่างด้วยตัวเองโดยใช้เครื่องมือที่ง่ายและเครื่องจักรเช่นล้อปั่นแบบดั้งเดิมที่จะทำให้ผ้า บางทีอาจจะเป็นความคิดพื้นฐานของความเรียบง่ายคานธี - ชีวิตผูกพันน้อยลงโดยความต้องการที่ทันสมัย​​และเทคโนโลยีที่ทันสมัย​​ - สามารถทำให้คนมีความสุข แต่ในโลกที่เปิดมากของวันนี้การพึ่งตัวเองลาคานธีมากเกินไป.

เรายังได้ยินคนที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อความรู้และการบังคับใช้ของพระพุทธศาสนา ในชีวิตของพุทธศาสนา, ชีวิตทางจิตวิญญาณโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเพิ่มโดยการตัดออกจากความต้องการที่มากเกินไปและความโลภ ความสุขที่แท้จริงอาจจะบรรลุเมื่อคนมีความพึงพอใจอย่างเต็มที่กับสิ่งที่เขาหรือเธอมีและเป็นอยู่อย่างสงบสุขกับตัวเองมุ่งมั่นที่จะนำไปสู่​​การบริโภคมากขึ้นที่จะมีความสุขถ้าบริโภค (หรือเมื่อ) ไม่พอใจหรือตรงสั้นของความคาดหวัง เศรษฐกิจพอเพียงในบริบทนี้จะเป็นเศรษฐกิจปรับอากาศพื้นฐานตามความต้องการขั้นพื้นฐานไม่โลภและยับยั้งโดยความใส่ใจในการลดการใช้นี้น่าจะเป็นที่ยอมรับได้ตราบเท่าที่มันไม่ได้ปฏิเสธผลประโยชน์ในสวัสดิการและความเป็นอยู่อันเนื่องมาจากการบริโภคมากขึ้น

มองย้อนกลับไปก็จะเห็นได้ว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้พูดคุยเกี่ยวกับความคิดความพอเพียงตั้งแต่ปี 1974 กล่าวสุนทรพจน์ในวันเกิดประเพณีของปีที่แล้วเขาอยากให้ทุกคนในประเทศไทย "เพียงพอที่จะมีชีวิตอยู่และที่จะกิน" (por คุณ por ญาติ)นี้เป็นจริงผู้นำกับเศรษฐกิจพอเพียง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยังกล่าวว่า "การพัฒนาของประเทศต้องตามขั้นตอน มันต้องเริ่มต้นด้วยความพอเพียงขั้นพื้นฐานในอาหารและการใช้ชีวิตที่พอเพียงโดยใช้เทคนิคและเครื่องมือที่มีความประหยัด แต่เสียงเทคนิค เมื่อมูลนิธินี้จะปลอดภัยแล้วสถานะทางเศรษฐกิจที่สูงขึ้นและความคืบหน้าสามารถจะจัดตั้งขึ้น. "(ดูอภิชัย puntasen,"เศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและการตีความโดยนักเศรษฐศาสตร์" เตรียมไว้สำหรับ 1999 การประชุมในช่วงปลายปีของการพัฒนาประเทศไทย (TDRI), พัทยา, 18-19 ธันวาคม 1999)

นี้มีความชัดเจนมาก. มันแสดงให้เห็นว่าเขา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็ไม่ปฏิเสธความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและโลกาภิวัตน์เป็นบางคนได้ตีความอันที่จริงคำว่า "โลกาภิวัตน์" (lokapiwat) จะถูกใช้ในคำสั่งเมื่อเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ไ​​ด้รับการรับรอง ความคิดที่ว่าเศรษฐกิจพอเพียงคือต่อต้านโลกาภิวัตน์ควรจะใส่ในส่วนที่เหลือตลอดไป.

ยังมีความพยายามที่จะตามส่วนต่างๆของประชากรไทยแยกตัวออกไปนี้เศรษฐกิจใหม่จากขอบเขตของเศรษฐศาสตร์กระแสหลักที่เน้นความเป็นเหตุเป็นผลทางเศรษฐกิจและมีประสิทธิภาพในการจัดสรรทรัพยากร เป็นที่ชัดเจนว่าเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไม่ได้เป็นประเภทที่พบในตำราเศรษฐศาสตร์กระแสหลักแต่มันจะไม่ถูกต้องที่จะตีความว่ามันเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับหลักเศรษฐศาสตร์ในทุกประการ ในทางตรงกันข้ามผมคิดว่าเราสามารถเข้าใจเศรษฐกิจพอเพียงภายในกรอบของเหตุผลทางเศรษฐกิจและมีประสิทธิภาพในการเลือก Allocative ความแตกต่างไม่ได้อยู่ในประเภท แต่ในระดับหรือความสำคัญของพฤติกรรมทางเศรษฐกิจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ใช้วลี "มัชฌิมาปฏิปทา" หรือ "มัชฌิมาปฏิปทา" จะอธิบายถึงรูปแบบของชีวิตคนไทยทุกคนควรจะนำไปสู่​​ - ชีวิตไปตามความพอประมาณความมีเหตุผลและความสามารถในการทนต่อแรงกระแทก เราสามารถหาบางสิ่งบางอย่างในสาขาเศรษฐศาสตร์ที่จับวิญญาณของปรัชญานี้

ผมเสนอให้ใช้ความเข้าใจของตัวเองของการเพิ่มประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจมันเป็นไปได้ที่จะเห็นเศรษฐกิจพอเพียงเป็นประกอบด้วยสองกรอบ หนึ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเผชิญหน้าในโลกยุคโลกาภิวัตน์ซึ่งประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจและการแข่งขันที่มีกฎของเกม; อื่น ๆ ที่เป็นความจำเป็นสำหรับความมั่นคงทางเศรษฐกิจและความสามารถในการป้องกันตัวเองจากการกระแทกภายนอกและความไม่แน่นอนคิดอยู่ภายในกรอบแรก - ทฤษฎีพื้นฐานของหลักเศรษฐศาสตร์ - เราจะต้องตระหนักถึงโอกาสที่ค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องในการตัดสินใจของเราทำให้ทุก เราได้รับประโยชน์จากความเชี่ยวชาญและการแบ่งงานเพราะค่าใช้จ่ายที่มีโอกาสทำทุกอย่างด้วยตัวเองมากขึ้น กฎหมายได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบและกำไรจากการค้าที่ทำงานในโลกปัจจุบันแต่มันจะโง่ที่จะไล่ตามทั้งหมดออกมาโดยไม่ต้องเชี่ยวชาญการรักษาความปลอดภัยขั้นพื้นฐานโดยเฉพาะอย่างยิ่งในอาหารที่กำบังและเสื้อผ้า นี่คือที่กรอบของเศรษฐกิจพอเพียงใหม่นี้เข้ามาเกี่ยวข้องกับความจุขั้นพื้นฐานของประชาชนในประเทศที่จะดูแลตัวเอง หลักการการเพิ่มประสิทธิภาพการใช้เมื่อเราพยายามที่จะตอบคำถาม:เท่าใดของเวลาและพลังงานของเราควรจะทุ่มเทให้กับกรอบแรกและสองตามลำดับ ในคำอื่น ๆ เท่าใดทรัพยากรที่ควรจะจัดสรรให้กับการผลิตเพื่อการค้าบนพื้นฐานของหลักการได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบและวิธีการมากสำหรับการรักษาความปลอดภัยขั้นพื้นฐาน ส่วนผสมที่ดีที่สุดระหว่างสองการจัดสรรจะเป็นตัวแทนของรัฐที่ดีที่สุดของกิจการทั้งในกระแสหลักและเศรษฐกิจพอเพียง.

การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง

Medhi Krongkaew

จากวิกฤตเศรษฐกิจปี 1997 ผลทุกคนในประเทศไทย พระแม้แต่พระราชา เห็นหลายเรื่องของเขาทุกข์ทรมาน เขาควรเปลี่ยนปรัชญาทางเศรษฐกิจของพวกเขาเพื่อที่จะรับมือกับความทุกข์ยากทางเศรษฐกิจปัจจุบัน และทนต่อความไม่มั่นคงทางเศรษฐกิจในอนาคตคนไทย คำของพระได้กลายเป็นที่รู้จักกันเป็นปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และใช้เป็นหลักการพื้นฐานในร่างปัจจุบัน 9 ชาติเศรษฐกิจและแผนพัฒนาสังคมได้

ปรัชญาสามารถบวกค่าในหนึ่งย่อหน้า เป็นแปลจากไทย:

"เศรษฐกิจพอเพียงเป็นปรัชญาที่แนะนำการดำรงชีวิตและพฤติกรรมของคนในทุกระดับ, จากครอบครัวชุมชนประเทศ ในเรื่องเกี่ยวกับพัฒนาการแห่งชาติและการจัดการ เรียกสำหรับ 'ทางสายกลาง' ที่จะสังเกตได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อโลกของโลกาภิวัตน์ใฝ่หา พอเพียงหมายถึง การดูแลและ reasonableness รวมทั้งต้องสร้างระบบภูมิคุ้มกันเหมาะสมกับแรงกระแทก จากภายนอก หรือ จากภายใน ควรใช้ปัญญา นำมาเลี้ยง และการดูแลมากให้ขึ้นว่า แผนทั้งหมดและทุกขั้นตอนของการปฏิบัติการความรู้ ขณะเดียวกัน เราต้องสร้างเป็นพื้นฐานทางจิตวิญญาณของทุกคนในประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้าหน้าที่ของรัฐ นักปราชญ์ และนักธุรกิจใน ทุกระดับ เพื่อให้พวกเขามีจิตสำนึกของความซื่อสัตย์และคุณธรรม และจะมุ่งมั่นในภูมิปัญญาที่เหมาะสมให้มีชีวิตอยู่ด้วย forbearance ทุน self-awareness ข่าวกรอง และนำมาเลี้ยง วิธีนี้ เราสามารถหวังที่จะรักษาสมดุล และพร้อมที่จะรับมือกับการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพ สังคม สิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรมจากโลกภายนอกอย่างรวดเร็วด้วย"

งบนี้ปรัชญามียืมตัวเองไปตีกลุ่มหลากหลายคน ยกแรก เราสามารถเลิกจัดล่ามมากว่า เศรษฐกิจพอเพียงหมายถึง การพึ่งพาตนเองสมบูรณ์หรือ autarky ในระบบ autarchic ประเทศหรือหน่วยงานดังกล่าวจะขึ้นอยู่กับตัวเองและคนในการผลิตความต้องการ โดยไม่พึ่งผู้อื่น มันอาจทำโดยสมัครใจ (ตัดออกจากการติดต่อกับโลกภายนอก) หรือ ตามความจำเป็น (เพราะไม่สามารถสร้างที่ติดต่อ) ได้ แต่พระบาทสมเด็จอย่างชัดเจนปฏิเสธการตีความนี้: "ปรัชญานี้ไม่ได้หมายความ ว่า ทุกครอบครัวต้องเติบโตอาหารสำหรับตัวเอง การทำเสื้อผ้าเอง ที่ได้มากเกินไป แต่ในหมู่บ้านหรือตำบล ควรมีจำนวนพอเพียงเหมาะสม ถ้าพวกเขาเติบโต หรือผล มากกว่าที่พวกเขาต้องการ ก็สามารถขายได้ แต่พวกเขาไม่จำเป็นต้องขายไกล พวกเขาสามารถขายได้ในสถานใกล้เคียง โดยไม่ต้องจ่ายต้นทุนขนส่งสูง"

บางคนได้พยายามที่จะเชื่อมโยงปรัชญานี้เศรษฐกิจ ด้วยเรียกว่า "Gandhian เศรษฐกิจ"พร้อมเสนอ โดยมหาตมะคานธี อยู่เศรษฐกิจวิสาหกิจระบุ ระดับครอบครัว หรือ ระดับหมู่บ้านและวิธีการแบบดั้งเดิม มันอาจได้เหมาะสมกับอินเดียในศตวรรษ twentieth กลาง เมื่อคนดี และเทคโนโลยีถูกจำกัด แต่ ใน ปัจจุบัน มันอาจจะเข้มงวดเกินไปคาดหวังครอบครัวทำทุกอย่าง ด้วยตัวเองโดยใช้เครื่องมืออย่างง่ายและเครื่องจักร เช่นล้อปั่นแบบดั้งเดิมเพื่อให้ผ้า ทีความคิดพื้นฐานของ Gandhian เรียบง่าย –ชีวิตน้อยมีภาระผูกพันต้องทันสมัยและเทคโนโลยีที่ทันสมัย – สามารถได้คนมีความสุข แต่ในโลกของวันนี้มากเปิด ปรัชญาตามคานธีมีมากเกินไป

นอกจากนี้เรายังได้ยินคนที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจพอเพียงให้ความรู้และความเกี่ยวข้องของพุทธศาสนา ในพระพุทธศาสนา ชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งชีวิตทางจิตวิญญาณ จะเพิ่ม โดยการตัดออกมากเกินไปที่ต้องการและความโลภ อาจจะบรรลุความสุขที่แท้จริงเมื่อผู้เป็นทั้งหมดพอใจกับอะไรก็ได้ และมีความสงบด้วยตนเอง การมุ่งมั่นในการบริโภคมากกว่าการนำไปสู่ทุกข์ถ้า (หรือเมื่อ) ปริมาณการใช้ไม่พอ หรือเด็ดขาดความคาดหวัง เศรษฐกิจพอเพียงในบริบทนี้จะเศรษฐกิจภาระการปรับอากาศ โดยพื้นฐานต้อง ไม่ความโลภ และยับยั้ง โดยพยายามมีสติเพื่อลดปริมาณการใช้ นี้เป็นอาจยอมรับได้ insofar ปฏิเสธการได้รับสวัสดิการและสุขภาพเนื่องจากปริมาณการใช้มากขึ้น

มองกลับ จะเห็นได้ว่า สมเด็จพระได้คุยความคิดพอเพียงตั้งแต่ 1974 ในการพูดของเขาวันเกิดจารีตประเพณีของปี เขาปรารถนาทุกคนในประเทศไทย "พออยู่ และกิน" (พ่อคุณปอกิน) แน่นอนนี้เป็นสารตั้งต้นเพื่อเศรษฐกิจพอเพียง พระยังกล่าวว่า: "การพัฒนาประเทศต้องเป็นตามขั้นตอน มันต้องเริ่มต้น ด้วยพื้นฐานเพียงพอในอาหารและใช้สอยเพียงพอ ใช้เทคนิคและเครื่องมือที่จะประหยัด แต่เสียงเทคนิค เมื่อรากฐานนี้มีความปลอดภัย แล้วความคืบหน้าและสถานะทางเศรษฐกิจสูงสามารถสร้าง" (ดูอภิชัย Puntasen "พระเศรษฐกิจพอเพียงและเป็นการตีความ โดยนักเศรษฐศาสตร์ เตรียมสำหรับการประชุมสิ้นปี 1999 ของไทยพัฒนาวิจัยสถาบัน (TDRI), พัทยา 18-19 ธันวาคมพ.ศ. 2542)

จึงชัดเจนมาก: มันแสดงว่า แนวไม่ไม่ปฏิเสธความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและโลกาภิวัตน์ ขณะที่บางคนได้แปลความหมาย แน่นอนคำว่า "โลกาภิวัตน์" (lokapiwat) จะใช้ในรายงานเศรษฐกิจพอเพียงที่มีรับรองแนว นำแนวคิดที่ว่าเศรษฐกิจพอเพียง anti-globalization ที่เหลือตลอดไป

ยังคง มีความพยายาม โดยส่วนต่าง ๆ ของประชากรไทยใน dissociate นี้เศรษฐกิจใหม่จากขอบเขตของหลักเศรษฐศาสตร์ที่เน้น rationality เศรษฐกิจและประสิทธิภาพในการปันส่วนทรัพยากร เป็นที่ชัดเจนว่า เศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงไม่ใช่ชนิดที่พบในหนังสือเป็นหลักเศรษฐศาสตร์ แต่มันจะไม่แปลเป็นแอนติเธซิสของเศรษฐกิจหลักทุกประการ การ์ตูน ผมคิดว่า เราเข้าใจเศรษฐกิจพอเพียงภายใต้กรอบของ rationality เศรษฐกิจและประสิทธิภาพในการเลือก allocative ข้อแตกต่างคือไม่ ในชนิด แต่ ในระดับหรือขนาดของพฤติกรรมทางเศรษฐกิจ พระใช้วลีกลาง "เส้นทาง" หรือ "ทางสายกลาง" เพื่ออธิบายรูปแบบของชีวิตไทยทุกควรนำชีวิตเขียน โดยดูแล reasonableness และความสามารถในการทนต่อการกระแทก เราสามารถหาบางสิ่งบางอย่างในหลักเศรษฐศาสตร์ที่จิตวิญญาณของปรัชญานี้?

ผมเสนอการใช้ความเข้าใจของตัวเองของเศรษฐกิจได้ จำเป็นต้องดูเศรษฐกิจพอเพียงเป็นการประกอบของกรอบงานที่สอง หนึ่งคือโดยกล่าวเผชิญกับโลกยุคโลกาภิวัตน์ซึ่งมีประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจและการแข่งขันกฎของเกม อื่น ๆ คือต้องการความปลอดภัยทางเศรษฐกิจและความสามารถในการป้องกันตนเองจากการกระแทกภายนอกและความไม่แน่นอน คิดในกรอบแรกทฤษฎีพื้นฐานของหลักเศรษฐศาสตร์ – เราต้องตระหนักถึงต้นทุนโอกาสที่เกี่ยวข้องในการตัดสินใจทุกที่เราทำ เรารับจากฝ่ายแรงงานและความเชี่ยวชาญเนื่องจากต้นทุนโอกาสทำทุกอย่างด้วยตนเองสูง กฎหมายเปรียบเทียบประโยชน์และกำไรจากการค้าที่ทำงานในโลกปัจจุบันได้ แต่มันจะโง่ไล่ all-out ความเชี่ยวชาญ โดยไม่มีการรักษาความปลอดภัยพื้นฐาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอาหาร พักอาศัย และเสื้อผ้า ที่กรอบของเศรษฐกิจพอเพียงใหม่มาได้ เป็นห่วงกำลังขั้นพื้นฐานของประชาชนของประเทศหันมาดูแลตัวเอง หลักการเพิ่มประสิทธิภาพใช้เมื่อเราพยายามที่จะตอบคำถาม: จำนวนเวลาของเรา และพลังงานควรจะทุ่มเทเพื่อกรอบ และสอง ตามลำดับ ในคำอื่น ๆ จำนวนทรัพยากรควรปันส่วนการผลิต การค้ายึดหลักประโยชน์เปรียบเทียบ และจำนวน การรักษาความปลอดภัยพื้นฐาน ส่วนผสมระหว่างการปันส่วนที่สองจะแสดงสถานะสูงสุดของกิจการ ทั้งในกับ เศรษฐกิจพอเพียงและ

การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงเศรษฐกิจ



medhi krongkaew ของปี 1997 ได้รับผลกระทบทุกคนในประเทศไทยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกษัตริย์ เห็นจำนวนมากการถ่าย ภาพ ของเขาได้รับความทุกข์ทรมานเขาแนะนำให้คนไทยที่จะเปลี่ยนปรัชญาทางเศรษฐกิจของประเทศของพวกเขาในการรับมือกับความทุกข์ยากทางเศรษฐกิจในปัจจุบันและสามารถทนทานต่อความไร้ เสถียรภาพ ทางเศรษฐกิจในอนาคตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคำว่าได้เป็นที่รู้จักกันดีในฐานะที่ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและมีการนำไปใช้เป็นประเด็นหลักในการร่างปัจจุบัน 9 แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

ปรัชญาสามารถสรุปได้ในหนึ่งวรรคที่แปลจาก ภาษาไทย :

"ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเป็นปรัชญาที่นำที่ดำรงชีวิตและพฤติกรรมของผู้คนทุกระดับชั้น,จากครอบครัวให้กับชุมชนเพื่อประเทศในเรื่องเกี่ยวกับการบริหารจัดการและการพัฒนาประเทศ. จะโทรติดต่อสำหรับ'ทางส่วนกลางที่จะเห็นโดยเฉพาะในการดำเนินธุรกิจการพัฒนาทางเศรษฐกิจในระดับโลกด้วยการรักษาไว้ซึ่งของโลกา ภิวัตน์ ความพอเพียงนี้ก็หมายความว่าสมเหตุสมผลและการตรวจสอบความเหมาะสมรวมถึงความจำเป็นที่ต้องสร้างระบบ ภูมิคุ้มกัน ของร่างกายที่เหมาะสมกับ ภาวะ ช็อคจากทางด้านนอกหรือด้านในได้ ข่าวกรองผู้ขับขี่และควรได้รับการดูแลอย่างใช้ในการตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีแผนทั้งหมดและทุกขั้นตอนของการนำไปใช้งานของตนอยู่บนพื้นฐานความรู้. ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่เราจะต้องสร้างพื้นฐานทางจิตใจของคนในชาติโดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ของรัฐนักวิชาการและผู้คนทางธุรกิจในทุกระดับดังนั้นพวกเขาจึงมีความรู้สึกนึกคิดของความซื่อสัตย์สุจริตและมีคุณธรรมศีลธรรมอันดีและเขาจะพยายามให้ความรู้ที่เหมาะสมกับการใช้ชีวิตด้วยตัวเองในที่สุดก็อดรนทนไม่ไหวพ - การตระหนักถึงความฉลาดและความตั้งใจ. ในลักษณะนี้เราหวังว่าจะสามารถรักษาความสมดุลและพร้อมที่จะรับมือกับอย่างรวดเร็วทาง กายภาพ ทางสังคมสิ่งแวดล้อมและการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมจากโลก ภายนอก ได้"

คำชี้แจงสิทธิส่วนบุคคลทางปรัชญาแห่งนี้มีให้ยืมตัวของมันเองการตีความโดยกลุ่มที่มีความหลากหลายของผู้คน คนแรกที่เราจะสามารถยกเลิกพันธบัตรการตีความ Extreme ที่ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงซึ่งหมายความว่าเสร็จสมบูรณ์การพึ่งพาตนเองหรือนโยบายพึ่งตนเอง ในระบบ autarchic ชุดหรือประเทศนั้นต้องอาศัยอยู่ในตัวมันเองและประชาชนในการผลิตความต้องการของตนทั้งหมดพร้อมด้วยไม่มีการพึ่งพาผู้อื่นมันอาจทำสิ่งนี้ด้วยความสมัครใจ(ใบมีดออกจากการติดต่อกับโลก ภายนอก )หรือโดยความจำเป็น(เพราะมันไม่มีในการสร้างผู้ติดต่อที่) แต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ถูกปฏิเสธการตีความอย่างชัดเจน"เศรษฐกิจพอเพียงนี้ไม่ได้หมายความว่าทุกครอบครัวจะต้องผลิตอาหารของตัวจะทำให้เสื้อผ้าของตัวเองที่มีมากเกินไปแต่ในหมู่บ้านหรือตำบลที่จะต้องมีจำนวนที่เหมาะสมของเศรษฐกิจพอเพียง หากพวกเขาเติบโตอย่างต่อเนื่องหรือสร้างบางสิ่งบางอย่างมากกว่าพวกเขาต้องการพวกเขาสามารถไปขาย แต่ก็ไม่จำเป็นต้องไปขายเป็นอย่างมากอยู่ห่างที่สามารถนำไปขายในที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการขนส่งสูง"

บางคนมีความพยายามในการเชื่อมโยงปรัชญาเศรษฐกิจแห่งนี้พร้อมด้วยสิ่งที่เรียกว่า" gandhian เศรษฐกิจ"แนวคิดที่เสนอโดยมหาตมะคานธีนี้คือเศรษฐกิจที่ใช้ในธุรกิจครอบครัว - ระดับหรือระดับหมู่บ้านขนาดเล็กและวิธีการแบบดั้งเดิม อาจมีการที่เหมาะสมเพื่อไปยังประเทศอินเดียในช่วงกลางศตวรรษที่ยี่สิบเมื่อคนที่เป็นคนยากจนและเทคโนโลยีได้จำกัด(มหาชน) แต่ในปัจจุบันนี้อาจจะเกินไปจำกัดในการคาดหวังว่าจะได้รับครอบครัวจะต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองโดยใช้เครื่องจักรและเครื่องมือแบบเรียบง่ายเช่นล้อหมุนแบบดั้งเดิมเพื่อทำให้ผ้า บางทีอาจเป็นแนวคิดพื้นฐานของความเรียบง่าย gandhian - ชีวิตที่น้อยมะรุมมะตุ้มโดยความต้องการที่ทันสมัยและเทคโนโลยีที่ทันสมัย - ไม่สามารถทำให้คนมีความสุขมากขึ้น แต่ในโลกเปิดให้บริการเป็นอย่างมากในปัจจุบันนี้เศรษฐกิจพอเพียง La คานธีที่มีมากเกินไป Extreme .

นอกจากนั้นเรายังได้ยินเสียงคนเกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่ในการใช้ความรู้และของพุทธศาสนา อายุการใช้งานในทางพุทธศาสนาจิตวิญญาณอายุการใช้งานโดยเฉพาะจะถูกปรับให้มี ประสิทธิภาพ ยิ่งขึ้นโดยการตัดออกมามากเกินไปและต้องการความ โลภ ความสุขความจริงอาจจะได้เมื่อคนที่มีความพึงพอใจอย่างครบครันพร้อมด้วยสิ่งที่เขาหรือเธอมีและมีอยู่อย่างสันติกับตัวเองในการพยายามที่จะให้ บริโภค มากขึ้นนำไปสู่ความทุกข์ถ้า(หรือเมื่อ)การ บริโภค ไม่พอใจหรือ Falls ในระยะทางสั้นๆเพื่อไปรับความคาดหวัง เศรษฐกิจพอเพียงในบริบทนี้จะมีเศรษฐกิจที่สำคัญแบบปรับอากาศโดยพื้นฐานไม่จำเป็นต้องทำให้ความ โลภ และสำรวมโดยคำนึงในด้านของความพยายามในการลดการ บริโภคโรงแรมแห่งนี้เป็นที่ยอมรับได้เป็นไปได้ว่าเท่าที่ไม่ได้ปฏิเสธการเพิ่มขึ้นในสวัสดิการและความเป็นอยู่ที่ดีเนื่องจากการ บริโภค มากขึ้น

มองย้อนกลับไปก็จะเห็นได้ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเขาได้พูดถึงแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงมาตั้งแต่เมื่อปี 1974 . ในสุนทรพจน์วันเกิดประเพณีของเขาในปีนั้นเขาอยากให้ทุกคนในประเทศไทย"ไม่เพียงพอที่จะใช้ชีวิตและเพื่อการรับประทาน"(ปอคุณ ภ .ญาติสนิท)โรงแรมแห่งนี้เป็นจริงๆสิ่งที่เป็นเศรษฐกิจพอเพียงที่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนอกจากนั้นยังกล่าวว่า"การพัฒนาประเทศจะต้องเป็นไปตามขั้นตอน จะต้องเริ่มต้นด้วยพื้นฐานเศรษฐกิจพอเพียงในการดำรงชีวิตอย่างพอเพียงและอาหารโดยใช้เครื่องมือและเทคนิคซึ่งมีราคาประหยัดแต่ในทางเทคนิคแล้วเสียง เมื่อมูลนิธิแห่งนี้มีการรักษาความ ปลอดภัย แล้วความคืบหน้าและสถานะทางเศรษฐกิจสูงขึ้นสามารถสร้างขึ้นได้"(ดูที่ออกแบบมา puntasen"ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของกษัตริย์และการแปล ภาษา ของตนโดยนักเศรษฐศาสตร์"เตรียมไว้สำหรับ 1999 year-end การประชุมของการพัฒนาประเทศไทย(เกียรติคุณสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย)พัทยาที่ 18-19 18-19 18-19 ธันวาคม 1999 )

นี้มีอยู่อย่างชัดเจนมันแสดงให้เห็นว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธโลกา ภิวัตน์ และความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและบางคนจะตีความจริงๆแล้วคำว่า"โลกา ภิวัตน์ "( lokapiwat )จะถูกนำไปใช้ในคำแถลงของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯทรงมีเซ็นรับรองสำเนาถูกต้อง. ความคิดที่ว่าปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเป็นการป้องกันการ - โลกา ภิวัตน์ ควรจะมีส่วนที่เหลือไปตลอดกาล.

ยังมีความพยายามจาก ภาค ส่วนต่างๆที่หลากหลายของประชากรไทยที่จะรัฐมหาอำนาจเศรษฐกิจใหม่นี้จากอาณาจักรของเศรษฐกิจกระแสหลักที่เน้นความมี ประสิทธิภาพ และความมีเหตุผลทางเศรษฐกิจในการจัดสรรทรัพยากร มันเป็นที่ชัดเจนแล้วว่าปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไม่ใช่ ประเภท ที่พบในตำราเศรษฐศาสตร์ทั่วไปแต่มันจะไม่ถูกต้องในการตีความเป็นตัวละครที่เศรษฐกิจทั่วไปในทุกส่วน ในทางตรงกันข้ามผมคิดว่าเราสามารถทำความเข้าใจปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอยู่ในกรอบของความมี ประสิทธิภาพ และความมีเหตุผลทางเศรษฐกิจในตัวเลือก allocative ความแตกต่างที่ไม่ได้อยู่ใน ประเภท แต่ในความสำคัญหรือระดับของพฤติกรรมทางเศรษฐกิจพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงใช้วลีที่ว่า"พาธกลาง"หรือ"ทางตอนกลาง"เพื่ออธิบายถึงรูปแบบของชีวิตคนไทยทุกคนควรนำไปสู่ชีวิต - ที่กำหนดโดยการตรวจสอบความเหมาะสมและสมเหตุสมผลความสามารถในการรองรับแรงกระแทก เราจะได้พบกับบางสิ่งบางอย่างในทางเศรษฐศาสตร์กระแสหลักที่ยึดจับจิตวิญญาณของปรัชญานี้?

ผมเสนอให้ใช้ความรู้ความเข้าใจของผมเองในการปรับแต่งทางเศรษฐกิจเป็นไปได้เพื่อดูปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้เป็นซึ่งประกอบด้วยสองเฟรมเวิร์ก หนึ่งในนั้นคือการที่ไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงได้หันหน้าเข้าหาโลกโลกา ภิวัตน์ ที่มี ประสิทธิภาพ และการแข่งขันทางเศรษฐกิจคือกฎของเกมอื่นๆที่มีความจำเป็นในการรักษาความ ปลอดภัย ทางด้านเศรษฐกิจและความสามารถที่จะป้องกันตัวเองจากความไร้ เสถียรภาพ และการกระแทกจาก ภายนอกความคิด ภายใน กรอบแรก - ภาษิต พื้นฐานของเศรษฐกิจทั่วไป - เราจะต้องคำนึงถึงค่าใช้จ่ายในโอกาสการขายที่เกี่ยวข้องในการตัดสินใจทุกครั้งที่เราทำ เราจะได้รับประโยชน์จากการแบ่งแยกและสาขาที่เชี่ยวชาญของแรงงานเพราะค่าเสียโอกาสในการทำทุกอย่างด้วยตัวเองมีจำนวนสูงกว่า กฎหมายที่มีผลได้และความได้เปรียบจากการค้าเสรีในที่ทำงานในโลกของทุกวันนี้แต่ไม่โง่เง่าจะไล่ตามสาขาที่เชี่ยวชาญทั้งหมด - ออกไปโดยไม่มีการรักษาความ ปลอดภัย ขั้นพื้นฐานโดยเฉพาะเสื้อผ้าและอาหาร โรงแรมแห่งนี้คือสถานที่ซึ่งกรอบของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงแห่งใหม่จะออกมาใน โรงแรมแห่งนี้คือประเด็นความจุพื้นฐานของประชาชนของประเทศที่จะดูแลตัวเอง การปรับแต่งหลักการที่จะใช้เมื่อเราหาเพื่อตอบคำถามนี้ได้มากน้อยเพียงใดเวลาและพลังงานของเราควรจะมีทุ่มเทให้กรอบเป็นครั้งแรกและครั้งที่สองตามลำดับ ในคำอื่นๆว่าทรัพยากรจะถูกจัดสรรให้กับการผลิตเพื่อการค้าตามหลักการความได้เปรียบและวิธีการอื่นๆอีกมากมายสำหรับการรักษาความ ปลอดภัย ขั้นพื้นฐานหรือไม่? การผสมผสานที่ดีที่สุดระหว่างสองการจัดสรรเงินที่จะเป็นตัวแทนของรัฐได้ดีที่สุดของประเทศไทยทั้งในด้านเศรษฐกิจพอเพียงและทั่วไป.

การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: