Cytochrome c oxidases generally occ

Cytochrome c oxidases generally occur as multisubunit
(multipolypeptide) complexes, the largest subunits (su I,
II and III) being relatively conserved throughout evolution.
Phylogenetic comparisons of the known archaeal
enzymes with their bacterial homologs suggest that this
enzyme existed in the common ancestor, predating the
evolution of oxygenic photosynthesis [3] and implying
that an alternative electron acceptor existed before the
occurrence of atmospheric 02. Conserved sequences of
the major subunit (su I) define a superfamily of oxidases,
known as the cytochrome c oxidase superfamily, which
includes eukaryotic and prokaryotic cytochrome c oxidases,
as well as many of the prokaryotic quinol oxidases
[4]. All members of this superfamily are redox-driven
proton pumps that generate a cross-membrane proton
gradient that is subsequently used by ATPases to catalyze
ATP synthesis. Thus, su I (and su II and III, if they are
present) are transmembrane proteins that reside in the
prokaryotic plasma membrane (which separates the cytoplasmic
and periplasmic spaces) or in the eukaryotic
mitochondrial inner membrane (which separates the
matrix and intermembrane spaces). Also, in agreement
with the endosymbiotic origin of the mitochondrion, the
three major (core) subunits (su I, II and III) of eukaryotic
cytochrome c oxidases are encoded by mitochondrial
genes. Other smaller subunits are synthesized in the
nucleus and imported into the mitochondrion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Cytochrome c oxidases เกิดขึ้นโดยทั่วไปเป็น multisubunitสิ่งอำนวยความสะดวก (multipolypeptide) subunits ที่ใหญ่ที่สุด (suII และ III) กำลังนำค่อนข้างทั่ววิวัฒนาการการเปรียบเทียบ archaeal รู้จัก phylogeneticเอนไซม์กับ homologs เชื้อแบคทีเรียพวกเขาแนะนำที่นี้เอนไซม์ที่อยู่ในบรรพบุรุษร่วมกัน predatingวิวัฒนาการของการสังเคราะห์ด้วยแสง oxygenic [3] และหน้าที่ที่ acceptor การทดแทนอิเล็กตรอนที่มีอยู่ก่อนเกิดบรรยากาศ 02 ลำดับการนำของงานย่อยที่สำคัญ (su ฉัน) กำหนด superfamily ของ oxidasesเรียกว่าที่ cytochrome c oxidase superfamily ซึ่งมี prokaryotic และ eukaryotic cytochrome c oxidasesทั้งหลายของ oxidases prokaryotic quinol[4] สมาชิกทั้งหมดของ superfamily นี้จะขับเคลื่อน redoxโปรตอนปั๊มที่สร้างโปรตอนระหว่างเมมเบรนไล่ระดับสีที่ได้มาใช้ ATPases สถาบันการสังเคราะห์ ATP ดังนั้น su ฉัน (su และ II และ III ถ้ามีปัจจุบัน) เป็น transmembrane โปรตีนที่อยู่ในการเมมเบรนของพลาสม่า prokaryotic (ที่นี่ที่ cytoplasmicและช่องว่าง periplasmic) หรือ ในแบบ eukaryoticmitochondrial ภายในเมมเบรน (ซึ่งแยกการเมตริกซ์และ intermembrane ช่องว่าง) นอกจากนี้ ในข้อตกลงมีต้นกำเนิด endosymbiotic ของ mitochondrion การสามหลัก (หลัก) subunits (su I, II และ III) ของ eukaryoticcytochrome c oxidases จะถูกเข้ารหัส โดย mitochondrialยีน อื่น ๆ subunits เล็กจะสังเคราะห์ในการนิวเคลียส และเข้า mitochondrion

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Cytochrome ค oxidases โดยทั่วไปเกิดขึ้นเป็น multisubunit
(multipolypeptide) คอมเพล็กซ์, หน่วยย่อยที่ใหญ่ที่สุด (su I,
II และ III) ได้รับการอนุรักษ์ค่อนข้างตลอดวิวัฒนาการ.
เปรียบเทียบวิวัฒนาการของ archaeal ที่รู้จักกันเอนไซม์กับโฮโมลอกแบคทีเรียของพวกเขาแสดงให้เห็นว่านี้เอนไซม์ที่อยู่ในบรรพบุรุษร่วมกันpredating วิวัฒนาการของการสังเคราะห์แสง oxygenic [3] และหมายความว่ารับอิเล็กตรอนทางเลือกที่มีอยู่ก่อนที่จะมีการเกิดขึ้นของบรรยากาศ02. อนุรักษ์ลำดับของหน่วยย่อยที่สำคัญ(su I) กำหนด superfamily ของ oxidases, ที่รู้จักกันเป็น cytochrome oxidase ค superfamily ซึ่งรวมถึงcytochrome eukaryotic และโปรคาริโอค oxidases, เช่นเดียวกับหลาย oxidases quinol โปรคาริโอ[4] สมาชิกทั้งหมดของ superfamily นี้รีดอกซ์ที่ขับเคลื่อนด้วยปั๊มโปรตอนที่สร้างโปรตอนข้ามเยื่อไล่ระดับสีที่ใช้ภายหลังจากATPases เพื่อกระตุ้นการสังเคราะห์เอทีพี ดังนั้น su ฉัน (และซู II และ III หากพวกเขาเป็นปัจจุบัน) เป็นโปรตีนที่อยู่ในเยื่อหุ้มนิวเคลียส(ซึ่งแยกนิวเคลียสช่องว่างและperiplasmic) หรือใน eukaryotic เยื่อหุ้มชั้นยล (ซึ่งแยกพื้นที่เมทริกซ์และintermembrane ) นอกจากนี้ในข้อตกลงกับต้นกำเนิดของ endosymbiotic mitochondrion ที่สามที่สำคัญ(หลัก) หน่วยย่อย (su I, II และ III) ของยูคาริโอcytochrome oxidases คจะถูกเข้ารหัสโดยยลยีน หน่วยย่อยที่มีขนาดเล็กอื่น ๆ มีการสังเคราะห์ในนิวเคลียสและนำเข้ามาในmitochondrion

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มั่ม oxidases มักเกิดเป็น multisubunit
( multipolypeptide สารประกอบเชิงซ้อน , หน่วยย่อยที่ใหญ่ที่สุด ( ซูผม
ii และ iii ) ค่อนข้างอนุรักษ์ตลอด
เปรียบเทียบวิวัฒนาการของวิวัฒนาการ ที่รู้จัก archaeal
เอนไซม์ของแบคทีเรียโฮโมลอกส์แนะนำเอนไซม์นี้
มีอยู่ในบรรพบุรุษร่วมกัน predating
วิวัฒนาการของ ] [ oxygenic สังเคราะห์แสง งาน
3ที่พระนาสิกอิเล็กตรอนทางเลือกมีอยู่ก่อน
เกิดบรรยากาศ 02 ลำดับของหน่วยอนุรักษ์
หลัก ( ซู ) กำหนดซูเปอร์แฟมิลีของ oxidases
, ที่รู้จักกันเป็นอุปกรณ์ข้อมูลออกซูเปอร์แฟมิลี ซึ่งรวมถึง และโพรคาริโอติก
eukaryotic มั่ม oxidases
, เช่นเดียวกับหลายของโพรคาริโอติก quinol oxidases
[ 4 ] สมาชิกทั้งหมดนี้ซูเปอร์แฟมิลีเป็นแรงผลักดัน
รีดอกซ์โปรตอนปั๊มที่สร้างข้ามเยื่อโปรตอน
ลาดที่ต่อมาใช้ atpases เร่ง
การสังเคราะห์ ATP . ดังนั้น ซู ( ซู 2 และ 3 ถ้าพวกเขา
ปัจจุบัน ) เป็นโปรตีนที่อยู่ในหัว
เยื่อพลาสมาโพรคาริโอติก ( ซึ่งแยกและพบ
periplasmic เป็น ) หรือใน eukaryotic
ตัดเยื่อหุ้มชั้นใน ( ซึ่งแยก
เมทริกซ์และ intermembrane เป็น ) นอกจากนี้ในข้อตกลง
ที่มีแหล่งกำเนิด endosymbiotic ของไมโทคอนเดรีย ,
3 หลัก ( Core ) หน่วย ( ซู I , II และ III ) ของยูคาริโอติก
มั่ม oxidases แทนด้วยยล
ยีน หน่วยย่อยที่เล็ก ๆถูกสังเคราะห์ในนิวเคลียสและไมโตคอนเดรีย
นำเข้าลงใน .