The importance of understanding how

The importance of understanding how people move through museums has been recognized for many years1. How visitors circulate through museums determines what visitors will see, where they focus their attention, and, ultimately, what they learn and/or experience.
Visitor movement at first appears chaotic. Some studies have found high rates of turning right at choice points, others have not. Some studies have found random-seeming movements through exhibitions, others have observed predictable walking patterns. This lack of apparent consistency in visitor circulation patterns led Falk to conclude:
A considerable body of research documents that visitors to museums rarely follow the exact sequence of exhibit elements intended by the developers. . . . Visitors will fulfill their own agendas, for example, turning right (Melton 1972; Porter 1938) or leaving from the first available exit (Melton 1972), rather than doing what the developers intended (1993, 117).
The above statement seems to imply that if visitors do not follow developers’ intended traffic pattern, the exhibit design must not have a strong influence; therefore, a visitor-centered explanation (agenda) must account for visitor behavior. Is it possible that exhibit designs inadvertently create some of the unexpected, unwanted traffic patterns? While Falk may be correct about visitors not following the intended path of the developers, his appeal to “agendas” may be an insufficient explanation for visitor circulation patterns such as turning right and leaving by the first available exit. Shettel has called Falk’s view a “visitor-centered” perspective since it emphasizes visitor-entry factors and does not include exhibit-visitor interactions (2005). An interaction approach argues that both visitor factors (such as visitor interests) and exhibit factors (design of exhibit elements, architecture, and so on) must be considered jointly. With respect to visitor circulation, the interaction perspective assumes that visitor movement patterns through museums is influenced by both what the visitor brings to the museum (prior knowledge, interests, “agenda”) and the design of the museum (exhibit elements, architecture, open space).
This article takes the exhibit/visitor interaction view; it assumes that both visitor and exhibit factors must be considered jointly. More specifically, the past experiences of the individual and his/her perceptual and cognitive characteristics interact with exhibition design to influence visitor attention, circulation and movement, mental processing, and learning. For example, we are predisposed to attend to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้รับรู้ความสำคัญของการทำความเข้าใจเกี่ยวกับวิธีย้ายผู้คนผ่านพิพิธภัณฑ์ years1 หลาย ชมไหลเวียนผ่านพิพิธภัณฑ์การกำหนดสิ่งที่นักท่องเที่ยวจะเห็น ที่พวกเขามุ่งเน้นความสนใจ และ สุด สิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ หรือประสบการณ์เยี่ยมชมความเคลื่อนไหวครั้งแรกวุ่นวายแล้ว บางการศึกษาพบอัตราสูงจากเลี้ยวขวาที่จุดเลือก ผู้อื่นมิได้ บางการศึกษาพบสุ่มด้วยการเคลื่อนไหวผ่านนิทรรศการ อื่น ๆ ได้สังเกตรูปแบบการเดินได้ การขาดความชัดเจนในรูปแบบการหมุนเวียนผู้เยี่ยมชมนำเซฟเพื่อสรุป:เนื้อหาเอกสารวิจัยที่ชมพิพิธภัณฑ์ไม่ค่อยตามลำดับที่แน่นอนขององค์ประกอบจัดแสดงไว้ โดยนักพัฒนา จำนวนมาก... ผู้เข้าชมจะตอบสนองตนเองวาระ เช่น เลี้ยวขวา (Melton 1972 กระเป๋า 1938) หรือออกจากทางออกใช้ครั้งแรก (Melton 1972), แทนที่จะทำสิ่งที่นักพัฒนามีวัตถุประสงค์ (1993, 117)คำสั่งข้างต้นดูเหมือนว่านัยว่า ถ้าชมตามรูปจราจรตั้งใจนักพัฒนา การออกแบบแสดงสินค้าต้องไม่มีอิทธิพล ดังนั้น คำอธิบายที่น่าชม (วาระ) ต้องบัญชีสำหรับลักษณะการทำงานของผู้เยี่ยมชม เป็นไปได้ว่า แสดงออกแบบไม่ได้ตั้งใจสร้างบางส่วนของรูปแบบการจราจรโดยไม่คาดคิด ไม่ต้อง ในขณะเซฟอาจจะเกี่ยวกับนักท่องเที่ยวต่อตามเส้นทางของนักพัฒนาไม่ถูกต้อง เขาอ้อน "วาระ" อาจเป็นคำอธิบายที่ไม่เพียงพอสำหรับรูปแบบการหมุนเวียนผู้เยี่ยมชมเปิดขวา และออก โดยออกใช้ครั้งแรก Shettel เรียกว่าเซฟของมุมมองมุมมอง "แปลกเข้าชม" เนื่องจากมันเน้นปัจจัยเข้าชมรายการ และมีผู้เข้าชมการแสดงโต้ตอบ (2005) วิธีการโต้ตอบจนว่า ปัจจัยผู้เยี่ยมชม (เช่นผู้เยี่ยมชมสนใจ) และแสดงปัจจัย (ออกแบบองค์ประกอบจัดแสดง สถาปัตยกรรม และอื่น ๆ) ต้องพิจารณาร่วมกัน เกี่ยวกับการหมุนเวียนผู้เยี่ยมชม โต้ตอบมุมมองถือว่า รูปแบบการเคลื่อนไหวผู้เยี่ยมชมผ่านพิพิธภัณฑ์ได้รับอิทธิพลจากทั้งผู้เข้าชมที่มาพิพิธภัณฑ์ (ความรู้เดิม สนใจ "วาระ") และการออกแบบพิพิธภัณฑ์ (แสดงองค์ประกอบ สถาปัตยกรรม พื้นที่)บทความนี้ใช้ดูโต้ตอบแสดง/ผู้เข้าชม จึงสันนิษฐานว่า ผู้เยี่ยมชมและแสดงปัจจัยต้องพิจารณาร่วมกัน อื่น ๆ โดยเฉพาะ ประสบการณ์ผ่านมาของแต่ละบุคคลและลักษณะเขา/เธอ perceptual และรับรู้โต้ตอบ ด้วยการออกแบบนิทรรศการอิทธิพลความสนใจเยี่ยมชม หมุนเวียนเคลื่อนไหว จิตประมวลผล และการเรียนรู้ ตัว เราจะสำแดงให้ฟัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสำคัญของการทำความเข้าใจว่าคนที่ย้ายผ่านพิพิธภัณฑ์ได้รับการยอมรับ years1 หลาย ผู้เข้าชมไหลเวียนผ่านพิพิธภัณฑ์กำหนดสิ่งที่ผู้เข้าชมจะเห็นสถานที่ที่พวกเขามุ่งเน้นความสนใจของพวกเขาและในที่สุดสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้และ / หรือมีประสบการณ์.
การเคลื่อนไหวของผู้เข้าชมเป็นครั้งแรกที่ปรากฏวุ่นวาย บางการศึกษาพบว่าอัตราการเลี้ยวขวาที่จุดทางเลือกอื่น ๆ ไม่ได้ บางการศึกษาพบว่าการเคลื่อนไหวแบบสุ่มดูเหมือนผ่านการจัดนิทรรศการที่คนอื่น ๆ ได้สังเกตเห็นรูปแบบการเดินสามารถคาดเดาได้ ขาดความมั่นคงชัดเจนในรูปแบบการไหลเวียนของผู้เข้าชมนี้นำ Falk จะสรุป:
ร่างกายมากของเอกสารการวิจัยที่ผู้เข้าชมพิพิธภัณฑ์ที่ไม่ค่อยทำตามลำดับที่แน่นอนขององค์ประกอบจัดแสดงที่ตั้งใจไว้โดยนักพัฒนา . . . คนที่เข้ามาจะตอบสนองวาระของตัวเองเช่นเลี้ยวขวา (แจ๊กเก็ตปี 1972 พอร์เตอร์ 1938). หรือออกจากทางออกที่มีอยู่ก่อน (ฅั 1972) มากกว่าการทำสิ่งที่นักพัฒนาตั้งใจ (1993, 117)
คำสั่งดังกล่าวดูเหมือนว่าจะบ่งบอกถึง หากผู้เข้าชมที่ไม่ปฏิบัติตามนักพัฒนารูปแบบการจราจรตั้งใจออกแบบจัดแสดงต้องไม่มีอิทธิพล; จึงเป็นคำอธิบายของผู้เข้าชมเป็นศูนย์กลาง (วาระ) ต้องบัญชีสำหรับพฤติกรรมของผู้เข้าชม เป็นไปได้ว่าการจัดแสดงการออกแบบโดยไม่ได้ตั้งใจสร้างบางส่วนของที่ไม่คาดคิดรูปแบบการจราจรที่ไม่พึงประสงค์? ในขณะที่ Falk อาจจะถูกต้องเกี่ยวกับผู้เข้าชมไม่ได้ดังต่อไปนี้เส้นทางตั้งใจของนักพัฒนาอุทธรณ์ของเขาไป "วาระ" อาจจะเป็นคำอธิบายที่เพียงพอสำหรับรูปแบบการไหลเวียนของผู้เข้าชมเช่นเลี้ยวขวาและออกโดยทางออกที่มีอยู่ก่อน Shettel ได้เรียกว่ามุมมองของ Falk "ผู้เข้าชมเป็นศูนย์กลาง" มุมมองเพราะมันเน้นปัจจัยที่ผู้เข้าชมรายการและไม่รวมถึงการมีปฏิสัมพันธ์จัดแสดงของผู้เข้าชม (2005) วิธีการทำงานร่วมกันระบุว่าปัจจัยทั้งผู้เข้าชม (เช่นความสนใจของผู้เข้าชม) และปัจจัยที่จัดแสดง (การออกแบบขององค์ประกอบจัดแสดงสถาปัตยกรรมและอื่น ๆ ) จะต้องพิจารณาร่วมกัน ด้วยความเคารพต่อการไหลเวียนของผู้เข้าชมมุมมองของการทำงานร่วมกันสันนิษฐานว่ารูปแบบการเคลื่อนไหวของผู้เข้าชมผ่านทางพิพิธภัณฑ์ได้รับอิทธิพลจากทั้งสองสิ่งที่ผู้เข้าชมจะนำไปที่พิพิธภัณฑ์ (ความรู้ก่อนที่ความสนใจ "วาระ") และการออกแบบของพิพิธภัณฑ์ (จัดแสดงองค์ประกอบสถาปัตยกรรมแบบเปิด . พื้นที่)
บทความนี้จะนำจัดแสดง / ผู้เข้าชมมุมมองการทำงานร่วมกัน; มันอยู่บนสมมติฐานว่าทั้งผู้เข้าชมและปัจจัยที่จัดแสดงจะต้องพิจารณาร่วมกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งประสบการณ์ที่ผ่านมาของแต่ละบุคคลและ / ลักษณะการรับรู้และความรู้ความเข้าใจของเขามีปฏิสัมพันธ์กับการออกแบบนิทรรศการที่มีอิทธิพลต่อความสนใจของผู้เข้าชมการไหลเวียนและการเคลื่อนไหว, การประมวลผลทางด้านจิตใจและการเรียนรู้ ตัวอย่างเช่นเรามักจะชอบที่จะเข้าร่วมในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสำคัญของความเข้าใจว่าคนย้ายผ่านพิพิธภัณฑ์ได้รับการยอมรับหลาย years1 . วิธีการเข้าชมที่ไหลเวียนผ่านพิพิธภัณฑ์จะกำหนดสิ่งที่ผู้เข้าชมจะได้เห็นที่พวกเขามุ่งเน้นความสนใจของพวกเขาและในที่สุดสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้และ / หรือประสบการณ์ ผู้เข้าชมที่แรกปรากฏ
เคลื่อนไหววุ่นวาย บางการศึกษาพบอัตราสูงของการหมุนที่จุดเลือกคนอื่นไม่ได้บางการศึกษาพบการเคลื่อนไหวที่สุ่มผ่านนิทรรศการ คนอื่นสังเกตได้เดินแบบ ขาดความชัดเจนในรูปแบบการหมุนเวียนเข้าชม LED ฟอล์คสรุป :
ร่างกายมากของเอกสารงานวิจัยที่ผู้เข้าชมพิพิธภัณฑ์ ไม่ค่อยตามลําดับที่แน่นอนขององค์ประกอบที่แสดงไว้ โดยนักพัฒนา . . . . . . . .